Het Nederlandse basketbal heeft een rijke geschiedenis en een groeiende ambitie, zowel op clubniveau als internationaal. Van de successen van Zorg en Zekerheid Leiden tot de prestaties van het nationale team, er is veel te vertellen over de ontwikkelingen en uitdagingen binnen deze sport.
Zorg en Zekerheid Leiden: Een Bolwerk in het Nederlandse Basketbal
Zorg en Zekerheid Leiden, actief in de Dutch Basketball League sinds 2006, is een prominente naam in het Nederlandse basketbal. Sinds 2021 speelt de club in de BNXT League, een competitie met de beste teams uit Nederland en België. De club heeft een indrukwekkende lijst van prestaties opgebouwd:
- Zes landskampioenschappen (1978, 2011, 2013, 2021, 2023 en 2024)
- Vier Basketball Cup-overwinningen (2010, 2012, 2019 en 2023)
- Vijf SuperCup-titels (2011, 2012, 2021, 2023 en 2024)
Het streven van Zorg en Zekerheid Leiden is om structureel tot de top-4 van Nederland te behoren en mee te strijden om de nationale prijzen. Daarnaast ambieert de club om consistent deel te nemen aan Europese competities. In het seizoen 2018/2019 bereikte de ploeg de laatste zestien van de FIBA Europe Cup, een prestatie die in het seizoen 2021/2022 werd overtroffen.
De Jeugdopleiding van BS Leiden: De Basis voor Succes
Een succesvol eredivisieteam kan niet zonder een sterke jeugdopleiding. De jeugdteams van BS Leiden spelen allemaal op het hoogste niveau. BS Leiden is een van de grootste basketbalverenigingen van Nederland. De omvang en de successen van de vereniging tonen aan dat basketbal in Leiden een stevige basis heeft. De kiem werd gelegd door gymleraar Ton Kallenberg van het Bonaventura Lyceum en pater Gelauff.
In de jaren zestig speelde het eerste team al in de eredivisie. Door het gebrek aan een geschikte zaal moesten de thuiswedstrijden in Den Haag worden gespeeld. In 1968 werd de Vijf Meihal geopend, die tot 2022 dienst deed als thuisbasis. In de beginjaren zeventig deed de eerste Amerikaan, Wayne Denham, zijn intrede. Later kwam de Amerikaanse trainer Harry Pappas. Ook kwamen er reclame op de trainingspakken en was er een aparte penningmeester voor Heren 1. De wedstrijden tegen Transol RZ en Punch Delft trokken zoveel publiek dat de brandweer moest ingrijpen.
Lees ook: Van Oorsprong tot Heden: Het WK Volleybal voor Mannen
Jeugdkampen werden georganiseerd door jonge mensen met opvallende namen als Rosdorff, Langezaal en Oltheten. Halverwege het eerste vijfjarenplan, dat in 2006 startte, moest Zorg en Zekerheid Leiden een vaste waarde zijn in de eredivisie. Met een ploeg waar iedereen rekening mee houdt en waar de stad Leiden trots op is. De geschiedenis herhaalt zich, want veel Leidenaren van 50 jaar en ouder herinneren zich de gouden tijden van Parker in de Groenoordhal en de Vijf Meihal. Sinds twee jaar speelt Zorg en Zekerheid Leiden in de ZZ Leiden Arena 1574.
Van Provinciale Ploeg naar Topclub: De Opkomst van BS Leiden
Van een bescheiden provinciaalse ploeg, die het altijd moest afleggen tegen de 'grootmachten' uit Amsterdam en Haarlem, groeide BS Leiden, gesponsord door Mercasol, in één keer door naar de top van Nederland. Met Parker werd de grootste basketbalsponsor uit die tijd binnengehaald en het succes liet niet lang op zich wachten. In het eerste jaar van Parker Leiden (seizoen 1977/1978) werden de play-offs ingevoerd en direct werd de titel binnengehaald. Hoewel Den Bosch toen de nummer 1 van Nederland was, sneuvelden de Brabanders in de halve finales tegen het Delftse Punch. Die ploeg werd daarna in drie duels verslagen door Parker.
In de jaren erna braken voor Parker de 'Zoetemelk-jaren' aan. Ondanks goed spel was er steeds één ploeg die een te hoge hindernis vormde op weg naar meer succes: Nashua Den Bosch. Parker werd de eeuwige tweede. Dat was vaak zuur, maar niettemin beleefde sportminnend Leiden prachtige tijden met grote wedstrijden, zowel nationaal als internationaal. Parker Leiden haalde in 1980 zelfs de halve finale van de Europa Cup III. Basketbal groeide ook in Nederland en de Vijf Meihal was meestal te klein. Er werd een aantal keren uitgeweken naar de Groenoordhallen, waar in april 1979 bijna 11.000 toeschouwers kwamen kijken naar een wedstrijd tussen Parker en Nashua.
Het Einde van een Tijdperk en een Nieuwe Start
Na vijf jaar kwam er een einde aan de sponsorperiode van Parker. Elmex nam het stokje over en bezorgde het Leidse basketbal nog drie mooie jaren. Hoogtepunt was het winnen van de prestigieuze Haarlem Basketball Week in 1983, een unieke prestatie voor een Nederlandse ploeg. Na Elmex kon geen grote eredivisiesponsor meer worden gevonden. Er werd een jaar sponsorloos meegedaan in de hoop een nieuwe grote geldschieter te vinden. Met louter Nederlandse spelers moest BS Leiden in de play-offs in een beslissende wedstrijd buigen voor Nashua Den Bosch. Een nieuwe geldschieter diende zich niet aan, waardoor BS Leiden na het seizoen 1985-86 de deur naar de eredivisie achter zich dicht moest trekken.
Uitzendbureau Luba bood de ploeg vervolgens vijf waardige jaren in de promotiedivisie. Maar wat vooral bleef, waren de herinneringen aan mooie tijden, waarin Leiden als sportstad op de kaart werd gezet. De grote tijden mogen dan ruim achter ons liggen, ook in de eerste helft van deze eeuw werden er mooie successen geboekt. De junioren werden twee keer tweede van Nederland, het eerste team promoveerde naar de promotiedivisie, waarin het aan de top meedraaide en zelfs de Final Four haalde.
Lees ook: WK Softbal Dames: Een terugblik
De Terugkeer naar de Top: Een Nieuwe Visie
In 2006 keerde BS Leiden terug naar de top. Om het verblijf aan de top te bestendigen, is een vergelijkbaar technisch plan nodig als bij een club als Ajax. In alle leeftijdsgroepen wordt gekozen voor dezelfde aanpak, zodat de overgang van jong naar wat ouder en uiteindelijk naar de top geruisloos kan verlopen. Om dat te bereiken, moet de jeugd een doel hebben, een voorbeeld. Een team aan de top van Nederland kan dat zijn. En dat doel is sinds 2006 ingevuld. De jeugd weet nu dat het mogelijk is om de top van het basketbal in Nederland te bereiken. Als je echt goed bent, kun je aansluiting vinden bij het eerste team van Zorg en Zekerheid Leiden, dat inmiddels een vaste waarde in de top van het Nederlandse basketbal. Zo zijn Marijn Ververs, Lucas Kruithof en Duko Bos doorgestoten naar de hoofdmacht.
Futsal: Een Korte Uitstap
Juan Carlos Ceriani bedacht futsal. De spelregels haalde hij uit verschillende sporten: de teamgrootte en de wedstrijdduur van 40 minuten uit het basketbal, veld- en doeldimensies uit het handbal en de keepersregels uit het waterpolo. Het spel verspreidde zich al snel over Zuid-Amerika, waar de regels werden gestandaardiseerd. De eerste internationale confederatie werd gevormd in 1965. De FIFA introduceerde futsal als een nieuwe discipline in 1988 en Brazilië werd in januari 1989 gekroond tot de eerste FIFA Wereldkampioen futsal. Dit WK werd in Nederland gehouden en Oranje verloor de eindstrijd van Brazilië. Futsal won hierna snel aan populariteit in Europa. Dit enthousiasme in Europa kwam tot uiting op het veld en de UEFA organiseerde in januari 1996 zijn eerste Europese Futsal-toernooi in Córdoba, Spanje. Het werd gewonnen door het gastland. Nadat drie Europese teams de halve finale van het WK hadden bereikt, besloot de UEFA in april 1997 om een grootschalig UEFA Europees Futsal Kampioenschap te introduceren.
Nederlandse Invloed op het Europees Kampioenschap Basketbal
Het Europees Kampioenschap basketbal heeft een klein Nederlands tintje. Van de 288 spelers hebben er vier voor Nederlandse teams gespeeld. Darius Thompson speelde in het seizoen 2018-2019 voor Zorg en Zekerheid. Intussen is de Amerikaan in het bezit gekomen van een Italiaans paspoort. De 30-jarige guard staat onder contract bij het Turkse Anadolu Efes en verdient daar naar verluidt 2,3 miljoen euro. Edon Maxhuni speelt met Finland op het EK en werd met Heroes Den Bosch in 2022 kampioen van Nederland. De 27-jarige guard speelt op het hoogste Franse niveau voor BCM Gravelines-Dunkerque. Oud-Donar speler Viktor Gaddefors staat met Zweden op het EK. Gaddefors speelde in het seizoen 2022-2023 in Groningen. Bij het huidige LWD Basket mogen ze ook een beetje trots zijn want met Kristinn Palsson staat er ook van de ploeg uit Leeuwarden een oud-speler op het EK. De 27-jarige guard speelde in het seizoen 2022-2023 in het Kalverdijkje.
De WK-Kwalificatie: Uitdagingen en Kansen voor Oranje
Het EK is pas relatief net begonnen en met een schuin oog kijk ik naar Polen en Letland twee tegenstanders van Oranje in de WK-kwalificatie. Eén ding valt me op bij het EK en dat is veel landen een genaturaliseerde Amerikaan hebben, veelal is dat een guard. Polen heeft bijvoorbeeld Jordan Loyd die echt wedstrijden voor ze wint. Om in Nederland in aanmerking te komen voor een paspoort moet iemand op z’n minst vijf jaar aan één stuk hier wonen en dan de hele inburgeringscursus volgen, zoals Radenko Varagic, Jason Dourisseau en Sam Jones hebben gedaan. Ik heb een sterk vermoeden dat het in andere landen ‘ietsje’ makkelijker gaat en dat zorgt voor een oneerlijk speelveld.
Kloof, Franke en Yannick Kraag (basisspeler bij Badalona) zijn voor de WK-kwalificatie waarschijnlijk beschikbaar om de ploeg te voorzien van ervaring wat echt wel nodig is. Dan is er nog de wetenschap dat de slimme Rienk Mast (met zijn sterke driepunter) een zekerheid kan worden voor de positie van power forward, als hij fit blijkt en blijft in zijn laatste seizoen op college. De realiteit is echter dat zelden iedereen tegelijk beschikbaar is en dat er vanzelf weer afwezigen zijn, dus ik verwacht voorlopig niet dat de bondscoach hele grote keuzes hoeft te gaan maken. Maar stel je een basisvijf voor van: Keye van der Vuurst de Vries, Yannick Kraag, Dwayne Aristode, Rienk Mast en Quinten Post.
Lees ook: Overzicht handbal
De Weg naar Succes: Samenwerking en Mentaliteit
De eerste drie duels van Oranje in de pré-WK kwalificatie waren niet echt om over naar huis te schrijven en voor het duel in Oostenrijk was Oranje niet klaar na de winst in Bulgarije (gemakzucht?), maar het enige dat telde in deze reeks was doorgaan. De schoonheidsprijs was niet relevant en als de vierde wedstrijd met hangen en wurgen was gewonnen, had dat niets uitgemaakt. Het duel tegen de Bulgaren was prima en zij bezweken uiteindelijk onder de Nederlandse verdedigende druk. Het klopte, voor het eerst zoals Roijakkers wil. Het was goed om te zien net als de getoonde energie, maar het legt de lat gelijk hoger. Nou goed, als dat de manier is om winnend basketbal te spelen, waarom niet? Tijden veranderen en als de huidige generatie hierbij gedijt, doet bondscoach Roijakkers het goed om in concepten te denken en de sfeer goed te houden. Tot nu toe waren er bondscoaches met een dik playbook, maar tijden veranderen. Zeker in de korte FIBA-windows zie ik de huidige manier van spelen werken, ook tegen sterkere landen als Letland en Polen mits er balans is tussen inside en outside. Op een eindtoernooi zal er toch wat meer structuur nodig zijn, maar dat is voor later. Roijakkers heeft na acht wedstrijden (vier kwalificatie en vier oefenduels) als beginnend bondscoach vier duels gewonnen en vier verloren.
De Toekomst van Oranje: Een Uitdagend Programma
Oranje gaat nu dus eerst een hele competitie spelen tegen Letland, Polen en weer Oostenrijk. De zes duels zijn verspreid over drie windows grofweg eind november, begin maart en begin juli. De beste drie in de groep gaan door naar de volgende kwalificatieronde en hoeven geen pre-kwalificatie te spelen voor het EK. De beste drie komen direct in de EK kwalificatie wat toch het echte doel is van de bondscoach. Op papier zijn Letland en Polen de favorieten en gaat het voor de derde plek tussen Nederland en Oostenrijk. Ze hebben net twee keer tegen elkaar gespeeld dus de verhoudingen zijn duidelijk. Met één groot verschil en dat is dat hun NBA’er Jacob Pöltl er niet bij is gedurende het seizoen en de twee duels tegen Oostenrijk staan begin maart op het programma. Hij verlengde afgelopen zomer zijn contract bij de Toronto Raptors om de komende vier jaar 104 miljoen dollar te verdienen. Hij werd als negende gedraft en daarmee hebben de Oostenrijkers een echte NBA-speler.
Stel dat Nederland bij de beste drie in de groep komt dan worden de resultaten meegenomen naar de volgende ronde. Om een serieuze kans te maken moeten er dan wel resultaten komen tegen Letland en Polen, maar wie weet. De drie tegenstanders in de tweede WK-kwalificatieronde komen uit de groep met wereldkampioen Duitsland, Kroatië, Israël en Cyprus. De Cyprioten hebben het geluk dat ze medeorganisator zijn van het komende EK en daardoor automatisch geplaatst zijn voor de WK-kwalificatie. De kans is dus aanwezig dat Nederland eind augustus 2026 (zo -belachelijk- snel alweer na juli) of begin 2027 tegen Israël moeten spelen, een risicoduel. Als ex-bondscoach Shivek bij de interlands al met een bodyguard moest rondlopen, ben ik benieuwd hoe zo’n wedstrijd gaat zijn. De bond zal er meer dan de handen vol aan hebben. Overigens gaan de beste drie van de tweede kwalificatiegroep uiteindelijk naar het WK in Doha (Qatar).
Bulgarije: Een Nieuwe Uitdaging
Tot slot nog even aandacht voor de Bulgaren die vooraf favoriet waren voor groepswinst. Hun kampioen Rilski Sportist Samokov organiseert het kwalificatietoernooi voor de FIBA Champions League. Relatief ‘ineens’ omdat het de afgelopen jaren in Turkije was en daar nu weer leek te zijn, maar in Samokov staat een spiksplinternieuwe hal (en de FIBA blijft de FIBA). In die hal won Nederland trouwens van Bulgarije (tegen Oostenrijk speelden ze in een andere stad). Aan de Champions League kwalificatie gaat Heroes Den Bosch ook meedoen. Ik acht de kans reëel, in ieder geval groter dan de voorgaande jaren, dat de ploeg de Champions League kan gaan halen. Heroes zit nu in het traject van de kampioenen (van de kleine landen) en hoeft nu niet te spelen tegen teams uit Spanje, Frankrijk of Griekenland. Verder is de kern in Den Bosch bij elkaar gebleven, inclusief de Amerikaan Cork, wat gewoon scheelt bij aanvang van het nieuwe seizoen. Veinot en Mikalauskas zijn, mits fit, prima spelers en weten wat er gevraagd wordt op dit niveau. De eerste ronde is over een maand tegen de kampioen van Kosovo, niet te onderschatten, maar moet kunnen. Dan volgt een dag later waarschijnlijk de kampioen van Denemarken Bakken Bears, tegen Nederlandse teams is dat de afgelopen jaren 50/50. En in de eventuele finale volgt dan normaal gesproken de ploeg uit het organiserende land, Samokov dus. Weer een ‘finale’ Bulgarije-Nederland zou interessant worden. Samokov levert twee internationals Miroslav Vasov, Hristo Bachkov en hun hoofdcoach Lyubomir Kirov is assistent bij het nationale team.
Ook hier geldt net als voor Oranje: eerst zien en dan geloven. De winst op de Bulgaren woensdag was o zo belangrijk voor het Nederlandse basketbal en getuige de foto van de groep na de wedstrijd was dat ook bij de spelers duidelijk. Het vlaggenschip heeft nu in ieder geval de kans om de komende jaren tegen serieuze tegenstanders te spelen en te strijden voor tickets voor het WK en reëler het volgende EK.
Symboliek: Een Nieuwe Generatie
Ruim een half uur na de wedstrijd was iedereen al aan het opruimen, ook in de mixed-zone in de catacomben van het Topsportcentrum in Almere. Ik stond er nog na te praten met Aart Dekker en ineens liepen Johan Roijakkers en Toon van Helfteren elkaar bijna letterlijk tegen het lijf. Van Helfteren die het Nederlandse basketbal zoveel moois heeft gegeven en aan de wieg stond van de renaissance in 2013 en Roijakkers die als coach (zowel bij zijn clubs als bij Oranje) lekker bezig is en best eens in de voetsporen van Van Helfteren zou kunnen treden. Het was een mooi moment om te zien, bijna een soort vader/zoon-moment. Twee basketbaldieren die even niet leken te weten wat ze moesten zeggen en elkaar een fractie van een seconde aankeken. Even leek de tijd te staan. Er volgde ‘een gefeliciteerd’ en ‘een goed dat je er was’ en nog wat korte woorden.
Aanvoerder: Het Goede Voorbeeld
Ik was al vroeg in Almere, simpelweg omdat ik geen risico’s wil nemen met het verkeer. Tot mijn verbazing was ik niet de enige die vroeg was. Om kwart over vijf, twee uur en een kwartier voor aanvang, kwam Keye van de Vuurst de Vries al het veld op voor zijn pré-gameroutine. De nog altijd pas 23-jarige guard kampte de eerste drie kwalificatieduels enorm met zijn vorm. Niks lukte en dat vrat aan hem, zichtbaar. Misschien dat het klote seizoen dat hij achter de rug had in Spanje nog meespeelde. Maar goed, volledig gefocust begon hij al heel vroeg aan de opwarming voor het duel tegen de Bulgaren. Alsof de aanvoerder letterlijk het goede voorbeeld wilde geven door vroeg te beginnen. En potjandorie wat een wedstrijd speelde hij: 22 punten (FG 8/14), 13 assists, en met hem op het veld was Oranje 31 punten beter dan de Bulgaren. Keye nam Oranje bij de hand op het moment dat het noodzakelijk was. Ik had het ook gezien in de oefenpot tegen China, als hij aanvallend ‘los’ is hij heel erg goed en verdedigend wil het dan ook een stuk beter lukken omdat de tegenstander achter hem aan moet lopen in plaats van andersom.
Kantelpunt: Fysieke Kracht
In het derde kwart drongen de Bulgaren woensdag serieus aan. De wedstrijd die Oranje na de matige start (25-29) in het tweede kwart (26-12) in handen had gekregen, had kunnen kantelen. Had gekund want Oranje scoorde niet meer en de Bulgaren zochten overduidelijk de grenzen op (55-50), maar naast de voornoemde aanvoerder waren er nog twee spelers die de planken uit het parket in Almere liepen en zich fysiek wisten te meten met de Bulgaren: Lucas Kruithof en Kjeld Zuidema. Onwaarschijnlijke hoofdrolspelers die ‘gewoon’ in Nederland spelen. Spelers die de bondscoach heel hard nodig heeft. Nou vond ik Kruithof langzamerhand rijp voor een rol(letje) in Oranje en hoewel hij aanvallend ongelukkig was in de eerste drie duels, is het een type speler dat nooit opgeeft. Dat bleek in Almere waar zijn driepunters wel vielen (3 van de 4), wat hem een enorme X-factor maakte met 11 punten, 2 assists, 3 steals en een onwaarschijnlijke plus/minus van +29. Bij Zuidema in Oranje had ik mijn twijfels, maar hij werkte enorm hard en liet zich fysiek niet aftroeven door de Bulgaren. Overduidelijk hebben deze twee jonge spelers in de BNXT-league geleerd zich fysiek te wapenen tegen de veelal sterkere Belgen (en hun duurdere imports). Dat maakt voor mij dat de gezamenlijke competitie nuttig is. Het zou mooi zijn als deze twee spelers, met eigenlijk ook Marijn Ververs en Coen Stolk, een voorbeeld worden voor hun opvolgers om fysiek sterker te worden. En dan zou het goed zijn voor Nederland, maar ook voor België, als er minder imports komen zodat de Nederlandse mannen en dan ook de Belgische meer speeltijd krijgen en leren beslissingen nemen op het veld. Al met al is het knap dat dit Oranje, zonder de ervaren Kloof (35) en Franke (29), met een gemiddelde leeftijd van 24,8 jaar zo’n beslissende wedstrijd kan winnen.
Feiten: Records Verbeterd
Wat dat betreft heeft dit Oranje ook wel wat ‘records’ aangescherpt. 97 gescoorde punten in een thuiswedstrijd in reguliere speeltijd is een record sinds de renaissance in 2013 (in 2016 scoorde Oranje er 98 tegen Denemarken, maar na verlenging). De marge van 27 is ook een record (stond op 25 tegen Roemenië in 2018, 77-52). Dit gebeurde tegen een ploeg die hoger stond op de wereldranglijst (Bulgarije 46e, Nederland 54e).
Dromen Mag: Realisme vs. Commercie
In Almere zat de verslaggever van het NRC naast me en vroeg onder andere waarom het her en der zo verkocht wordt alsof dit Oranje -nu eindelijk- het WK kan gaan halen. En dan met de nadruk op de NBA’ers die daar voor gaan zorgen. Naar mijn mening is dat een commerciële gedachte. En die gedachte snap ik wel om de sport te verkopen, maar het strookt niet met de realiteit. Om te beginnen zit er maar één speler in de NBA en dat is Quinten Post die waarschijnlijk zolang hij in de NBA speelt hooguit op een eindtoernooi aanwezig zal zijn bij Oranje. De anderen spelen in de G-league (spelers van Jong Ajax worden ook geen Eredivisiespelers genoemd) en hebben aan de NBA mogen ruiken. De kans dat Jesse Edwards, Tristan Enaruna en Malevy Leons structureel op NBA-niveau gaan spelen lijkt niet groot, maar ik zit er graag naast. Maar los van deze talentvolle spelers is er in de breedte meer nodig voor Oranje om een eindtoernooi te halen, ook omdat Post, Jesse Edwards (en zijn broer Kai ook), de broers N’Guessan, maar ook Nzekwesi, Kuta en Dijkstra allemaal op dezelfde positie spelen. Er zijn zeker op de andere posities meer Nederlanders nodig die op hoog niveau (Spanje, Griekenland, Turkije, Frankrijk, Italië, Duitsland) gaan spelen en dat meenemen naar Oranje. En alleen Post kan serieus een driepunter schieten wat in het moderne basketbal eigenlijk tot het repertoire van een center moet behoren. Al met al is het goed dat David N’Guessan naar Brauschweig gaat en Jesse Edwards in Melbourne gaat spelen en hopelijk zijn ritme en vertrouwen in eigen kunnen terugvindt. Eigenlijk zouden Enaruna en Leons ook zo’n stap moeten maken, al snap ik goed dat het opgeven van een droom niet makkelijk is.
Wat ook gebleken is, en dat heb ik onderschat, is dat het verschil tussen het ‘frivole’ basketbal in Amerika en het ‘degelijke’ FIBA basketbal best groot is. Dat bleek in de vorige kwalificatiereeks al eens toen Enaruna voor de twee duels tegen Tsjechië overvloog, maar grote moeite had om aan te haken. Nu heeft het eigenlijk ook tot de laatste wedstrijd geduurd voordat het klopte.
Realistische Verwachtingen en Toekomstperspectief
De feiten spreken voor zich. De laatste thuiswedstrijd van Oranje tegen Oostenrijk werd gewonnen, 65-64 en dat was een hele belangrijke. Sinds augustus 2013, wat ik aanhoud als keerpunt in het Nederlandse basketbal, speelde Oranje 39 thuisduels (met oefenduels erbij) en won er 14. De laatste keer dat Nederland aantrad tegen in een kwalificatiewedstrijd tegen Bulgarije (voor het duel van anderhalve week geleden, 70-81) was in 2014, 66-57. Overigens treden de Bulgaren, die zaterdag Oostenrijk versloegen (87-78), woensdagavond tegen Nederland aan in deze cruciale pré-WK kwalificatiewedstrijd zonder Vezenkov en ook zonder de genaturaliseerde en geblesseerde Young en de eveneens geblesseerde Minchev. Perfect!
Laten we een realistische scoreverdeling per kwart schetsen voor Nederland tegen Bulgarije, gebaseerd op de pre‑kwalificatie resultaten.
| Kwart | Nederland | Bulgarije | Analyse |
|---|---|---|---|
| 1e | 22 | 18 | Nederland start sterk via Ververs’ pick‑and‑roll, snelle fastbreaks, Enaruna en Stolk scoren van afstand. |
Nederlands Vrouwenbasketbal: Op Weg naar de Top
Het Nederlands vrouwenbasketbalteam speelt vanavond tegen Hongarije de eerste kwalificatiewedstrijd voor het Europees Kampioenschap 5x5. Sinds twee jaar is de in Egypte geboren Hakim Salem coach van de Nederlandse basketbalvrouwen. Hij heeft een aardige staat van dienst in het Nederlandse basketbal. Hij trainde vanaf 2010 verschillende topteams, waaronder BC Apollo uit Amsterdam. Als bondscoach van de dames timmert hij nu aan de weg met een opleidingsprogramma. Hij heeft als opdracht meegekregen het vrouwenteam weer eens naar een Europees Kampioenschap te loodsen.
tags: #wereldkampioenschap #basketbal #mannen #2010 #uitslagen