Irene Schouten, de drievoudig olympisch kampioene, heeft de schaatswereld verrast met zowel een aangekondigd pensioen als een onverwachte terugkeer. Haar verhaal is er een van passie, planning en het onweerstaanbare verlangen naar het ijs.
Een Plotseling Pensioen en de Belofte van een Terugkeer
Na het behalen van vier medailles op de WK afstanden in Calgary, kondigde Schouten haar pensioen aan. Ze sloot haar loopbaan af met een overwinning op de marathon in Leeuwarden. Echter, tijdens haar afscheid liet ze al doorschemeren dat dit mogelijk niet het definitieve einde was. Ze sprak over een mogelijke terugkeer als amateur, gedreven door de zin om nog eens een marathon te rijden.
De Zin om te Schaatsen Keert Terug
Die zin is er blijkbaar gekomen. Na de geboorte van haar zoon in december, voelde Schouten zich klaar voor een terugkeer. Ze zou deelnemen aan de Rein Zwart Memorial in Heerenveen, een wedstrijd onderdeel van de Marathon Cup.
Afscheid met een Dubbele Bodem
Hoewel elf vrouwen en vijf mannen afscheid namen tijdens de slotmanche van de Daikin Marathon Cup in Leeuwarden, hoorde Schouten daar niet bij. De Elfstedenhal was gevuld met toeschouwers en de vaderlandse sportpers was uitgelopen voor wat leek op haar laatste kunstje. Schouten gaf aan dat ze moest aftrainen, een praktische reden met een sentimentele ondertoon. Ze wilde niet zoals sommige marathonrijdsters twee keer afscheid nemen om later terug te komen en alsnog te winnen. Ze hield de regie in eigen hand, maar erkende ook dat dit haar laatste marathon zou zijn waarin ze fit was. Ze had het voornemen om volgend jaar marathons te rijden, maar realiseerde zich dat ze van gedachten kon veranderen.
De Voornaamste Klus: Afstand Nemen
De voornaamste klus voor Schouten was afstand nemen van het topsportleven. Tijdens trainingen met haar teamgenoten van Albert Heijn-Zaanlander reed ze sneller dan ooit. Ondanks dat ze niet op kop hoefde te rijden, deed ze het toch. Arjan Samplonius merkte op dat hij haar nog nooit zo had zien schaatsen. Schouten verliet de topsport op haar hoogtepunt, maar behield haar beennummer 80. Ze geloofde dat ze, zelfs op 60 procent van haar kunnen, nog van waarde kon zijn voor haar teamgenoten vanwege haar inzicht en ervaring. Ze had al sportieve doelen in de agenda staan, zoals de Alkmaar City Run (10 kilometer).
Lees ook: Een terugblik op de indrukwekkende loopbaan van Edwin van der Sar
Wereldkampioenschappen Afstanden 2024: Een Terugblik
De WK afstanden in Calgary waren een hoogtepunt, met name de massastartfinale waarin Irene Schouten goud pakte na een val. Marijke Groenewoud won brons. Schouten zelf noemde het verloop van de massastartfinale "echt niet normaal". Ze vertelde dat ze rustig probeerde te blijven na de val, wetende dat haar afwezigheid verwarring zou zaaien in het peloton, wat in haar voordeel werkte. Kjeld Nuis was "echt heel blij" met zijn bronzen medaille op de 1.000 meter, na een "kwakkelseizoen". Bart Swings prolongeerde zijn wereldtitel op de massastart, terwijl Jordan Stolz na zijn zege op de 1.000 meter aangaf "een beetje moe" te zijn.
Schouten en Groenewoud: Een Succesvol Koppel
Het koppel Schouten/Groenewoud reed achttien keer samen een internationale massastart, waarvan veertien keer resulteerde in een zege voor één van de twee.
De 1.000 Meter: Successen en Teleurstellingen
Op de 1.000 meter prolongeerde Jordan Stolz zijn wereldtitel, met Kjeld Nuis die het brons pakte. Bij de vrouwen veroverde Jutta Leerdam brons, maar ze baalde ervan omdat ze zich goed voelde en de laatste ronde verpestte. Miho Takagi pakte het goud.
De Massastart Halve Finales: Chaos en Strijd
De halve finales van de massastart waren chaotisch, met Bart Hoolwerf die zich na een chaotische halve finale wist te plaatsen voor de eindstrijd. Marcel Bosker haalde de finale niet. Hoolwerf gaf aan extra druk te voelen op het WK, omdat er een titel te behalen was.
De Rentree van Schouten: Anders dan Vertrouwd
Bij de rentree van Schouten was er wel meer anders dan vertrouwd. Het rood-wit-blauwe pak, voorheen zeven jaar lang van Schouten, zat sinds Nieuwjaarsdag om de schouders van Marijke Groenewoud. Er was weinig contact tussen de oud-ploeggenoten, maar sinds Schouten weer op het ijs staat en zo nu en dan weer met de ploeg meetraint, spreken ze elkaar vaker. Groenewoud las op Instagram dat Schouten weer mee zou doen en had eerder verwacht dat ze er volgend jaar weer bij zou zijn. Ze heeft veel respect voor het feit dat Schouten alweer kan schaatsen, acht weken na haar bevalling.
Lees ook: Wat je moet weten over handbalfinales
Een Andere Irene, Maar Wel Goed
Groenewoud concludeerde dat het een andere Irene was dan de andere jaren, maar dat ze best goed reed. Schouten, die normaal gesproken in de marathon dominerend aanwezig is, was dat bij haar eerste wedstrijdmeters op het snelle ijs van Thialf niet. Ze gaf toe dat ze niet meer de macht heeft die ze eerst had, maar dat dit wel een mooi begin is.
Minutieuze Planning en Oefeningen
De reden dat Schouten zo kort na de bevalling alweer op zo’n hoog niveau kan acteren, komt door een minutieuze planning en diverse oefeningen voor haar bekken en buikspieren. Een voorspoedige bevalling en kraamperiode hielpen ook. Van wielrenster Ellen van Dijk kreeg ze de tip om een loopfiets aan te schaffen om zo snel mogelijk weer fit te kunnen worden.
Plezier op het IJs
Intussen doet de kleine Dirk het zo goed, dat Schouten het op haar heupen kreeg. Zo snel mogelijk weer fit worden en terugkeren in de marathon, dat was al gauw het devies. Niet zozeer om topsportambities na te jagen, maar om weer plezier te hebben op het ijs. Dat lukte zaterdag volop. Ze sprak moe maar voldaan dat het heel leuk was en dat ze heeft kunnen genieten. Haar blik is vooral gericht op volgend seizoen.
De Rol van Team Zaanlander
De overeenkomst met Jillert Anema en Team Zaanlander speelt daarin ook een rol. De ploeg schreef haar voorafgaand aan het lopende seizoen niet in en maakte voor deze wedstrijd ook niet van de mogelijkheid gebruik om haar tussentijds nog toe te voegen. Anema was namelijk geen voorstander van haar optreden in Thialf.
Een Wildcard en een Kort Appje
Schouten viel terug op de wildcard. Een kort appje van Schouten aan Anema beklonk de zaak. ‘Ik rij zaterdag.’ Na de wedstrijd stopte Schouten dan ook niet bij de ploeg, maar reed ze gelijk door naar de kant om haar schaatsen uit te doen. Vandaar ook het zwarte pak, dat binnenkort geveild gaat worden voor de hersenstichting.
Lees ook: Rode kaart Buffon: wat nu?
Toekomstplannen: Knopen Doorhakken
Voor een definitieve terugkeer van Schouten een feit is, moeten er dus nog wat knopen worden doorgehakt. Onder andere ook over de trainingssituatie, want Schouten staat erom bekend dat ze niet warmloopt voor dagelijkse autoritten van West-Friesland naar Heerenveen. Gaat ze dan meer op haar thuisbaan Hoorn trainen? Ze geeft toe dat ze het wel fijn vindt om dicht bij huis te trainen, ook omdat het met Dirk wel lekker is om veel thuis te zijn.
Olympische Spelen Beijing 2022: Goud op de 3000 Meter
Tijdens de Olympische Spelen van Beijing 2022 maakte Irene Schouten haar favorietenrol waar op de 3000 meter. Met een olympisch record van 3:56.93 schaatste ze met een fantastische laatste ronde naar het goud. Lollobrigida pakte het zilver en Isabelle Weidemann het brons.
Dominantie in het Seizoen 2022
In het seizoen voorafgaand aan de Olympische Spelen won Irene Schouten wedstrijd na wedstrijd. Ze verpulverde de concurrentie op iedere 3000 meter waar ze aan de start stond. De druk in Peking moet enorm geweest zijn, maar Schouten leek daar juist voor te leven.
Een Olympisch Record en Goud
Tijdens haar olympische race van Beijing 2022 was de Andijkse lang in gevecht met Francesca Lollobrigida, maar met een verpulverend snelle laatste ronde zette Schouten een tijd van 3:56.93 op de borden. Een olympisch record voor het olympisch goud. Lollobrigida pakte het zilver en Weidemann het brons.
Achtereekte en De Jong: Geen Herhaling van een 'Dutch Sweep'
De olympisch kampioene van Pyeongchang 2018, Carlijn Achtereekte, was ook in Peking van de partij. Met een tijd van 4:02.21 verloor ze al een halve seconde op Miho Takagi. Antoinette de Jong viel tegen op de Olympische 3000 meter met een tijd van 4:02.37.
Pechstein: Achtste Olympische Deelname
Claudia Pechstein wist een tijd van 4:17.16 te realiseren tijdens haar achtste (!) Olympische Spelen. Het is uitgerekend Irene Schouten die met haar gouden race het olympische record van Pechstein uit de boeken reedt. Wel heeft Pechstein een nieuw record op haar naam staan. Met haar deelname is ze de eerste vrouw die op acht keer deelneemt aan de Winterspelen.