Hoewel de focus van het oorspronkelijke artikel op volleyballer Sil Meijs ligt, kunnen we de structuur en elementen gebruiken om een fictief artikel over een hockeytalent genaamd Joris Kruitbosch te creëren. We passen de verhaallijn, ambities en obstakels aan naar de hockeywereld.
Inleiding
Joris Kruitbosch neemt geen genoegen met half werk. Zijn ultieme droom is om in 2028 als spelverdeler van het Nederlands hockeyteam op de Olympische Spelen te schitteren. Een enorme uitdaging, zo beseft het 20-jarige talent als geen ander.
Vroege Carrière en Alternatieve Sporten
Het scheelde niet veel of Joris Kruitbosch had trouwens carrière gemaakt in een andere sport. Als jeugdkeeper van FC De Bilt stond hij ooit op de radar van FC Utrecht. Nadat de profclub uit de Domstad hem aftestte, hield het talent het voetbal meteen voor gezien. Een illusie armer en een ervaring rijker stort hij zich sindsdien vol overgave op het hockey.
In zekere zin leek de groeibriljant uit Groenekan welhaast voorbestemd om uiteindelijk zijn talenten te ontplooien in de hoofdklasse hockey. Hockey zit bij de familie Kruitbosch in de genen. Zijn ouders hockeyden allebei op het hoogste niveau.
Ontwikkeling via Verschillende Clubs
De benjamin van het gezin stelde zijn eigen veelzijdigheid al onder bewijs bij achtereenvolgens SV Irene uit Bilthoven, Taurus, SSS en het Talentteam Papendal. “Bij SSS heb ik in het tweede als passer/loper gespeeld. Ik kwam daarna in beeld bij het Talentteam als spelverdeler."
Lees ook: Een diepgaande blik op de historische prestaties van het Duitse Dames Hockeyteam.
Huidige Club en Rol
In zijn eerste seizoen bij Draisma Dynamo kent Kruitbosch zijn plek. “In principe ben ik tweede spelverdeler achter Joris Berkhout. Ik wil dit jaar vooral veel leren en ervaring opdoen. Ik mag niet klagen. Ik zit hier goed. Ik sta elke dag op met zin in hockey. Ik heb tot dusverre al meer minuten gemaakt dan verwacht. Zelfs in wedstrijden waar het er om gaat. Zo mocht ik tegen Lycurgus beginnen. Redbad zei: jij moet het team aan de praat krijgen. Toen dat niet lukte, haalde hij me er na de eerste set weer uit. Tegen Limax ging het volgens hetzelfde plan en verliep het wel goed."
Relatie met Concurrentie
Zijn verstandhouding met Berkhout is prima, verzekert hij. “In Nederland is de concurrentie vaak wat minder hard dan in het buitenland. Daar moet je meer vechten voor je plek. Wie de beste is, die speelt. Joris en ik kunnen het goed met elkaar vinden."
Familie en Hockey
De wedstrijden tegen het verrassende SSS, waar zijn vader Guido teammanager is, en het PDK van broer Alex hebben voor Draisma Dynamo’s Kruitbosch logischerwijs een bijzondere lading. “Er wordt bij ons thuis bijna alleen maar over hockey gesproken. En dat is niet altijd even gezellig… Na die nederlaag in Barneveld kreeg ik dat thuis wel te horen. Niet alleen van m’n vader, maar Alex heeft natuurlijk ook lang bij SSS gezeten. Dat was wel een pijnlijke avond."
De spelverdeler spreekt zijn bewondering uit over hoe de Barnevelders zich al het hele seizoen in de top van de hoofdklasse handhaven. Toch is hij ervan overtuigd dat Draisma Dynamo aan het einde van de rit met succes de landstitel verdedigt. “Omdat er bij ons de meeste rek in het team zit. Wij kunnen elke week beter worden. Ons doel is het om het beste team van de eredivisie te worden en individueel willen we allemaal stappen zetten. Als wij onze zaken op orde hebben, wordt het voor onze tegenstanders heel lastig om ons te verslaan. Het is het eerste jaar dat SSS om de prijzen meespeelt."
Broederlijke Concurrentie en Ondersteuning
De jongste Kruitbosch zou het leuk vinden om in de toekomst ooit nog eens samen met zijn oudere broer in één team te staan. Gedurende de lock-downs in coronatijd hielden beide broers elkaar fit en scherp. “Op een grasveldje in de tuin speelden we dan één tegen één tegen."
Lees ook: De evolutie van hockey: een gedetailleerde analyse
Olympische Ambities en Toekomstplannen
De jeugd-international streeft het hoogst mogelijke na, zo laat hij weten. “Mijn doel is om met het Nederlands team op de Olympische Spelen te staan. 2024 zou misschien al kunnen, ik denk dat 2028 realistischer is. Het zou mooi zijn om komende zomer weer op die longlist te komen. Afgelopen seizoen heb ik drie keer meegetraind. Dan sta je daar ineens met gasten die alles hebben meegemaakt. Het is mooi om naast Nimir of Bennie Tuinstra in zaal te mogen staan."
Om zijn sportieve doelen te verwezenlijken zal hij vroeg of laat de grens over moeten, weet de ambitieuze Groenekanner. “Ik moet eerst spelen. Na één seizoen wil ik dan de stap zetten. Iedereen wil natuurlijk naar Italië. De Franse of Poolse competities trekken me ook wel. In Polen leeft het volleybal enorm. Voor onze Europa Cup-wedstrijd in Belchatow keek ik m’n ogen uit."
Erkenning en Realisme
Tijdens het in december gehouden Draisma Dynamo Sportcafé betitelde tafelgast Bas Bloem hem als ‘supertalent’. Kruitbosch geeft eerlijk toe dat die opmerking zijn ego streelde. Hij blijft nochtans wel stevig met beide benen op de grond staan. “Zulke complimenten zijn fantastisch om te horen. Het is toch erkenning van wat je aan het doen bent. Al mag je er niet van naast je schoenen gaan lopen. Ik ben er nog lang niet. Ik mis nog vastheid. Maar als spelverdeler heb ik tijd zat. De top van een volleyballer ligt meestal rond z’n 28e. Spelverdelers kunnen zelfs veel langer mee, soms wel tot hun veertigste."
Lees ook: Een overzicht van de carrière van Chloe Hockey en haar bijdrage aan het Nederlandse hockey.
tags: #joris #kruitbosch #hockey #carrière