Joop Hiele, geboren op 25 december 1958, is een naam die onlosmakelijk verbonden is met Feyenoord. Maar zijn carrière omvat veel meer dan alleen zijn tijd als keeper in De Kuip. Hiele is een man met een schat aan ervaring, zowel tussen de palen als langs de lijn, en iemand die de clubculturen in de Rijnmond als geen ander kent.
Een Carrière bij Feyenoord
Hiele keepte maar liefst dertien jaar bij Feyenoord, waar hij 352 competitiewedstrijden in het doel stond. Deze periode, die liep tot 1990, was echter niet altijd een succesverhaal. Vooral de laatste jaren werden gekenmerkt door een sportief dieptepunt onder leiding van de trainers Pim Verbeek en Gunder Bengtsson. Desondanks blijft Hiele met een fijn gevoel terugdenken aan deze periode.
Een opvallend detail uit zijn tijd bij Feyenoord is het knaloranje keepersshirt van Erima/Adidas, dat wellicht het eerste ‘felle’ shirt van de club was. Dit shirt paste goed bij Hiele’s ‘oranje reputatie’.
"Wereldrecord Bankzitten" bij Oranje
Naar eigen zeggen heeft Hiele het "wereldrecord bankzitten" bij het Nederlands elftal op zijn naam staan. Hij debuteerde in september 1980 in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Ierland (2-1 verlies) in Dublin. Echter, pas in 1986 mocht hij voor de tweede maal spelen. In de tussentijd moest hij aan Hans van Breukelen, Pim Doesburg en Piet Schrijvers voorrang verlenen. Zelfs na zijn tweede interland bleef Hiele reserve.
Zijn tweede duel, een vriendschappelijke wedstrijd, verliep succesvoller. In Oost-Duitsland won Oranje met 0-1. Een basis om langer op doel te blijven staan? Nee dus. Opnieuw moest Hiele meer dan een jaar wachten voor hij weer tussen de palen mocht staan. Thuis tegen Hongarije, in de EK-kwalificatiereeks, won Oranje met 2-0. Hiele zal er best eens moedeloos van zijn geworden, want na weer een jaar - Nederland werd met Hiele op de bank wel Europees kampioen - mocht hij aantreden tegen West-Duitsland (1-1, WK-kwalificatie) en Denemarken (2-2, vriendschappelijk). Zijn laatste interland was tegen Finland (1-1), in de race om het EK 1992.
Lees ook: Van zaalvoetbalheld tot volkszanger: John de Bever
Een pijnlijk moment was tijdens het WK van 1990, toen Hiele van zijn vrouw vernam dat er bij hem thuis een ontslagbrief was bezorgd.
Trainer in het Rijnmondgebied
Na zijn actieve carrière als keeper, begon Hiele aan een loopbaan als trainer. Hij was actief bij verschillende clubs in het Rijnmondgebied, waaronder Zwaluwen (Vlaardingen), XerxesDZB (Rotterdam) en ASWH (Hendrik-Ido-Ambacht). Elke streek heeft zo zijn eigen charmes en eigenaardigheden, weet Hiele.
Momenteel is hij met veel plezier trainer van Heinenoord. “Het is een kleine club waar groot wordt gedacht”, zo typeert hij de couleur locale. ‘”Er zijn nog geen driehonderd voetballers elke zaterdag actief bij Heinenoord. Maar de club speelt wel al jaren op een hoog niveau en dat zegt wat over haar drijfveren. Er heerst een prestatieklimaat bij Heinenoord en de kleine gemeenschap waardeert het erg wanneer het voetbal goed is. De vlak na de oorlog opgerichte vereniging werkte vanaf midden jaren negentig aan een heel behoorlijke opmars. De vierde klasse werd verlaten en de contouren van een glorieus bestaan wierpen steeds meer hun lichtstralen vooruit. Heinenoord zou het schoppen tot de hoofdklasse, een niveau waarop zij in de afgelopen tien jaar drie seizoenen actief was. Heinenoord eindigde op de respectievelijk vijfde (2017), vierde (2018) en zesde plaats. Het lopende seizoen leverde met de winterstop een teleurstellende elfde positie op de ranglijst op. “We staan echt te laag”, zegt Hiele, die de naar Zwaluwen vertrokken Ralph Kalkman verving. “Trainers zeggen vaak dat ze meer hadden verdiend, maar in ons geval is het ook echt zo. We zijn geregeld de bovenliggende partij en krijgen van onze tegenstanders te horen dat het ze verbaast dat wij zo laag staan. Er zijn wedstrijden geweest waarin we echt heel goed speelden, maar er niets aan overhielden. Ik vertrouw erop dat ons goede spel in de tweede seizoenshelft wat meer punten gaat opleveren. We werken ook hard aan het verbeteren van onze verdediging bij corners en vrije trappen voor de tegenstander. Ergens, vervolgt Hiele, irriteert het hem mateloos om steeds geprezen te worden na een verliesbeurt. Het zou zo lekker zijn wanneer de rollen eens omgedraaid waren. “Je hebt zo weinig aan complimenten, toch?”, klinkt het ietwat cynisch. Wanneer de naam Arie van den Berg valt, kan Hiele ‘niet anders zeggen dan dat de voorzitter een belangrijke rol heeft gespeeld’ in de ontwikkeling van Heinenoord. Hij heeft met zijn vermogen de komst van heel wat goede spelers haalbaar gemaakt: Leon Steketee bijvoorbeeld, de lange verdediger die vanaf 2016 voor de club uitkomt en van RVVH werd gehaald. “Maar we hebben ook zelf goede jongens in de jeugd gehad, zoals onze aanvoerder Toine van den Berg. Toen ik hier aantrad als trainer, heb ik samen met het bestuur uitgesproken om zoveel mogelijk gebruik te maken van eigen kweek.
Keeperstrainer bij PSV en de Jeugd van Feyenoord
Van 1999 tot 2008 was Hiele keeperstrainer bij PSV. In 2008 wilde PSV met een aantal andere mensen een nieuwe weg inslaan en daarna heb ik de club in goed overleg verlaten," zegt Hiele. "Met bijvoorbeeld de familie van Kemenade en Mart van den Heuvel had en heb ik fijn contact. Ze staan, net als vroeger Harry van Raaij, voor de warmte van PSV, die er zeker te vinden is. De buitenwereld overdrijft of romantiseert die gemoedelijkheid weleens. In Eindhoven moet gewoon gepresteerd worden. Dat stond altijd al voorop en het zal nu niet anders zijn."
Momenteel is hij hoofd van de keepersacademie van de Feyenoord-jeugd.
Lees ook: Essentiële keepersuitrusting
Kritische Blik op Keepers
Hiele heeft een uitgesproken mening over het huidige keepersbestand in Nederland. "Ons huidige keepersbestand spreekt wat mij betreft boekdelen. Een echte topper zit er niet tussen", begint Hiele in gesprek met Voetbal International. De huidige generatie Nederlandse keepers maakt geen grootse indruk op hem."Jeroen Zoet heeft het bij PSV fantastisch gedaan, maar een grote Europese club is voor hem nooit gekomen. Jasper Cillessen heeft aardige wedstrijden gespeeld bij het Nederlands elftal, maar is ook altijd een vraagteken gebleven. Geen internationale topkeeper. Tim Krul is, hoewel hij nog best goede dingen heeft laten zien, toch ook niet beter geworden sinds zijn jaren bij Newcastle United. En Marco Bizot is ook geen slechte, maar een topper? Ik zie het niet."
Een uitzondering hierop is wellicht Justin Bijlow. "Ik ken Bijlow nog uit de jeugd, ik weet uit wat voor een nest hij komt: heel nuchter, rustig. Dat straalt hij ook uit. Zijn prestaties en standvastigheid op zijn 22ste bewijzen voor mij dat hij het potentieel heeft om verder te groeien. Voor nu moet hij vooral minuten blijven maken. Dus niet als tweede of derde keeper mee met Nederlands elftal, maar keepen bij Jong Oranje. Dan komt de rest vanzelf." Er zit dus nog genoeg rek in bij Bijlow, al plaatst Hiele ook een kanttekening. "Of hij wél een absolute topper wordt, durf ik niet te zeggen. Maar over een tijdje, als hij nog wat meer wedstrijdervaring heeft opgedaan, is hij zeker niet minder dan de keepers die nu bij het Nederlands elftal zitten.
Lees ook: Humphrey Mijnals in Oranje