Van 8 tot en met 17 augustus 2025 vindt het Europees Kampioenschap hockey voor zowel mannen als vrouwen plaats in Mönchengladbach, Duitsland. De vraag is of de Nederlandse hockeyteams, naast de eventuele olympische titel, ook de Europese titel kunnen bemachtigen. Dit artikel richt zich op de selectie van het Nederlands Elftal Heren en hun voorbereiding op dit belangrijke toernooi.
De Eindselectie: Een Mix van Ervaring en Nieuw Talent
Mannenbondscoach Jeroen Delmée heeft de eindselectie van 18 spelers bekendgemaakt. Het was, ondanks de vele bekende namen, geen gemakkelijke keuze, aldus Delmée. Na de Olympische Spelen van Parijs hebben een aantal nieuwe spelers hun opwachting gemaakt en aangesloten bij Oranje. Hoewel deze spelers dichtbij een eerste titeltoernooi kwamen, bleken ze nog net iets tekort te schieten. De trainingsgroep van 25 spelers is dus teruggebracht tot een eindselectie van 18.
Een aantal afvallers blijft als reserve meetrainen. Delmée benadrukt dat er met de start van het EK nog van alles kan gebeuren. In geval van blessures moet er direct geschakeld kunnen worden en moeten spelers klaar staan om in te schuiven. David Huussen en Jonas de Geus behoren niet tot deze groep reserves, aangezien zij door blessures lange tijd geen deel hebben uitgemaakt van de trainingsgroep.
Keepers: Geen Uitgesproken Nummer Één
Opvallend is dat er bij de keepers op dit moment geen keuze wordt gemaakt voor een echte nummer één. Beide keepers zullen in actie komen op het EK. Volgens Delmée zijn de verschillen tussen Derk Meijer en Maurits Visser minimaal. Het uitspreken van een voorkeur wil hij dan ook niet. Hij benadrukt dat Nederland twee sterke keepers heeft die allebei op een titeltoernooi kunnen laten zien wat ze waard zijn. Dit geeft waardevolle informatie in aanloop naar het WK het jaar daarop, dat in eigen land wordt gehouden.
Terugblik: Olympische Glorie en de Weg Omhoog bij de Dames
Na de gouden medaille bij de Olympische Spelen in Beijing 2008 raakten de Nederlandse hockeysters hun onaantastbare positie langzaam kwijt. De Argentijnse vrouwen bleken steeds vaker de bovenliggende partij en namen de macht over, met de winst van de wereldtitel in 2010 in Rosario als hoogtepunt. Onder leiding van bondscoach Max Caldas, die de ontslagen Herman Kruis na het WK opvolgde, vond Oranje langzaamaan de weg omhoog.
Lees ook: Chileens elftal: actuele status
Een memorabele overwinning was de finale van de Olympische Spelen in Londen in 2012. Voor 16.000 toeschouwers in de Riverbank Arena was het Nederlandse team met 2-0 te sterk voor Argentinië. Na een tegenvallende eerste helft, waarin beide landen weinig risico's namen, maakte Oranje na rust het verschil. Carlien Dirkse van den Heuvel opende de score. Haar levenspartner Maartje Paumen besliste het duel door de bal uit een strafcorner hoog en hard in het doel te slaan. Caldas prees zijn speelsters en stelde dat ze fenomenaal hadden gespeeld. Hij had nooit getwijfeld en vond dat het team degelijk had gespeeld in het toernooi, wachtend tot individuen zouden opstaan om het niveau omhoog te krikken.
De Aanpak van Caldas: Training en Teambuilding
De Argentijn Caldas begon begin 2011 bij de hockeybond. Hij introduceerde een speciaal trainingsprogramma en bracht met zijn hockeysters veel tijd door op sportcentrum Papendal. Bij de naburige Arnhemse hockeyvereniging Upward werd een kopie van het Londense veld aangelegd, in opvallend blauw, met roze stroken aan de zijkanten. Caldas benadrukte het belang van open communicatie en duidelijke afspraken met de speelsters. Ze spraken af wat ze wilden bereiken en wat ze ervoor wilden doen.
Nederland trof de Argentijnse vrouwen na de verloren WK-finale van 2010 nog een paar keer. Bij de Champions Trophy in 2011 was het team van Caldas de sterkste, maar tijdens de laatste editie van dat toernooi moest Oranje de zege toch weer aan de Zuid-Amerikaansen laten.
Persoonlijke Triomf: Kim Lammers en de Olympische Droom
Aanvalster Kim Lammers, die zowel in 2004 als 2008 buiten de selectie van Oranje werd gelaten, pakte op 31-jarige leeftijd alsnog de olympische titel. Een ongelooflijke prestatie. Ze omschreef de spanning die er heerste en het belang van geduld. Het team wachtte hun momenten af en speelde echt als een eenheid. Voor Lammers was het de bekroning van acht jaar hard werken. "Mooier kan toch niet?'', zei ze na afloop.
Lees ook: Voorbereiding internationale wedstrijden U17
Lees ook: Terugblik handbalselectie
tags: #selectie #Nederlands #elftal #hockey