Het Engelse dameshockeyteam heeft een rijke geschiedenis en een sterke traditie in de internationale hockeywereld. Dit artikel belicht de selectie van het Engelse dameshockeyteam, hun prestaties en de namen die een belangrijke rol spelen in dit team. We kijken naar de opbouw van het team, de invloed van coaches, en de uitdagingen en successen die ze hebben gekend.
Historisch perspectief en recente successen
Na de Olympische Spelen van 2008 in Beijing, waar de Nederlandse hockeysters goud wonnen, kwam er een verschuiving in de internationale hockeywereld. Argentinië nam de macht over door de wereldtitel in 2010 in Rosario te winnen. Onder leiding van bondscoach Max Caldas, die Herman Kruis opvolgde, hervond Oranje geleidelijk hun weg naar de top. Een memorabel moment was de Olympische finale in Londen, waar Nederland in de Riverbank Arena met 2-0 te sterk was voor Argentinië. Carlien Dirkse van den Heuvel opende de score, en Maartje Paumen besliste het duel met een strafcorner.
De invloed van coaching en trainingsprogramma's
Max Caldas begon begin 2011 bij de hockeybond en implementeerde een speciaal trainingsprogramma. Het team bracht veel tijd door op sportcentrum Papendal. Bij Upward, een hockeyvereniging in Arnhem, werd een kopie van het Londense veld aangelegd. Caldas benadrukte het belang van duidelijke afspraken en gezamenlijke doelen. Het team had elkaar recht in de ogen gekeken en afgesproken wat ze wilden bereiken en wat ze ervoor wilden doen.
Selectie voor grote toernooien
Alyson Annan, bondscoach van het Nederlands Elftal Dames, maakte de selectie bekend voor de Vitality Hockey Women’s World Cup 2018 in Londen. Annan sprak van een "luxeprobleem" vanwege het vele talent en de ervaring in de groep. Ze benadrukte dat de staf snel overeenstemming bereikte over de achttien speelsters. Tijdens het WK was het voor het eerst mogelijk om een geblesseerde speelster te vervangen, mits de blessure door een onafhankelijk arts was vastgesteld.
Recente ontwikkelingen en teamdynamiek
In voorbereiding op het WK speelde het Nederlands Elftal Dames een vierlandentoernooi in München, waar ze met 20 speelsters mochten spelen. Sanne Koolen en Maria Verschoor reisden mee naar Duitsland. Annan selecteerde later een bijna volledige WK-selectie voor het FIH Pro League-duel tegen Groot-Brittannië in Eindhoven. Na het WK speelden de Oranje Dames de Champions Trophy met een verjongde selectie.
Lees ook: Chileens elftal: actuele status
Belangrijke speelsters en hun bijdragen
Kim Lammers, die zowel in 2004 als 2008 buiten de selectie werd gelaten, pakte op 31-jarige leeftijd alsnog de olympische titel. Ze benadrukte het belang van geduld en teamwork. Andere opvallende speelsters zijn Carlien Dirkse van den Heuvel en Maartje Paumen, die in de finale van de Olympische Spelen in Londen een cruciale rol speelden.
Nieuwe aanwinsten en internationale versterkingen
Het team heeft in de loop der jaren verschillende nieuwe aanwinsten gehad, waaronder Dirkie Chamberlain, afkomstig van Royal Antwerp. De Argentijnse spits Milagros ("Mili") Fernández Ladra kwam het team versterken vanuit UB Taburiente, Gran Canaria, Spanje. Heather McEwan, Brits/Zuid-Afrikaans, kwam over uit Engeland, Holcombe, en speelde in het nationale team van Zuid-Afrika. Ook Amy van den Bosch en Anne Eijsbouts sloten zich aan bij het team.
De rol van reserve speelsters
Tijdens grote toernooien zijn er altijd reserve speelsters die oproepbaar zijn in geval van blessures. Voor het WK waren Sanne Koolen, Maartje Krekelaar, Maria Verschoor, keepster Julia Remmerswaal en Margot Zuidhof de reserves. Zij kregen een apart programma om fit te blijven.
Sarina Wiegman en het Engelse team
Sarina Wiegman, de Nederlandse coach, nam Chelsea-spits Lauren James mee naar het EK, waar Engeland een van de tegenstanders was van de Oranjevrouwen. Wiegman koos verder dezelfde namen als in de laatste interlandperiode en achtte het geen risico om James op te roepen. Van de 23 namen waren er 13 die vier jaar eerder ook bij de selectie zaten toen Wiegman Europees kampioen werd met Engeland.
Uitdagingen en tegenslagen
Het team heeft te maken gehad met verschillende uitdagingen en tegenslagen, waaronder het missen van belangrijke speelsters zoals keepster Mary Earps en Millie Bright. Bright koos ervoor om het toernooi over te slaan vanwege mentale en fysieke klachten.
Lees ook: Voorbereiding internationale wedstrijden U17
Toekomstperspectief
Het Engelse dameshockeyteam blijft een belangrijke speler in de internationale hockeywereld. Met een mix van ervaren speelsters en nieuw talent, en onder leiding van ervaren coaches, streven ze ernaar om hun successen voort te zetten en nieuwe hoogten te bereiken. De focus ligt op het verder ontwikkelen van de teamdynamiek, het implementeren van effectieve trainingsprogramma's en het benutten van de individuele kwaliteiten van de speelsters.
Lees ook: Terugblik handbalselectie