In Schotland, waar voetbal meer is dan een sport, maar een obsessie, heeft het nationale voetbalelftal een rijke en complexe geschiedenis. Van legendarische overwinningen tot bittere nederlagen, van de trotse supporters tot de legendarische spelers, het Schotse voetbal heeft een onuitwisbare indruk achtergelaten op de wereld van het voetbal.
De Vroege Jaren: Pioniers en Innovatie
Schotland en Engeland waren de bakermat van het moderne voetbal. De Schotse voetbalbond, opgericht na de Engelse, bezit met de Scottish Cup de oudste voetbalbeker ter wereld. In de eerste dertig jaar van de voetbalsport domineerde het Schotse team, en zelfs Engeland kon niet aan de trotse Schotten tippen.
Ironisch genoeg hebben de Schotten hun eigen nationale team te danken aan de Engelse arrogantie. Toen de FIFA in 1904 werd opgericht, stelde de Engelse Football Association als voorwaarde dat Schotland, Wales en Ierland als aparte leden zouden worden erkend. Zo werd Groot-Brittannië het enige land ter wereld met vier nationale teams.
De eerste officiële voetbalinterland vond plaats op 30 november 1872, tussen Schotland en Engeland in Glasgow. De wedstrijd eindigde in een 0-0 gelijkspel. Het Schotse team bestond volledig uit spelers van Queen's Park, destijds de toonaangevende club in Glasgow.
In die begindagen stonden de Schotten bekend om hun technische superioriteit. Ze introduceerden de eerste vormen van snel samenspel, "the passing game", wat beter de lading dekt dan welke Nederlandse vertaling ook.
Lees ook: Gids voor Rugby Tickets Schotland
De Auld Enemy: Een Rivaliteit Dieper Dan Voetbal
De rivaliteit tussen Schotland en Engeland is een van de oudste en meest intense in de voetbalwereld. Het is meer dan alleen een sportieve wedstrijd; het is een strijd tussen twee naties, doordrenkt van geschiedenis, politiek en cultuur.
"Maar de droom van elke Schot is natuurlijk om tegen Engeland te spelen en te winnen. Om eerlijk te zijn: het is de enige wedstrijd die telt," schreef de onlangs overleden Schotse oud-international Billy Bremner.
De "Auld Enemy", zoals Engeland liefkozend (of niet zo liefkozend) wordt genoemd, is voor Schotland wat Duitsland is voor Nederland: een grootmacht, voormalige bezetter, symbool van hoogmoed die vraagt om vrije val. De oorlogen die Schotland en Engeland in de Middeleeuwen met elkaar voerden, ze krijgen een vervolg op de grasmat. Het onrecht dat de Schotse Hooglanders in vorige eeuwen door Engelsen werd aangedaan, dat wordt in het stadion gewroken.
Een van de meest memorabele overwinningen van Schotland op Engeland vond plaats in 1967, toen de Schotten op Wembley de toenmalige wereldkampioenen met 3-2 versloegen. De trotse winnaar riep zichzelf prompt uit tot 'onofficiële wereldkampioen'.
Hoogte- en Dieptepunten: Een Golfbeweging van Emoties
Het Schotse nationale elftal heeft door de jaren heen hoogte- en dieptepunten gekend. Er waren momenten van glorie, zoals de kwalificatie voor WK's en EK's, en er waren momenten van teleurstelling, zoals de uitschakeling in de eerste ronde van grote toernooien.
Lees ook: Voetbalpassie in Schotland
"Na een tijdje vergeet je hoe beroerd je je voelt als Schotland weer klop krijgt," schrijft voetbalverslaggever Graham Spiers.
Ondanks de ups en downs is de passie van de Schotse supporters nooit getaand. De "Tartan Army", zoals de trouwe supporters van het nationale Schotse elftal zich noemen, volgt het team overal op de aardbol, of het nu speelt tegen Paraguay of San Marino.
Schotse Invloed op het Wereldvoetbal
De Schotten hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van het moderne voetbal. De belangrijkste coaches uit de moderne Britse voetbalgeschiedenis zijn Schotse zonen van socialistische mijnwerkers en scheepsbouwers: Bill Shankly (FC Liverpool), Matt Busby (Manchester United), Jock Stein (Celtic Glasgow) en Alex Ferguson (FC Aberdeen en Manchester United).
Ook veel Nederlandse spelers hebben hun stempel gedrukt op het Schotse voetbal. Het begon met Theo Snelders bij Aberdeen; daarna volgden onder anderen Ronald de Boer, Bert Konterman, Peter van Vossen en Michael Mols. Virgil van Dijk is een van de beste centrale verdedigers in de Engelse Premier League, en won met Liverpool zowel de landstititel, de Champions League als de Wereldbeker. Zijn eerste club in het buitenland was echter Celtic FC.
De Stadions: Kathedralen van het Schotse Voetbal
Schotland herbergt een aantal zeer indrukwekkende stadions, elk met zijn eigen unieke charme en karakter.
Lees ook: Schotse en Franse rugbygeschiedenis
- Celtic Park: Met een capaciteit van 60.411 plaatsen is Celtic Park het grootste stadion van Schotland. De sfeer op Celtic Park is met niets te vergelijken. Zlatan (‘Ik heb nergens zo’n sfeer meegemaakt als hier’) en Messi (‘Op Celtic Park heerst de beste sfeer van Europa’) zijn lyrisch over de ambiance.
- Ibrox Stadium: Ibrox Stadium is sinds 1899 de thuisbasis van Rangers FC, en heeft een capaciteit van 50.947 plaatsen. Het hoogtepunt van het stadion is de in 1929 gebouwde hoofdtribune.
- Hampden Park: Wat Wembley is voor Engeland, is Hampden Park voor Schotland. Ooit was dit het grootste stadion ter wereld. Tegenwoordig heeft het stadion 52.670 zitplaatsen. Als nationaal stadion is het gastheer voor de interlands van het Schotse elftal.
tags: #schotland #voetbal #nationaal #elftal #geschiedenis