Hockey is een populaire sport, maar helaas ook een sport met risico's. Pijn in de heup na hockey kan verschillende oorzaken hebben. Het is belangrijk om de oorzaak van de pijn vast te stellen om deze gericht aan te pakken.
Inleiding
Heupklachten kunnen een aanzienlijke uitdaging vormen voor actieve mensen, vooral voor sporters. Deze klachten kunnen variëren van een zeurende pijn tot scherpe pijnscheuten en hebben vaak invloed op de prestaties. Het begrijpen van de oorzaken van heupklachten bij sporters en het volgen van een gerichte aanpak voor behandeling en preventie kan helpen om blessures te minimaliseren en het plezier in sport en activiteit te behouden. Als heupklachten aanhouden of verergeren, is het raadzaam om professioneel advies in te winnen bij een fysiotherapeut.
Mogelijke oorzaken van heuppijn na hockey
Er zijn verschillende fysieke pathologieën en aandoeningen die de heup kunnen aantasten. Hieronder worden enkele veelvoorkomende oorzaken van heuppijn bij hockeyers besproken:
Slijmbeursontsteking van de heup (Bursitis Trochanterica): Een slijmbeursontsteking van de heup (bursitis trochanterica) is een aandoening, waarbij er schade en inflammatie van de bursa optreedt ter hoogte van de heup. De bursa is een klein zakje gevuld met vloeistof. Het lichaam bevat verschillende slijmbeurzen, ook op andere plekken kan deze geïrriteerd of ontstoken raken als men dit lichaamsdeel bijvoorbeeld te zwaar belast. Het kan ook voorkomen in onder meer de schouder-, knie- en ellebooggewrichten. Ook kan er een slijmbeursontsteking in de hiel ontstaan. Een slijmbeursontsteking van de heup ontstaat meestal door herhaalde of langdurige activiteiten die de bursa trochanterica belasten. Deze pijn wordt meestal gevoeld tijdens langdurig liggen (in zijlig, voornamelijk op een hard oppervlak), wandelen (voornamelijk berg op of op onregelmatig oppervlak), springen, squaten en lunges. Deze activiteiten beïnvloeden de bursitis trochanterica via de bilspieren of via een directe druk/impact op de bursa. Als de slijmbeurs (te) zwaar belast wordt, kan deze geïrriteerd of ontstoken ranken. Er zijn verschillende factoren die personen gevoelig maken voor het ontwikkelen van deze aandoening. Deze factoren worden door de fysiotherapeut vastgesteld en gecorrigeerd. Personen met een bursitis trochanterica ervaren pijn aan de buitenkant van de heup. Deze pijn kan ook uitstralen naar de buitenkant van de dij tot aan de knie. Bij minder ernstige gevallen ervaren personen alleen stijfheid en lichte pijn in de heup die toeneemt tijdens de rust na een activiteit. Ook nemen de pijnklachten toe wanneer men drukt op de trochanter slijmbeurs. In sommige gevallen ervaart men zwakte van het onderste lidmaat. De meeste personen met een slijmbeursontsteking van de heup genezen goed met adequate fysiotherapie, denk aan spierversterkende oefeningen en dat in sommige gevallen in combinatie met ontstekingsremmende medicatie. Zo zijn de meesten binnen een aantal weken terug op hun oorspronkelijke (activiteiten)niveau. Indien deze aandoening langdurig aanwezig is voordat men met een behandeling start, kan de revalidatie significant langer duren (meerdere maanden).
- Oorzaken van een slijmbeursontsteking: Er zijn verschillende oorzaken waardoor de slijmbeurs geïrriteerd raken kan. De bilspieren zorgen voor het bewegen van de heup en het stabiliseren van de pelvis. Deze spieren zijn voornamelijk actief tijdens wandelen, rennen, springen, traplopen, squaten en uitvalspassen. Tijdens het aanspannen van de bilspieren, komt de bursa trochanterica (slijmbeurs) onder spanning te staan. Ook kan een directe druk op de slijmbeurs zorgen voor frictie van de bursa trochanterica. Wanneer deze druk en/of spanning overmatig is, door te veel herhalingen of door een te zware kracht, kan er irritatie en inflammatie van de bursa (slijmbeurs) ontstaan.
- Symptomen van een slijmbeursontsteking: Personen met een bursitis trochanterica ervaren pijn aan de buitenkant van de heup. Deze pijn kan ook uitstralen naar de buitenkant van de dij tot aan de knie. Bij minder ernstige gevallen ervaren personen alleen stijfheid en lichte pijn in de heup die toeneemt tijdens de rust na een activiteit. in en uit de auto stappen. De pijn geassocieerd met slijmbeurs ontsteking warmt in de beginfase van de blessure op met activiteit. Wanneer de blessure langer aanwezig is, kan het klachtenpatroon veranderen. De pijn wordt scherper of er treden bijkomende klachten op tijdens sport of activiteiten. Ook nemen de pijnklachten toe wanneer men drukt op de trochanter slijmbeurs. In sommige gevallen ervaart men zwakte van het onderste lidmaat.
- Behandeling van een slijmbeursontsteking: Fysiotherapeutische behandeling van personen met deze aandoening is noodzakelijk voor een snel herstelproces en voor optimale uitkomsten om de kans op het opnieuw optreden van de aandoening te verminderen. Natuurlijk helpt een snelle behandeling ook om direct de ergste pijn te verminderen. Elektrotherapie (bijv. Indien de fysiotherapeutische behandeling niet aanslaat, kan de fysiotherapeut in overleg, uw huisarts contacteren om zo de verdere richting van de behandeling te bepalen. Dit kan verder onderzoek inhouden, zoals: Ultrasound, Röntgenfoto’s, CT scans of een MRI. Of een ander soort behandeling, zoals: medicatie, corticosteroïden injectie of verwijzing naar een gespecialiseerde arts.De behandeling zal verschillen bij een acute slijmbeursontsteking of een chronische slijmbeursontsteking. In sommige gevallen komt er een orthopedisch chirurg aan te pas.
Gluteus Tendinopathie: Heeft u een blessure doordat de pezen van de bilspieren overbelast zijn? Dan heet dit een gluteus tendinopathie. Door deze blessure heeft u pijn aan de buitenkant en/of de achterkant van het bovenbeen, vlakbij uw bil. We beginnen de behandeling van een gluteus tendinopathie met een trainingsprogramma. Verder is het verstandig om een algemeen trainingsprogramma te volgen. Hiermee kunt u ervoor zorgen dat u uw benen meer kunt belasten. Het is heel verschillend hoe lang mensen last houden van deze blessure. Dit duurt soms erg lang. Boekt u niet genoeg vooruitgang door te trainen? Dan kunt u eventueel shockwave therapie (ESWT) volgen.
Heup Impingement (Femoro-Acetabulaire Impingement - FAI): Door het bewegen van de heup kan het gebeuren dat het dijbeen tegen de heupkom botst. Dit heet een femoro-acetabulaire impingement (FAI) of heup impingement. U kunt hierbij klachten krijgen in de lies, heup of bil. Een heup impingement kan ontstaan als u vaak bepaalde bewegingen maakt. Er zijn 2 soorten heup impingement: een cam-impingement en een pincer-impingement. Bij een cam-impingement ontstaat er een bobbel op de hals van de heup, net onder de heupkop. Deze bobbel kan botsen tegen de rand van de heupkom als u de heup beweegt. Bij een pincer-impingement groeit er extra bot aan de rand van de heupkom.
- Behandeling van een Heup Impingement: Fysiotherapie: Een (heup)sportfysiotherapeut kan een heup impingement vaak goed behandelen. Deze fysiotherapeut legt uit wat er aan de hand is Ook geeft de fysiotherapeut aan hoe u uw leefstijl en de belasting van de heup kunt veranderen. Verder gaat u oefenen. Hierdoor maakt u onder andere uw heup en romp sterker en stabieler. Operatie: Gaan uw klachten niet over door fysiotherapie? Dan kan de orthopedisch chirurg u soms helpen. De chirurg kan met een kijkoperatie het bot weghalen dat uitsteekt.
Labrumletsel: Het labrum is een kraakbenig randje rondom de heupkom, dat vergelijkbaar is met de meniscus. Het labrum kan op 2 manieren beschadigd raken: door een ongeluk/misstap of door een heup impingement. Door labrumletsel kunt u pijn krijgen in de heup of de lies.
- Behandeling van een Labrumletsel: Fysiotherapie: Een (heup)sportfysiotherapeut kan een labrumletsel vaak goed behandelen. Deze fysiotherapeut legt uit wat er aan de hand is Ook geeft de fysiotherapeut aan hoe u uw leefstijl en de belasting van de heup kunt veranderen. Verder gaat u oefenen. Hierdoor kunt u onder andere uw heup en romp sterker en stabieler te maken. Operatie: Gaan uw klachten niet over door fysiotherapie? Dan kan de orthopedisch chirurg u soms helpen. De chirurg kan met een kijkoperatie het labrum herstellen of een deel van het labrum weghalen.
Hamstringblessure: Veel sporters krijgen last van een plotselinge blessure aan de hamstring. Die ontstaat als er ineens veel kracht komt te staan op deze spier tijdens bijvoorbeeld het sprinten. De schade die ontstaat aan spier en weefsel is per geval verschillend. Wordt de peesaanhechting op het bekken vaak of lange tijd belast? Dan kunt u last krijgen van een chronische hamstringblessure.
- Behandeling van een Hamstringblessure: Zonder operatie: Bij een acute (plotseling ontstane) hamstringblessure is een oefenprogramma onder begeleiding van een (sport)fysiotherapeut normaal gesproken de eerste stap. Dit richt zich vooral op het herstellen van de kracht en beweeglijkheid van de hamstrings. Verder werkt u aan het verbeteren van de stabiliteit van de romp, de coördinatie en het functioneren in situaties die passen bij uw sport. Met het oefenprogramma bereiden we de beschadigde hamstring geleidelijk voor op de hoge belasting tijdens het sporten. Dit proces kan lang duren. Bij een chronische hamstringblessure volgt u een trainingsprogramma waarin u de hamstrings sterker maakt. U doet hierbij 4 krachtoefeningen: de ‘glider’, de ‘diver’, de ‘extender’ en de ‘nordic hamstring’ oefening. Na 6 tot 8 weken kunt u weer geleidelijk meer gaan sporten. Werkt deze aanpak niet? Dan kunt u en oefenprogramma gaan volgen onder begeleiding van een sportfysiotherapeut. Shockwave therapie is een mogelijkheid als er na 3 maanden nog geen verbetering is. Operatie: Bij een chronische hamstringblessure helpt een operatie niet. Een operatie kan wel nodig zijn bij een avulsiefractuur (een los botschilletje bij de aanhechting van de hamstrings) of bij het helemaal afscheuren van de aanhechting van de pees.
Liesklachten: Veel sporters hebben last van liesklachten. Vaak is het ingewikkeld om de oorzaak te vinden. De oorzaak kan zitten in de heup of in de spieren rondom de heup. Zit de oorzaak in de heup? Maar de liesklachten komen bij sporters vaker door de spieren en pezen. Bijvoorbeeld bij voetbal of rugby zijn vaak de spieren aan de binnenkant van het bovenbeen de oorzaak van de liesklachten. Ook de aanhechting van deze spieren of van de grote spier die zorgt voor het buigen van de heup, kan dan de boosdoener zijn. Komen de liesklachten door problemen met de spieren? Dan begeleidt een sportfysiotherapeut u. Deze fysiotherapeut legt het probleem uit en helpt u de spieren op een andere manier te gebruiken.
Snapping Hip: Bij een snapping hip heeft u het gevoel dat er iets ‘verschiet’ of ‘klikt’ in de heup bij bewegingen als lopen, opstaan uit een stoel of sporten. U kunt dit zelfs soms horen. Snapping hip kan pijn doen, maar dit hoeft niet. De externe snapping hip komt het meest voor. De interne snapping hip komt minder vaak voor. Bij deze vorm heeft u vaak pijn. Dit komt door een spier (de iliopsoas) die wat dieper in het bekken zit. De fysiotherapeut kan een snapping hip behandelen. Dit doet de fysiotherapeut door zich te richten op het herstellen van de balans tussen spierkracht en flexibiliteit rondom de heup. snapping hip: u voelt iets 'knappen' in uw heup als u uw been beweegt. Dit komt doordat een stukje pees steeds over het botuitsteeksel schuurt.
Lees ook: Oorzaken achillespees pijn voetbal
Pijn aan de zijkant van de heup
Vroeger werd er gedacht dat pijnklachten aan de zijkant van de heup veroorzaakt werden door een slijmbeursontsteking. De pijn wordt veroorzaakt door stofjes, op te vatten zijn als “noodsignalen”, die een overbelaste pees uitzendt. Deze noodsignalen vertalen zich in pijn. Het meest komt pijn aan de zijkant van de heup voor bij mensen van middelbare leeftijd. Daarnaast komt deze klacht vaker voor bij vrouwen dan mannen, wellicht door de andere vorm van het bekken. Ook wordt de klacht gezien bij mensen, waarbij een nieuwe heup is geplaatst, o.a. omdat om het heupgewricht te benaderen, geregeld pezen rondom de heup worden doorgenomen. Een nadelige stand van de heup t.o.v. het kommetje kan er ook voor zorgen dat klachten aan de zijkant van de heup ontstaan (Grimaldi et al. 2015, Sports Med). Soms staat pijn aan de zijkant van de heup niet op zichzelf, maar wordt dit veroorzaakt door een lokaal probleem elders. Zo kan er sprake zijn van rugklachten of heupartrose, waardoor de pezen aan de zijkant van de heup overbelast raken en zo de pijn ontstaat. Er bestaat met name pijn rondom de botknobbel aan de zijkant van de heup, trochanter major genoemd. De pijn kan zich ook een beetje verder naar beneden, langs de zijkant van het bovenbeen, manifesteren. De klacht treedt meestal op bij druk op de zijkant van de heup, zoals bij het erop liggen tijdens slapen. Dit kan soms de nachtrust behoorlijk verstoren. Ook kan de pijn optreden bij belasten, bijvoorbeeld tijdens langer wandelen of rennen. De pijn is meestal sluimerend of zeurend van aard, maar kan afhankelijk van de belasting ook als heftig worden ervaren. Bij spontane bewegingen, zoals het opeens fors naar buiten stappen, kan de pijn plots verergeren. Wat mensen ook wel vertellen is dat de pijn aan de zijkant van de heup optreedt als er na een tijdje lang zitten moet worden opgestaan. Meestal is het verhaal van iemand met pijn aan de zijkant van de heup duidelijk genoeg. Zeker als er ook lichamelijk onderzoek wordt uitgevoerd, waarbij de pijn aan de zijkant van de heup herkenbaar kan worden opgewekt. Dit wordt vaak gedaan door de pijn door drukken op de buitenzijde van de heup op te wekken. Ook wordt geprobeerd de herkenbare pijn op te wekken door weerstandstesten uit te voeren die de pezen aan de zijkant van de heup belasten. Lang niet altijd is het nodig om na het verhaal en lichamelijk onderzoek van iemand met pijn aan de zijkant van de heup aanvullend onderzoek te verrichten. Dan wordt er vaak een röntgenfoto van het bekken of de onderrug gemaakt om te kijken of hier een probleem zit, zoals artrose. Hier worden de verschillende niet-operatieve behandelmogelijkheden besproken voor artrose van de heup. Wanneer deze niet voldoende werken kunt u altijd, via korte lijnen, worden doorgestuurd naar een van de opererende heuporthopeden. Hierbij worden de spieren verbonden met de pezen aan de zijkant van de heup versterkt. Op deze manier vangen de sterkere spieren meer van de krachten op en worden de overbelaste pezen relatief ontlast. Het is sterk te adviseren de oefentherapie zeker 12 weken vol te houden en vrijwel dagelijks uit te voeren. In het begin is het verstandig de oefeningen met een fysiotherapeut door te nemen en deze voor follow-up te bezoeken. De oefeningen kunnen over het algemeen prima thuis worden uitgevoerd, nadat uitgelegd is hoe deze werken. Pijn vermindert vaak pas na een week of 8-10 goed trainen. Deze verbetering zet zich dan door na verloop van tijd (Rompe et al. 2009 Am J Sports Med). De eerste weken is te adviseren de oefentherapie op te bouwen naar 4-5 x per week. Na verloop van tijd is onderhoud van de oefeningen voldoende, wat vaak neer komt op 2-3 x per week trainen. Shockwave is een apparaat, dat verschillende fysiotherapiepraktijken in huis hebben, en dat d.m.v. luchtdrukstootjes een effect heeft op de peescellen rondom de heup. De bedoeling van shockwave behandeling is dat de pijn minder wordt, onder andere door de kwaliteit van het weefsel wat te verbeteren (Rhim et al JBJD Rev 2025). Te adviseren is ongeveer 5 behandelingen te ondergaan en na een week of 10 het effect te evalueren (Furia et al. Am J Sports Med 2009). Zoals in onderstaande grafiek te zien is duurt het zeker enkele weken totdat effect kan worden verwacht. Bijna altijd zal worden geadviseerd om samen met shockwave tegelijkertijd ook oefentherapie van de heupspieren te starten. Alleen als oefentherapie om welke reden dan ook niet mogelijk is, dan wordt alleen met shockwave begonnen (of eerst een injectie met corticosteroïden gegeven). Enkele studies onderzochten wat het effect is van een injectie met corticosteroïden op pijn aan de zijkant van de heup. Het idee van corticosteroïden is om irritatie / ontsteking te remmen. Zeker bij een echte slijmbeursontsteking, die af en toe bij pijn aan de zijkant van de heup voorkomt, is deze injectie een serieuze overweging. Speelt een slijmbeursontsteking geen rol, dan wordt de corticosteroïden injectie minder snel geadviseerd. Bij verschillende soorten peesklachten in het lichaam is gebleken dat een injectie met corticosteroïden de peeskwaliteit niet verbetert en soms zelf verslechtert. Een reden om toch een injectie met corticosteroïden te geven is om daarna oefentherapie beter mogelijk te maken, als dit onvoldoende lukt. Het verloop van klachten na een dergelijke injectie is hieronder uitgebeeld (Brinks et al. Ann Fam Med 2011). Een injectie met eigen bloed kan worden toegepast als oefentherapie en shockwave therapie onvoldoende effect hebben gehad. Momenteel zijn er 9 studies naar het effect van bloedinjecties bij pijn aan de zijkant van de heup zijn verricht (Hamza Ahmed et al. Cureus. 2024.), en is deze therapie het overwegen waard. Een aantal van deze studies laten zien dat er in vergelijking met een injectie met corticosteroïden, na langer dan 3 maanden meer verbetering wordt bemerkt door mensen behandeld met een bloedinjectie (bijvoorbeeld: Fitzpatrick et al. Am J Sports Med 2019; Hamza Ahmed et al. Cureus 2024). Het idee van een bloedinjectie bij pijn aan de zijkant van de heup is dat deze injectie irritatie remt d.m.v. de groeifactoren die al in het eigen bloed aanwezig zijn. Te adviseren is een injectie met eigen bloed te combineren met oefentherapie, ook al is dit eerder al ingezet. Er worden twee echogeleide injecties gegeven met een interval van een aantal weken. Op elk moment in de behandeling kan er overlegd worden met een van de orthopeden over het overwegen van een operatieve ingreep. Orthopeden zullen bij (langdurige) peesklachten niet snel voor een operatie kiezen en dit alleen in uiterste gevallen overwegen. Daarom adviseren orthopeden vaak om maximaal niet-operatief te behandelen. Als de niet-operatieve aanpak niet aanslaat, kan er altijd worden overlegd met of doorverwezen naar een opererende collega.
Diagnose
Meestal is een anamnese (het typische verhaal dat de patiënt verteld over zijn klacht) in combinatie met een klinisch onderzoek van de fysiotherapeut, voldoende om tot de diagnose te komen. Verder onderzoek, zoals een: MRI scan, CT scan, RX scan of echografie zijn vaak nodig om de diagnose te bevestigen en de ernst van de aandoening vast te stellen. Een slijmbeursontsteking in de heup wordt wel eens verward met de klachten van een versleten heup. Het zijn echter twee verschillende aandoeningen met andere behandelingen. Na een lichamelijk onderzoek zal een expert constateren dat de slijmbeurs geïrriteerd raakt.
Algemene tips bij heupklachten
- Rust: Neem na een verrekking altijd even 10 minuutjes rust, waarin je je enkel hoog houdt en druk geeft, eventueel met een koelelement of zak ijs. Doe hierna de rest van de dag rustig aan. Ga niet stil zitten of veel liggen, maar blijf in beweging. Zo blijven uw spieren sterk en wordt uw been minder snel stijf. Het is goed om een paar weken niet te heftige activiteiten te doen. Sporten als hardlopen, paardrijden of skiën kunt u beter even niet doen. Slaapt u veel op uw zij?
- Pijnstillers: Er zijn geen medicijnen die de oorzaak van de pijn in uw heup kunnen weghalen. nemen tegen de pijn. Neem de pillen op vaste tijden verspreid over de dag. Een voorbeeld. Slikt u 4 pillen per dag? Als dat niet genoeg helpt, kunt u een andere pijnstiller proberen, zoals ibuprofen of diclofenac (een NSAID). Dit zijn goede pijnstillers, maar ze hebben vaak vervelende bijwerkingen. Ze kunnen bijvoorbeeld uw maag beschadigen. Deze pijnstillers zijn ook niet voor iedereen geschikt. Diclofenac is een ontstekingsremmende pijnstiller. Dit soort pijnstillers wordt ook wel NSAID's genoemd. Het werkt pijnstillend, ontstekingsremmend en koortsverlagend. Het is te gebruiken bij pijn waarbij ook sprake is van een ontsteking, zoals bij gewrichtspijn, reumatoïde artritis (ontsteking van de gewrichten), ziekte van Bechterew en jicht (ontsteking in uw gewricht). Bovendien bij koliekpijn, menstruatieklachten, zoals abnormaal vaginaal bloedverlies, migraine en hoofdpijn. Ibuprofen is een ontstekingsremmende pijnstiller. Dit soort pijnstillers wordt ook wel NSAID genoemd. Het werkt pijnstillend, ontstekingsremmend en koortsverlagend. Het is te gebruiken bij pijn waarbij ook sprake is van een ontsteking, zoals bij gewrichtspijn, reumatoïde artritis, ziekte van Bechterew en jicht. Bovendien bij migraine, hoofdpijn en menstruatieklachten, zoals abnormaal vaginaal bloedverlies.
- Fysiotherapie: Fysiotherapie kan soms helpen. Als uw ene been iets langer is dan het andere, kan een zooltje in uw schoen helpen.
- Injectie: Uw huisarts kan een prik in de zijkant van uw heup geven. In de prik zit een medicijn dat ontstekingen remt (een corticosteroïd). Door de prik kan uw pijn een tijd weg gaan. Meestal komt de pijn na een aantal weken weer terug. Na de prik mag u gewoon blijven bewegen. Maar doe de eerste 2 dagen geen heftige sporten of activiteiten. Heeft uw huisarts u een prik in de heup gegeven?
- Operatie: Als u veel pijn blijft houden, kan heel soms een operatie helpen. Hiervoor stuurt de huisarts u door naar een orthopedisch chirurg. Die haalt de slijmbeurs en soms een deel van de pezen weg.
Preventie
Het risico op slijmbeursontsteking is te verminderen door te rekken voor het sporten, regelmatig pauzes te nemen bij repetitief werk en een goede rechte houding aan te nemen. Ook het dragen van beschermhoezen zoals kniebeschermers en elleboogbeschermers bij beroepen waarbij men langdurig op de knieën zit, kan helpen een slijmbeursontsteking te voorkomen.
Andere sporten
- Basketbal: Basketbalspelers ervaren vaak heupklachten door snelle richtingsveranderingen en explosieve acties. Deze kunnen leiden tot heupbursitis of spierstrains. Preventief kunnen spelers kracht- en flexibiliteitstrainingen doen om de heupen te versterken.
- Golf: Golfers riskeren heupklachten door de repetitieve draaibeweging tijdens de swing. Dit kan leiden tot heupimpingement of artritis.
- Hardlopen: Hardlopers zijn vatbaar voor heupklachten zoals tendinitis en bursitis, vaak veroorzaakt door overbelasting en oneffen terrein. Krachttraining en core-stabilisatieoefeningen zijn essentieel om de heupen te ondersteunen.
- Korfbal: Bij korfbal kunnen snelle draaiingen en abrupt stoppen heupklachten veroorzaken. Preventieve krachtoefeningen en flexibiliteitstraining zijn belangrijk.
- Padel: Padelspelers hebben vaak last van heupklachten door snelle draaiingen en zijwaartse bewegingen. Voorkom deze problemen met gerichte heup- en kernspieroefeningen, correcte techniek en het dragen van ondersteunende heupbandages. Bij pijn, rust, koude therapie en advies van een specialist kunnen helpen.
- Skiën: Skiën belast de heupen aanzienlijk, vooral bij het manoeuvreren en bij vallen. Preventief gebruik van heupbeschermers kan letsel voorkomen.
- Tennis en padel: Tennis en padel vragen veel van de heupen door de snelle zijdelingse bewegingen en abrupte stops. Heupklachten zoals strains of bursitis zijn niet ongewoon. Naast goede techniek is conditionering belangrijk om de heupen te beschermen.
- Turnen: Turners maken vaak extreme bewegingen die veel van de heupen eisen, wat kan leiden tot overbelastingsblessures.
- Vechtsporten: De dynamiek van vechtsporten kan heupklachten veroorzaken door de intensieve beenbewegingen en -trappen. Een grondige warming-up en flexibiliteitstraining zijn cruciaal.
- Voetbal: Voetballers maken veel draaiende en springende bewegingen, wat de heupen belast.
- Volleybal: De explosieve sprongen en snelle bewegingen bij volleybal kunnen leiden tot heupklachten.
- Zwemmen: Zwemmen is over het algemeen minder belastend voor de heupen, maar intensieve technieken zoals de vlinderslag kunnen toch heupklachten veroorzaken.
Voor alle sporters is het cruciaal om aandacht te besteden aan de gezondheid van de heupen om klachten te voorkomen. Dit omvat gerichte training, het toepassen van de juiste technieken, en indien nodig, het gebruik van braces of compressiekousen voor extra ondersteuning.
Lees ook: Behandelingen voor volleybal-gerelateerde elleboogpijn