De strafcorner is een cruciaal element in het hockey, vaak bepalend voor de uitkomst van een wedstrijd. Het is daarom essentieel dat zowel spelers als scheidsrechters de regels en nuances rondom de strafcorner goed begrijpen. Dit artikel duikt diep in de strafcorner, waarbij de toekenning, de uitvoering en de interpretatie van de regels aan bod komen.
Wat is een Strafcorner?
Een strafcorner is een straf die wordt toegekend aan de aanvallende partij als gevolg van een overtreding door de verdedigende partij. Deze overtreding moet plaatsvinden binnen de cirkel (het gebied waarbinnen doelpunten gemaakt kunnen worden) en mag niet het voorkomen van een doelpunt betreffen. Daarnaast kan een strafcorner ook worden toegekend voor bepaalde overtredingen buiten de cirkel, maar binnen de 23-meterlijn.
Wanneer wordt een Strafcorner Toegekend?
De meest voorkomende reden voor het toekennen van een strafcorner is een onopzettelijke overtreding van een verdediger binnen de eigen cirkel. Dit kan een breed scala aan overtredingen betreffen, zoals:
- Het raken van de stick van de tegenstander.
- Het gevaarlijk hoog de cirkel uit slaan van de bal (hoger dan schouderhoogte).
- Het schoppen van de bal door de keeper (waarbij de bal bijna iemand moet raken).
Ook overtredingen buiten de cirkel kunnen leiden tot een strafcorner:
- Het overtreden van de 5-meterregel binnen de 23-meterlijn.
- Een opzettelijke overtreding binnen de 23-meterlijn (hoewel dit vaak afhangt van de interpretatie van de scheidsrechter).
- Het opzettelijk over de eigen achterlijn spelen van de bal door de verdedigende partij.
Het is belangrijk te onthouden dat een strafcorner in principe moet worden toegekend bij elke verdedigende overtreding in de cirkel, tenzij er duidelijk voordeel is voor de aanvallende partij. Dit voordeel moet dan wel echt voordeel zijn; als een aanvaller bijvoorbeeld op zijn stick wordt geraakt maar alleen een medespeler kan overspelen die niet in scoringspositie staat, dan is het alsnog een strafcorner.
Lees ook: Hockey spelregels: Belangrijke aspecten
De Uitvoering van een Strafcorner
Een strafcorner wordt genomen vanaf het tweede streepje naast het doel, aan de kant die de aanvallende partij verkiest. De scheidsrechter geeft de strafcorner vrij zodra de vier verdedigende veldspelers en de keeper zich achter de doellijn bevinden en de collega-scheidsrechter heeft aangegeven dat iedereen achter de middenlijn staat.
De aangever moet de bal in één vloeiende beweging spelen, zonder schijnbewegingen te maken. Een schijnbeweging kan ertoe leiden dat verdedigers te vroeg uitlopen, wat bestraft wordt met het terugplaatsen van de betreffende speler achter de middenlijn.
Zodra de bal is aangegeven, moet deze eerst buiten de cirkel komen voordat er op doel mag worden geschoten. Het eerste schot op doel mag niet hoog geslagen of geflatst worden (maar wel gepusht), tenzij de bal wordt getipt. De sleeppush is een veelgebruikte techniek om dit te omzeilen en toch een hard en hoog schot op doel te krijgen.
Een strafcorner is pas voorbij als:
- De bal in het doel gaat.
- De bal over de achterlijn gaat.
- De bal voor de tweede keer buiten de cirkel komt.
- De bal meer dan 5 meter buiten de cirkel komt (ook bij de eerste bal!).
- Er een overtreding wordt gemaakt.
De Rol van de Scheidsrechter
De scheidsrechter speelt een cruciale rol bij de beoordeling en toekenning van strafcorners. Het is belangrijk dat de scheidsrechter op de juiste plek staat om de overtredingen goed waar te nemen, bij voorkeur aan de achterlijn links van het doel aan zijn/haar rechterhand. Een strafcorner die wordt gegeven vanaf de 23-meterlijn of daarbuiten mist vaak overtuiging, zeker als het druk is in de cirkel.
Lees ook: Een diepgaande blik op de historische prestaties van het Duitse Dames Hockeyteam.
Scheidsrechters moeten ook gebruikmaken van hun collega om een goed beeld te krijgen van de situatie in de cirkel. Een afspraak over de samenwerking is hierbij essentieel, waarbij de collega wacht met aangeven tot de andere scheidsrechter vragend aankijkt.
Belangrijke Regels en Interpretaties
Naast de basisregels zijn er nog een aantal belangrijke regels en interpretaties die van belang zijn bij de strafcorner:
- Gevaarlijk spel: Een pass of schot boven kniehoogte kan als gevaarlijk spel worden beoordeeld als er iemand in de lijn van het schot staat. Een bal die op doel wordt geslagen, wordt echter niet altijd als gevaarlijk beoordeeld.
- Hoge bal onderscheppen: Een hoge bal mag vanaf dit seizoen (deze info kan verouderd zijn) worden onderschept binnen vijf meter afstand, maar alleen als dit veilig gebeurt en buiten speelafstand.
- Beschermende kleding: Verdedigers mogen hun beschermende kleding aanhouden om de bal buiten de cirkel te spelen.
- Voordeelregel: De scheidsrechter kan ervoor kiezen om door te laten spelen als een overtreding voordeel oplevert voor de aanvallende partij.
Strafbal
Een strafbal lijkt op een penalty in voetbal. De speler krijgt een vrije push op de keeper vanaf de strafbalstip.
Strafkaarten
Tijdens hockeywedstrijden kan de scheidsrechter overtredingen bestraffen met strafkaarten:
- Groene kaart: Een waarschuwing met een tijdsstraf van 2 minuten.
- Gele kaart: Een tijdsstraf van 5 of 10 minuten, afhankelijk van de ernst van de overtreding.
- Rode kaart: Een definitieve verwijdering uit de wedstrijd.
De Strafcorner in het Moderne Hockey
De strafcorner is in de loop der jaren geëvolueerd tot een complex en tactisch element in het hockey. Teams besteden veel tijd aan het oefenen van verschillende varianten om de scoringskansen te maximaliseren. De sleeppush is een populaire techniek geworden, waarmee de bal hard en hoog op doel kan worden geslagen.
Lees ook: De evolutie van hockey: een gedetailleerde analyse
Ook de videoscheidsrechter heeft zijn intrede gedaan in het moderne hockey. Teams kunnen een video-referral aanvragen voor situaties in het 23-metergebied die leiden tot een strafcorner, strafbal of doelpunt.
tags: #hockey #strafcorner #te #hoog