Hoewel Frans Timmermans vooral bekend staat om zijn politieke carrière, is er geen significante informatie beschikbaar die duidt op een voetbalachtergrond. Timmermans is een prominent figuur in de Nederlandse en Europese politiek, met een focus op thema's als duurzaamheid, klimaatverandering en internationale samenwerking.
Politieke Carrière en Standpunten
Timmermans is een vooraanstaand lid van de partijcombinatie PvdA-GroenLinks. In het concept-verkiezingsprogramma ‘Samen voor een hoopvolle toekomst’ van de combinatie, die wordt aangevoerd door lijsttrekker Frans Timmermans, staat de tweestatenoplossing centraal als het beste uitgangspunt om het conflict tussen Israël en de Palestijnen op te lossen. De partijcombinatie PvdA-GroenLinks wil dat Nederland een onafhankelijke Palestijnse staat erkent en dringt er bij de Palestijnse Autoriteit van president Mahmud Abbas op aan verkiezingen te organiseren.
De Tweestatenoplossing en het Israëlisch-Palestijns conflict
PvdA-GroenLinks streeft naar een rechtvaardige tweestatenoplossing in het Israëlisch-Palestijnse conflict. Dit houdt in dat er twee onafhankelijke staten komen - een Israëlische en een Palestijnse - die in vrede naast elkaar kunnen bestaan. Deze visie komt voort uit de Oslo-akkoorden van de jaren negentig. Timmermans en zijn partij vinden dat Israël moet vasthouden aan de democratische rechtsstaat en dat producten uit de betwiste gebieden ‘geen vals label’ moeten krijgen. Ze eisen dat Nederland een onafhankelijke Palestijnse staat erkent en dringen er bij de Palestijnse Autoriteit van president Mahmud Abbas op aan verkiezingen te organiseren. De partij wil dat er een onderzoek komt naar ‘apartheid’ in de Palestijnse gebieden en is van mening dat het Internationaal Strafhof in Den Haag daar onderzoek naar moet doen.
Standpunten over Israël en de Palestijnse Gebieden
De partijbesturen van PvdA-GroenLinks steunen het idee om ‘apartheid’ mee te nemen in het lopende onderzoek in de bezette gebieden. Als de leden van de partij met ‘apartheid’ instemmen, zal voor het eerst een grote partij de situatie in de Palestijnse gebieden als ‘apartheid’ gaan beschrijven. De partijbesturen steunen het idee, maar laten de beslissing over aan de leden, zo laten ze aan dagblad Trouw weten. GroenLinks wil Israël hard aanpakken, maar dat stuit binnen de PvdA op verzet omdat die partij traditionele banden heeft met Israël en pro-Israëlische Joodse leden kent, onder wie prominenten zoals oud-partijleider Lodewijk Asscher. Volgens dagblad Trouw is PvdA-voorman Frans Timmermans achter de schermen bezig om prominente en bezorgde Joodse leden binnen zijn partij ervoor te masseren.
Kristallnachtherdenking 2020
Eurocommissaris Frans Timmermans (PvdA) was op 8 november de hoofdspreker tijdens de Kristallnachtherdenking in Amsterdam.
Lees ook: Passie en Kritiek NAC Breda Ultras
Het Voetbal in Nederland: Een Historisch Perspectief
Hoewel Timmermans' politieke standpunten en carrière centraal staan, is het interessant om te kijken naar de voetbalgeschiedenis van Nederland. In de Nederlandse voetbalgeschiedenis zijn veel legendarische voetbalwedstrijden de revue gepasseerd. Een van de meest gedenkwaardige interlands is de watersnoodwedstrijd van 12 maart 1953.
De Watersnoodwedstrijd van 1953
Als eerbetoon aan de vele slachtoffers die bij de Watersnoodramp van 1 februari 1953 waren gevallen, vond in de Franse hoofdstad Parijs de zogeheten watersnoodwedstrijd plaats. Tijdens die wedstrijd stonden er zeven voormalig amateurvoetballers met een Haagse voetbalachtergrond op of als wissel langs het veld: Jan van Geen, Gerrit Vreken, Joop de Kubber, Bertus de Harder, Bram Appel, Theo Timmermans en wisselspeler Fred Röhrig. Nederland versloeg het sterke Frankrijk met 2-1 door doelpunten van Bram Appel en Bertus de Harder.
Professioneel Voetbal in Nederland
De KNVB bleef na de Tweede Wereldoorlog stug vasthouden aan het amateurvoetbal, terwijl in een veelheid aan omringende landen al wél professioneel voetbal werd ingevoerd. Blikken vol Nederlandse topspelers vertrokken daarom eind jaren ’40 en begin jaren ’50 naar het buitenland om daar hun brood met het fulltime voetballen te kunnen verdienen. De KNVB was daar woest over en schorste spelers die naar het buitenland vertrokken voor het Nederlands Elftal - wat mij betreft een meer dan kinderachtige en kortzichtige maatregel. Nadat de KNVB het bod van de Fransen naast zich had neergelegd, kwamen de in Frankrijk spelende Nederlandse profs tot de conclusie dat zij het zelf ook wel konden organiseren. Twee van de initiatiefnemers, Bram Appel en Theo Timmermans, besloten daarop koninklijke goedkeuring via Prins Bernard aan te vragen. De wedstrijd mocht gespeeld worden, echter van de KNVB mocht het Wilhelmus pertinent niet worden gespeeld.
Spelers met een Haagse Voetbalachtergrond
Bram Appel speelde in het seizoen 1931/1932 bij het Wassenaarse Blauw Zwart waarna hij de overstap naar Haagse SVT maakte. In 1936 schreef hij over naar Archipel om pas na de oorlog bij VUC terecht te komen. In 1948 nam hij als lid van Oranje deel aan de Olympische spelen in Londen waar men in de eerste ronde met 4-3 door Engeland werd uitgeschakeld. Hij speelde in totaal twaalf interlands. Samen met Theo Timmermans nam hij in 1953 het initiatief voor de watersnoodwedstrijd. Kort na de 2e Wereldoorlog begon Theo Timmermans zijn voetbalcarrière bij ADO. In 1949 werd hij voor het eerst opgeroepen voor Het Haagse KNVB-elftal en het Nederlands elftal. In 1953 was Timmermans samen met Bram Appel de grote animator van de watersnoodwedstrijd. Ook Gerrit Vreken speelde als profvoetballer van het Franse Nantes mee in de watersnoodramp wedstrijd. Tot 1946 was hij speler van ADO - de voetbalvereniging waarmee hij in 1942 en 1943 kampioen van Nederland werd. Ook Jan van Geen was voorafgaande aan het rampjaar 1953 reeds enige jaren actief in het professionele Franse voetbal - hij maakte furore bij Nantes. Fred Röhrig speelde vanaf zijn tiende bij HBS op Houtrust waar hij op zeventienjarige leeftijd in het eerste elftal terecht kwam. Op 12 maart 1953 was hij wisselspeler bij de watersnoodwedstrijd. Joop de Kubber begon zijn loopbaan bij VUC in Den Haag. In 1956 werd hij eenmaal geselecteerd voor het Nederlands elftal. Tot slot Bertus de Harder - hij speelde vanaf 1933 - achtereenvolgens in de jeugd van Transvaal en een voorloper van AVV Triomph (o.a. in de jaren dertig was dit nog AVV) waarna de overstap naar Wilsonmeters - dat in de Haagsche Bedrijfsvoetbalbond speelde - werd gemaakt. In 1937 stapte hij over naar VUC.
Lees ook: Kleding en benodigdheden Uganda
Lees ook: Steun het Nederlands Elftal met stijl
tags: #Frans #Timmermans #voetbalachtergrond