De Afrikaanse Voetballer van het Jaar-verkiezing is een prestigieuze erkenning die jaarlijks wordt uitgereikt aan de beste Afrikaanse voetballer. Door de jaren heen hebben vele getalenteerde spelers deze eer ontvangen, en hun verhalen zijn vaak even inspirerend als divers. Een van de meest opvallende winnaars is zonder twijfel George Weah, wiens levensverhaal leest als een modern sprookje.
George Weah: Een Sprookje van Voetbal naar Politiek
Het verhaal van George Weah is er een van ongekende transformatie. Van een jeugd in de sloppenwijken van Liberia tot het schitteren op de Europese voetbalvelden, en uiteindelijk de president van zijn land worden, is een buitengewone prestatie.
Van Sloppenwijk tot Wereldster
Opgegroeid in een sloppenwijk net buiten de Liberiaanse hoofdstad Monrovia, leek een carrière in de Europese voetbalelite onbereikbaar voor Weah. Zijn geboorteland stond niet bekend om het voortbrengen van topvoetballers. Echter, de jonge George zag in de sport niet alleen een uitlaatklep, maar ook een kans om de armoede van zijn geboorteland te ontvluchten. Hij trainde hard en kwam via de Liberiaanse hoogste divisie terecht bij Tonnerre in Yaoundé, Kameroen. Daar zag de Fransman Claude Le Roy, destijds bondscoach van Kameroen, het potentieel van de jonge aanvaller.
Le Roy introduceerde Weah bij Arsène Wenger, toen coach van AS Monaco. Wenger aarzelde niet en haalde de Liberiaan voor een klein bedrag naar het Zuid-Franse prinsdom. Ondanks een onzeker begin, toonde Weah al snel zijn talent en maakte indruk op Wenger. Weah bleef Wenger eeuwig dankbaar. Nadat hij in 1995 de Ballon d'Or won, gaf hij die prijs aan zijn oude coach als blijk van waardering.
Triomfen in Europa
Na Monaco speelde Weah voor Paris Saint-Germain (PSG), waar hij uitgroeide tot een gevreesde spits. Zijn combinatie van kracht, snelheid, techniek en scorend vermogen maakte hem een haast onstopbare tegenstander. Een illustratief voorbeeld is zijn doelpunt tegen Bayern München in de Champions League van 1994/95, waar hij met een indrukwekkende solo de winnende treffer scoorde.
Lees ook: Wie is de beste voetballer?
In 1995 verhuisde Weah naar AC Milan, waar hij zijn grootste successen vierde. In zijn eerste seizoen werd hij clubtopscorer en leidde hij de ploeg naar de landstitel. In datzelfde jaar werd hij uitgeroepen tot beste voetballer ter wereld, de eerste en tot nu toe enige Afrikaan die deze eer ten deel viel.
De Overstap naar de Politiek
Na zijn succesvolle voetbalcarrière keerde Weah terug naar Liberia, waar hij een haast mythische status genoot. In 2005 stelde hij zich kandidaat voor het presidentschap, maar verloor van Ellen Johnson Sirleaf. In 2014 werd hij senator, en in 2017 lukte het hem alsnog om president te worden, ten koste van vicepresident Joseph Boakai.
Een Presidentschap met Hoge Verwachtingen en Uitdagingen
De verwachtingen van het volk waren hooggespannen toen Weah in 2018 werd beëdigd als president. Er waren successen: de scholing in Liberia verbeterde en de salarissen van artsen stegen. Echter, de corruptie in het land bleef een groot probleem, en er deden zich enkele schandalen voor. Zo weigerde Weah de omvang van zijn bezittingen openbaar te maken, en er was ophef over de verdwijning van miljarden Liberiaanse dollars.
De aanpak van drugsproblematiek liet ook te wensen over. De Verenigde Staten legden sancties op aan belangrijke leden van Weah's regering vanwege corruptie. Robtel Neajai Pailey, een Liberiaanse academicus en activist, vatte de onvrede samen door te stellen dat hebzucht en omkoping kenmerkend waren geworden voor Weah's presidentschap.
In 2023 probeerde Weah een verlenging van zijn mandaat te bemachtigen, maar hij verloor de verkiezingen van Joseph Boakai. Ondanks de teleurstelling accepteerde Weah zijn verlies, wat door een bekende mensenrechtenactivist werd gezien als het hoogtepunt van zijn regeerperiode.
Lees ook: Van talent tot televisie: Andy van der Meijde
Een Afscheid met Gemengde Gevoelens
Hoewel Weah's presidentschap niet aan alle verwachtingen voldeed, blijft hij een belangrijke figuur in de Liberiaanse geschiedenis. Zijn acceptatie van de verkiezingsuitslag in 2023 werd gezien als een teken van democratische volwassenheid en een voorbeeld voor andere Afrikaanse landen.
Andere Legendarische Afrikaanse Voetballers
Naast George Weah heeft Afrika vele andere legendarische voetballers voortgebracht die de Afrikaanse Voetballer van het Jaar-trofee hebben gewonnen. Hieronder volgt een overzicht van enkele van de meest iconische spelers:
- Thomas N'Kono (Kameroen): Een legendarische keeper die in 1979 werd verkozen tot Afrikaans speler van het jaar. Hij maakte wereldwijd naam met zijn optreden op het WK van 1982 en werd een clubicoon bij Espanyol.
- Abedi Pelé (Ghana): De "Maestro" was een aanvallende middenvelder die tijdens de gouden jaren van Olympique Marseille dé motor was. Hij won vier Franse titels en de Champions League. Pelé werd in 1991, 1992 én 1993 verkozen tot Afrikaans beste voetballer.
- Samuel Eto'o (Kameroen): Een explosief wonderkind die bij FC Barcelona uitgroeide tot een ongekende doelpuntenmachine. Hij won tweemaal de Champions League en werd viermaal uitgeroepen tot Afrikaans speler van het jaar.
- Roger Milla (Kameroen): Milla werd in 1976 verkozen tot beste Afrikaanse voetballer. Hij groeide uit tot een fenomeen op het WK van 1990, waar hij vier goals scoorde en Kameroen tot de kwartfinales leidde.
- Didier Drogba (Ivoorkust): Drogba kende zijn beste tijd in Engeland, waar hij met Chelsea in 2012 de Champions League won. Hij was een complete spits en werd tweemaal topscorer in de Premier League.
Het Beste Afrikaanse Elftal Aller Tijden
Het samenstellen van het beste Afrikaanse elftal aller tijden is geen gemakkelijke opgave, gezien de vele getalenteerde spelers die het continent heeft voortgebracht. Een mogelijke selectie zou er als volgt uit kunnen zien:
- Keeper: Thomas N'Kono
- Verdediging: Noureddine Naybet, Kolo Touré, Samuel Kuffour
- Middenveld: Yaya Touré, George Weah, Jay-Jay Okocha, Abedi Pelé
- Aanval: Samuel Eto'o, Roger Milla, Didier Drogba
Op de reservebank zouden spelers als Bruce Grobbelaar, Celestine Babayaro, Lauren Mayer, Bwalya Kalusha, Ahmed Hassan, El Hadji Diouf en Nwanko Kanu kunnen plaatsnemen.
De Afrika Cup: Een Belangrijk Podium
De Afrika Cup is het belangrijkste voetbaltoernooi op het Afrikaanse continent. Het toernooi wordt om de twee jaar gehouden en wordt georganiseerd door de Afrikaanse voetbalconfederatie (CAF). Aan de eerste editie in 1957 deden slechts vier landen mee, maar tegenwoordig is het een groots evenement met veel deelnemende landen. Egypte is met zeven eindoverwinningen recordhouder, gevolgd door Kameroen (5) en Ghana (4).
Lees ook: Een carrière van Gouda tot Qatar: Sven van Beek
Sinds 2009 kent Afrika ook de African Championship of Nations, waaraan alleen voetballers mogen meedoen die uitkomen in de eigen nationale competitie. Dit in tegenstelling tot de Afrika Cup, waar veel sterspelers in de grote Europese competities spelen.
tags: #afrikaanse #voetballer #van #het #jaar #winnaars