Als zoon van een bekende hockeyinternational in Nederland sta je voor unieke uitdagingen en kansen. Thierry Brinkman, zoon van Jacques Brinkman, ervaart dit aan den lijve. Dit artikel duikt in zijn ervaringen, de verwachtingen, de druk en de voordelen die komen kijken bij het opgroeien in de schaduw van een sportlegende.
De Erfenis van Jacques Brinkman
Jacques Brinkman is een gevestigde naam in de Nederlandse hockeywereld. Met 337 interlands op zijn naam en twee gouden Olympische medailles heeft hij een indrukwekkende carrière achter de rug. Zijn prestaties hebben een onuitwisbare stempel gedrukt op het Nederlandse hockey.
Thierry Brinkman erkent het succes van zijn vader en de impact die hij heeft gehad. "Natuurlijk besef ik dat mijn vader een beroemde hockeyer was en alles gewonnen heeft wat er maar te winnen valt," zegt hij. De droom van een gouden Olympische medaille deelt hij met zijn vader.
Verwachtingen en Jaloezie
Op jonge leeftijd, toen Thierry werd geselecteerd voor district- of nationale jeugdteams, voelde hij soms de blikken en de onuitgesproken gedachten van anderen. "Die zit er vooral in door zijn vader," was een veelgehoorde opmerking. Hoewel hij zich er niet door liet ontmoedigen, besefte hij wel dat zijn achternaam extra druk met zich meebracht.
De Voordelen van een Bekende Vader
Ondanks de mogelijke nadelen heeft Thierry vooral de voordelen ervaren van een beroemde vader. Hij debuteerde al op vijftienjarige leeftijd bij SCHC Heren 1, toen zijn vader daar coach was. "Dat was bij een andere coach waarschijnlijk niet gebeurd, zo eerlijk moet ik wel zijn," geeft hij toe. Hij gelooft echter niet dat een vader-zoonrelatie in elk sportteam ideaal is, omdat je altijd de schijn tegen hebt, hoe onterecht misschien ook.
Lees ook: Een diepgaande blik op de historische prestaties van het Duitse Dames Hockeyteam.
De Column in De Telegraaf en de Impact op Teamgenoten
Een ander aspect van de situatie was de column van Jacques Brinkman in De Telegraaf, waarin hij cijfers gaf aan spelers van het Nederlands hockeyteam. Vooral de onvoldoendes hadden impact. Dit zorgde voor een aparte dynamiek, zeker toen Thierry zelf international werd.
"Het blijft apart wanneer ik bijvoorbeeld op de kamer lig met Valentin Verga en mijn vader hem een vier geeft," zegt Thierry. Hij kon zich goed voorstellen dat dit ongemakkelijk was voor zijn teamgenoten. Uiteindelijk werd besloten dat Jacques zou stoppen met het geven van cijfers, om Thierry niet voor de voeten te lopen.
Van Cijfers naar Algemene Columns
Jacques Brinkman stopte niet volledig met schrijven, maar veranderde de focus van zijn columns. Hij schrijft nu meer algemeen over sport en minder op de persoon. Thierry ziet zijn vader vooral als een supporter en iemand die verstand heeft van topsport. "Hij weet wat het is om topsport te bedrijven, wat je ervoor moet doen en vooral voor moet laten," aldus Thierry.
Thierry Brinkman: Een Eigen Identiteit
Hoewel hij de invloed van zijn vader erkent, heeft Thierry Brinkman hard gewerkt om een eigen identiteit te creëren binnen het hockey. Hij is een behendige aanvaller die makkelijk combineert en goede cijfers kan overleggen. In 33 interlands scoorde hij vijftien doelpunten.
Tijdens de halve finaleronde van de Hockey World League in Londen liet hij zichzelf zien met mooie combinaties en belangrijke doelpunten. Hij werd gekozen tot het grootste talent van het toernooi. Nu is het zaak om van talent een ‘zekerheidje’ te worden voor de toernooiselecties de komende jaren.
Lees ook: De evolutie van hockey: een gedetailleerde analyse
Lef Tonen en Groeien als Speler
Thierry Brinkman is zich bewust van zijn sterke en zwakke punten en werkt er hard aan om zichzelf te verbeteren. "Ik kan nog effectiever zijn in de cirkel. Ik kan ook meer lef tonen, dat heeft altijd een positief effect op mijn spel," zegt hij. Hij hecht er steeds minder waarde aan als hij wat minder in de wedstrijd zit en drie keer op rij de bal verliest.
Hij praat veel met Ronald Brouwer (oud-international en data-analist bij Oranje) en Taco van den Honert (assistent-trainer) over zijn spel en zijn ontwikkeling als mens. "We hebben een groep met ontzettend leuke gasten. We hebben richting het EK een intensieve maar ontspannen voorbereiding gehad, met weinig stress. Er hangt een gezellige, rustige sfeer. In deze groep heb ik ook stappen gezet. Ik neem meer initiatief om mijn spontaniteit binnen de groep te vergroten."
Jacques Brinkman als Supporter
Jacques Brinkman is nu vooral een supporter van zijn zoon. "Ik weet bij wijze van spreken niet eens meer hoe laat hij oefenwedstrijden speelt," zegt hij lachend. Hij is een trouwe, maar altijd fanatieke supporter. Hij vraagt tegenwoordig eerder met wie Thierry op de kamer slaapt, dan dat hij iets over hockey vraagt.
Hij vindt wel dat Thierry in het veld dingen moet blijven opeisen. "Maar Thierry heeft als hockeyer zelf een innerlijk vuurtje. Hij is heel onverstoorbaar en rustig. Ik had het vorig jaar wel geweten. Ik had hem mee genomen naar de Olympische Spelen in Rio. Hij heeft een top instelling. Hij is wel de toekomst van het Nederlandse hockey."
De Relatie Vader en Zoon: Minder over Hockey
Het komt vooral door Thierry dat ze inhoudelijk steeds minder over hockey praten. "Ik heb geen behoefte om het altijd over specifieke dingen te hebben. Ik weet ook wel dat hij het allemaal ziet. Maar ikzelf ook. Gelukkig hamert hij nergens op. Al lang niet meer. Vaak appt hij me na de wedstrijd en dan vraagt hij hoe het ging. Niet meer dan dat."
Lees ook: Een overzicht van de carrière van Chloe Hockey en haar bijdrage aan het Nederlandse hockey.
Transfer naar Den Bosch
In maart 2024 werd bekend dat Thierry Brinkman na negen jaar bij Bloemendaal te hebben gespeeld, de overstap maakt naar Den Bosch. Hij was via SCHC en Kampong bij Bloemendaal terechtgekomen. Daar werd Brinkman drie keer landskampioen en won hij vier keer de Euro Hockey League. In 2022 en 2023 werd hij genomineerd voor Wereldspeler van het Jaar.
"Het was een hele moeilijke beslissing waar ik lang over nagedacht heb," laat Brinkman in een verklaring weten. "Ik heb negen fantastische en succesvolle jaren bij Bloemendaal gehad. Ik heb daar momenten beleefd die ik nooit meer zal vergeten. Maar voor mij begint op weg naar de Spelen van 2028 een nieuwe fase."
Jacques Brinkman in Parijs om Thierry te steunen
Tijdens de Olympische Spelen van Parijs 2024 was Jacques Brinkman aanwezig om zijn zoon Thierry, de aanvoerder van de Nederlandse ploeg, te steunen. Hij kon het niet laten om toch een tactische verbetering aan te geven: "Op het moment dat je wint, is het heel makkelijk, op het moment dat je verliest wil je toch iets zeggen. Het enige tactische wat ik dan ook ga zeggen is dat hun achterhoede spelers zich naar voren opstellen, terwijl de aanvallers zich juist terug laten zakken. En omdat Nederland met mandekking speelt, bewegen ze mee. Dan krijg je een onsamenhangend geheel."
Het was echter zeker geen kritiek op de bondscoach en de mannenploeg. Hij napraat en analyseert de wedstrijden op een leuke manier met de andere ouders.
De Sportieve Familie Brinkman: Meer dan alleen Hockey
De familie Brinkman is een sportieve familie in hart en nieren. Naast Jacques en Thierry Brinkman is er ook Nienke Brinkman, de nicht van Jasper Brinkman, die recentelijk furore maakte als marathonloopster. Ze liep in haar eerste officiële marathon in Valencia een wereldtijd (2.26’34”).
Nienke Brinkman hockeyde vroeger zelf ook, maar stopte ermee toen ze voor haar promotieonderzoek naar Zwitserland vertrok. Daar kwam ze min of meer bij toeval in aanraking met atletiek. Ze mist het hockey niet, maar vindt het wel leuk om te blijven kijken.
Jasper Brinkman, de neef van Nienke, droomde al jong van het Nederlands elftal. Hij is trots op de prestaties van zijn nicht en vindt het bijzonder om haar zo te zien presteren.
Dromen van de Olympische Spelen
Zowel Jasper als Nienke Brinkman dromen van de Olympische Spelen. Jasper droomt van het maken van de winnende goal, terwijl Nienke hoopt dat ze er samen heen kunnen.
tags: #zoon #van #hockey #international #nederland