Een strafcorner is een cruciaal moment in een hockeywedstrijd, vaak bepalend voor de uitkomst. Het is een spelsituatie die zowel aanvallend als verdedigend veel tactiek vereist. Dit artikel duikt diep in de verdedigende aspecten van de strafcorner, inclusief de principes, de rol van de trainer/coach, en de ontwikkeling van de strafcornersleep, met speciale aandacht voor de verdedigende strafcorner zonder keeper tactiek. Daarnaast bespreken we algemene hockeytactieken en -regels om een compleet beeld te schetsen.
Wat is een Strafcorner en Wanneer Wordt Deze Toegekend?
Een strafcorner is een spelsituatie die ontstaat na een overtreding van de verdedigende partij binnen de cirkel of soms daarbuiten. Een hockeyveld heeft twee halve cirkels aan beide kanten van het veld, met het doel in het midden van de halve cirkel op de achterlijn. De cirkel markeert het gebied vanwaar gescoord mag worden.
Een strafcorner of strafbal wordt toegekend wanneer de verdedigende partij een overtreding begaat binnen de eigen cirkel. Veel voorkomende redenen zijn shoot (het raken van een speler met de bal boven de knie) en gevaarlijk spel. Het is ook niet toegestaan voor de verdedigende ploeg om de bal opzettelijk over de eigen achterlijn te spelen, wat eveneens resulteert in een strafcorner.
Bovendien kan een strafcorner worden toegekend voor een opzettelijke overtreding buiten de cirkel, maar binnen de 23-meterlijn. Hoewel dit minder vaak voorkomt omdat het moeilijk te beoordelen is of een overtreding opzettelijk is, kan het toch leiden tot een strafcorner en soms een kaart.
De Uitvoering van een Strafcorner
Een strafcorner wordt genomen vanaf de aangeefstreep op de achterlijn, naast het doel. Vanaf hier wordt de bal meestal gepusht naar een speler op de kop van de cirkel. Meerdere spelers staan op de lijn van de cirkel, en de bal wordt aangenomen en vervolgens op doel gespeeld door dezelfde of een andere speler. Echter, de uitvoering kan variëren, waarbij teams hun eigen unieke draai geven aan de strafcorner.
Lees ook: Complete handbal regelgeving
Variaties omvatten het inlopen van een speler vanaf de kop van de cirkel om de bal in het doel te tippen, of het terugspelen van de bal naar de aangever. Professionele teams hebben vaak een speler die de bal aanneemt en stillegt, zodat een andere speler de bal kan slepen. Het slepen van de bal is een snelle techniek waarbij de bal hoog op doel mag worden geschoten, in tegenstelling tot een slag, die onder de plank van het doel moet blijven.
Aanvallende spelers die niet deelnemen aan de strafcorner bevinden zich meestal op de hoogte van de middenlijn, terwijl verdedigende spelers die niet helpen bij de strafcorner achter de middenlijn moeten staan. De keeper wordt geholpen door vier spelers, die proberen een doelpunt te voorkomen. Een of twee van deze spelers blijven op de doellijn staan om de bal tegen te houden.
Verdedigende Principes bij Strafcorners
Bij het verdedigen van een strafcorner is het cruciaal om duidelijke principes te hanteren. Het belangrijkste principe is natuurlijk het voorkomen van een tegengoal. Dit kan worden bereikt door middel van ruimtedruk (het verdedigen van een bepaald gebied) en baldruk (directe druk op de bal). Of je nu zone- of mandekking speelt, deze principes blijven essentieel.
Het is van belang dat trainers hun spelers leren herkennen wat er in een situatie aan de hand is en wat de essentie is van het verdedigen. De herkenning van de situatie en het einddoel moeten ten grondslag liggen aan het verdedigend handelen. Sub-principes kunnen variëren in prioriteit, afhankelijk van het doel op dat moment, zoals snel in balbezit komen, tijdwinst boeken, of een counter forceren.
De Rol van de Trainer/Coach
De trainer/coach speelt een cruciale rol in het aanleren van de juiste verdedigende principes. Het is belangrijk om spelers te leren de situaties te herkennen en de juiste principes toe te passen. Daarnaast is het belangrijk om aandacht te besteden aan de uitvoering van techniek en timing. Spelers moeten leren herkennen wat de prioriteiten en afspraken zijn in een situatie.
Lees ook: Regels en tactieken van de strafcorner
Een voorbeeld is het voorin druk zetten in een half court-situatie, waarbij spelers moeten herkennen of een teruggespeelde bal gevaarlijk is en welke acties passen binnen de afspraken. Het is ook belangrijk om te bepalen wat je persoonlijk verdedigt: het doel bij een doelpoging, een tegenstander met de bal, of een tegenstander zonder bal. Daarbij komen ook nog de teamafspraken over hoe de boel verdedigd wil worden.
In de eigen 23-meterzone neemt de druk toe, omdat de tegenstander dichter bij het doel is. Hier is het essentieel om niet alleen het doel te verdedigen, maar ook de voeten van de tegenstander.
De Basis van de Strafcorner
Veel trainers/coaches maken de strafcornersleep te ingewikkeld. Toon Siepman benadrukt het belang van de basis: het goed doen van de eenvoudige dingen. Het nakomen en controleren van de basisafspraken vergroot de kans op succes. Een belangrijk aspect van de basis is het opnemen van de tijd tussen het stoppen en oppakken van de bal. Een tijdverlies tussen 0,8 en 0,9 seconden voldoet aan de internationale standaard.
Daarnaast is het belangrijk om niet te veel naar percentages te kijken, maar ook naar andere voorwaarden, zoals de fase van de wedstrijd, de kwaliteit van de aangeef en de timing van het uitlopen. Het is aan te raden om de strafcorner op te nemen in de training, in blokken van vijftien minuten. In elke training van anderhalf uur is er één blok met aangeven-stoppen-slepen.
Een mogelijke organisatie is: twee aangevers, twee stoppers en twee slepers, die om en om vijf keer, vijf keer en drie keer oefenen. Het is essentieel om voortdurend met de strafcorner bezig te zijn, niet alleen in de voorbereidingsfase op een toernooi. De hoofdcorner wordt vaak vermoord door te snel over te stappen op varianten. Siepman pleit ervoor om langer vast te houden aan de hoofdcorner, temeer omdat dat vooraf is afgesproken. Ook als het in de wedstrijd niet direct lukt met de sleper, geef hem of haar nog steeds het volle vertrouwen.
Lees ook: Principes van de Keeperloze Strafcorner
Siepman gelooft niet in het op het laatste moment nog vertellen waar de strafcorner gespeeld moet worden. Dit moet vooraf besproken en geanalyseerd worden. In de wedstrijd controleer je alleen of de analyse klopt en waar een eventuele rebound kan vallen. Ook voor de spelers die niet bij de strafcorner betrokken zijn, geldt dat zij moeten blijven vertrouwen op de basis.
De Ontwikkeling van de Strafcornersleep
De ideale leeftijd om met de strafcornersleep te beginnen, is niet zo belangrijk. Het is belangrijker om te kijken of er sleeppotentie zit in de push en of er een goede polsactie is. Daarnaast is het belangrijk dat de speler kan omgaan met teleurstellingen. Siepman pleit voor individueel trainen of een oudere speler samen met een jongere, om te voorkomen dat spelers zich een afgang voelen ten opzichte van de anderen.
Tijdens een strafcornertraining gaat Siepman altijd uit van de vaardigheden van de sleper. Siepman is geen fan van het trainen op een schijn, omdat dit ten koste gaat van de snelheid. Bij schijn op rechts en vervolgens naar links pushen wordt de schijn de beperkende factor ten aanzien van het ‘losraakmoment’. Op een lager niveau kan schijn nog wel effectief zijn. Technische aspecten van de sleepcorner zijn het rollen van de bal over de steel en het releasemoment. De actie moet uit de rechtervoet en de rechterheup worden gehaald. Uiteindelijk doen de spelers het, maar het is tevens van belang dat de coach ziet dat het releasemoment bij verschillende spelers anders ligt.
Siepman vindt dat de Nederlandse strafcornerverdediging verbetering behoeft. Denk aan suicide durven uitlopen of te vroeg uitlopen. Ook de kruispas of aansluitpas komt ter sprake. Siepman is er in de loop der jaren steeds meer achtergekomen dat het pasritme een kwestie van gevoel is. Hij pleit voor het ‘openzetten’ van de stick om de weerstand te verminderen. Op een lager niveau gaat het volgens Siepman om kracht, maar ook om mentale kracht. Op een hoger niveau worden timing en gevoel veel belangrijker. Het gaat erom dat de ketting van de beweging in een goede volgorde wordt uitgevoerd; alle schakels moeten perfect op elkaar aansluiten.
De Toekomst van de Strafcorner
Siepman filosofeert over mogelijke ontwikkelingen met betrekking tot de strafcorner. Op basis van de toenemende gevaarfactor en de tijd die de strafcorner kost, kan het zijn dat de strafcorner over tien jaar uit het hockey is verdwenen. In plaats daarvan zou het een soort strafbal of directe sleep vanaf de kop van de cirkel kunnen worden, al dan niet met een aangever en stopper erbij. Vooralsnog is de strafcorner in zijn huidige vorm een belangrijk wapen voor teams die zich hier goed op voorbereiden.
Algemene Hockey Tactieken en Regels
Om een compleet beeld te schetsen, is het belangrijk om ook algemene hockeytactieken en -regels te bespreken. Hockey is een stick- en balspel dat op (kunst)gras wordt gespeeld, waarbij twee teams van elk elf spelers tegenover elkaar staan. Het doel is om zoveel mogelijk doelpunten te scoren door de bal met de platte kant van de stick over de doellijn te spelen.
Een hockeyveld is 91,40 meter lang en 55 meter breed, verdeeld in tweeën door een middenlijn. Aan beide uiteinden bevinden zich de achterlijnen met het doel (3,66 meter breed). Voor elk doel is een halfronde cirkel getrokken. Een hockeystick heeft een kromme haak en de bal mag alleen met de platte kant worden gespeeld.
Een hockeyteam heeft maximaal elf spelers tegelijk in het veld: een keeper en tien veldspelers. Een scoop is een scheppende beweging met de stick die ervoor zorgt dat de bal omhoog wordt gespeeld. Veldspelers mogen de bal niet met hun voeten spelen; alleen de keeper mag naast een stick ook handen en voeten gebruiken, maar alleen om de bal in de eigen cirkel te stoppen.
Een veldgoal wordt gescoord gedurende het verloop van de wedstrijd en telt alleen als de bal helemaal over de doellijn is gegaan. Een strafbal is vergelijkbaar met de strafschop bij voetbal, waarbij een speler van het aanvallende team probeert te scoren vanaf een strafstip op 6,40 meter van de goal, verdedigd door de keeper.
Een strafcorner wordt toegekend als het verdedigende team een overtreding maakt in de eigen cirkel of een heftige overtreding binnen zijn 23-metergebied. Een aanvaller pusht de bal vanaf de achterlijn naar zijn mede-aanvallers buiten de cirkel, die de bal in ontvangst nemen en proberen te scoren. Maximaal vijf verdedigers (inclusief de keeper) verdedigen de strafcorner, terwijl de andere spelers achter de middenlijn staan.
Als de stand van een wedstrijd tijdens een belangrijk kampioenschap of toernooi na reguliere speeltijd en eventueel verlenging nog gelijk is, worden shoot-outs genomen. Een shoot-out is een één-tegen-één duel tussen de keeper en een speler, waarbij de speler start op de 23-meterlijn en binnen 8 seconden moet scoren.
Tijdens hockeywedstrijden kan de scheidsrechter overtredingen bestraffen met een strafkaart. Een groene kaart resulteert in 2 minuten tijdstraf, een gele kaart in 5 of 10 minuten, en een rode kaart in een definitieve verwijdering uit de wedstrijd.
Elke speler mag de bal omhoog spelen met een push of scoop, zolang het geen gevaarlijk spel is. Een speler mag de bal niet afschermen met zijn lichaam of stick. Voorkomt een overtreding een doelpunt, dan kan de scheidsrechter ervoor kiezen om door te laten spelen als dit voordeel oplevert.
Tactieken en Formaties
Teams gebruiken verschillende tactieken en formaties om zowel aan te vallen als te verdedigen. Bij een hockeywedstrijd ligt het tempo vaak hoog, dus is het belangrijk dat een team goed staat om te voorkomen dat de tegenstander scoort. Samenspel is essentieel, en spelers moeten constant in beweging blijven.
Er zijn verschillende verdedigende tactieken, zoals half court, hoge druk, en full press. Bij half court staat het team op de eigen helft en wacht tot de tegenstander een fout maakt. Bij hoge druk staat het hele team op een man en probeert te voorkomen dat de tegenstander een voorwaartse pass kan maken. Bij full press wordt druk uitgeoefend op de centrale verdedigers om de passlijnen te blokkeren.
Aanvallend wordt vaak een 4-3-3 formatie gebruikt. Belangrijk is dat verdedigers en middenvelders goed op hun man staan en voorkomen dat de tegenstander de bal kan krijgen. Bij een strafcorner kunnen verschillende tactieken en varianten worden gebruikt om te scoren, zoals een direct schot, een afschuif, of een tip-in.
tags: #verdedigende #strafcorner #hockey #variatie