In het Nederlandse hockey is er vaak veel aandacht voor spectaculaire acties en mooie doelpunten. Wat we verdedigend doen, krijgt echter minder aandacht. Een solide verdedigende basis is essentieel voor het behalen van resultaat. Dit artikel gaat dieper in op het verdedigende aspect van het spel, met een focus op de strafcorner zonder keeper tactiek.
Verdedigende Principes
Als trainer kun je verdedigen op verschillende manieren benaderen, afhankelijk van je visie. Het is cruciaal om te bepalen welke principes je hanteert en welke keuzes er gemaakt kunnen worden. Het doel is niet om alle mogelijke situaties te bespreken, maar om de uitgangspunten te begrijpen die leiden tot een beter begrip van het verdedigen. Een principe is in deze context een uitgangspunt om van daaruit verdedigende keuzes te maken.
Het belangrijkste verdedigende principe is het voorkomen van een tegengoal. Dit kan op verschillende manieren worden bereikt, zoals ruimtedruk (het verdedigen van een bepaald gebied) en baldruk (directe druk op de bal). Of je nu zone- of mandekking speelt, deze principes blijven relevant.
Het is essentieel dat trainers hun spelers leren herkennen wat er in een situatie aan de hand is en wat de essentie is van het verdedigen. De herkenning van de situatie en het einddoel moeten ten grondslag liggen aan het verdedigend handelen. Sub-principes kunnen in prioriteit verschillen, afhankelijk van het doel op dat moment: snel in balbezit komen, tijdwinst boeken, een counter forceren, enzovoort.
De Rol van de Trainer/Coach
De trainer/coach speelt een cruciale rol in het aanleren van de juiste verdedigende principes. Het is belangrijk om spelers te leren de situaties te herkennen en de juiste principes toe te passen. Dit kan worden bereikt door middel van oefeningen en spelvormen waarin spelers keuzemogelijkheden hebben en moeten bedenken hoe ze een situatie samen kunnen oplossen.
Lees ook: Regels en tactieken van de strafcorner
Daarnaast is het belangrijk om aandacht te besteden aan de uitvoering van techniek en timing. Spelers moeten leren herkennen wat er in een situatie aan de orde is: wat zijn de prioriteiten en wat zijn de afspraken? Een voorbeeld is het voorin druk zetten in een half court-situatie, waarbij spelers moeten herkennen of een teruggespeelde bal gevaarlijk is en welke acties passen binnen de afspraken.
Het is ook belangrijk om te bepalen wat je persoonlijk verdedigt: het doel bij een doelpoging, een tegenstander met de bal, of een tegenstander zonder bal. Daarbij komen ook nog de teamafspraken over hoe de boel verdedigd wil worden. In de eigen 23-meter zone neemt de druk toe, omdat de tegenstander dichter bij het doel is. Hier is het essentieel om niet alleen het doel te verdedigen, maar ook de voeten van de tegenstander.
Strafcorner: De Basis
Veel trainers/coaches maken de strafcornersleep te ingewikkeld. Toon Siepman benadrukt het belang van de basis: het goed doen van de eenvoudige dingen. Het nakomen en controleren van de basisafspraken vergroot de kans op succes.
Een belangrijk aspect van de basis is het opnemen van de tijd tussen het stoppen en oppakken van de bal. Een tijdverlies tussen 0,8 en 0,9 seconden voldoet aan de internationale standaard. Daarnaast is het belangrijk om niet te veel naar percentages te kijken, maar ook naar andere voorwaarden, zoals de fase van de wedstrijd, de kwaliteit van de aangeef en de timing van het uitlopen.
Training van de Strafcorner
Het is aan te raden om de strafcorner op te nemen in de training, in blokken van vijftien minuten. In elke training van anderhalf uur is er één blok met aangeven-stoppen-slepen. Een mogelijke organisatie is: twee aangevers, twee stoppers en twee slepers, die om en om vijf keer, vijf keer en drie keer oefenen. Vooral vanwege de fysieke belasting is het belangrijk om niet te veel ballen in één keer te slepen.
Lees ook: Wat is Dierenartsen Zonder Grenzen?
Het is essentieel om voortdurend met de strafcorner bezig te zijn, niet alleen in de voorbereidingsfase op een toernooi. Toon Siepman heeft een duidelijke kijk op de verhouding tussen de hoofdcorner en varianten: kijk eerst naar de hoofdcorner en zorg ervoor dat iedereen goed staat en de aanvallende rebound goed is ingevuld.
De hoofdcorner wordt vaak vermoord door te snel over te stappen op varianten. Siepman pleit ervoor om langer vast te houden aan de hoofdcorner, temeer omdat dat vooraf is afgesproken. Ook als het in de wedstrijd niet direct lukt met de sleper, geef hem of haar nog steeds het volle vertrouwen.
Siepman gelooft niet in het op het laatste moment nog vertellen waar de strafcorner gespeeld moet worden. Dit moet vooraf besproken en geanalyseerd worden. In de wedstrijd controleer je alleen of de analyse klopt en waar een eventuele rebound kan vallen. Ook voor de spelers die niet bij de strafcorner betrokken zijn, geldt dat zij moeten blijven vertrouwen op de basis.
Ontwikkeling van de Strafcornersleep
De ideale leeftijd om met de strafcornersleep te beginnen, is niet zo belangrijk. Het is belangrijker om te kijken of er sleeppotentie zit in de push en of er een goede polsactie is. Daarnaast is het belangrijk dat de speler kan omgaan met teleurstellingen.
Siepman pleit voor individueel trainen of een oudere speler samen met een jongere, om te voorkomen dat spelers zich een afgang voelen ten opzichte van de anderen. Tijdens een strafcornertraining gaat Siepman altijd uit van de vaardigheden van de sleper. Hij laat hem ook in zijn kwaliteit, maar niet in de wedstrijd.
Lees ook: Laatste volleybalnieuws uit Deventer
Siepman is geen fan van het trainen op een schijn, omdat dit ten koste gaat van de snelheid. Bij schijn op rechts en vervolgens naar links pushen wordt de schijn de beperkende factor ten aanzien van het ‘losraakmoment’. Op een lager niveau kan schijn nog wel effectief zijn.
Technische aspecten van de sleepcorner zijn het rollen van de bal over de steel en het releasemoment. De actie moet uit de rechtervoet en de rechterheup worden gehaald. Uiteindelijk doen de spelers het, maar het is tevens van belang dat de coach ziet dat het releasemoment bij verschillende spelers anders ligt.
Siepman vindt dat de Nederlandse strafcornerverdediging verbetering behoeft. Denk aan suicide durven uitlopen of te vroeg uitlopen. Ook de kruispas of aansluitpas komt ter sprake. Siepman is er in de loop der jaren steeds meer achtergekomen dat het pasritme een kwestie van gevoel is. Hij pleit voor het ‘openzetten’ van de stick om de weerstand te verminderen.
Op een lager niveau gaat het volgens Siepman om kracht, maar ook om mentale kracht. Op een hoger niveau worden timing en gevoel veel belangrijker. Het gaat erom dat de ketting van de beweging in een goede volgorde wordt uitgevoerd; alle schakels moeten perfect op elkaar aansluiten.
De Toekomst van de Strafcorner
Siepman filosofeert over mogelijke ontwikkelingen met betrekking tot de strafcorner. Op basis van de toenemende gevaarfactor en de tijd die de strafcorner kost, kan het zijn dat de strafcorner over tien jaar uit het hockey is verdwenen. In plaats daarvan zou het een soort strafbal of directe sleep vanaf de kop van de cirkel kunnen worden, al dan niet met een aangever en stopper erbij.
Vooralsnog is de strafcorner in zijn huidige vorm een belangrijk wapen voor teams die zich hier goed op voorbereiden.
Overige Tactieken
Om het af te ronden, wat extra algemene hockeyinformatie om ervoor te zorgen dat er geen ruimte is voor discussie.
Hockey is een stick- en balspel dat op (kunst)gras wordt gespeeld. Tijdens een wedstrijd staan twee teams van elk elf spelers tegenover elkaar. Alle spelers hebben een stick met een kromme haak, waarmee zij de bal slaan, pushen of stoppen. Doel van het spel is om zoveel mogelijk doelpunten te scoren. Een doelpunt is gescoord als de bal helemaal over de doellijn is gegaan. Alle hockeywedstrijden vanaf de D-jeugd duren vier keer 17,5 minuten.
Een hockeyveld is 91,40 meter lang en 55 meter breed. Het veld wordt in tweeën verdeeld door een middenlijn. Aan beide uiteinden van het veld liggen de achterlijnen, met precies in het midden een doel (3,66 meter breed). Voor elk doel is een halfronde cirkel getrokken. Een hockeystick is een stok die aan de onderkant uitloopt in een kromme haak. De haak heeft een bolle kant (aan de rechterkant) en een platte kant (links). De bal mag alleen met de platte kant worden gespeeld. Een hockeyteam heeft maximaal elf spelers tegelijk in het veld: een keeper en tien veldspelers. Een scoop is een scheppende beweging met de stick die ervoor zorgt dat de bal omhoog wordt gespeeld.
Veldspelers mogen de bal niet met hun voeten spelen. Alleen de keeper mag naast een stick ook handen en voeten gebruiken, maar alleen om de bal in de eigen cirkel te stoppen. Een veldgoal wordt gescoord gedurende het verloop van de wedstrijd. Een doelpunt telt alleen als de bal helemaal over de doellijn is gegaan. Een strafbal is vergelijkbaar met de strafschop bij voetbal. De bal wordt op een strafstip gelegd, op een afstand van 6,40 meter recht voor de goal. Een door het team dat de strafbal krijgt aangewezen speler probeert te scoren met één push op de goal. De goal wordt alleen verdedigd door de keeper van de tegenpartij. Alle andere spelers moeten achter de 23-meterlijn staan. Een strafbal wordt om verschillende redenen toegekend.
Een strafcorner wordt toegekend als het verdedigende team een overtreding maakt in de eigen cirkel of een heftige overtreding binnen zijn 23-metergebied. Eén aanvaller gaat met de bal op een vaste plaats op de achterlijn staan (minimaal 9,10 meter van de dichtstbijzijnde doelpaal). Deze speler ‘pusht’ de bal naar zijn mede-aanvallers, die vlak buiten de cirkel klaar staan om de bal in ontvangst te nemen. Tot de strafcorner daadwerkelijk is genomen, mogen deze aanvallers niet binnen de cirkel komen. Maximaal vijf verdedigers (inclusief de keeper) gaan achter de achterlijn staan om de strafcorner te gaan verdedigen. Ze mogen zowel binnen als buiten de goal staan. Alle andere spelers van hun team moeten achter de middenlijn gaan staan. Op het moment dat de aanvaller op de achterlijn de bal heeft gespeeld, is de strafcorner genomen. De verdedigers mogen dan de cirkel inlopen om de bal te onderscheppen. De aanvallers moeten er voor zorgen dat de bal eerst buiten de cirkel wordt gestopt. Als het eerste schot op goal een slag is, dan mag de bal niet hoger dan 46 centimeter van de grond komen. Als de stand van een wedstrijd tijdens een belangrijk kampioenschap of toernooi na reguliere speeltijd en eventueel verlenging nog gelijk is, worden shoot-outs genomen.
Een shoot-out is een één-tegen-één duel tussen de keeper en een speler, waarbij de speler start op de 23-meterlijn en de keeper in het doel. De speler heeft acht seconden de tijd om te scoren.
tags: #strafcorner #zonder #keeper #tactiek