De volleybalwereld staat nooit stil. Met internationale toernooien en kwalificatiewedstrijden die elkaar in rap tempo opvolgen, is het belangrijk om een goed beeld te hebben van de teams die er toe doen. Dit artikel werpt een blik op het Amerikaanse heren volleybalteam, hun recente prestaties, en hun voorbereidingen op toekomstige uitdagingen, zoals de Olympische Spelen. We zullen ook kijken naar de ontwikkelingen in de volleybalwereld in het algemeen, met speciale aandacht voor andere teams en competities.
Recente Prestaties en Internationale Ambities
Het Amerikaanse heren volleybalteam, dat op de FIVB World Ranking List de tweede plaats inneemt, heeft de ambitie om weer een gouden medaille te winnen op een groot toernooi. Sinds de World League van 2014, waar Team USA goud won, is het team er niet meer in geslaagd om een wereldcompetitie te winnen. Op het WK van 2014 werden ze zevende, in de World League van 2015 werd brons behaald. In 2016 was de ploeg vijfde, op de Spelen van Rio behaalden de spelers die nu ook nog deel uitmaken van het team de bronzen medaille. De WL van 2017 leverde een vierde plaats op, de Nations League en het WK in 2018 werden ze derde.
De Verenigde Staten zijn vastbesloten om hun succes in de World League van 2014, waar ze Brazilië versloegen, te herhalen. Ze dromen van een toernooi zoals in 1986, toen ze in Frankrijk hun eerste WK-goud wonnen. Daarna volgde nog brons in 1994. In 2010 werden ze zesde in Italië. Wel werden ze drie keer Olympisch Kampioen (1984, 1988 en 2008), in Londen eindigden ze als vijfde nadat ze in de kwartfinale van Italië hadden verloren. Met de resultaten sinds 2012, waaronder een tweede plaats bij de World League in dat jaar, het NORCECA kampioenschap in 2013 (de eerste keer in zes jaar), en de World League winst van 2014, behoort USA zeker tot de medaillekandidaten.
Sleutelspelers en Teamdynamiek
Het succes van het Amerikaanse team hangt mede af van de prestaties van hun sleutelspelers. Matthew Anderson, de MVP van de VNL 2019 finales, is een belangrijke aanwinst. Hij speelt volgend jaar bij Christenson in Modena, nadat hij zeven jaar in Kazan speelde en daar vijf Champions League-titels won. Andere belangrijke spelers zijn Taylor Sander, Maxwell Holt en David Lee.
Micah Christenson is de spelverdeler van team USA. Tijdens het WK 2018 en ook dit jaar in de Volleyball Nations League werd hij verkozen tot beste spelverdeler. Afgelopen seizoen speelde hij voor Modena, waar hij vrienden werd met Wessel Keemink en Luuc van der Ent. Christenson erkent het belang van teamgeest en het benutten van elkaars sterke punten.
Lees ook: Complete gids heren volleybal
Voorbereiding op het Olympisch Kwalificatietoernooi
De Verenigde Staten openen hun olympisch kwalificatietoernooi (OKT) op vrijdag 9 augustus tegen België, een team dat Christenson vergelijkbaar vindt aan Nederland. "Beide teams zijn heel gevaarlijk, al denk ik dat Nederland de sterkere tegenstander is. Zo veel goede spelers en ze spelen thuis, dat is een groot voordeel. Ook voor Christenson en de Verenigde Staten moet het in Rotterdam gebeuren. "Absoluut, het is het grootste toernooi van dit seizoen. Als we het nu niet halen, moeten we via de Norceca-zone (Noord-, Centraal Amerika en Caribisch gebied, red.). Die wordt met het jaar zwaarder, met Canada, Cuba, Puerto Rico en Dominicaanse Republiek.
Christenson benadrukt het belang van slim spelen en leren van andere teams. "We moeten slim zijn. Wij moeten leren van wat de Nederlanders in hun spel hebben geleerd. En we moeten ons realiseren dat zij veel weten over mij en Max Holt. "In Modena ben ik bevriend geraakt met Wessel en Luuc. Dat was natuurlijker dan met andere teamgenoten, omdat zij perfect Engels spreken. Wessel speelt op mijn positie, het is duidelijk dat wij veel met elkaar spraken. We hielpen elkaar. En Luuc, Luuc is indrukwekkend. Hij is een big strong dude, blokkeert heel veel ballen op de training.
De Verenigde Staten spelen op vrijdag 9 augustus om 19.00 uur tegen België, op zaterdag ook om 19.00 tegen Zuid-Korea. De clash met Oranje staat voor zondag 16.00 uur gepland.
Andere Internationale Ontwikkelingen in het Volleybal
Terwijl de focus vaak ligt op het Amerikaanse team, is het belangrijk om de bredere context van het internationale volleybal in ogenschouw te nemen. De halve finales van het vrouwentoernooi in Parijs, met wedstrijden tussen Brazilië en de USA, en Turkije en Italië, laten zien hoe competitief de sport is op wereldniveau.
Halve Finales Vrouwentoernooi Parijs
In de halve finale speelden Brazilië en de USA tegen elkaar. Brazilië had zich redelijk eenvoudig via een 3-0 zege op de Dominicaanse Republiek voor de halve finale geplaatst, USA had Polen met 3-0 het nakijken gegeven, in de onderlinge duels van de laatste jaren won USA vier keer en Brazilië één keer. USA behaalde een zwaar bevochten 2-3 zege via de setstanden 23-25, 25-18, 15-25, 25-23 en 11-15. Aanvallend scoorde USA 5 punten meer en serverend 3 meer, Brazilië blokkeerde 2 punten meer tegen de vloer. De teams speelden met dezelfde foutenlast. Kathryn Plummer werd bij USA met 25 punten topscorer, Avery Skinner scoorde 19 keer en Annie Drews 18 maal. Bij Brazilië maakte Ana Cristina de meeste punten, totaal 24, en kwam Gabi tot 16 treffers.
Lees ook: Belgisch en Nederlands Volleybal
In de eerste set kon Brazilië bij 7-8 een ruime achterstand uit de beginfase (1-6) bijna helemaal ongedaan maken. Skinner was daarna voor USA productief, Ana Cristina voor Brazilië en de teams hielden elkaar tot 14-14 in evenwicht. Brazilië liep uit naar 17-15, USA had bij 19-21 weer beslissend voordeel. In de tweede set maakte Brazilië het verschil na 8-8 met een serie naar 13-8, waarin Ana Cristina en Rosamaria een groot aandeel hadden. USA ging in de achtervolging en bleef in de achtervolging (16-10, 19-13, 23-15). USA won de derde set met overmacht. Na de Braziliaanse mishit op mid stonden ze met 4-10 voor en de marge bleef ook in het vervolg van de set bij 10-17 en 13-20 erg ruim in Amerikaans voordeel. In de vierde set kon Brazilië na een gelijk opgaande strijd met tussenstanden 8-8, 14-13, en 20-18 in de big points doordrukken naar een beslissend verschil. Met een 2 om 8 scores veranderde Team USA in de tiebreak een 6-4 achterstand in een 8-12 voorsprong. Daar zaten een paar geweldige rally’s tussen waarin zowel de aanvalsters als de verdedigers zich van hun beste kant lieten zien, zonder dat dit direct resultaat opleverde.
Turkije vs. Italië
Beide teams troffen elkaar ook al in de poulefase van het toernooi, toen werd het 3-0 voor Italië. In de VNL van dit jaar kreeg Turkije één setje mee, maar bij het EK in 2023 was de Turkse ploeg in de halve finale met 3-2 te sterk. Het werd opnieuw een 3-0 zege voor Italië, dat met de setstanden 22-25, 19-25 en nogmaals 22-25 in drie sets het ticket voor de finale veroverde. In elke set was er wel een fase dat Turkije zich naar een zege leek te spelen, in de eerste was dat na 5-5 toen ze tot 16-15 via een ruime voorsprong (9-5) steeds aan de leiding bleven. Echter scores van Sylla, Danesi en twee voetfouten van Vargas bij driemeter aanvallen draaiden het voordeel met 16-20 naar Italië. Een schitterend short shotje van Bosetti maakte 17-21, Günes blokkeerde Egonu af voor 19-21 en daarna zorgde nog een blokpunt voor de aansluitende 20-21.
In set twee wisselden de teams met enige regelmaat tot aan 18-18 (time out Italië) van koppositie. Egonu zette Italië met twee scores op 4-6, Hande Baladin en een aanvallende Italiaanse fout maakten 7-6, na de door de scheids aangevraagde video challenge ging het punt voor de 8-9 naar Italië. Bij 15-16 volgde de Italiaanse dubbele wissel, Antropova kwam, Orro ging, Egonu ging, Cambi kwam. Op 15-17 time out Turkije, bij 18-18 time out Italië. En dan is het wel heel fijn als je twee geweldige spelverdelers en diagonalen hebt, de combinatie Cambi Antropova werkte geweldig en de laatste scoorde tot aan de Turkse time out bij 18-21 twee keer. Turkije dwong Italië in de derde set bij 6-3 de time out in, Paola Egonu, Myriam Sylla en een uitgeslagen aanval van Vargas maakten 8-8. Turkije herstelde het verschil van drie punten bij 12-9 en had bij 15-12 die marge nog steeds op de borden staan. Ebrar Karakurt zorgde voor 17-14, en daarna ging het mis voor Turkije. Italië had bij 18-17 en 19-18 en 20-19 via de side out de aansluitende treffers gescoord voordat het er bij 20-20 naast kwam. In de totalen had Italië twee punten aanvallend voordeel, blokkeerde drie punten meer tegen de vloer en maakte vijf aces meer.
Universitair Volleybal in Amerika: Een Kweekvijver voor Talent
Het universitaire volleybal in Amerika is een belangrijke bron van talent voor het nationale team. De National Collegiate Athletic Association (NCAA) organiseert competities in drie divisies, waarbij Divisie I de hoogste is. Programma's zoals de UCLA Bruins, Stanford Cardinal, Penn State Nittany Lions en BYU Cougars staan bekend om hun sterke volleybaltradities en het voortbrengen van topspelers.
Belangrijke Competities en Conferenties
Volleybalsters vieren een overwinningDe belangrijkste organisatie die verantwoordelijk is voor het organiseren en reguleren van het universitaire volleybal in Amerika is de National Collegiate Athletic Association (NCAA). De NCAA verdeelt de universiteiten in drie divisies, gebaseerd op hun grootte, budget en sportieve prestaties. De divisies zijn:
Lees ook: Heren volleybal in Apeldoorn
Divisie I: Dit is de hoogste divisie, waar de meeste grote en bekende universiteiten in zitten. De teams in deze divisie krijgen de meeste aandacht, media en beurzen. Er zijn ongeveer 330 universiteiten in deze divisie, verdeeld over 32 conferenties. Een conferentie is een groep van universiteiten die geografisch of historisch verbonden zijn, en die onderling wedstrijden spelen. Enkele voorbeelden van conferenties in Divisie I zijn de Big Ten, de Pac-12, de Southeastern Conference (SEC) en de Atlantic Coast Conference (ACC).
Divisie II: Dit is de middelste divisie, waar de universiteiten iets kleiner en minder bekend zijn dan in Divisie I, maar nog steeds een hoog niveau van volleybal hebben. De teams in deze divisie krijgen minder aandacht, media en beurzen dan in Divisie I, maar meer dan in Divisie III. Er zijn ongeveer 300 universiteiten in deze divisie, verdeeld over 23 conferenties. Enkele voorbeelden van conferenties in Divisie II zijn de Great Lakes Valley Conference (GLVC), de California Collegiate Athletic Association (CCAA) en de Gulf South Conference (GSC).
Divisie III: Dit is de laagste divisie, waar de universiteiten vooral gericht zijn op academische excellentie en minder op sportieve prestaties. De teams in deze divisie krijgen geen beurzen voor hun atleten, maar wel financiële hulp op basis van hun academische verdiensten. Er zijn ongeveer 450 universiteiten in deze divisie, verdeeld over 43 conferenties. Enkele voorbeelden van conferenties in Divisie III zijn de New England Small College Athletic Conference (NESCAC), de University Athletic Association (UAA) en de Centennial Conference.
Elk jaar spelen de teams binnen hun divisie en conferentie wedstrijden om zich te kwalificeren voor de nationale kampioenschappen, die ook wel bekend staan als de NCAA Tournament. Dit is een knock-out toernooi waarbij de beste teams uit elke divisie strijden om de titel van nationaal kampioen. Het toernooi wordt gehouden in het voorjaar voor mannen en in het najaar voor vrouwen.
Topprogramma’s en Prestigieuze Teams
Het niveau van het universitaire volleybal in Amerika is zeer hoog, en er zijn veel teams die uitblinken in hun divisie en conferentie. Sommige teams hebben echter een bijzondere reputatie en geschiedenis opgebouwd door hun consistente prestaties, hun talentvolle spelers en coaches, en hun grote fanbase. Dit zijn enkele van de topprogramma’s en prestigieuze teams in het universitaire volleybal:
UCLA Bruins: De UCLA Bruins, vertegenwoordigend de Universiteit van Californië in Los Angeles, staan bekend om hun sterke traditie in zowel het mannen- als vrouwenvolleybal in NCAA Divisie I. Historisch gezien hebben ze meerdere nationale kampioenschappen gewonnen en zijn ze erin geslaagd om enkele van de meest gerespecteerde spelers in de sport voort te brengen. Dit team is een prominent lid van de Pac-12 Conferentie.
Stanford Cardinal: Het vrouwenvolleybalteam van Stanford Universiteit, gelegen in Stanford, Californië, heeft zich onderscheiden door het winnen van een indrukwekkend aantal nationale kampioenschappen in NCAA Divisie I, meer dan enig ander team in hun categorie. Ze hebben consistent getalenteerde spelers geproduceerd en concurreren in de Pac-12 Conferentie.
Penn State Nittany Lions: Het vrouwenvolleybalteam van de Pennsylvania State Universiteit in University Park, Pennsylvania, heeft een reputatie van uitmuntendheid in NCAA Divisie I, met talrijke nationale kampioenschappen op hun naam. Ze staan bekend om hun reeks opeenvolgende titels en hebben door de jaren heen opvallende spelers opgeleid. Dit team is een belangrijk lid van de Big Ten Conferentie.
BYU Cougars: De Brigham Young Universiteit in Provo, Utah, heeft een gerespecteerd mannenvolleybalteam in NCAA Divisie I, dat meerdere keren het nationaal kampioenschap heeft gewonnen. Het team heeft consistent uitgeblonken door het ontwikkelen van topvolleybalspelers en is een deel van de Mountain Pacific Sports Federation (MPSF).
Deze programma's zijn door de jaren heen prominent en toonaangevend geweest in het universitaire volleybal in de Verenigde Staten, bekend om hun sterke tradities, getalenteerde spelers, en invloedrijke coaches.
De Toekomst van het Amerikaanse Volleybal
De weg naar de top is nooit eenvoudig, en het Amerikaanse heren volleybalteam staat voor de uitdaging om hun recente successen te consolideren en door te groeien. Met een mix van ervaren spelers en jong talent, en een duidelijke focus op teamgeest en strategische voorbereiding, zijn ze goed gepositioneerd om hun doelen te bereiken. De komende jaren zullen cruciaal zijn om te bepalen of ze hun potentieel kunnen waarmaken en opnieuw kunnen strijden om de gouden medailles op de grootste internationale toernooien.
Van College naar de Profs
Voor veel student-atleten die volleybal spelen op universitair niveau, is het een droom om ook professioneel volleybal te spelen na hun afstuderen. Maar hoe realistisch is deze droom, en wat zijn de stappen die je moet nemen om deze te verwezenlijken? In dit hoofdstuk bespreken we het pad naar professionalisme, de professionele competities en carrièremogelijkheden voor volleybalspelers.
Het Pad naar Professionalisme
Het spelen van volleybal op universitair niveau is een geweldige manier om je volleybalvaardigheden te verbeteren, je academische diploma te behalen en je persoonlijk te ontwikkelen. Maar het is ook een zeer competitieve en veeleisende omgeving, waar je veel tijd en energie moet investeren in je sport en je studie. Daarom is het belangrijk om realistisch te zijn over je kansen om professioneel volleybal te spelen na je college carrière.
In tegenstelling tot sommige andere sporten, zoals basketbal of voetbal, is er geen professionele volleybalcompetitie in Amerika die direct rekruteert uit de universiteiten. Dit betekent dat je als afgestudeerde speler moet zoeken naar andere mogelijkheden om je professionele carrière te starten, meestal in het buitenland. Er zijn verschillende professionele volleybalcompetities in Europa, Azië, Zuid-Amerika en andere regio’s, waar je kunt spelen voor clubs die je een salaris en andere voordelen bieden.
Maar hoe kom je in contact met deze clubs, en hoe zorg je ervoor dat je opvalt tussen de vele andere spelers die ook op zoek zijn naar een contract? Dit zijn enkele tips om je te helpen bij het vinden van een professionele volleybalclub:
- Maak een online profiel aan op een platform zoals Volleyball Agency of Volleyball Market, waar je je video’s, statistieken, referenties en contactgegevens kunt delen met potentiële clubs en agenten.
- Neem contact op met je voormalige coaches, teamgenoten of andere contacten die al ervaring hebben met professioneel volleybal of die connecties hebben met clubs of agenten. Zij kunnen je advies geven, aanbevelingen doen of je introduceren bij de juiste personen.
- Doe mee aan try-outs, showcases of camps die georganiseerd worden door professionele clubs of organisaties. Dit zijn evenementen waar je je vaardigheden kunt laten zien aan scouts, coaches of managers die op zoek zijn naar nieuwe spelers. Zorg ervoor dat je goed voorbereid bent, zowel fysiek als mentaal, en dat je een positieve indruk maakt.
- Wees flexibel en bereid om te verhuizen naar een ander land of continent. Professioneel volleybal spelen betekent vaak dat je moet leven in een andere cultuur, met een andere taal, een ander klimaat en andere gewoontes. Dit kan een grote uitdaging zijn, maar ook een geweldige kans om te leren en te groeien als persoon.
Professionele Competities en Carrièremogelijkheden
Als je erin slaagt om een contract te krijgen bij een professionele volleybalclub, dan kun je genieten van de voordelen van het spelen op het hoogste niveau van de sport. Je kunt deelnemen aan spannende competities, tegenover de beste spelers ter wereld staan, reizen naar verschillende landen en steden, en geld verdienen met je passie. Maar wat zijn de belangrijkste professionele competities waar je aan kunt deelnemen, en wat zijn de andere carrièremogelijkheden voor volleybalspelers?
Dit zijn enkele van de meest prestigieuze en lucratieve professionele volleybalcompetities in de wereld:
- De Italiaanse Serie A: Dit is de hoogste divisie van het Italiaanse volleybal, die bestaat uit 14 teams voor mannen en 12 teams voor vrouwen. De Serie A staat bekend als een van de sterkste en meest competitieve competities ter wereld, met veel internationale sterren en hoge salarissen. De kampioen van de Serie A kwalificeert zich ook voor de Champions League, het belangrijkste clubtoernooi in Europa.
- De Turkse Süper Lig: Dit is de hoogste divisie van het Turkse volleybal, die bestaat uit 12 teams voor mannen en 14 teams voor vrouwen. De Süper Lig is ook een van de toonaangevende competities in de wereld, met veel investeringen, media-aandacht en talentvolle spelers. De kampioen van de Süper Lig kwalificeert zich ook voor de Champions League.
- De Braziliaanse Superliga: Dit is de hoogste divisie van het Braziliaanse volleybal, die bestaat uit 12 teams voor mannen en 12 teams voor vrouwen. De Superliga is de dominantste competitie in Zuid-Amerika, met veel passie, sfeer en kwaliteit. De kampioen van de Superliga kwalificeert zich ook voor het Wereldkampioenschap voor Clubs, het belangrijkste clubtoernooi in de wereld.
Naast het spelen in professionele competities, zijn er ook andere mogelijkheden voor volleybalspelers om hun carrièr…