Introductie
De Surinaamse Zaalvoetbal Bond (SZVB) is de overkoepelende organisatie voor zaalvoetbal in Suriname. Hoewel de Surinaamse Voetbal Bond (SVB) een lange en rijke geschiedenis heeft in het organiseren van voetbalcompetities in Suriname, heeft de zaalvoetbaltak een eigen, unieke ontstaansgeschiedenis en ontwikkeling doorgemaakt. Dit artikel beschrijft de geschiedenis van de SZVB, vanaf de introductie van de sport in Suriname tot de recente ontwikkelingen.
De Vroege Jaren van het Zaalvoetbal in Suriname (1973-1980)
Zaalvoetbal werd in Suriname geïntroduceerd door de Nederlandse sergeant Dick Staphorst in 1973. Staphorst, gestationeerd bij de Troepenmacht in Suriname (TRIS), organiseerde toernooien tussen militairen en de lokale bevolking. Deze initiatieven vonden plaats in een periode waarin de SVB zich voornamelijk richtte op het traditionele voetbal op het veld.
De populariteit van zaalvoetbal groeide snel, en tussen 1973 en 1976 werden verschillende verenigingen opgericht, waaronder EdsDiscobar, Friends, Hermandad, Kontjo, Prisiri, Roline's (later Inter Ma-Retraite) en Sequir. De oprichting van deze verenigingen maakte de weg vrij voor de organisatie van een formele competitie.
In januari 1977 namen Errol Stuger en Sydney Montesieu het initiatief voor de eerste zaalvoetbalcompetitie. De Stichting tot Ontwikkeling van de Sport in Suriname (SOSIS) nam de organisatie op zich. Aan deze eerste competitie deden 28 teams mee: 7 juniorenteams en 21 seniorenteams. Friends werd de eerste kampioen, met spelers als Whinsley Lawton en Froster jr. Waldy Alibux was de voorzitter en trainer/coach van Friends. Ronny Westmaas werd topscorer met 24 doelpunten, gevolgd door Harold Rustenberg met 22 doelpunten. Whensley Lawton werd uitgeroepen tot de minst gepasseerde keeper.
Om het toernooi te organiseren werd een commissie geïnstalleerd met daarin Desi Samson en Walther Brathwaite naast de twee initiatiefnemers. In het begin waren er geen gediplomeerde zaalvoetbalscheidsrechters in Suriname. De commissieleden namen meestal de leiding van de wedstrijden op zich. Een dieptepunt in deze sport kwam toen na een wedstrijd een scheidsrechter verschrikkelijk werd mishandeld, waardoor hij moest worden opgenomen in het ziekenhuis. Het ergste van deze zaak was dat spelers zich schuldig hadden gemaakt aan dit feit.
Lees ook: Ontdek de sleutelmomenten in de ontwikkeling van het Surinaamse vrouwenvoetbal
Moeilijke Tijden en de Noodzaak van een Eigen Bond (1980-1981)
In 1980 vond de Sergeantencoup plaats, wat leidde tot een militair bewind in Suriname. Hoewel de zaalvoetbalcompetitie in 1980 en 1981 doorging, bevond de sport zich in een moeilijke periode. Aan het eind van de competitie in augustus 1980 vertrok Errol Stuger, een van de initiatiefnemers, naar Nederland.
Het was de bedoeling om zaalvoetbal onder te brengen bij de Surinaamse Voetbal Bond (SVB). Door diverse omstandigheden vond de overdracht echter geen voortgang. Dit leidde tot de conclusie dat een aparte bond noodzakelijk was om de belangen van het zaalvoetbal optimaal te behartigen.
De Oprichting van de Surinaamse Zaalvoetbal Bond (SZVB)
Na het vertrek van Stuger en de mislukte poging om zaalvoetbal onder te brengen bij de SVB, besloot Maurits de Miranda over te gaan tot het oprichten van een zaalvoetbalbond. Dit leidde tot de formele oprichting van de Surinaamse Zaalvoetbal Bond (SZVB). De exacte oprichtingsdatum is niet vermeld in de beschikbare bronnen, maar het vond plaats na augustus 1980 en vóór 1983.
De oprichting van de SZVB was een cruciale stap voor de ontwikkeling van zaalvoetbal in Suriname. Het zorgde voor een meer gestructureerde aanpak, met eigen competities, reglementen en een bestuur dat zich specifiek richtte op de behoeften van de zaalvoetbalsport.
Internationale Activiteiten en Uitdagingen
In het buitenland heeft Suriname haar stempel nog niet kunnen drukken, althans niet als nationale selectie. Enkele ploegen zijn wel vaker naar het buitenland geweest en hebben Suriname toen aardig vertegenwoordigd. Zo bezochten uit Brazilië Globo Esport in 1983, Remo en Paisandu in 1984 ons land, terwijl voor de oprichting van de SZVB de toenmalige commissie een ploeg uit Utrecht (Nederland) op bezoek kreeg. Tijdens het bestuur-Simmons werd aandacht besteed aan een nationale selectie. Koorndijk en Siegfried Rustenberg zouden zich daarmee belasten.
Lees ook: Oud-voetballers uit Suriname
Recente Ontwikkelingen
Sinds het begin van de jaren 2010 was er ruim tien jaar lang geen bekercompetitie meer. Er is sinds de jaren 1980 een Surinaams zaalvoetbalteam geformeerd die internationale vriendschappelijke wedstrijden heeft gespeeld. Dit wijst op een periode van stagnatie en uitdagingen voor de SZVB.
De Surinaamse Voetbal Bond (SVB): Een Bredere Context
Om de rol van de SZVB beter te begrijpen, is het belangrijk om de bredere context van de Surinaamse Voetbal Bond (SVB) te schetsen. De SVB is de nationale voetbalbond van Suriname, opgericht op 1 oktober 1920. Sinds 1929 is de SVB aangesloten bij de FIFA. De SVB organiseert verschillende competities, waaronder de landelijke Hoofdklasse, de Eerste Klasse en het Lidbondentoernooi. Daarnaast organiseert de bond de Beker van Suriname en de President's Cup.
Aan het begin van de 20e eeuw werd de NGVB (Nederlandsch Guyana Voetbal Bond) opgericht. Later werd op 1 oktober 1920 de rivaliserende Surinaamse Voetbal Bond opgericht. Voordat de SVB werd opgericht, was er al een andere bond met dezelfde naam geweest. Deze werd in 1914 opgericht. Met de oprichting van de huidige SVB kwam er een vaart in de ontwikkeling van het voetbal in Suriname. Er werd in georganiseerd verband gevoetbald, volgens de regels van de Nederlandse Voetbal Bond. Als de wedstrijd gelijk eindigde, werd er 10 minuten langer gespeeld. Op 28 januari 1921 vond de eerste (officieuze) interlandwedstrijd plaats tussen Suriname en Brits Guyana. In 1924 ging de eerste competitie om het landskampioenschap van start. Op 18 mei 1929 werd Suriname officieel toegelaten als lid van de FIFA. De eerste voetbalclub die naar het buitenland ging was SV Voorwaarts en wel naar St.Laurent. Bij de SVB zijn een kleine twintig lidbonden aangesloten.
De SVB heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van het voetbal in Suriname. Echter, de focus lag traditioneel op het veldvoetbal, waardoor zaalvoetbal zich aanvankelijk zelfstandig moest ontwikkelen.
Bekende Surinaamse Voetballers: Een Inspiratiebron
Hoewel dit artikel zich richt op zaalvoetbal, is het belangrijk om de invloed van bekende Surinaamse voetballers te erkennen. Humphrey Mijnals, de eerste Surinaamse voetballer die in het Nederlands elftal speelde, is een iconische figuur. Zijn verhaal van talent, doorzettingsvermogen en de impact van een multiculturele pionier is inspirerend.
Lees ook: Zaalvoetbalvereniging lidmaatschap
Mijnals maakte in 1955 de overstap van SV Robinhood naar USV Elinkwijk in Utrecht. Hij debuteerde in 1960 in het Nederlands elftal en werd bekend om zijn spectaculaire omhaal. Mijnals werd in 1999 verkozen tot Surinaams voetballer van de eeuw. Zijn succes en de prestaties van andere Surinaamse voetballers in het buitenland hebben bijgedragen aan de populariteit van het voetbal in Suriname, zowel op het veld als in de zaal.
De Toekomst van de SZVB
De geschiedenis van de Surinaamse Zaalvoetbal Bond is er een van initiatief, doorzettingsvermogen en de passie voor zaalvoetbal. Ondanks de uitdagingen en periodes van stagnatie, heeft de SZVB een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de sport in Suriname.
Om de toekomst van de SZVB te waarborgen, is het belangrijk om te investeren in de opleiding van trainers en scheidsrechters, de organisatie van competities en de promotie van zaalvoetbal onder de jeugd. Daarnaast is het essentieel om de samenwerking met de SVB en andere sportorganisaties te versterken.
Met een hernieuwde focus en een duidelijke visie kan de SZVB een belangrijke bijdrage leveren aan de ontwikkeling van de Surinaamse sport en de bevordering van een gezonde levensstijl.
tags: #surinaamse #zaalvoetbal #bond #szvb #geschiedenis