RKSV Prinses Irene, opgericht op 5 augustus 1939, is een voetbal- en korfbalvereniging met een lange en bewogen geschiedenis in Nistelrode. De club is vernoemd naar Prinses Irene, het tweede kind van Prinses Juliana en Prins Bernhard, wat de oprichtingsdatum extra bijzonder maakte. Door de jaren heen heeft de vereniging vele successen en uitdagingen gekend, en is het uitgegroeid tot een belangrijke spil in het lokale sport- en verenigingsleven.
De vroege jaren: 1939-1949
De eerste wedstrijden van Prinses Irene vonden plaats op de hoek van de Kromstraat en Tramstraat. Café Van de Akker diende als clubhuis. Tot het begin van de Tweede Wereldoorlog speelde men voornamelijk onderlinge wedstrijden tegen teams uit de omgeving en elftallen van mobilisatiemilitairen. De Duitse inval in mei 1940 maakte echter een abrupt einde aan de voetbalsportactiviteiten.
Na de bevrijding van Nistelrode op 19 september 1944, organiseerde de oprichter van de vereniging, meester van de Zanden, al snel een heroprichtingsvergadering. Dit resulteerde in de aanmelding van 26 leden. Op 11 november 1944 werd de eerste wedstrijd na de oorlog gespeeld tegen een team van Engelse militairen, die met 0-7 wonnen. Dit verslag is het oudste archiefstuk van Prinses Irene. In november 1945 werd de vereniging officieel ingeschreven bij de Nederlandse Voetbalbond (NVB), de voorloper van de KNVB. Na enkele omzwervingen werden de wedstrijden gespeeld op een weiland op "Het Kantje", later aan "De Zwarte Molenweg".
De jaren vijftig: Opbloei na moeilijke tijden
Op 19 februari 1950 behaalde Prinses Irene het eerste kampioenschap, maar promotie bleef uit. Het begin van de jaren vijftig was moeizaam, en de vereniging leek zelfs te verdwijnen. Echter, de toetreding van bestuursleden vanuit "boerenkringen" zorgde voor een opleving. De vereniging bloeide op en er werden zelfs drie elftallen in competitieverband ingeschreven. In 1958 werd het eerste elftal kampioen in de 2e klasse 214 van de Brabantse Bond. Na een spannende nacompetitie werd promotie afgedwongen naar de 1e klasse van de Brabantse Bond. Dit zorgde voor een positieve "flow" binnen de vereniging. Het seizoen daarop namen maar liefst tien elftallen, senioren en jeugd, deel aan de competitie. In de jaren die volgden werd er diverse keren gestreden om promotie naar de 4e klasse, maar dit lukte niet.
De jaren zestig: Sportpark De Schellen en promotie naar de KNVB
In 1961 trad Brod van de Hoogen af als voorzitter. Hij was de eerste die tot erelid van de vereniging werd benoemd. Het jaar 1964 was een historisch jaar. Op 19 april 1964 werd het eerste elftal kampioen en promoveerde rechtstreeks naar de 4e klasse KNVB. Ook de A- en C-junioren werden kampioen. In datzelfde jaar bestond de vereniging 25 jaar, wat werd gevierd met een prachtig geschenk: de opening van sportpark "De Schellen" op 1 september door de echtgenote van de commissaris van de koningin, mevrouw Kortman-Fleskens. Het sportpark omvatte kleedkamers, een kantine en een tribune. In 1964 startte ook de jaarlijkse winterquizcompetitie, en in 1965 verscheen het eerste clubblad "De Schellen". Het eerste elftal werd een stabiele 4e klasser. Bijzonder was dat er door de jaren heen ook Molukse spelers in het eerste elftal en andere teams speelden, wat in die tijd nog een zeldzaamheid was in het voetbal.
Lees ook: Jubileumduo bij Prinses Irene
De jaren zeventig: Vrouwenvoetbal en korfbal
In 1971 werd er een vrouwenelftal opgericht, dat direct promotie behaalde via de nacompetitie. In 1977 werd de vereniging uitgebreid met een korfbalafdeling. Een memorabele gebeurtenis was de historische nederlaag van het eerste elftal in 1974 in een beslissingswedstrijd tegen GVV '57 uit Grave, waardoor promotie naar de 3e klasse werd gemist. In 1975 werd voor het eerst het jeugdzaalvoetbaltoernooi in de kerstvakantie georganiseerd. Na vele jaren van succes degradeerde het eerste elftal op de vooravond van het 40-jarig jubileum naar de 1e klasse van de Brabantse Bond.
De jaren tachtig: Molukse vereniging en successen voor de vrouwen
In het seizoen 1981-1982 richtten de Molukse inwoners van Nistelrode een eigen vereniging op: FC Ewab. Alle Molukse spelers (senioren) vertrokken bij Prinses Irene. Het eerste elftal speelde al die jaren in de 1e klasse onderafdeling (huidige 5e klasse). In 1988 promoveerde men, met enig geluk, weer naar de 4e klasse, maar het jaar daarop volgde degradatie. De vrouwen deden het beter in de periode 1980-1989 en werden verschillende keren kampioen. De promotiewedstrijden werden echter steevast verloren. De korfbaldames behaalden in het seizoen 1985-1986 het eerste kampioenschap. Sinds 1984 kiest de vereniging jaarlijks een “Lid van Verdienste”.
De jaren negentig: Vrouwenvoetbal bloeit en de korfbalafdeling krijgt het zwaar
Sinds 1992 wordt er op nieuwjaarsdag een receptie gehouden. Het vrouwenvoetbal floreerde, en er werden vanaf de jaren negentig verschillende titels behaald. In 1998 promoveerde het elftal naar de landelijke 1e klasse. Het eerste elftal wist in 1994, onder leiding van coach Mari van Venrooij en leider John Gevers, het kampioenschap te behalen en promoveerde naar de 4e klasse. Na dertig jaar wachten kon men spreken van een historisch kampioenschap. In het seizoen 1997-1998 volgde degradatie. Na een emotionele beslissingswedstrijd werd, na verlenging, met 3-2 verloren van Juliana Mill. Twee jaar later werd via een kampioenschap weer promotie afgedwongen. Eind jaren negentig raakte de korfbalafdeling in zwaar weer. Het eerste team werd in het seizoen 1998-1999 zelfs teruggetrokken. De dames hadden inmiddels wel de beschikking over een vast speelveld, nadat ze voorheen her en der op het sportpark speelden.
De jaren nul van de 21e eeuw: Opkomst van de korfbalafdeling en nieuwe initiatieven
Sinds de eeuwwisseling gaat het crescendo met de korfbalafdeling. Het eerste team behaalde verschillende kampioenschappen en promoties, mede dankzij een grote aanwas van jeugd. Vanaf 2001 wordt op de nieuwjaarsreceptie de sportman/sportvrouw van de vereniging gekozen. In 2004 werd René van de Ven voorzitter van de vereniging, en onder zijn voorzitterschap ontstonden veel nieuwe initiatieven. In het seizoen 2007-2008 wist het eerste herenelftal, met weer enkele Molukse spelers in het elftal, het kampioenschap te behalen in de 4e klasse H. Het elftal promoveerde, voor het eerst in de historie, naar de 3e klasse KNVB. Op dezelfde dag, 4 mei, werd ook het eerste vrouwenelftal kampioen in de 1e klasse D. Promotie naar de landelijk hoofdklasse werd echter gemist. Het eerste korfbalteam promoveerde in 2008 via een 2e plaats naar de overgangsklasse van de veldcompetitie. In datzelfde seizoen werd een nieuwe kleedaccommodatie gerealiseerd, dankzij de inzet van vrijwilligers en sponsors. In 2008 behaalde het B1 korfbalteam het Nederlands kampioenschap. Op 4 september 2009 opende Erica Terpstra, voorzitter van NOC*NSF, een nieuwe kantine, die ze omschreef als "een juweeltje". Ook dit gebouw was, net als de kleedaccommodatie, gebouwd door vrijwilligers en met steun van het bedrijfsleven. In minder dan drie jaar werd een complex gebouwd dat zijn weerga in de regio niet kent, zonder dat de club extra financiële lasten kreeg. In het nieuwe complex kreeg ook dansvereniging "Dancing Kids" een eigen ruimte. Daarnaast vindt er dagbesteding plaats voor mensen met een verstandelijke beperking in de kantine, en zijn mensen met een verstandelijke beperking actief met het onderhoud van het groen op het sportpark sinds 2008. Bij de start van de competitie in september 2009 werd een nieuw kunstgrasveld in gebruik genomen door de korfbalafdeling.
De jaren 10 van de 21e eeuw: Leden groei, successen en verdriet
In september 2010 werd Jens van Orsouw verwelkomd als het 900e lid, en twee jaar later was er al het 1000e lid: de zesjarige Thijs Kappers. In het seizoen 2009-2010 plaatste het eerste elftal zich via een 3e plaats in de competitie voor de nacompetitie, maar werd in de eerste ronde uitgeschakeld. De accommodatie werd aantrekkelijker, en de gemeente Bernheze organiseerde er in 2010 de 5 mei viering. Activiteiten zoals een zeskamp en themafeesten zorgden voor veel deelnemers en bezoekers. Het eerste korfbalteam werd in de zaalcompetitie van het seizoen 2010-2011 kampioen in de 1e klasse en promoveerde naar de overgangsklasse. Tijdens de sponsoravond in oktober 2011, waarop Hans van Breukelen een lezing hield, werd een nieuw sponsorplan gepresenteerd, met onder andere de oprichting van een “Businessclub”. In het seizoen 2011-2012 werden in de overgangsklasse weer kampioenschappen gevierd door het eerste korfbalteam, waardoor men vanaf dan zowel op het veld als in de zaal in de hoofdklasse speelde, het op een na hoogste niveau voor vrouwenkorfbal. Het eerste vrouwenelftal werd in 2010-2011 in de 1e klasse derde en promoveerde door een versterkte promotieregeling naar de landelijke zondag hoofdklasse. Meteen in het eerste seizoen 2011-2012 in de hoofdklasse wist men zich te plaatsen voor de nacompetitie, maar werd uitgeschakeld. Het tweede elftal werd in het seizoen 2010-2011 kampioen in de 2e klasse en keerde na een jaar afwezigheid terug in de 1e klasse. In het seizoen 2011-2012 haalde men zelfs de nacompetitie, maar promoveerde niet. Het eerste elftal versloeg op de laatste speeldag van 2010-2011 koploper Mierlo Hout met 1-3, waardoor Heeswijk kampioen werd. Ondanks een 2e plaats greep Prinses Irene overal langs. Een seizoen later (2011-2012) werd het elftal 2e achter Deso en plaatste zich voor de nacompetitie. Na twee overwinningen op Achates, werd ook twee keer gewonnen van MMC uit Weert. Vijfhonderd supporters begeleidden het elftal in Weert, dat met 4-2 won en promoveerde naar de 2e klasse. Zo hoog speelde Prinses Irene nog nooit. Het feest werd daarna massaal gevierd in de kantine. Het A1 elftal werd in het seizoen 2011-2012 kampioen en promoveerde weer naar de 1e klasse. In juni 2012 vond de viering plaats van het 40-jarig jubileum van het damesvoetbal. Op zondag 9 september 2012 vond de officiële opening van het kunstgrasveld en de gerenoveerde tribune plaats, met nieuwe ledverlichting en een geluidsinstallatie. Ook het toegangspad werd vernieuwd. Op 20 november 2012 overleed Amandus Ikanubun (21), speler van het eerste elftal, op tragische wijze. Prinses Irene was in diepe rouw. In het seizoen 2012-2013 wist het tweede elftal via de nacompetitie te promoveren naar de reserve hoofdklasse, het hoogste niveau voor reserve-elftallen.
Lees ook: Terugkeer en Afscheid van Irene Schouten
Erelid Toon en zijn 75-jarig lidmaatschap
Een memorabel moment in de geschiedenis van Prinses Irene was de huldiging van Toon voor zijn 75-jarig lidmaatschap. Toon kreeg in 1991 al een koninklijke onderscheiding voor zijn verdiensten, maar dit jubileum was extra bijzonder. Toon is hiermee het langste lid in de geschiedenis van de vereniging én de eerste die deze grens bereikt heeft. De voorzitter sprak zijn waardering uit voor Toons jarenlange betrokkenheid: "Toon, je bent niet alleen een snelle vleugelaanvaller geweest van onder andere het eerste elftal, maar ook jarenlang bestuurslid. Ook na deze periode bleef je een trouwe bezoeker van het sportpark als supporter van zijn kleinkinderen. Samen met Herman Geurden en Piet van de Wijst heb je bij jouw 60 jarig jubileum de nieuwe kantine geopend door het fotobord te onthullen. Als je jou tegenkwam, was het altijd positief. Jouw inzet voor onze club én het verenigingsleven in het algemeen, ook in de lokale politiek, maken jou tot een voorbeeld voor velen". Voor zijn 75-jarig lidmaatschap ontving Toon een speldje en een oorkonde. Tijdens de bijeenkomst werden herinneringen en anekdotes gedeeld, en klonk er veel dankbaarheid voor een lid dat zijn vereniging al driekwart eeuw trouw blijft.
In Memoriam
Door de jaren heen heeft Prinses Irene afscheid moeten nemen van dierbare leden. Recentelijk werden Nico van de Ven, Rini Buuts, Theo van der Heijden, Maria Bevers, Joan van der Heijden en Edo Farneubun herdacht. Hun betrokkenheid en bijdragen aan de vereniging zullen niet vergeten worden.
Selectie van spelers uit 75 jaar Prinses Irene
Ter ere van het 75 jarig bestaan van Prinses Irene werd er een selectie gemaakt van de beste spelers uit de clubgeschiedenis. Hieronder een overzicht van de genomineerden per positie:
- Doelmannen: Piet van Lierop, Jos v.d. Bogaart, Joan v.d. Heijden, Jelle v.d. Elzen
- Rechtbacks: Wim Kling, Jan van Delst, Kees v.d. Hanenberg, Paul v.d. Heijden
- Rechter centrale verdedigers: Lé Kling, Harrie Exters, Jan van Venrooij, Gijs van Erp
- Linker centrale verdedigers: Edo Farneubun, Mario van Roosmalen, Bertino de Wit, Hein Langens
- Linksbacks: Laurens Langens, Twan Verstraten, Jorg v.d. Berg
Lees ook: Korfbalstatistieken: Ruben Zwaan
tags: #prinses #irene #korfbal #nistelrode #geschiedenis