In de rijke historie van het Nederlandse volleybal zijn er talloze spelers en speelsters die hun stempel hebben gedrukt op de sport. Dit artikel duikt in de verhalen van enkele van deze legendes, waarbij we putten uit archiefmateriaal, anekdotes en herinneringen om een beeld te schetsen van hun bijdragen.
NSVV Heyendaal: Een Blik op de Lokale Geschiedenis
De lokale volleybalvereniging NSVV Heyendaal, opgericht in 1967, biedt een interessant perspectief op de ontwikkeling van de sport in Nederland. Dankzij het werk van de heren Goudbeek en Vrieler, die een negendelige 'anthology' over de vereniging schreven, en de gevonden spelerskaarten uit de jaren zeventig tot negentig, krijgen we een inkijk in de namen en gezichten van de spelers van toen.
Hoewel veel van de namen in de vergetenheid zijn geraakt, zijn er enkele bekende namen die opduiken, zoals Rick Brouwer en Jeroen Kroeze. Bij de dames vallen namen als Astrid Donderwinkel en Meike Brendel op. Door gebrek aan archiefmateriaal, analyseren we het aanwezige beeldmateriaal.
Een analyse van het archiefmateriaal onthult interessante details over de spelers van Heyendaal in de jaren zeventig en tachtig. Zo valt op dat een groot deel van de brildragers man is (71%), en dat het brilgebruik een parabolische kromme volgt, met een piek eind jaren zeventig. Opvallende figuren zijn Frank Linthorst met zijn gigantische bril en modieuze corduroy jasje, Gé Groenewegen met zijn zware montuur, en Gerard Berendsen, die eerder voor Spirit Actief speelde.
Ook de langharige sectie van brildragend Heyendaal is interessant, met spelers als Hilbrand, Marius Christiaans en Rik Peeters. Bij de dames valt Marjo Thijssen op met haar moderne bril, Miek Lindelauf, mogelijk de eerste oosterbuur bij Heyendaal, en Monique Bekkers, wiens spelerskaart een rode "A" bevat. R. van Kruisbergen, afkomstig van de Flamingo's, en Romy van den Broek, een Brigitte Bardot lookalike, completeren dit beeld.
Lees ook: Composition Dutch Team World Championship
Sponsoring in het Volleybal: Een Noodzaak
In de jaren negentig werd sponsoring steeds belangrijker voor volleybalverenigingen zoals Heyendaal. Pascal Cramer informeerde in 1992 naar de mogelijkheden en wenselijkheid van sponsoring, wat leidde tot de aanschaf van verenigingsshirts. Voorheen speelden de leden in hun eigen jadekleurige tenues, maar het faillissement van de leverancier maakte een nieuwe aanpak noodzakelijk.
Het bestuur stond teams toe om zelf op zoek te gaan naar een sponsor, op voorwaarde dat de reclame op de bestaande shirts gedrukt werd. Heren 1 probeerde ideële instellingen te interesseren, maar de Stichting SOA was de enige die enthousiast reageerde. De NeVoBo stond echter niet toe dat de shirts met een condoom op het hoofd zouden worden bedrukt.
De bond verbood ideële reclame, wat leidde tot frustratie bij het bestuur. Er werd gefilosofeerd over de vraag waarom "Colourful Nijmegen" wel mocht, maar "Eigen volk eerst" niet. Uiteindelijk bleek dat het voeren van ideële reclame niet toegestaan was, tenzij er een sponsorcontract werd afgesloten met een instantie die de leus betaalde.
Na drie jaar sponsoring door De Tempelier kwam cafébaas Frans van de Fiets als sponsor. Heyendaal verplichtte zich tot het organiseren van minimaal vijf feesten in De Fiets, wat achteraf een wurgcontract bleek. Na drie jaar werd de overeenkomst herzien, en uiteindelijk werd De Fuik de nieuwe sponsor, samen met De Opera voor de broeksponsoring.
Ondanks de relatieve nieuwheid van sponsoring binnen Heyendaal, bleek dat elk bestuur het wiel opnieuw moest uitvinden. Bestuursleden kenden doorgaans korte ambstermijnen, waardoor er weinig continuïteit was in de aanpak van sponsoring.
Lees ook: Nederlandse voetballers en hun vermogen
De Algemene Ledenvergadering: Een Afnemende Betrokkenheid
De Algemene Ledenvergadering (ALV) is een belangrijk moment voor verenigingen zoals NSVV Heyendaal, waar leden samenkomen om te vergaderen over het verleden, heden en toekomst van de vereniging. In het verleden was de opkomst hoog, maar zodra de vergaderingen in Vivaldi's en De Fiets werden gehouden, nam de opkomst af.
Net als in de rest van de maatschappij, brokkelt ook bij Heyendaal de betrokkenheid bij de vereniging af. Het bestuur probeerde de vergadering op te leuken door een ingelaste ALV te organiseren in de uitbaterij "Tio Pepe", maar dit kon de afnemende betrokkenheid niet keren.
Rebekka Kadijk: Een Beachvolleyballegende
Rebekka Kadijk is een grote naam in de beachvolleybalwereld. Ze werd maar liefst negen keer Nederlands kampioen, behaalde vier keer Europees zilver en won in 2003 een World Serie in China. Ze deed mee aan drie Olympische Spelen (Sydney 2000, Athene 2004 en Peking 2008) en heeft tientallen medailles gewonnen in het Europese circuit.
Kadijk is enthousiast over de toekomst van beachvolleybal in Rotterdam en omstreken. Ze ziet Beach Club Rotterdam als een club voor iedereen, waar jong en oud kunnen sporten in zomerse sferen. Kadijk blijft actief als beachvolleybalster op het hoogste niveau en is tevens ambassadeur voor Beach Club Rotterdam.
De Nederlandse Mannen op het WK Beachvolleybal 2015
In 2015 waren er hoge verwachtingen van de Nederlandse mannen op het WK beachvolleybal in eigen land. De duo's Reinder Nummerdor/Christiaan Varenhorst en Alexander Brouwer/Robert Meeuwsen werden gezien als kanshebbers voor de titel. Brouwer en Meeuwsen waren de regerend wereldkampioenen, en Nummerdor was de ervaren rot in het vak.
Lees ook: Koninklijke Korfbal Bond: 75-jarig Jubileum
De concurrentie was echter moordend, met sterke duo's uit Brazilië en de Verenigde Staten. Brouwer en Meeuwsen hadden te kampen met tegenvallende prestaties in het seizoen voorafgaand aan het WK, maar hadden een mental coach ingeschakeld om de koppen bij elkaar te steken.
Andere Nederlandse duo's die deelnamen aan het WK waren Michiel van Dorsten/Steven van de Velde en Wessel Keemink/Sven Vismans. Daan Spijkers en Tim Oude Elferink bemachtigden een wildcard voor het toernooi.
De Olympische Spelen van Atlanta 1996: Een Gouden Moment
De Olympische Spelen van Atlanta 1996 waren een gouden moment voor het Nederlandse volleybal. Na tien jaar van hard werken en toewijding bereikten de Nederlandse volleyballers de top van de Olympus. De shirts van de spelers waren bedrukt met olympische vlammen, symbolisch voor de missie die jarenlang in hun hoofd zat opgesloten.
In de finale tegen Italië won Nederland met 3-2, na een zenuwslopende wedstrijd. Het was een historische overwinning, die de Nederlandse volleyballers de status van legendes opleverde. De ploeg bestond uit Peter Blangé, Bas van de Goor, Mike van de Goor, Guido Görtzen, Rob Grabert, Henk-Jan Held, Misha Latuhihin, Olof van der Meulen, Jan Posthuma, Brecht Rodenburg, Richard Schuil en Ron Zwerver.
De route van de volleyballers naar de top maakte de ploeg zeer populair. Vijf maal werden de Lange Mannen uitgeroepen tot Sportploeg van het jaar, waaronder in 1996.
Pierre Mathieu: Een Markante Trainer
Pierre Mathieu was een markante trainer in het Nederlandse volleybal. Hij stond bekend om zijn passie, bevlogenheid en practical jokes. Mathieu was leraar Weg en Waterbouwkunde en wist zijn leerlingen en spelers te inspireren tot betere prestaties.
Mathieu was trainer bij verschillende clubs, waaronder Starlift en Brother/Martinus. Hij werkte samen met bekende namen als Frank Constandse, Aafke Verbrugge en Bob de Ruyter. Mathieu overleed in 2014 en liet een grote leegte achter in de Nederlandse volleybalwereld.
tags: #nederlandse #volleybal #legendes #namen