Volleybal is een sport die sinds 1964 op het programma van de Olympische Spelen staat, zowel voor mannen als vrouwen. Het is een sport die wereldwijd beoefend wordt en een rijke geschiedenis kent. Dit artikel belicht de geschiedenis van het Italiaanse nationale volleybalteam.
De Vroege Jaren: Een Trage Start
Hoewel de Olympische Spelen al in 1896 begonnen, duurde het even voordat vrouwen een prominente rol gingen spelen. Bij de eerste Spelen in Athene mochten vrouwen zelfs helemaal niet meedoen. In de loop der jaren veranderde dit geleidelijk, en steeds meer sporten werden opengesteld voor vrouwelijke deelnemers. Deze ontwikkeling weerspiegelt de veranderende maatschappelijke positie van vrouwen in de afgelopen eeuw.
Het Olympische Debuut van Volleybal
Volleybal werd in 1964 geïntroduceerd op de Olympische Spelen in Tokio, zowel voor mannen als vrouwen. Bij de mannen ging het eerste volleybalgoud naar de Sovjet-Unie; bij de vrouwen ging de eindzege naar gastland Japan.
Italië op de Olympische Spelen
Italië had nog nooit eerder zelfs maar de laatste vier van het olympische volleybaltoernooi bereikt.
De Opkomst van het Italiaanse Vrouwenvolleybal
Tot een aantal jaren geleden was de Italiaanse competitie de sterkste van de wereld. Waar voor spelers en speelsters het meeste geld te verdienen was. Op die manier ontstond er een "relatie" tussen een Italiaanse clubtrainer / -coach en de spelers / speelsters die voor een bepaalde land uitkwamen. Dat was bijvoorbeeld heel duidelijk te zien, als je naar de clubs kijkt waar de Duitse speelsters in Italië gespeeld hebben. De trainer / coach van Italiaanse club werd bondscoach van Duitsland. Doordat Duitsland in dit geval beter ging presteren werd het snel gezien als werk van een topcoach uit Italië. Italiaanse coaches hebben een nieuw spel binnen de rest van Europa geïntroduceerd. Buiten kijf staat natuurlijk dat ze ook wat kunnen. Maar hun prestatie is altijd gekoppeld aan een topteam of topspelers / speelsters. Jaren geleden speelde de hele wereldtop in Italië. Duitsers, Polen, Serviërs, Nederlanders, Belgen verdienden daar de kost. De trainer / coach is daar een klein onderdeel ervan. Ze kopen de beste spelers / speelsters met het doel om op korte termijn zo goed mogelijk te presteren. In zo een korte periode kun je niet zo veel aan de kwaliteit / het niveau van de spelers / speelsters doen. Het niveau binnen de wereldtop wordt bepaald door een kern van ongeveer 20 à 30 spelers / speelsters. Als je er daarvan 3 of 4 in je team hebt kun je de Champions League of een ander groot toernooi winnen.
Lees ook: Van pioniers tot Olympische glorie: het verhaal van de Oranje Dames
Olympisch Goud in Parijs
Italië, dat Olympisch goud won op de Spelen van Parijs mocht met Europees kampioen Turkije gaan uitvechten wie de titel van wereldkampioen aan zijn palmares toe mocht voegen. Daarin zette Italië, met winst in de eerste set, de eerste stap (23-25). Maar onder leiding van Vargas als meest scorende speelster kwam Turkije sterk terug. In de tweede set was het al snel niet meer de vraag óf Turkije ging winnen, maar met hoeveel punten verschil de ploeg dat ging doen. Met tussenstanden van 11-3 en 20-10 trokken de Turken de stand al snel gelijk (25-13).
Wereldkampioen in 2002 en 2025
Italië mag zich daarmee voor de tweede keer ooit wereldkampioen noemen. Eerder gebeurde dat in 2002. In 2018 verloor Italië de eindstrijd met 3-2 van Servië.
De Rol van Paola Egonu
De opwinding op de tribunes is voelbaar als de bal richting Paola Egonu gaat. Telkens weer. En de bal komt deze zaterdagmiddag vaak uit bij de 23-jarige diagonaalaanvalster van Italië. Met twintig rake smashes is Egonu uitblinker in de wedstrijd om het brons tegen de Verenigde Staten (3-0) in het Omnisportcentrum. Egonu maakt in totaal 25 punten en zij weet dat de topscorerstitel bij het WK volleybal haar niet meer kan ontgaan. Aan de volgens velen beste speelster ter wereld heeft het niet gelegen dat de Italiaanse vrouwen geen wereldkampioen zijn geworden. Voor die andere wereldtopper, Paola Egonu, is het WK intussen op een vervelende manier afgelopen. De topscorer wordt na de bronzen zege op de VS door een omstander gefilmd terwijl zij tegen haar manager zegt haar laatste wedstrijd voor de Italiaanse nationale ploeg te hebben gespeeld. Er was kritiek in eigen land op haar spel tijdens het toernooi, ondanks de 275 punten die ze maakte. Egonu, een dochter van Nigeriaanse ouders, stelt zelfs de vraag te horen hebben gekregen of ze wel Italiaanse is. Een racistische uitspraak tijdens een toernooi dat nota bene gelijkheid voor iedereen promoot via de Equal Jersey-campagne, waarvan Egonu een van de gezichten is. Het is een pijnlijk slot van het WK voor de Italiaanse topscorer, zoals het toernooi voor de Nederlandse vrouwenploeg een week geleden ook vervelend eindigde na het mislopen van de kwartfinales.
Het WK 2025: Italië Heerst
Olympisch kampioen vs. Europees kampioen. Italië, dat Olympisch goud won op de Spelen van Parijs mocht met Europees kampioen Turkije gaan uitvechten wie de titel van wereldkampioen aan zijn palmares toe mocht voegen. Daarin zette Italië, met winst in de eerste set, de eerste stap (23-25). Maar onder leiding van Vargas als meest scorende speelster kwam Turkije sterk terug. In de tweede set was het al snel niet meer de vraag óf Turkije ging winnen, maar met hoeveel punten verschil de ploeg dat ging doen. Met tussenstanden van 11-3 en 20-10 trokken de Turken de stand al snel gelijk (25-13). In de derde set was de Italiaanse Egonu uitblinker. Naast dat ze verantwoordelijk was voor de meeste punten (13), haalde haar ace de derde set binnen (24-26). Dat was voor Turkije geen reden voor paniek. Vargas, die steeds vaker wordt opgezocht door haar spelverdeler, leek niet van plan te zijn te stoppen met scoren. Het setpoint kwam dan ook niet geheel verrassend van haar hand (25-19). Het spektakelstuk duurde voort in de vijfde set. Turkije en Italië namen constant de leiding van elkaar over, maar de Italianen sloegen het eerste gat. En daar hield het niet bij op. Het blok van Italië stond als een huis en liet daar geen bal meer doorheen glippen. Wanneer zelfs Vargas op de pipe werd afgeblokt, werd duidelijk dat alle seinen op groen stonden voor Italië. De ploeg in het blauw scoorde zes punten op rij en won daarmee het WK 2025 (8-15). Italië mag zich daarmee voor de tweede keer ooit wereldkampioen noemen. Eerder gebeurde dat in 2002. In 2018 verloor Italië de eindstrijd met 3-2 van Servië.
Lees ook: Selectie Nederlands volleybalteam onthuld
Lees ook: Eerste Nationale Volleybal Competitie in Nederland
tags: #nationale #ploeg #italie #volleybal #geschiedenis