Een interland is veel meer dan alleen een wedstrijd; het is een moment van nationale trots, een gelegenheid voor spelers om hun land te vertegenwoordigen en hun vaardigheden te tonen op het hoogste niveau. Het dragen van het nationale shirt is een eer die niet aan iedereen is gegeven, en elke interland is een kans om geschiedenis te schrijven. De druk is enorm, de verwachtingen zijn hoog, en de emoties lopen hoog op. Dat is wat interlands zo speciaal maakt. Dit artikel duikt diep in de betekenis van interlandvoetbal, de spelers die erin uitblinken, en de competities die het vormgeven.
Wat is een Interland?
Een interland is een officiële voetbalwedstrijd tussen twee nationale teams die meetelt voor de FIFA-ranking en vaak deel uitmaakt van een kwalificatietoernooi voor een groot kampioenschap. Het aantal interlands is een indicator van de toewijding, consistentie en kwaliteit van een speler.
De Symboliek van de 'Cap'
Als een voetballer een wedstrijd heeft gespeeld voor het nationale elftal, wordt ook wel gezegd dat hij één ‘cap’ op zijn naam heeft. Het woord ‘cap’ komt uit het Engels en betekent letterlijk ‘pet’. De uitdrukking vindt haar oorsprong in een oude traditie: bij Engelse interlands, zowel in het voetbal als rugby, krijgen spelers daadwerkelijk een pet uitgereikt als aandenken aan hun optreden voor het nationale team.
Dat gebruik is overgenomen van de Engelse public schools, waar jongens naast hun voetbaltenue vroeger een pet met kwast droegen. Engelse voetballers ontvingen vanaf 10 mei 1886 na interlands een zijden pet met een rode, geborduurde roos op de voorkant. Tien jaar later volgde de Nederlandse Voetbalbond het Engelse voorbeeld. Voetballers die vanaf het seizoen 1895/1896 voor het Nederlands elftal uitkwamen, ontvingen een bondspet met insigne. Dat had ook een praktisch voordeel: Nederlandse spelers droegen in deze jaren vaak namelijk nog hun clubtenue, waardoor ze tijdens de wedstrijd soms lastig te onderscheiden waren.
De wedstrijden die Nederland in deze jaren speelde, worden overigens niet als officiële interlands erkend. Ook andere landen namen na verloop van tijd de gewoonte over om spelers voor iedere interland een ‘cap’ te geven. In België gebeurde dat bijvoorbeeld vanaf 1904. In Engeland en Schotland is het nog altijd gebruikelijk om spelers na een interland een pet te geven. Niet alleen in het voetbal, ook in het rugby. Op de caps worden vaak details van de wedstrijd geborduurd, zoals de tegenstander, datum of het toernooi waar de interland onderdeel van uitmaakte. Spelers die in Engeland honderd interlands hebben gespeeld, ontvangen een bijzondere cap: een zogeheten centurion - een gouden pet in een glazen vitrine.
Lees ook: Bok de Korver: sleutelfiguur in de beginjaren van het Nederlands voetbal
Spelers met de meeste interlands
Welke voetballer heeft de meeste interlands? Dat is een vraag die veel voetbalfans zich stellen. Het antwoord is verrassender dan u misschien denkt, en de reis naar de top van deze ranglijst is gevuld met intrigerende verhalen en indrukwekkende carrières. Het is een speler die niet alleen door zijn kwantiteit imponeert, maar ook door de kwaliteit van zijn spel en zijn toewijding aan zijn nationale team. Deze speler heeft geschiedenis geschreven en blijft een inspiratie voor jonge voetballers over de hele wereld.
In het mannenvoetbal is Cristiano Ronaldo de voetballer met de meeste ‘caps’ op zijn naam. Op het moment van schrijven speelde hij al 217 wedstrijden voor Portugal. Bij de vrouwen is de Amerikaanse voetbalster Kristine Lilly met 354 interlands onbetwist recordhouder. De Nederlandse recordhouder is Wesley Sneijder met 134 caps en in België voert verdediger Jan Vertonghen de ranglijst aan.
Factoren die bijdragen aan een hoog aantal interlands
Het bereiken van een hoog aantal interlands is geen toeval. Verschillende factoren spelen een cruciale rol. Ten eerste is een uitzonderlijk talent en een constante fitheid essentieel. Spelers moeten in staat zijn om op het hoogste niveau te presteren en blessures te vermijden. Ten tweede speelt de consistentie van de selectie een rol. Spelers die regelmatig worden opgeroepen voor hun nationale team hebben meer kans om een hoog aantal interlands te bereiken. Ten slotte is de duur van de carrière van belang. Spelers die lang actief blijven in het internationale voetbal hebben meer kans om de top van de ranglijst te bereiken.
Naast talent en fitheid zijn toewijding en professionaliteit van cruciaal belang. Spelers moeten bereid zijn om hard te werken, offers te brengen en zich volledig in te zetten voor hun nationale team. Dit betekent dat ze hun persoonlijke ambities soms opzij moeten zetten en zich moeten richten op het collectieve belang. Blessures kunnen een grote impact hebben op de carrière van een voetballer, en in het bijzonder op het aantal interlands dat hij kan spelen. Een ernstige blessure kan een speler maandenlang, of zelfs jarenlang, aan de kant houden en zijn kansen om zijn land te vertegenwoordigen aanzienlijk verminderen.
Belangrijke Posities in het Veld
Tijdens een wedstrijd speelt een voetbalteam met elf spelers. Elke speler staat op zijn eigen positie. Dat betekent dus dat er in het veld elf verschillende posities zijn. Elk met zijn eigen verantwoordelijkheden. Tel daarbij op dat teams in verschillende systemen kunnen spelen en het is duidelijk dat het verschil in taken tussen de posities erg divers is.
Lees ook: Sportnieuws uit Friesland: Volleybal Interland
De Keeper
De meest unieke positie in het voetbal is die van de keeper. Deze is met geen enkele andere positie te vergelijken. Het meest voor de hand liggende verschil is dat de keeper de enige speler is die de bal met zijn handen mag pakken. De primaire taak van een keeper is daarmee het tegenhouden van de ballen die op doel worden geschoten. Naast de hand-oog coördinatie zijn er nog meerdere andere aspecten van belang.
De Centrale Verdediger
Grofweg bestaat een formatie in het voetbal uit drie linies: de aanval, het middenveld en de verdediging. In die verdeling is de keeper niet meegenomen. Het aantal posities dat in de verdediging staat is meestal drie tot vijf. Als een verdediger in de as van het veld staat, wordt hij een centrale verdediger genoemd. Cruciaal voor een centrale verdediger is om het gevaar te voorkomen voordat het ontstaat. De centrale verdedigers zijn als het ware het laatste slot op de deur voor de keeper. Worden deze speler uitgespeeld, dan ligt vaak de weg naar het doel open. Daarnaast spelen de centrale verdedigers een belangrijke rol in de opbouw. De tegenstander wacht meestal totdat er een back wordt ingespeeld, kantelt vervolgens heel snel naar de balkant en zet alles vast. Tegen een tegenstander die dat druk zetten goed beheerst, is het lastig opbouwen, zeker via de zijkanten. Voor een centrale verdediger betekent dit gegeven nog iets anders. Je zult je goed moeten afvragen wat het gevolg is als je bijvoorbeeld een back inspeelt. Kan de back daadwerkelijk iets met de door de centrale verdediger ingespeelde bal, of komt hij in de problemen? Dus ook hier maakt hij weer een inschatting. Als een back geen vervolg kan geven, moet centrale verdediger hem niet inspelen.
De Middenvelder
Een middenvelder is een speler op de posities tussen de verdediging en de aanval in. Daarmee is hij als het ware de verbinding tussen deze twee linies. Dat betekent ook dat deze spelers zowel in het verdedigen als in het aanvallen bedreven moeten zijn. Denk daarbij bijvoorbeeld aan Frenkie de Jong. Zijn spel kenmerkt zich door dribbels als hij in balbezit is, maar ook verdedigend is hij van waarde met zijn tackles. Een middenvelder moet dus veel verschillende vaardigheden beheersen. In het hedendaagse voetbal verdedigen teams steeds meer vanuit de zone. Dat betekent dat de middenvelder, tijdens het verdedigen, mee moet bewegen met de bal. Daarbij gebruikt hij de positie van de bal, de positie van zijn medespelers en tot slot de positie van de tegenstanders als referenties. Tijdens het aanvallen is de afstemming tussen de middenvelders onderling en de aanvallers van groot belang. Wanneer de een naar de bal toe beweegt, sprint de ander juist in de diepte. Op die manier wordt de tegenstander continu voor keuzes gezet.
De Buitenspeler
Buitenspelers zijn spelers die veelal tot de verbeelding spreken. Ze vallen onder meer op door hun individuele actie. Daarmee zijn ze in staat om tegenstanders voorbij te spelen, waardoor er elders op het veld ruimte ontstaat. Met deze vaardigheid kunnen ze in staat zijn om wedstrijden te beslissen. Maar met alleen een individuele actie ben je er als buitenspeler niet. In het hedendaagse voetbal zijn er ook andere kwaliteiten die belangrijk zijn voor deze positie. Voorwaarden creëren is van groot belang. Een buitenspeler moet ervoor zorgen dat door een gerichte loopactie het team kan doorvoetballen. Dan moeten natuurlijk in dat geval ook de 6, 8 en 10 op het goede moment eronder komen zodat de buitenspeler voldoende afspeelmogelijkheden heb én moet de back over de buitenspeler heen gaan voor nog een extra afspeeloptie.
De Spits
In het voetbal is de positie van de spits de speler die in het midden van de aanval staat. Doordat hij in de as van het veld staat én dat hij onderdeel is van de voorste linie, bevindt hij zich vaak het dichtst bij het doel van de tegenstander. Daardoor zal hij het vaakst in scoringspositie komen. Het maken van doelpunten is dus ook een belangrijk taak van een spits. Echter, het maken van doelpunten is slechts een onderdeel. Een spits speelt ook een belangrijke rol in de opbouw. Tijdens het opbouwen is het maken van contact belangrijk. Contact met de medespelers, maar ook met de tegenstander. Tijdens het opbouwen, probeert een spits tussen of net achter de beide centrale verdedigers op te stellen en zich eigenlijk wat te verstoppen. Want door net achter de verdedigers te gaan staan, kunnen ze de spits niet goed zien. Vaak hebben centrale verdedigers daar moeite mee.
Lees ook: Passie en Kritiek NAC Breda Ultras
De UEFA Nations League
De Nations League is een voetbal competitie voor landenteams die lid zijn van de UEFA. De UEFA Nations League wordt afgekort tot UNL. Het seizoen 2024/2025 is de vierde editie van de Europese voetbalcompetitie, en start in juni 2024. Nederland en België komen beide uit in de hoogste League A.
Geschiedenis en Doelstelling
De Nations League is bedacht ter vervanging van de vriendschappelijke interlands. De meeste bonden waren van mening dat die oefenwedstrijden de kwaliteit van het interlandvoetbal niet verbeterden. Het betekent niet het einde van alle vriendschappelijke duels. Er is nog altijd ruimte op de kalender voor oefeninterlands, zoals in de aanloop naar een eindronde. De geschiedenis van de Nations League is een idee dat oorspronkelijk komt van de UEFA en met name de voorzitter. De discussie over een competitie voor nationale teams is in 2011 ontstaan tijdens de UEFA Strategy Meeting in Cyprus. Op 27 maart 2014 heeft de UEFA bekend gemaakt dat de competitie definitief doorgang zal vinden. Het besluit werd unaniem genomen door de 54 lidstaten van de UEFA.
Competitie Structuur
De UEFA Nations League voetbal bestaat uit 4 leagues: A, B, C en D. Hierbij is League A de hoogste divisie en League D de laagste. Elke League bestaat vervolgens weer uit 4 poules. Het totaal aantal deelnemende landen is 54. Elk jaar zullen teams promoveren naar een hogere League en degraderen naar een lagere League.
Final Four
De 4 winnaars van de groepen in League A spelen voor de titel in een knock-out systeem, genaamd de Final Four. De knock-out wedstrijden bestaan uit twee halve finales, een troostfinale en een finale. De Final Four zijn finalewedstrijden waarin één land kampioen wordt van deze voetbalcompetitie. Portugal is de meest recente kampioen door de finale van Spanje te winnen in de penaltyserie. Frankrijk werd derde door de troostfinale van Duitsland te winnen.
EK Kwalificatie
Via de Nations League zullen 3 landen zich plaatsen voor het EK voetbal.
Speelschema
Het Nations League speelschema 2024/2025 wordt gespeeld in september, oktober en november 2024. Elk seizoen van de Nations League zal gespeeld worden in september, oktober en november 2024.
Alternatieve Route naar het EK
De Nations League is ook een alternatieve route naar het EK. Vier van de 24 deelnemers aan de Europese eindronde van 2020 kwalificeren zich via de Nations League. De zestien groepswinnaars spelen in maart 2020 play-offs binnen hun eigen divisie. Uit de minder sterk bezette Divisies C en D zullen dus ook twee landen een EK-ticket bemachtigen. Hebben in een bepaalde groep alle landen zich via de reguliere weg geplaatst, dan wordt in dezelfde divisie naar het hoogst geplaatste land in een andere poule gekeken. Daarvoor is eerst de positie in de groep bepalend, dan het aantal punten, het doelsaldo, het aantal gemaakte doelpunten, het aantal gemaakte treffers in uitwedstrijden, het aantal gewonnen duels, het aantal uitzeges, Fair Play en de coëfficiëntenranglijst.
Om een lang verhaal kort te maken: per divisie doen de vier beste landen die zich niet via de normale weg hebben gekwalificeerd mee aan de play-offs. Deze worden per divisie in een knock-outsysteem afgewerkt. De Nations League kan een herkansing zijn voor landen die EK-kwalificatie zijn misgelopen.
De reguliere kwalificatieduels voor het EK 2020 beginnen in maart 2019, dus niet vlak na het WK. Dit traject levert twintig van de 24 EK-deelnemers op: de nummers 1 en 2 van de tien kwalificatiegroepen. De eindklasseringen in de Nations League zijn, niet onbelangrijk, bepalend voor de potindeling bij de loting voor de EK-kwalificatiereeks.
Mini-EK
Elk land speelt van september tot en met november, afhankelijk van de grootte van de groep, vier of zes kwalificatieduels. De groepswinnaars van Divisie A spelen in juni 2019 via een knock-outsysteem om de winst van de Nations League. Je hebt twee halvefinaleduels, een finale en een strijd om de derde plaats. Een soort mini-EK dus van vijf dagen. Waar dat mini-EK wordt afgewerkt, zal eind 2018 duidelijk worden als bekend is welke vier landen eerste zijn geworden. De groepswinnaars van de andere drie divisies promoveren naar de A-, B- of C-divisie.