De Olympische Spelen in Rio de Janeiro waren voor het Nederlands hockeyteam een achtbaan van emoties. Na een veelbelovende start en een indrukwekkende overwinning op Australië, eindigde het toernooi in een teleurstelling. De droom van een gouden medaille spatte uiteen na een verrassende nederlaag tegen België in de halve finale. Ondanks de bittere pil van deze nederlaag, moest het team zich snel herpakken om te strijden voor de bronzen medaille.
De Weg naar de Halve Finale
Het Nederlands team begon het toernooi vol vertrouwen. Bondscoach Max Caldas had de ploeg de afgelopen jaren naar een hoger niveau getild, met als hoogtepunt de Europese titel in Londen in 2015. De kwartfinale tegen Australië was een demonstratie van de kracht en het vernieuwde zelfvertrouwen van de ploeg. Nederland domineerde de wedstrijd en won overtuigend met 4-0. De doelpunten kwamen van Billy Bakker, Bob de Voogd, Valentin Verga en Mink van der Weerden. De zege was extra zoet, gezien de recente dominantie van Australië in het internationale hockey.
Caldas benadrukte na de wedstrijd dat het belangrijk was om nuchter te blijven en niet overmoedig te worden. De focus lag op het continu verbeteren en kritisch blijven, ongeacht winst of verlies.
De Halve Finale: Een Onverklaarbare Inzinking
De halve finale tegen België werd een deceptie. De Nederlandse ploeg speelde ondermaats en kon niet het niveau halen dat het eerder in het toernooi had laten zien. België was vanaf het begin feller en agressiever, waardoor Nederland verdedigend niet goed genoeg was. Technische fouten en verloren duels maakten het de ploeg van Caldas extra lastig.
Robert van der Horst, aanvoerder van het team, had na de wedstrijd geen verklaring voor het slechte spel. Ook Mink van der Weerden kon de vinger er niet opleggen. Seve van Ass verbaasde zich over de snelle tegengoal in het vierde kwart, waardoor de achterstand onoverbrugbaar werd. De 3-1 nederlaag betekende dat de gouden droom voorbij was.
Lees ook: Een diepgaande blik op de historische prestaties van het Duitse Dames Hockeyteam.
De Strijd om het Brons
Ondanks de teleurstelling over het mislopen van de finale, moest Nederland zich snel herpakken voor de wedstrijd om de bronzen medaille tegen Duitsland. Van Ass benadrukte dat het team er alles aan zou doen om brons te winnen. "Dat is ook een prijs," zei hij. "We hebben de afgelopen tijd met z'n allen fucking goede stappen gezet, alleen kwam het er nu niet uit."
De wedstrijd tegen Duitsland was spannend en gelijkopgaand. Na een 1-1 gelijkspel in de reguliere speeltijd, moesten shoot-outs de beslissing brengen. Duitsland bleek daarin de sterkste en won de bronzen medaille. Nederland eindigde het toernooi daardoor zonder medaille.
Teleurstelling overheerst
Na de verloren wedstrijd om het brons overheerste de teleurstelling bij de Nederlandse hockeyers. Jorrit Croon, die in de wedstrijd nog wel scoorde, zei achteraf: "Mijn doelpunt doet er helaas niet meer toe. We hebben verloren en dat is verschrikkelijk zuur."
De Spelen in Rio de Janeiro waren voor het Nederlands hockeyteam een leerschool. Ondanks de indrukwekkende overwinning op Australië en de hoop op een gouden medaille, bleek het team niet constant genoeg om de top te bereiken. De onverklaarbare inzinking in de halve finale en de verloren wedstrijd om het brons zorgden voor een bittere nasmaak. De ploeg zal lessen moeten trekken uit dit toernooi om in de toekomst wel succesvol te zijn op de Olympische Spelen.
Lees ook: De evolutie van hockey: een gedetailleerde analyse
Lees ook: Een overzicht van de carrière van Chloe Hockey en haar bijdrage aan het Nederlandse hockey.