Het Europees Kampioenschap onder 21 (EK onder 21) is een prestigieus toernooi dat elke twee jaar plaatsvindt en dient als een belangrijk platform voor jonge voetbaltalenten om zich te presenteren op een internationaal podium. Jong Oranje gaat als één van de favorieten naar het Europees Kampioenschap, of te wel het EK onder 21. In Slowakije wachten in de groepsfase drie duels tegen Finland, Denemarken, en Oekraine. Naast Jong Oranje zijn ook de leeftijdsgenoten van Frankrijk, Engeland en Spanje kanshebbers. Jong Spanje werd al vijf keer eerder Europees Kampioen.
Dit artikel duikt in de geschiedenis van het Engelse voetbalelftal onder 21, hun recente successen, de factoren die bijdragen aan hun opkomst, en de uitdagingen waarmee jonge Engelse talenten worden geconfronteerd bij het doorbreken naar het hoogste niveau.
Recente Successen van Engelse Jeugdteams
De Engelse jeugdteams hebben de afgelopen jaren indrukwekkende resultaten behaald op internationale toernooien. Een opmerkelijk voorbeeld is het WK onder 17 van 2017, waarin Engeland in de finale revanche nam op Spanje door met 5-2 te winnen. Deze overwinning volgde op een reeks andere successen, waaronder het winnen van het WK onder 20 en het EK onder 19. In mei verloor Engeland nog de finale van het EK onder 17 na strafschoppen van Spanje, maar daarna werd het land wereldkampioen onder 20, Europees kampioen onder 19 en nu dus ook wereldkampioen onder 17.
Deze successen zijn een duidelijke indicatie van de verbeterde kwaliteit van de Engelse jeugdopleiding en het potentieel van de jonge Engelse spelers.
Factoren die Bijdragen aan het Succes
Verschillende factoren hebben bijgedragen aan de opkomst van de Engelse jeugdteams. Een belangrijke factor is de intensievere aanpak van de Engelse voetbalbond (FA). Volgens Andries Jonker, voormalig hoofd jeugdopleiding bij Arsenal, hanteert de FA een veel intensiever programma dan andere bonden. De FA eist spelers soms wekenlang op, waardoor de kans op resultaat groter wordt. Dit hangt mede samen met het gebrek aan competitie tot de leeftijdscategorie onder 18.
Lees ook: Volleybal: een sportgeschiedenis
Daarnaast wordt er bij de clubs met aansturing van de Premier League hard en serieus gewerkt om talenten te ontwikkelen.
Uitdagingen voor Jonge Talenten
Ondanks de successen op jeugdniveau, worden jonge Engelse talenten geconfronteerd met aanzienlijke uitdagingen bij het doorbreken naar het hoogste niveau. Een van de grootste uitdagingen is de concurrentie in de Premier League, waar resultaten op de korte termijn belangrijk zijn. Dit maakt het moeilijk voor jonge spelers om speeltijd te krijgen en zich te ontwikkelen. Nogal wat Engelse talenten zoeken hun heil buiten Engeland. Want aan de top zijn resultaten op de korte termijn belangrijk en is er niet of nauwelijks tijd om een jeugdspeler in te passen. Zeker niet als een club zo'n speler maanden moet missen. De voorbeelden zijn legio. Jadon Sancho (17) ging afgelopen zomer voor acht miljoen euro van Manchester City naar Borussia Dortmund, Dominic Solanke (20) werd door Chelsea verhuurd aan Vitesse en is nu bankzitter bij Liverpool en Isaac Buckley-Ricketts (18) is door Manchester City bij FC Twente gestald.
Andries Jonker merkt op dat het resultaat heilig is in de Premier League en dat het geld het moeilijk maakt voor talenten om zich te manifesteren. Hij hoopt dat talenten zoals Jadon Sancho via een omweg, bijvoorbeeld via de Bundesliga, weer kunnen terugkeren naar de Premier League.
Een ander probleem is de werkwijze van de FA, die spelers soms wekenlang opeist voor nationale jeugdteams. Dit kan de ontwikkeling van spelers bij hun clubs belemmeren, omdat ze niet kunnen meetrainen met de A-selectie.
De Toekomst van het Engelse Jeugdvoetbal
De huidige werkwijze in Engeland biedt de nationale jeugdploegen een goede kans om de komende jaren meer successen te behalen. Echter, de vraag blijft of deze aanpak optimaal is voor het jeugdvoetbal in Engeland. Een middenweg, waarbij de belangen van de nationale teams en de clubs beter in evenwicht worden gebracht, zou wellicht de beste oplossing zijn.
Lees ook: Klik hier voor een overzicht.
Nederlandse Inbreng op het EK onder 21
Naast de successen van de Engelse jeugdteams, is er ook een Nederlandse inbreng te melden op het EK onder 21. Sander van der Eijk is aangesteld als scheidsrechter voor de finale tussen Engeland en Duitsland. Hij wordt geassisteerd door zijn landgenoten Rens Bluemink en Stefan de Groot. Clay Ruperti maakt de Nederlandse afvaardiging bij de finale compleet als onderdeel van het VAR-duo.
Van der Eijk treedt hiermee in de voetsporen van illustere voorgangers als Mario van den Ende en Björn Kuipers.
Wedstrijd Engeland - Nederland op het EK onder 21
Engeland plaatste zich voor de finale door Nederland uit te schakelen in de halve finale. Hoe vaak speelden Jong Oranje en Jong Engeland tegen elkaar?
De onder-21-ploegen van Nederland en Engeland stonden zestien keer tegenover elkaar. Jong Oranje trok slechts twee keer aan het langste eind, terwijl Engeland vijf keer won en zeven duels geen winnaar opleverden. De eerste officiële ontmoeting vond plaats op 5 juni 1984 tijdens een vierlandentoernooi in Parma. Het werd een doelpuntrijk duel dat in 3-3 eindigde, met een vroege Nederlandse voorsprong die Engeland telkens ongedaan maakte.
Een van de meest legendarische confrontaties was de halve finale van het EK 2007 in Heerenveen. Na negentig minuten en verlenging stond het 1-1. In een ongekend lange strafschoppenserie trok Jong Oranje uiteindelijk met 13-12 aan het langste eind. Dit duel geldt nog altijd als een klassieker in de geschiedenis van Jong Oranje.
Lees ook: Een diepe duik in de geschiedenis van het Engelse voetbalelftal
In de afgelopen jaren bleef het duel vaak in evenwicht. Op 18 november 2024 eindigde het oefenduel in Almere in 1-1, dankzij een late treffer van Thom van Bergen. Ook op 19 november 2019 won Jong Oranje thuis met 2-1 dankzij goals van Kaj Sierhuis en Javairô Dilrosun. De succesgeneratie van Engeland heeft de titel van het Europees Kampioenschap onder 21 geprolongeerd.
Spelers om in de gaten te houden
Het EK onder 21 is een uitstekende gelegenheid om jonge talenten te spotten die in de toekomst wellicht grote namen worden. Enkele spelers die de moeite waard zijn om in de gaten te houden, zijn:
- Ethan Nwaneri (Engeland / Arsenal)
- Castello Lukeba (Frankrijk / RB Leipzig)
- Jarrad Branthwaite (Engeland / Everton)
- Jamie Gittens (Engeland / Borussia Dortmund)
- Fermín López (Spanje / FC Barcelona)
- Enzo Millot (Frankrijk / VfB Stuttgart)
- Hugo Ekitiké (Frankrijk / Eintracht Frankfurt)
- Maghnes Akliouche (Frankrijk / AS Monaco)
- Mathys Tel (Frankrijk / Tottenham Hotspur)
- Rico Lewis (Engeland / Manchester City)
Wie wordt de Topscorer van het EK onder 21?
Elke 2 jaar vindt het EK onder 21 plaats. Het Europees Kampioenschap in 2023 had met voormalig PSV huurling én het grote Portugese talent Fábio Silva haar topscorer. De aanvaller scoorde 8 keer. Daarnaast kwamen Harvey Elliott (Engeland), Otso Liimatta (Finland), Kristian Arnstad (Noorwegen én onze landgenoot Noah Ohio tot 7 goals. Liverpool speler Elliott lijkt ook dit jaar weer van de partij in Slowakije.
In Groep D, de poule van Jong Oranje, gelden Conrad Harder (Jong Denemarken / Sporting Lissabon) en natuurlijk Emanuel Emegha (Jong Oranje / Strasbourg) als kanshebbers voor de topscorersprijs.
Overzicht van het EK onder 21 in 2025
Het EK onder 21 vond in 2025 plaats in Slowakije. Kroatië stelde zich ook verkiesbaar voor de organisatie van de eindronde, maar trok aan het kortste eind.
Speelsteden en Stadions
Slowakije kent maar liefst acht wedstrijdlocaties, waarvan een stadion nog in aanbouw was:
- Bratislava - Tehelné pole (22.500 toeschouwers)
- Trnava - Štadión Antona Malatinského (18.200 toeschouwers)
- Dunajská Streda - MOL Aréna (12.700 toeschouwers)
- Košice - Košická futbalová aréna (12.555 toeschouwers)
- Žilina - Štadión pod Dubňom (10.897 toeschouwers)
- Trenčín - Štadión na Sihoti (10.000 toeschouwers)
- Nitra - Štadión pod Zoborom (7.480 toeschouwers)
- Prešov - Futbal Tatran Arena (5.410 toeschouwers)
Tijdschema
De openingswedstrijd van het befaamde toernooi vond op 11 juni 2025 plaats en zag gastheer Slowakije het opnemen tegen Spanje. La Furia Roja sloot het openingsduel af met een 2-3 overwinning op de Slowaken. Deze editie van het toernooi werd tussen 11 juni en 28 juni afgewerkt. De finale werd in Bratislava gehouden.
Eindstanden Groepsfase
Zestien landen hadden zich gekwalificeerd voor het toernooi, verdeeld over vier groepen. Dit was de groepsindeling van het EK onder 21 met de actuele standen:
- Groep A:
- Spanje w3, p7, d6:4
- Italië w3, p7, d3:1
- Slowakije w3, p3, d4:5
- Roemenië w3, p0, d2:5
- Groep B:
- Duitsland w3, p9, d9:3
- Engeland w3, p4, d4:3
- Tsjechië w3, p3, d5:7
- Slovenië w3, p1, d0:5
- Groep C:
- Portugal w3, p7, d9:0
- Frankrijk w3, p7, d7:3
- Georgië w3, p3, d4:8
- Polen w3, p0, d2:11
- Groep D:
- Denemarken w3, p7, d7:5
- Nederland w3, p4, d5:4
- Oekraïne w3, p3, d4:5
- Finland w3, p2, d4:6
Speelschema
De groepsfase vond plaats tussen 11 en 18 juni, terwijl de kwartfinales op 21 en 22 juni gespeeld werden.
Historie van Jong Oranje op het EK onder 21
Jong Oranje is er zoals bekend niet bij. Hoewel het achter Engeland als tweede eindigde in de kwalificatiepoule, bleek het puntenaantal te laag om als een van de beste nummers twee deel te nemen aan de play-offs om een EK-ticket.
Nederland is de laatste jaren überhaupt niet heel gelukkig in de kwalificatie. De laatste deelname stamt namelijk alweer uit 2013. Met spelers als Kevin Strootman, Memphis Depay en Daley Blind reikte het elftal van Cor Pot in Israël tot de halve finale, waarin een doelpunt van Fabio Borini Nederland de weg naar de finale versperde.
Historie van het Toernooi
Hoewel dit toernooi officieel sinds 1978 bestaat, kent het al een langere geschiedenis. Tussen 1967 en 1976 werd er om de Challenge Cup gespeeld. In 1967 zelfs drie keer in één jaar. Vanaf 1972 werd het toernooi om de twee jaar georganiseerd, hetgeen anno 2019 nog steeds van toepassing is, nadat de editie van 2007 die van 2006 opvolgde.
De opzet van het toernooi veranderde geregeld. Tussen 1978 en 1992 kwamen de twee finalisten voort uit een lang kwalificatieproces, waarna er via een thuis- en uitwedstrijd om de beker werd gespeeld. Maar sinds 1994 wordt de winnaar in één finale bepaald. Daarnaast wordt het EK Onder-21 sinds dat jaar door één of meerdere landen georganiseerd.
Ook Nederland organiseerde het evenement een keer. In 2007 werd Jong Oranje onder coach Foppe de Haan Europees kampioen in eigen land. Het betekende de prolongatie na de titel in 2006. Met die twee eindzeges is Nederland geen recordhouder. Die eer is aan Italië, dat het toernooi liefst vijf keer won. Al dateert de laatste titel wel uit het 2004. Spanje volgt met vier titels.
Beide landen zijn er dit jaar weer bij, evenals Duitsland, dat zijn titel verdedigt. De Duitsers leverden in 2017 echter niet de speler van het toernooi. Die eer ging naar de Spanjaard Dani Ceballos, die zichzelf daarmee in een illuster rijtje vestigde.
Spelers van het Toernooi door de Jaren Heen
- 2000: Andrea Pirlo (Italië)
- 2002: Petr Cech (Tsjechië)
- 2004: Alberto Gilardino (Italië)
- 2006: Klaas Jan Huntelaar (Nederland)
- 2007: Royston Drenthe (Nederland)
- 2009: Marcus Berg (Zweden)
- 2011: Juan Mata (Spanje)
- 2013: Thiago (Spanje)
- 2015: William Carvalho (Portugal)
- 2017: Dani Ceballos (Spanje)
De Succesvolle Generatie van 2006
In de finale in Porto moest hij echter genoegen nemen met een rol achter Vermeer en Michel Vorm, die beiden aan de vooravond stonden van een mooie carrière bij clubs als Ajax, Feyenoord en Tottenham Hotspur. Waar laatstgenoemde nu een eigen barbershop heeft in Utrecht, staat Vermeer nog onder contract bij PEC Zwolle.
De volledige opstelling in de finale tegen Oekraïne: Vermeer; Tiendalli, Luirink, Vlaar, Emanuelson; De Zeeuw, Schaars, Hofs; Castelen, Huntelaar, Aissati.
Bondscoach De Haan kon beschikken over een aantal potentiële wereldtoppers. Ron Vlaar schopte het tot de Premier League, Urby Emanuelson dwong een toptransfer van Ajax naar AC Milan af en schitterde met namen als Ronaldinho, Andrea Pirlo en Zlatan Ibrahimovic in San Siro. Demy de Zeeuw maakte talloze Europese avonden mee met Ajax, veroverde de derde ster in Amsterdam en greep met Oranje nét naast goud op het WK van 2010. Na zijn carrière als voetballer bleek De Zeeuw een begenadigd zakenman.
Aanvoerder Stijn Schaars zit momenteel als assistent-trainer naast Peter Bosz op de bank van PSV. Nicky Hofs vertolkt eenzelfde rol in Arnhem bij Vitesse. Romeo Castelen was op zijn beurt een aanstormend talent, maar wist zijn potentieel mede door blessureleed niet waar te maken. Na avonturen in Rusland, Australië, Zuid-Korea, China en HSV zette de snelle rechtsbuiten in 2018 een punt achter zijn loopbaan.
Dat de Man of the Match het tot Bernabéu zou gaan schoppen, was toen al de hoop. Huntelaar ging een carrière tegemoet om U tegen te zeggen en kwam uiteindelijk uit voor clubs als Real Madrid, AC Milan en Schalke 04. Enkele benoemenswaardige namen die op de bank zaten zijn Paul Verhaegh (drievoudig Oranje-international), Edson Braafheid (ex-Bayern München) en Daniël de Ridder.
De Herhaling in 2007
Jong Oranje deed het kunstje in 2007 nog eens over. Met een nieuwe generatie én een paar namen die een jaar eerder al Europees kampioen werden, pakte de beloftenploeg van Nederland de tweede - achtereenvolgende - titel in de geschiedenis.
De volledige opstelling in de finale tegen Servië: Waterman; Zuiverloon, Donk, Kruiswijk, Pieters; Maduro, Bakkal, Drenthe; De Ridder, Rigters, Babel.
Nadat Boy Waterman zijn contract in 2024 zag aflopen in Eindhoven en Erik Pieters na zijn kortstondige avontuur bij Luton Town zonder club zit, is niemand uit bovenstaand rijtje nog actief op het hoogste niveau. Tim Krul en Kenneth Vermeer zijn de enige nog actieve spelers uit de gehele selectie. De Nederlandse held van het WK 2014 vertolkt bij Luton Town een rol als tweede doelman. Vermeer is dat ook, maar dan bij PEC Zwolle.
Zo speelde Hedwiges Maduro, voor hij begon aan zijn tumultueuze tijd bij Ajax en Almere City, voor clubs als Sevilla en Valencia, maakte Ryan Babel tegenstanders gek in dienst van Liverpool en Ajax en deelde Royston Drenthe het veld in Madrid met Cristiano Ronaldo. Laatstgenoemde laat zijn gezicht nog regelmatig zien op televisie. Onder meer als analist bij Ziggo Sport.
Maceo Rigters is misschien wel de meest vergeten naam uit de selectie, terwijl de Amsterdamse spits toch echt de ster van het toernooi was. De toenmalig spits van NAC werd topscorer van het EK en ging de wereld over met zijn omhaal tegen Engeland in de laatste minuut van de halve finale. Het leverde hem een transfer naar Blackburn Rovers op, maar het avontuur in de Premier League bleef beperkt tot twee wedstrijden. Ruim voor zijn dertigste nam Rigters in Australië afscheid van het profvoetbal.
tags: #engels #voetbalelftal #onder #21 #geschiedenis