Het Engels voetbalelftal onder 21 heeft een rijke geschiedenis, gekenmerkt door zowel periodes van dominantie als tijden van wederopbouw. Dit artikel duikt in de prestaties van het team, de belangrijkste rivaliteiten, de recente successen en de uitdagingen waarmee jonge Engelse talenten worden geconfronteerd.
Onderlinge duels Jong Oranje - Jong Engeland
De onder-21-ploegen van Nederland en Engeland zijn elkaar in de loop der jaren al zestien keer tegengekomen. Jong Oranje wist slechts twee keer te winnen, terwijl Engeland vijf keer zegevierde. Zeven duels eindigden in een gelijkspel.
De eerste officiële ontmoeting vond plaats op 5 juni 1984 tijdens een vierlandentoernooi in Parma. Het werd een doelpuntrijk duel dat in 3-3 eindigde, met een vroege Nederlandse voorsprong die Engeland telkens ongedaan maakte.
Een van de meest memorabele confrontaties was de halve finale van het EK 2007 in Heerenveen. Na negentig minuten en verlenging stond het 1-1. In een ongekend lange strafschoppenserie trok Jong Oranje uiteindelijk met 13-12 aan het langste eind. Dit duel geldt nog altijd als een klassieker in de geschiedenis van Jong Oranje.
In de afgelopen jaren waren de duels vaak in evenwicht. Op 18 november 2024 eindigde het oefenduel in Almere in 1-1, dankzij een late treffer van Thom van Bergen. Eerder, op 19 november 2019, won Jong Oranje thuis met 2-1 dankzij goals van Kaj Sierhuis en Javairô Dilrosun.
Lees ook: Engelse talenten onder de loep
Deelname aan het EK Onder-21
Jong Oranje is er niet bij op het EK onder 21 van [jaartal]. Hoewel het achter Engeland als tweede eindigde in de kwalificatiepoule, bleek het puntenaantal te laag om als een van de beste nummers twee deel te nemen aan de play-offs om een EK-ticket. Nederland heeft de laatste jaren überhaupt geen gelukkige hand in de kwalificatie. De laatste deelname dateert namelijk alweer uit 2013. Met spelers als Kevin Strootman, Memphis Depay en Daley Blind reikte het elftal van Cor Pot in Israël tot de halve finale, waar een doelpunt van Fabio Borini Nederland de weg naar de finale versperde.
Historie van het toernooi
Hoewel het toernooi officieel sinds 1978 bestaat, kent het al een langere geschiedenis. Tussen 1967 en 1976 werd er om de Challenge Cup gespeeld. In 1967 zelfs drie keer in één jaar. Vanaf 1972 werd het toernooi om de twee jaar georganiseerd, hetgeen anno 2019 nog steeds van toepassing is, nadat de editie van 2007 die van 2006 opvolgde.
De opzet van het toernooi veranderde geregeld. Tussen 1978 en 1992 kwamen de twee finalisten voort uit een lang kwalificatieproces, waarna er via een thuis- en uitwedstrijd om de beker werd gespeeld. Maar sinds 1994 wordt de winnaar in één finale bepaald. Daarnaast wordt het EK Onder-21 sinds dat jaar door één of meerdere landen georganiseerd.
Nederland organiseerde het evenement een keer. In 2007 werd Jong Oranje onder coach Foppe de Haan Europees kampioen in eigen land. Het betekende de prolongatie na de titel in 2006. Met die twee eindzeges is Nederland geen recordhouder. Die eer is aan Italië, dat het toernooi liefst vijf keer won. Al dateert de laatste titel wel uit 2004. Spanje volgt met vier titels.
Toernooiopzet
In drie poules van vier teams plaatsen alle nummers één zich rechtstreeks voor de halve finale. Het overgebleven ticket gaat naar de beste nummer twee. Als een land de laatste vier bereikt, plaatst het zich ook direct voor de Olympische Spelen van 2020 in Tokio. Deze regel gaat alleen niet voor Engeland op, omdat dat land op de Spelen deelneemt onder de vlag van Groot-Brittannië. Mochten de Engelsen de laatste vier bereiken, dan spelen de tweede en derde beste nummer twee een wedstrijd om dat laatste olympische ticket.
Lees ook: Volleybal: een sportgeschiedenis
Favorieten op het EK Onder-21
Over een karrenvracht aan talent beschikt Engeland, maar niet alle beloftes zijn aanwezig op het EK Onder-21. Zo zijn Marcus Rashford, Dele Alli, Jadon Sancho, Trent Alexander-Arnold speelgerechtigd, maar omdat zij met Engeland de Nations League speelden, zijn ze niet geselecteerd voor dit toernooi.
Ondanks het ontbreken van dit viertal staan er met Dominic Calvert-Lewin (Everton), Phil Foden (Manchester City) en Aaron Wan-Bissaka (Crystal Palace) nog genoeg andere talenten op de startlijst. Jake Clarke-Salter (Chelsea, verhuurd aan Vitesse) maakt ook deel uit van de selectie.
Frankrijk laat net als Engeland een aantal A-internationals thuis. Wereldkampioenen Benjamin Pavard en Lucas Hernández zijn bijvoorbeeld gewoon speelgerechtigd, maar zijn thuisgelaten door bondscoach Sylvain Ripoll. Desondanks nemen de Fransen met Mattéo Guendouzi (Arsenal), Lucas Tousart, Moussa Dembélé en Houssem Aour (allen Olympique Lyon) genoeg talent mee.
Gastland Italië komt wel met enkele A-internationals. Bondscoach Luigi Di Baggio selecteerde onder anderen Lorenzo Pellegrini, Nicolò Zaniolo (beiden AS Roma), Federico Chiesa (Fiorentina) en Moise Kean (Juventus).
Vier spelers van Duitsland kunnen het EK Onder-21 voor de tweede keer winnen: Levin Öztunali (FSV Mainz 05), Mahmoud Dahoud (Borussia Dortmund), Waldemar Anton (Hannover 96) en Nadiem Amiri (1899 Hoffenheim) zijn er weer bij. Andere blikvangers in de selectie zijn Jonathan Tah (Bayer Leverkusen) en Schalke 04-doelman Alexander Nübel.
Lees ook: Klik hier voor een overzicht.
Spanje behoort bijna op ieder jeugdtoernooi tot de favorieten. Ook nu beschikt de viervoudige winnaar weer over een groep grote talenten. Dani Ceballos, Jesús Vallejo, (beiden Real Madrid), Valencia-middenvelder Carlos Soler en Mikel Oyarzabal (Real Sociedad) zijn de bekendste namen.
Nederlandse inbreng op het EK onder 21
Naast de successen van de Engelse jeugdteams, is er ook een Nederlandse inbreng te melden op het EK onder 21. Sander van der Eijk is aangesteld als scheidsrechter voor de finale tussen Engeland en Duitsland. Hij wordt geassisteerd door zijn landgenoten Rens Bluemink en Stefan de Groot. Clay Ruperti maakt de Nederlandse afvaardiging bij de finale compleet als onderdeel van het VAR-duo. Van der Eijk treedt hiermee in de voetsporen van illustere voorgangers als Mario van den Ende en Björn Kuipers.
Recente successen van Engelse jeugdteams
De Engelse jeugdteams hebben de afgelopen jaren indrukwekkende resultaten behaald op internationale toernooien. Een opmerkelijk voorbeeld is het WK onder 17 van 2017, waarin Engeland in de finale revanche nam op Spanje door met 5-2 te winnen. Deze overwinning volgde op een reeks andere successen, waaronder het winnen van het WK onder 20 en het EK onder 19. In mei verloor Engeland nog de finale van het EK onder 17 na strafschoppen van Spanje, maar daarna werd het land wereldkampioen onder 20, Europees kampioen onder 19 en nu dus ook wereldkampioen onder 17. Deze successen zijn een duidelijke indicatie van de verbeterde kwaliteit van de Engelse jeugdopleiding en het potentieel van de jonge Engelse spelers.
Factoren die bijdragen aan het succes
Verschillende factoren hebben bijgedragen aan de opkomst van de Engelse jeugdteams. Een belangrijke factor is de intensievere aanpak van de Engelse voetbalbond (FA). Volgens Andries Jonker, voormalig hoofd jeugdopleiding bij Arsenal, hanteert de FA een veel intensiever programma dan andere bonden. De FA eist spelers soms wekenlang op, waardoor de kans op resultaat groter wordt. Dit hangt mede samen met het gebrek aan competitie tot de leeftijdscategorie onder 18. Daarnaast wordt er bij de clubs met aansturing van de Premier League hard en serieus gewerkt om talenten te ontwikkelen.
Uitdagingen voor jonge talenten
Ondanks de successen op jeugdniveau, worden jonge Engelse talenten geconfronteerd met aanzienlijke uitdagingen bij het doorbreken naar het hoogste niveau. Een van de grootste uitdagingen is de concurrentie in de Premier League, waar resultaten op de korte termijn belangrijk zijn. Dit maakt het moeilijk voor jonge spelers om speeltijd te krijgen en zich te ontwikkelen. Nogal wat Engelse talenten zoeken hun heil buiten Engeland. Want aan de top zijn resultaten op de korte termijn belangrijk en is er niet of nauwelijks tijd om een jeugdspeler in te passen. Zeker niet als een club zo'n speler maanden moet missen. De voorbeelden zijn legio. Jadon Sancho (17) ging afgelopen zomer voor acht miljoen euro van Manchester City naar Borussia Dortmund, Dominic Solanke (20) werd door Chelsea verhuurd aan Vitesse en is nu bankzitter bij Liverpool en Isaac Buckley-Ricketts (18) is door Manchester City bij FC Twente gestald.
Andries Jonker merkt op dat het resultaat heilig is in de Premier League en dat het geld het moeilijk maakt voor talenten om zich te manifesteren. Hij hoopt dat talenten zoals Jadon Sancho via een omweg, bijvoorbeeld via de Bundesliga, weer kunnen terugkeren naar de Premier League.
Een ander probleem is de werkwijze van de FA, die spelers soms wekenlang opeist voor nationale jeugdteams. Dit kan de ontwikkeling van spelers bij hun clubs belemmeren, omdat ze niet kunnen meetrainen met de A-selectie.
De toekomst van het Engelse jeugdvoetbal
De huidige werkwijze in Engeland biedt de nationale jeugdploegen een goede kans om de komende jaren meer successen te behalen. Echter, de vraag blijft of deze aanpak optimaal is voor het jeugdvoetbal in Engeland. Een middenweg, waarbij de belangen van de nationale teams en de clubs beter in evenwicht worden gebracht, zou wellicht de beste oplossing zijn.
Het EK Onder-21 van [jaartal] in Slowakije
Het EK onder 21 vond in 2025 plaats in Slowakije. Kroatië stelde zich ook verkiesbaar voor de organisatie van de eindronde, maar trok aan het kortste eind.
Speelsteden en stadions
Slowakije kende maar liefst acht wedstrijdlocaties, waarvan een stadion nog in aanbouw was.
- Bratislava - Tehelné pole (22.500 toeschouwers)
- Trnava - Štadión Antona Malatinského (18.200 toeschouwers)
- Dunajská Streda - MOL Aréna (12.700 toeschouwers)
- Košice - Košická futbalová aréna (12.555 toeschouwers)
- Žilina - Štadión pod Dubňom (10.897 toeschouwers)
- Trenčín - Štadión na Sihoti (10.000 toeschouwers)
- Nitra - Štadión pod Zoborom (7.480 toeschouwers)
- Prešov - Futbal Tatran Arena (5.410 toeschouwers)
Het toernooi werd tussen 11 juni en 28 juni afgewerkt. De finale werd in Bratislava gehouden.
Groepsindeling en Standen EK onder 21
Zestien landen hadden zich gekwalificeerd voor het toernooi, verdeeld over vier groepen. Dit was de groepsindeling van het EK onder 21 met de actuele standen.
- Groep A:
- Spanje w3, p7, d6:4
- Italië w3, p7, d3:1
- Slowakije w3, p3, d4:5
- Roemenië w3, p0, d2:5
- Groep B:
- Duitsland w3, p9, d9:3
- Engeland w3, p4, d4:3
- Tsjechië w3, p3, d5:7
- Slovenië w3, p1, d0:5
- Groep C:
- Portugal w3, p7, d9:0
- Frankrijk w3, p7, d7:3
- Georgië w3, p3, d4:8
- Polen w3, p0, d2:11
- Groep D:
- Denemarken w3, p7, d7:5
- Nederland w3, p4, d5:4
- Oekraïne w3, p3, d4:5
- Finland w3, p2, d4:6
Speelschema
De groepsfase vond plaats tussen 11 en 18 juni, terwijl de kwartfinales op 21 en 22 juni gespeeld werden. Woensdagavond 25 juni om 18.00 uur treffen Jong Engeland en Jong Oranje elkaar in de het Národný futbalový štadión in de Slowaakse hoofdstad Bratislava. Titelverdediger Jong Engeland, onder leiding van bondscoach Lee Carsley, neemt het op tegen Jong Oranje in de eerste halve finale van het EK onder 21. De ploeg van Michael Reiziger staat voor het eerst sinds 2013 in de halve finale en kan voor het eerst sinds de toernooizeges in 2006 en 2007 opnieuw de eindstrijd bereiken.
Halve Finale: Jong Engeland - Jong Oranje
Na een prima kwalificatiereeks, waarin slechts vier punten werden verspeeld, beleefde Engeland een matige groepsfase. In groep B, met Tsjechië, Slovenië en Duitsland, eindigde de ploeg uiteindelijk als tweede met vier punten. Na een 1-3 overwinning op Tsjechië volgden een doelpuntloos gelijkspel tegen Slovenië (0-0) en een nederlaag tegen Duitsland (1-2). Die kwartfinale werd echter relatief eenvoudig gewonnen. Dankzij een sterke start met doelpunten van James McAtee (Manchester City) en Harvey Elliott (Liverpool) binnen het eerste kwartier, stond Engeland al snel comfortabel op 2-0. Nog voor rust kreeg Spanje een strafschop die werd benut door Javier Guerra (Valencia), waardoor de ruststand 1-2 was. In de tweede helft probeerden de Spanjaarden aan te dringen, maar mede dankzij uitstekend keeperswerk van James Beadle (Brighton & Hove Albion) bleef de Engelse voorsprong intact.
Jong Oranje reisde na een perfecte kwalificatiereeks vol vertrouwen af naar Slowakije, maar begon stroef aan het toernooi. Er werd met 2-2 gelijkgespeeld tegen Finland, gevolgd door een 1-2 nederlaag tegen Denemarken. Daardoor moest er in de laatste groepswedstrijd gewonnen worden van Oekraïne, wat lukte door doelpunten van Luciano Valente en Thom van Bergen (beide FC Groningen): 2-0. Na een vroege rode kaart voor Ruben van Bommel (AZ), twee keer geel, en een toegekende strafschop voor Portugal leek de wedstrijd vrijwel verloren. Gelukkig voor Oranje miste Geovany Quenda (Sporting Portugal) vanaf elf meter. Ondanks de numerieke minderheid wist Jong Oranje stand te houden, en via invaller Ernest Poku (AZ) zelfs te winnen. Met nog zes minuten op de klok werd Poku diep gestuurd door Ian Maatsen (Aston Villa). De aanvaller omspeelde de keeper op snelheid en schoof de bal beheerst in het lege doel.
Bij Jong Engeland zijn er geen schorsingen of blessures te melden. Jong Oranje moet het daarentegen stellen zonder drie basisspelers.
Eerdere ontmoetingen
Jong Engeland en Jong Oranje speelden elf keer eerder tegen elkaar. De laatste keer dat Jong Engeland won, was in een vriendschappelijke wedstrijd in aanloop naar het EK onder 21 in 2007. Tijdens dat toernooi, gehouden in Nederland, kwamen beide teams elkaar opnieuw tegen in de halve finale.
Transformatie van het Engelse jeugdvoetbal
Jarenlang werd er smalend gesproken over het niveau van de Engelse jeugdploegen, maar die tijd is voorbij. Het Engelse voetbal heeft de afgelopen jaren een opmerkelijke transformatie doorgemaakt, met name in de jeugdopleiding. Recente successen van de Engelse jeugdteams op internationale toernooien hebben de aandacht getrokken en vragen opgeroepen over de factoren die aan deze opkomst bijdragen.
Spelers om in de gaten te houden
Op het EK onder 21 van [jaartal], waren er diverse spelers die de potentie hadden om uit te blinken:
- Ethan Nwaneri (Engeland / Arsenal)
- Castello Lukeba (Frankrijk / RB Leipzig)
- Jarrad Branthwaite (Engeland / Everton)
- Jamie Gittens (Engeland / Borussia Dortmund)
- Fermín López (Spanje / FC Barcelona)
- Enzo Millot (Frankrijk / VfB Stuttgart)
- Hugo Ekitiké (Frankrijk / Eintracht Frankfurt)
- Maghnes Akliouche (Frankrijk / AS Monaco)
- Mathys Tel (Frankrijk / Tottenham Hotspur)
- Rico Lewis (Engeland / Manchester City)
Topscorers
Elke 2 jaar vindt het EK onder 21 plaats. Het Europees Kampioenschap in 2023 had met voormalig PSV huurling én het grote Portugese talent Fábio Silva haar topscorer. De aanvaller scoorde 8 keer. Daarnaast kwamen Harvey Elliott (Engeland), Otso Liimatta (Finland), Kristian Arnstad (Noorwegen én onze landgenoot Noah Ohio tot 7 goals. Liverpool speler Elliott lijkt ook dit jaar weer van de partij in Slowakije.
In Groep D, de poule van Jong Oranje, gelden Conrad Harder (Jong Denemarken / Sporting Lissabon) en natuurlijk Emanuel Emegha (Jong Oranje / Strasbourg) als kanshebbers voor de topscorersprijs.
tags: #engels #voetbalelftal #onder #21 #geschiedenis