De Delftse voetbalvereniging (DVV) Delft heeft een lange en bewogen geschiedenis, die teruggaat tot het begin van de 20e eeuw. Door de jaren heen heeft de club verschillende periodes van groei, verandering en succes gekend, en is het uitgegroeid tot een belangrijke speler in het Delftse voetbal. Dit artikel duikt in de geschiedenis van DVV Delft, van de vroege wortels tot de huidige positie in het lokale voetbal.
Vroege jaren en de opkomst van Sparta
De oorsprong van DVV Delft ligt bij de gymnastiekvereniging Sparta, opgericht door de Nederlandse Gist- en Spiritusfabrieken. Tijdens de Eerste Wereldoorlog, in 1914, vonden Belgische vluchtelingen onderdak bij Sparta. Omdat de gymzaal niet meer beschikbaar was, besloten de leden zich op buitensport te richten, waarbij voetbal al snel populair werd. Op 19 november 1914 richtten 18 leden een voetbalvereniging op, onder dezelfde naam als de gymnastiekvereniging: Sparta.
Al snel groeide de club. Een jaar na de oprichting was het ledental gestegen tot 60. In de beginjaren speelde Sparta voornamelijk vriendschappelijke wedstrijden, maar in 1916 sloot de club zich aan bij de Haagse Voetbal Bond (HVB) en werd ingedeeld in de 2e klasse. Op 7 maart 1920 promoveerde Sparta naar de Nederlandse Voetbal Bond (NVB), wat leidde tot een naamswijziging omdat er al een club in Rotterdam met dezelfde naam in dezelfde afdeling speelde. Op 12 augustus 1920 werd de naam officieel veranderd in d.v.v.
Groei en verandering
In 1923 verhuisde DVV Delft naar de Laan van Altena, waar de club de beschikking kreeg over een tribune, een luxe voor een club in de 3e klasse van de NVB. Tijdens het 20-jarig jubileum in 1934 schonk de directie van de fabrieken de vereniging een nieuw clubgebouw met een kantine, drie kleedkamers en een gemeenschappelijke wasruimte.
In 1935 werd het eerste clubblad uitgebracht, genaamd Delft Kroniek. Tot 1960 verscheen de Delft Kroniek maandelijks, daarna wekelijks. Door de uitbreiding van de woningbouw moest DVV Delft in 1951 verhuizen naar de W.H. van Leeuwenlaan, waar een complex met één veld en een tribune werd gerealiseerd. Tien jaar later werd een tweede veld aangelegd, en in 1968 werd er een nieuwe kantine gebouwd naast de oude.
Lees ook: Activiteiten en Evenementen
Verhuizingen en tegenslagen
In 1972 verhuisde DVV Delft opnieuw, ditmaal naar een locatie tussen de Buitenhofdreef en de Juniusstraat, met twee velden en een klein oefenveld. Echter, in de nacht van 19 op 20 februari 1982 werd het clubhuis verwoest door een brand. Dit leidde tot versnelde gesprekken over een verhuizing naar recreatiegebied Kerkpolder.
In 1984 kreeg DVV Delft in de Kerkpolder voor het eerst een stenen onderkomen van 625 vierkante meter. Samen met volleybalvereniging Delta en handbalvereniging EDH werd in 2001 een sporthal naast het clubgebouw gerealiseerd, mogelijk gemaakt door de Stichting Sporthal Kerkpolder (SSK).
Sportieve hoogte- en dieptepunten
Na degradatie in 1974 werd DVV Delft twee keer achter elkaar kampioen, in 1976 in de 4e klasse en in 1977 in de 3e klasse. In de jaren tachtig volgde echter een neerwaartse spiraal, met als dieptepunt degradatie naar de HVB in 1984. Pas in 2000 keerde DVV Delft terug in de 3e klasse na een spannende nacompetitie.
Aan het einde van het seizoen 2016-2017 promoveerde DVV Delft via de nacompetitie voor het eerst in de clubgeschiedenis naar de 1e klasse. Het verblijf in de 1e klasse was echter van korte duur, en na een seizoen degradeerde de club weer naar de 3e klasse. Na veel overleg besloot het bestuur om voor het seizoen 2019-2020 niet meer met een standaardelftal deel te nemen aan de competitie. Gelukkig kon er voor het seizoen 2022-2023 weer een nieuw standaardelftal worden samengesteld.
Faciliteiten en recente ontwikkelingen
In de loop der jaren ontstond de wens voor een overdekte zittribune. Om dit financieel mogelijk te maken, werd in november 2005 een loterij georganiseerd, met als hoofdprijs een auto. De tribune kon aan het begin van het seizoen 2009-2010 in gebruik worden genomen. Voor de start van het seizoen 2023-2024 renoveerde de gemeente Delft de beide velden die DVV Delft in gebruik heeft.
Lees ook: De Dolfijn: recente uitslagen
Fusie Full Speed
De historie van het huidige Full Speed komt voort uit de fusie van de Delftse Voetbal Vereniging Full Speed - Zwaluwen Combinatie en de Delftse Voetbal Vereniging Zuideinde op 18 September 1946. In het jaar 1923 besloten een aantal Delfenaren om een voetbalclubje op te richten. Zij besloten om hun club d.v.v. Ajax te noemen. Deze naam stuitte echter op bezwaar bij de Haagse Voetbal Bond, om reden dat er in Amsterdam al een club onder die naam bestond. Uiteindelijk werd de naam Full Speed aangenomen. In het seizoen 1928/1929 speelde het 1e elftal in de 1e klasse. Echter halverwege het seizoen werd het elftal uit de competitie genomen doordat er een ongerechtigde speler bij Full Speed had meegedaan. Zo ontstond op 3 augustus 1929 de vereniging FullSpeed- Zwaluwen Combinatie. Direct na de oorlog had F.Z.C. Begin 1932 werd de voetbalvereniging Het Zuiden opgericht door een 7-tal heren. Er werden nog vier spelers van de straat geplukt en men trok getrouw iedere avond naar een opgespoten stuk land achter het woonwagen-kamp aan de Schieweg. Daar kreeg de jonge club een stuk land toegewezen aan de Abtswoudseweg. Er werd een nieuw bestuur samengesteld: C. v. Leeuwen en L. Willemse. Dit Bestuur zorgde er uiteindelijk voor dat de club onder de HVB in competitie verband ging spelen. Op een nieuw veld aan de andere zijde van de Abtswoudseweg verrees een clubgebouw met kleedlokaal onder leiding van de heer Franken. De clubnaam “Het Zuidende” bleek al geregistreerd te zijn en werd noodgedwongen herdoopt in “Zuideinde”. Met wisselend succes werd de daarop volgende jaren meegedaan aan de competitie met als hoogtepunt het seizoen 1941; de promotie naar de K.N.V.B. Op 18 September 1946 werd in “Ons Huis” op het Oude Delft tijdens een gecombineerde vergadering van de beide verenigingen F.Z.C en Zuideinde de fusie aanvaard met een minimum van 6 tegenstanders over beide verenigingen. Het voorstel van de heer Wallaart om onder de naam Full Speed verder te gaan werd met algehele goedkeuring aanvaard. In 1971 vierde Full Speed zijn 25-jarig bestaan. Als oprichtingsdatum werd namenlijk 1946 aangehouden, het jaar van de fusie. Omdat nog veel leden en donateurs stammen uit de 2 fusiepartners, kwam het regelmatig voor dat er leden werden gehuldigd die al meer dan 40 jaar lid of donateur waren. Om deze reden is tijdens een algemene ledenvergadering besloten de oprichtingsdatum 3 augustus 1929 van F.Z.C. Vandaar dat nog maar acht jaar na de viering van het 25-jarig jubileum Full Speed in 1979 het 50-jarig bestaan vierde. Van de Brasserskade verhuisden wij in 1983 uiteindelijk naar de Kerkpolder.
Jeugd en succes
Op zaterdag 28 mei stond de kampioenswedstrijd op het programma voor de JO12-1 van DVV Delft. De jongens van DVV Delft waren vastberaden om het kampioenschap dit seizoen binnen te halen. In een eerder fase troffen we sv Den Hoorn ook en toen was de uitslag 3-3. Ditmaal stond er meer op het programma. Bij DVV Delft hadden we 1 blessure en mede daarom stonden we met een selectie van 9 man op het veld. De instructies waren duidelijk van de trainers Shravan Ganner, Johan Hiemstra en Anita Bezemer. Uiteindelijk werd de einduitslag 9-4 in het voordeel van DVV Delft. Verdiende kampioenen na een zwaar seizoen waar er veel is geleerd in een nieuwe formatie. Jongens die nieuw waren zijn gegroeid naar een hecht collectief dat goed en sterk voetbal heeft gespeeld en mooie goals samen hebben gemaakt.
Erkenning
DVV Delft is in de jaren 1991, 1992, 2002 en 2012 winnaar geweest van de Stad Delft Bokaal. In 2003, 2010 en 2014 is de club gekozen tot Voetbalploeg van het jaar in de gemeente Delft.
DHC Oefenduel
Aan de Haagse Mgr. Nolenslaan traden twee groen-zwarte clubs in een oefenduel tegen elkaar in het veld. Thuisclub Duno had al twee wedstrijden achter de rug. Recent werd immers op het eigen toernooi met 1-4 verloren van Loosduinen, maar vervolgens werd met 3-0 GDA verslagen. Vanaf de aftrap waren de groen-zwarten uit Delft bijna een half uur lang heer en meester. DHC was en bleef in balbezit, Duno kwam nauwelijks over de middenlijn. Daarmee was het op hun speelhelft erg druk. Pas na 23 minuten kreeg DHC-goalie Jordi Almonte voor het eerst de bal en dat was nog een terugspeelbal ook. Duno begon wat overtredingen te maken, speelde erg rommelig, waarna DHC zich daarin liet meeslepen. Hierdoor nam het Delftse overwicht in die fase af, het spelpeil daalde. In de 1e helft kreeg het veel sterkere DHC echter geen enkele serieuze scoringskans, terwijl Duno al helemaal niet bij het andere doel kwam. Kort na de doelwisseling werd er al snel dan toch gescoord. DHC-nieuweling Jeremy Burke ondernam een aanval over links, het strafschopgebied in, waarna hij de bal breed naar rechts speelde, waarna de mee opgekomen Leroy van Dongen de bal beheerst in de korte hoek binnen schoot: 0-1. Het spel golfde daarna in de tweede helft wat meer op en neer dan voor de rust. Duno trok wat meer naar voren, hetgeen vervolgens meer ruimte bood aan de Delftse ploeg, zonder dat dit snel tot meer doelpunten leidden. Pas na 66 minuten kreeg Duno eindelijk een kansje, toen Youssef Talhoui alleen op de ingevallen DHC-goalie Jared Dalichow afging, maar deze bracht goed redding. Tien minuten later gaf DHC-er Ouanis Kellouh de bal vanaf linkslaag voor het doel, waarna Pelle Molster de bal keurig in de verre hoek schoot: 0-2. Direct vanaf de aftrap vond scheidsrechter Sander Kaptein aan de andere kant een overtreding zwaar genoeg om de thuisclub een strafschop toe te kennen. Youssef Talhoui schoot vervolgens de bal onhoudbaar voor Dalichow in: 1-2. Enige minuten later kopte Duno-speler Damian vd Spek na een hoekschop ternauwernood naast, anders was het tegen de krachtsverhouding in nog gelijk geweest ook. De DHC-ers claimden aan de andere kant tweemaal tevergeefs een strafschop, maar die kwam er niet. Wel werd in de slotminuut nog gescoord: een dieptepass van Amjad Salim bereikte Jeremy Burke, die op het doel af kon gaan. In eerste instantie stuitte hij nog op Duno-goalie Thijs Westenberg, maar in de rebound wist Burke wel te scoren: 1-3. DHC was in de eerste oefenwedstrijd duidelijk veel sterker dan Duno. Met 1-3 werd het krachtverschil nog magertjes uitgedrukt. Dit geeft hoop voor de Delftse groen-zwarten, maar één oefenzege zegt nog helemaal niks. DHC kan al komende dinsdag (19/8) - op het bij DHC te organiseren Stad Delft Bokaal toernooi - laten zien of er een goed vervolg aan deze start kan worden gegeven. DHC speelt dan in eigen Stadion om 19.00 uur tegen DHL en treft later die avond Full Speed.
Lees ook: Saturnus Toernooi Ring Pass Delft: Een historisch overzicht
tags: #dvv #delft #voetbal #geschiedenis