Het DVS Aalst Toernooi, een evenement dat ooit een prominente plaats innam op de voetbalkalender van DVS Ermelo, verdient een gedetailleerde beschouwing. Om de context van dit toernooi te begrijpen, is het nuttig om eerst de bredere voetbalgeschiedenis van Ermelo en de ontwikkeling van DVS te schetsen.
Voetbal in Ermelo: Van Prille Begin tot DVS
De voetbalgeschiedenis van Ermelo begint al in 1901 met de Ermelosche Voetbal Vereniging (EVC). EVC fuseerde later met Allen Weerbaar tot Veluvia, dat in 1917 de naam Ermelosche Football Club (EFC) aannam. Net als andere vroege voetbalinitiatieven in Ermelo, had EFC moeite om competitievoetbal te spelen, voornamelijk omdat de zaterdag een volledige werkdag was en de gemeente Ermelo geen zondagvoetbal toestond.
In de jaren '20 ontstonden nieuwe clubs zoals Quick en Sparta, die in 1932 fuseerden tot Ajax. Ook Ajax kon niet deelnemen aan een competitie. Een verandering kwam in 1932 toen de Utrechtsche Provinciale Voetbal Bond (UPVB) een competitie organiseerde voor clubs in de Noord-Veluwe die om principiële redenen niet op zondag konden voetballen of die te hoge kosten hadden.
Ajax en EFC namen deel aan deze zaterdagmiddagcompetitie, maar waren er niet tevreden mee. In augustus 1933 probeerde de UPVB deze clubs te behouden, maar tevergeefs. Samen met Sparta Nijkerk en NAS (het latere IJsselmeervogels) stapten ze over naar de Christelijke Nederlandse Voetbal Bond (CNVB). Dit maakte het mogelijk om een eigen afdeling rond Harderwijk te starten. Toen de gemeente Ermelo voetballen op zondag definitief uitsloot, koos ook EFC voor een fusie met het sterkere Ajax.
De Oprichting van DVS: Een Fusie en Nieuwe Kleuren
De fusie tussen Ajax en EFC leidde tot de oprichting van Door Vriendchap Sterk (DVS). De clubkleuren, geel en zwart, werden gekozen omdat de meeste leden al een verticaal gestreept shirt in die kleuren hadden. De naam DVS bleek een goede keuze, want de club deed het goed in de kampioensrace van de wintercompetitie.
Lees ook: Informatie over het Regio Voetbal Toernooi
DVS in de Oorlogsjaren en Daarna
Tijdens de Tweede Wereldoorlog fuseerden alle voetbalbonden met de Nederlandse Voetbal Bond (NVB). DVS kwam uit in de zaterdagmiddagcompetitie (ZMC) van de afdeling Utrecht. In het seizoen '42-'43 werd DVS kampioen van de afdeling Utrecht.
Na de oorlog breidde Ermelo sterk uit en moest het voetbalveld plaatsmaken voor woningbouw. Een succes als in '43 werd herhaald in het seizoen '45-'46, toen DVS opnieuw afdelingskampioen werd. DVS promoveerde naar de 4e klasse en mocht zich "KNVB’er van het eerste uur in het zaterdagvoetbal noemen".
DVS in de 4e Klasse en Promotie naar de 3e Klasse
DVS werd ingedeeld met IJsselmeervogels, SSVU, IJmuiden, SIZO en Amsterdamse clubs. In dat seizoen behaalde DVS een middenmootpositie. Door de uitbreiding van het aantal 4e klassen verhuisde DVS naar Oost, waar het een memorabel jaar beleefde.
De titelstrijd werd beslist door een strafschop voor WHC bij DOVO. DOVO won de beslissingswedstrijd met 3-2. Hoewel DVS al vanaf de eerste jaren jeugdleden telde, was er door gebrek aan tegenstanders geen competitievoetbal mogelijk. Pas in dit seizoen '49-'50 lukte het om een juniorenelftal in een competitie te krijgen. DVS promoveerde mee naar de nu ook in Oost nieuw gevormde 3e klasse.
Verhuizingen en de Heroprichting van DVS
Na een aantal jaren aan de Oude Nijkerkerweg gevoetbald te hebben, verhuisde DVS in '51 naar het veld bij Jan Hamstra, ook aan de Oude Nijkerkerweg. Vanaf '55 ging de club onder de naam sv Ermelo voetballen en werden er nog andere sporten aan toegevoegd, maar dat bleek nooit een succes. Na twee jaar in de 3e klasse dreigde opnieuw degradatie.
Lees ook: Informatie over het Volleybal Jeugd Toernooi in Vaassen
In '58 werd het initiatief genomen tot de heroprichting van DVS, dat op 3 maart een ledenvergadering uitschreef, wat als oprichtingsdatum voor de oprichting van EFC’58 geldt. De ledenvergadering van sv Ermelo legde de naam DVS’33 opnieuw vast. De nieuwe club noemde zich DVS’58, maar die naam werd niet geaccepteerd door de voetbalbond, waarna teruggegrepen werd op de naam EFC met de toevoeging van het oprichtingsjaar.
Terug naar de Top: Promotie naar de 3e Klasse en Verhuizing naar de Sportlaan
DVS verhuisde terug naar het district West 1 en had vijf seizoenen nodig om weer te promoveren naar de 3e klasse. In '60 werd de 2e klasse als hoogste in alle districten van het zaterdagvoetbal ingesteld. Het seizoen '62-'63 werd weer een mooi seizoen voor de club, die voor het eerst het huidige sportpark aan de Sportlaan bespeelde.
Het kampioenschap van '63 bracht de derby tegen VVOG weer terug. In dat kampioensjaar werd ook de supportersvereniging “Geel Zwart” opgericht. Met de jaargang '63-'64 begon het "eeuwig derdeklasserschap", waaraan in '77 een einde kwam.
Jeugdopleiding en de Prestatieloop
In 1969 werd het 250e jeugdlid aangemeld, en later in het jaar ook het 500e lid. In december 1971 werd al weer het 400e jeugdlid ingeschreven. In '74 volgde het 800e lid. Als eerste voetbalvereniging in de wijde omgeving organiseerde DVS in de 70-er jaren een prestatieloop kort voor de jaarwisseling. Aan de allerreerste deden meer dan 1000 lopers mee.
Verjonging en Degradatie
De verjonging en degradatie in '77 luidden een nieuwe succesperiode in onder trainer Jan Lankreijer. Het volgende kampioenschap liet niet zo lang op zich wachten, want een seizoen later werd Valleivogels na een beslissingswedstrijd in Soest beteugeld. Door de twee achtereenvolgende kampioenschappen kwam DVS in '81 voor het eerst in de clubhistorie in de 2e klasse uit.
Lees ook: Padelclubs en toernooien Rijswijk
Terugkeer naar de 2e Klasse en het Jubileumjaar
De verwachte terugkeer naar de 2e klasse onder trainer René Duits liet op zich wachten na de verloren beslissingscompetitie met Valleivogels en VVOP. In het jubileumjaar '83 werd de eerste tribune in gebruik genomen. In de Oostelijke 4e klasse B was DVS in '83-'84 de duidelijke favoriet voor de titel, maar het strijdlustige VENO uit Vollenhove eiste die voor zich op. Het jaar daarop ontging het kampioenschap de geelzwarten niet en werd in de 4e klasse D in West 1 met overmacht het derdeklasserschap heroverd.
De "Zwolse Coup" en de Weg naar de Top
Om de jeugdselectie-elftallen op een hoger plan te brengen, werden allerlei vernieuwingen en verbeteringen aangevoerd. Met de “Zwolse Coup” bereikte DVS de hoogste rangen van het zaterdagvoetbal. Voor het seizoen '85-'86 kwam er aanzienlijke versterking van buitenaf met oud-profs van PEC Zwolle, gevolgd door talenten die eerder Ermelo hadden verlaten voor de jeugdopleiding van de BVO in Zwolle.
SDCP, net gedegradeerd uit de 1e klasse, werd met 5-0 gekleineerd door de geelzwarten in de seizoensouverture. Ook in de 2e klasse C was geen tegenstander in staat de Ermeloërs van een kampioenschap af te houden.
Het Internationale Jeugdtoernooi van DVS
Binnen deze rijke historie van DVS Ermelo, verdient het Internationale Jeugdtoernooi een speciale vermelding. Nog niet eens zo heel erg lang geleden was er bij DVS sprake van een Internationaal Jeugdtoernooi. Dit toernooi trok clubs aan van naam, zowel nationaal als internationaal, zoals Ajax, Feyenoord, Sparta, AZ, ADO Den Haag, FC Zwolle, FC Groningen, N.E.C., Liverpool, SV Ried, Skonto Riga, Warta Poznan, Artmedia Bratislava, Eendracht Aalst, MFK Rožňava en ŠK Futura Humenné, SV Huizen en Barendrecht.
Het toernooi duurde vier dagen, maar de voorbereiding vergde vele dagen van de DVS-vrijwilligers. Er kwamen autobussen uit Engeland, Duitsland, Polen, Tsjechoslowakije en andere landen.
Gert v.d. Berg, een scout bij DVS, kijkt met veel plezier terug op de Internationale Jeugdtoernooien. Hij mist het evenement en was actief betrokken bij de verkiezingen van de beste speler, keeper en sportiefste ploeg. Erik Maat, een scheidsrechter, heeft een aantal keer mogen fluiten op het toernooi.
De Rol van Vrijwilligers en de Toekomst van DVS
De organisatie van een dergelijk toernooi vereist een enorme inzet van vrijwilligers. Liesbeth merkt op dat het lastig is om scheidsrechters te vinden en dat er meer vrijwilligers nodig zijn als de club groter wordt.
tags: #dvs #aalst #toernooi #geschiedenis