Zowel honkbal als softbal worden gespeeld door twee teams van negen spelers, met doorgaans twee tot drie reservespelers in de dug-out. In dit artikel duiken we dieper in op de rol van de catcher, maar eerst geven we een algemeen overzicht van de sporten honkbal en softbal.
Honkbal en Softbal: De Basis
De aanvallende partij is aan slag, een uitdaging waarbij de pitcher de bal zo moeilijk mogelijk in de slagzone werpt. Na drie mislukte pogingen is de slagman uit, wat ook wel een 'nul', 'out' of 'down' wordt genoemd. De slagvolgorde, die voorafgaand aan de wedstrijd wordt vastgesteld door de coach, is cruciaal en wordt aan de spelers en de scorer bekendgemaakt. Deze volgorde bevat vaak een strategisch element, zoals een sterke speler als eerste slagman om indruk te maken op de tegenpartij. De bezoekende partij begint de wedstrijd altijd aan slag.
Na drie nullen wisselen de slag- en veldpartij. Alleen de slagpartij kan punten scoren door, na het wegslaan van de bal, via het eerste, tweede en derde honk de thuisplaat te bereiken. Het vierde honk staat bekend als de 'thuisplaat'. Een honkloper moet het honk eerder bereiken dan de bal, anders is hij uit. Als het eerste honk bezet is, moet de honkloper een honk opschuiven als de volgende slagman de bal slaat, een 'gedwongen loop'.
De verdedigende partij probeert de bal zo snel mogelijk naar het honk te gooien waar de honkloper naartoe loopt. Als een weggeslagen bal direct wordt gevangen door een speler van de veldpartij, is de slagman direct uit. Een home-run, waarbij de bal buiten het veld wordt geslagen, stelt de slagman en alle honklopers in staat om ongehinderd de thuisplaat te bereiken, en is één punt waard.
Een bal die buiten de slagzone wordt aangegooid, heet een 'wijdbal' of 'ball'. De slagman moet snel beoordelen of de bal een slagbal of een wijdbal is, een vaardigheid die veel ervaring vereist. De scheidsrechter maakt direct bekend of het slag of wijd is, en communiceert dit duidelijk met armgebaren.
Lees ook: Problemen met de KNVB widget
De Rol van de Catcher
De catcher speelt een cruciale rol in het honkbalteam. Hij hurkt achter de thuisplaat en vangt de ballen die de pitcher werpt.
Beschermende Uitrusting
De catcher draagt een helm, masker, body protector en beenkappen (legguards) ter bescherming. Een wedstrijd-honkbal kan met snelheden rond de 100 km/uur aankomen, waardoor bescherming essentieel is. Knee-savers, beschermende kussens op de kuiten, worden ook vaak gebruikt. De catcher gebruikt een speciale handschoen, een grote en dik gevoerde want, om de harde ballen van de pitcher te vangen.
Strategische Communicatie
De catcher is de enige veldspeler die het hele veld kan overzien en geeft aanwijzingen aan het team. Hij geeft tekens aan de pitcher om aan te geven wat voor bal hij moet gooien, zoals een harde bal (fastball), curve ball, langzame bal (change-up) of een duidelijke wijdbal, en waar in het slagperk hij de bal wil hebben. De pitcher kan het voorstel van de catcher accepteren of weigeren.
Verdedigende Acties
De catcher moet alle ballen stoppen, zelfs als ze niet in zijn handschoen terechtkomen, en voorkomt dat lopers opschuiven. Als een honkloper probeert van het eerste naar het tweede honk of van het tweede naar het derde honk te lopen, moet de catcher snel reageren en de bal naar het betreffende honk gooien om de honkloper uit te tikken.
Spelverloop en Strategie
Een wedstrijd duurt bij volwassenen negen innings en wordt niet op tijd gespeeld. Aan het begin van elke inning is de thuisploeg de veldpartij en de gasten de slagpartij. Het speelveld is opgebouwd rondom vier honken, veilige zones voor een speler. De honken liggen 90 feet (ongeveer 27,4 meter) uit elkaar. Het gedeelte binnen de honken heet het infield.
Lees ook: Alles over het Voetbal International Tijdschrift
Het idee is dat een team tijdens een inning aan slag komt en het andere team verdedigt. Door de bal strategisch in het veld te slaan, rennen de spelers vanaf de honken naar de thuisplaats. Zolang het team in het veld de bal niet gevangen of teruggespeeld heeft, kunnen de spelers de honken aflopen zonder het risico uitgetikt te worden. Pas nadat de bal geslagen is, mogen de spelers gaan lopen.
Het wisselen van de speelbeurt tijdens een inning vindt plaats als een team drie keer achter elkaar de bal uit maakt. Dit kan gebeuren als een bal direct na de slag in de lucht wordt gevangen, of als er drie keer misgeslagen wordt.
Honkbalregels voor Beginners
Honkbal is een strategische teamsport waarbij twee teams van elk negen spelers strijden om punten ('runs'). Het doel is om de bal met een knuppel te slaan en over vier honken te lopen om een punt te scoren, terwijl de verdediging probeert de bal te vangen en de loper uit te schakelen.
Een speler is uit als:
- Hij drie keer op rij een worp mist (strike out).
- De verdediging de bal vangt voordat deze de grond raakt (uitvliegen).
- De bal naar het eerste honk wordt gegooid voordat de loper het bereikt (force out).
- De loper wordt aangeraakt door een tegenstander met de bal of de handschoen waarin de bal zich bevindt, terwijl hij niet op het honk staat (uittikken).
Een wedstrijd bestaat uit negen innings, waarbij elk team in elke helft optreedt als slagteam (aanval) en veldteam (verdediging). Een inning eindigt wanneer drie spelers van het slagteam zijn uitgeschakeld.
Lees ook: MLB salarissen analyse
Overzicht van Honkbalposities
Elke positie vereist specifieke vaardigheden en draagt bij aan het succes van het team:
- Werper (Pitcher): Gooit de bal naar de slagman.
- Catcher: Vangt de worpen van de werper.
- Eerste Honkman: Dekt het eerste honk.
- Tweede Honkman: Dekt het tweede honk.
- Derde Honkman: Dekt het derde honk.
- Korte Stop: Positioneert zich tussen het tweede en derde honk.
- Outfielders (Linksvelder, Middenvelder, Rechtsvelder): Vangen vliegballen en maken snelle worpen.
Softbal: Een Vergelijkbare Sport
Softbal is een veldsport gespeeld door twee ploegen van elk negen spelers die om beurten als slag- en veldpartij fungeren. Het veld bestaat uit een vierkant met ruimte eromheen, met honken op de hoekpunten. Een wedstrijd bestaat uit zeven innings, waarbij elk team eenmaal slagpartij en eenmaal veldpartij is. Alleen de slagpartij kan punten behalen.
De werper gooit de bal onderhands in de richting van de slagman, die de bal met een knuppel het veld in slaat en vervolgens naar het eerste, tweede, derde en thuishonk rent. De werper moet de bal zo gooien dat deze het thuishonk passeert op een hoogte die wordt begrensd door de breedte van de slagplaat en de schouders en knieën van de slagman ('strike-zone'). Als drie spelers van de slagpartij ‘uit’ zijn, wisselen veld- en slagpartij.
Verschillen tussen Softbal en Honkbal
Hoewel softbal en honkbal op elkaar lijken, zijn er enkele belangrijke verschillen:
- Balgrootte: Een softbal is groter dan een honkbal.
- Veld: Softbalvelden zijn kleiner.
- Pitch: Bij softbal wordt de bal van onderaf gegooid.
- Spelduur: Softbalwedstrijden duren korter (zeven innings).
- Knuppels: Softbalknuppels zijn vaak dunner en lichter.
Tips voor Beginners
Als je wilt beginnen met honkbal of softbal, overweeg dan de volgende tips:
- Sluit je aan bij een club: Vind een ervaren trainer en word lid van een team.
- Bekijk wedstrijden: Leer van de professionals.
- Koop goede kleding: Investeer in een goede knuppel, handschoenen en schoenen.
- Overweeg een recreatief team: Softbal in de slowpitch-versie is ideaal voor beginners.