De recente nederlaag van het Nederlands dames handbalteam tegen Noorwegen in het Europees Kampioenschap (EK) is een bittere pil om te slikken. Ondanks eerdere hoopgevende duels, werd Oranje geconfronteerd met de harde realiteit van het tophandbal. Deze analyse werpt een blik op de prestaties van het team, de uitdagingen die voor hen liggen en de weg die ze moeten bewandelen om de finale te bereiken.
De pijnlijke nederlaag tegen Noorwegen
De nederlaag tegen Noorwegen was niet alleen een verlies, maar vooral de manier waarop het gebeurde, baarde zorgen. De ploeg werd bij vlagen overklast, had moeite om aanvallend door te breken en moest defensief te vaak capituleren voor het Noorse geweld en de snelheid van handelen. Dat een 44-jarige keepster (Katrine Lunde) werd uitgeroepen tot beste speelster van het veld, met een stop percentage van 40%, onderstreept de problemen. De Noorse verdediging gaf nauwelijks ruimte aan de cirkel, waardoor Oranje wanhopig op zoek was naar openingen, vooral via de hoeken.
Evaluatie van het team en de staf
Na de pijnlijke nederlaag tegen handbalgigant Noorwegen moet Oranje zo snel mogelijk de blik vooruit richten. Dat kan alleen na een grondige analyse van de prestaties van de speelsters (individueel en als team) en de staf. Vooraf had vrijwel niemand Oranje kansen toegedicht tegen Noorwegen. Verliezen is niet erg, maar de manier waarop vraagt om een antwoord.
De weg naar succes: lessen uit het verleden
De ervaring leert dat zwakke momenten in het tophandbal direct worden afgestraft. Larissa Nüsser liet bij vlagen goede dingen zien, maar zakte uiteindelijk ook weg in het Nederlandse moeras. Een gebrek aan afstemming, foutieve passes en ballen over de zijlijn gaven Noorwegen het gevoel in een 'snoepwinkel' te zijn beland. Dit mag zowel de routiniers als de jongere speelsters worden aangerekend; iedereen draagt verantwoordelijkheid. Er moet als team worden geopereerd en de lasten moeten samen worden gedragen, niemand uitgezonderd.
Oranje staat bekend om zijn snelle en frisse spel, met een focus op de aanval. Echter, tegenstanders van het kaliber Noorwegen straffen elk foutje genadeloos af. Het duel dreigde bij vlagen op een slachtpartij uit te lopen. Met kunst- en vliegwerk werd de schade beperkt tot een verschil van tien doelpunten.
Lees ook: Diepgaande Blik op de Korfbalwereld via KZ
Het Nederlands handbalteam staat voor een interessante uitdaging. Vanaf 3 december vindt het Europees Kampioenschap in Denemarken plaats. Nederland is regerend wereldkampioen en kan rekenen op de steun van het publiek. Sommige sportteams doen je niks, op een sombere dag hoop je zelfs stiekem dat ze verliezen. Andere formaties krijgen het voordeel van de twijfel. Ten slotte zijn er nog brigades die je naar de overwinning zou willen schreeuwen. Het Nederlands handbalteam voor dames behoort overduidelijk tot die categorie.
Zwitserland als opponent
Zwitserland, dat vooraf werd beschouwd als de zwakste ploeg in de hoofdrondegroep, maakt geen kans meer op een medaille. Zwitserland neemt voor de tweede keer deel aan een EK-eindtoernooi, ditmaal als een van de drie organiserende landen naast Hongarije en Oostenrijk. Twee jaar geleden debuteerden de Zwitsers op het EK in Slovenië met een veertiende plaats van de zestien deelnemende ploegen. Intussen werd de Deense coach Martin Albertsen in 2023 opgevolgd door de 47-jarige Noor Knut Ove Joa. Hij heeft zich ten doel gesteld een uitgebalanceerde ploeg met jong talent en routiniers te smeden, waarbij speelsters als Kerstin Kündig (Thüringer HC) en Lisa Frey (HSG Blomberg-Lippe) sleutelposities innemen. Met lijnspeelster Tabea Schmid (Kopenhagen) herbergt Zwitserland haar topschutter met 34 treffers. In de groepsfase was er winst op Kroatië (26-22) en Faeröer Eilanden (28-25) en verlies tegen Denemarken (30-35).
Jeugd heeft de toekomst: bronzen medaille op het WK U20
De Nederlandse jeugdploeg U20 heeft bij de meisjes de bronzen medaille veroverd op het 24e WK in Skopje. Na zes opeenvolgende zeges versperde Europees kampioen bij de U19, Hongarije, de ploeg van coach Clarijs de weg naar de finale: 24-28. In het duel om het brons was Denemarken, dat in die halve finale ruim verloor van Frankrijk (26-32), de te kloppen ploeg. Bij rust was de stand gunstig: 18-13. Dertig minuten later was er feest: 34-27. Frankrijk en Hongarije speelden later die avond om de opvolging van titelhouder Noorwegen in de finale. Frankrijk won het laatste WK-duel met 29-26. Twee jaar geleden pakte Oranje al brons op het WK in Slovenië na winst op Zweden: 31-20. Voor de opponent van vandaag was er destijds een vijfde plek.
Nederland vs. Denemarken: een vergelijking
Als handballanden hebben Nederland en Denemarken een aantal zaken gemeen: snel spel, combinatiehandbal. Veel jonge speelsters uit onze nationale competitie ontwikkelen zich in de Deense competitie, spelen op een hoger niveau en dat vertaalt zich dan weer in een opmars van de nationale ploeg. Op het WK U20 in 2018 kwamen beide ploegen elkaar tegen in het duel om plek 5, Oranje won met 32-28. Eerder troffen beide ploegen elkaar in de groepsfase, toen wonnen de Denen met 25-24. Bij het WK U20 in 2014 was de marge erg ruim: 15-24 verlies.
De openingstreffer kwam van de Deense ploeg, in 2023 nog finalist op het EK. Via 1-1 en 1-2 deed Oranje er van alles aan om in die beginfase aan de positieve kant van de score te komen: tot 3-3 (4’) werd er al aardig gescoord. Bij 5-4 was er de eerste voorsprong, meteen gevolgd door de 6-4. Via 6-5 en een 3-0-run naar 9-5, na amper tien minuten. Oranje zat, net als tegen Hongarije, goed in de wedstrijd. Dat gevoel gaf een boost in het scoreverloop: 13-7, 14-8. Ineens stokte de productie behoorlijk en kwamen de Denen, op twee minuten voor de rust, terug tot 15-13. Oranje schrok op tijd wakker, perste er nog een eindsprintje uit en bij 18-13, met onder meer een treffer van Paris Scholten, gingen beide ploegen aan de thee. Die marge van vier, vijf treffers was een aardige buffer voor dit Oranje dat in deze samenstelling bezig was aan hun laatste gezamenlijke optreden. De ploeg straalde uit dat ze er een mooi afscheid met z'n allen van wilden maken.
Lees ook: Uitleg Cryptogram Ga Naar De Wedstrijd
Via 19-15 en 21-15 wees het bord, met nog iets meer dan een kwartier speeltijd, 22-18 aan. Opnieuw een kantelpunt in de wedstrijd: immers, vrijdagavond had Oranje tegen Hongarije rond die spelfase ook een veilig lijkende voorsprong van drie treffers en was men tot dat moment de bovenliggende partij. Denemarken probeerde het met wisselende opstellingen, Schanssema werd verrast: 25-21. Maarschalkerweerd haalde een pingel uit haar actie aan de lijn. Van Vliet met haar derde: 26-21. Jong Oranje zag in de verte de bronzen plak liggen….Stop van Schanssema, lange bal op Van Vliet: de Brabantse sloot prima af voor 27-21. Denemarken antwoordde, 27-22. Speldenprikje…..Maarschalkerweerd hield de Deense defensie nadrukkelijk bezig. Johansson, linkshandige spelverdeler, zocht maar vond niets tegen de Nederlandse defensie. Of toch….gaatje, 27-23. Van Maurik benutte de ruimte voor haar zevende, het spel ging op en neer met Oranje nog altijd op pole: 28-23. Minder dan negen minuten……Muilenburg een aanval erin voor Maarschalkerweerd, Loy vond haar aan de lijn, de speelster van Lintfort rondde keurig af: 30-23. Iets voor een rondje fris na afloop? De tijd tikte in Nederlands voordeel. Muilenburg weer naar de kant, zag Van Maurik met een lobje zorgen voor 31-23. Die durfde! Oranje kon dit niet meer weggeven. De Deense coach probeerde het nog met een zevende aanvaller, Van der Helm zag het lege doel, lange bal: 32-23. Vestergaard vanaf de linkerkant, prikje voor 32-24. Clarijs nam nog een gesprekje met de groep aan, vijf minuten op de klok. Van der Helm in een fel duel winnaar, Maarschalkerweerd zag ook het verlaten doel aan de overkant: 33-24. Van Diepen en Horvers erbij, buit binnen. Van der Vorst loste Schanssema (12 stops) af, die moest passen op een Deense break: 33-25. Van Diepen raakte de Deense keepster op het gezicht, het WK voor de SEW-speelster zat er meteen op: brommen! Plus de bijbehorende strafworp die binnen ging: 33-27. Horvers sloop achter langs, prima score: 34-27. Denemarken droop af, Oranje aan het feest. Clarijs op de schouders! MVP werd, met negen treffers, Alieke van Maurik die komend seizoen in de Bundesliga bij Dortmund aan de slag gaat. Met in totaal 42 treffers nestelde de linkspoot zich in de top van het WK-schuttersklassement. Ook kreeg Van Maurik een plekje in het All Star Team. MVP van het WK werd de Française Lylou Borg. Zeven zeges, een nederlaag.
Succes in de breedte: Quintus als voorbeeld
De successen in het Nederlandse handbal reiken verder dan het nationale team. De prestaties van Quintus, een handbalvereniging in Westland, illustreren de kracht van de sport in de breedte.
Op zaterdag 10 mei was er voor DC1 als afsluiting van de zaalcompetitie in de jeugddivisies een NK in Duiven. Voor de DC3 was er als afsluiting van de competitie in de regio’s ook een toptoernooi (Open NK “breedtesport”) in Boekel. De DC1 was voor de poulefase ingedeeld bij vier teams uit het Oosten van Nederland. Op zich allemaal nieuwe tegenstanders dus! De eerste wedstrijd was tegen de thuisploeg Duiven, dat na een vroege 14-11 achterstand bij rust, zich in de tweede helft terug knokte tot een 16-14 eindstand. In de tweede wedstrijd tegen Wijhe ’92 bleek dat dit team veel gegeven had in de eerste wedstrijd, de derby tegen buur Kwiek, die daardoor in de laatste seconde was gewonnen. De vermoeidheid bij het basisteam van de tegenstander leidde tot een gemakkelijkere wedstrijd en qua niveauverschil een enigszins vertekende eindstand van 21-5. Twee zeges betekende direct plaatsing voor de kruisfinales voor plaats 1tm4. In de derde poulewedstrijd was alle spanning er af en werd een 25-13 zege behaald tegen Kwiek. Inmiddels was duidelijk dat Nina van Dalen door een eerder opgelopen enkelblessure niet verder kon spelen dit NK. Hiermee was ze de pechvogel van de dag. Gelukkig bleven we voor verdere blessures gespaard.
In de kruisfinale was VOC Amsterdam de tegenstander. Van dit team was in de competitie tweemaal verloren en eenmaal gewonnen, dus er stond een flinke druk op. Het werd de beste wedstrijd van onze meiden bij dit NK. Aangemoedigd door een fanatiek en luidruchtig publiek van ouders, andere familieleden en jeugdspeelsters nam Quintus brutaal een voorsprong en moest VOC een half uur in de achtervolging. Dit lukte ze ditmaal niet. Door veel inzet en strijd in de dekking, een sterk keepende Lotte Visser daar achter en slim spel met onze cirkelspeelster Naomi Scholtes werd een mooie 17-13 zege behaald en plaatsing voor de finale. Tegenstander in de finale werd SEW, dat thuisclub Duiven had verslagen. Ten opzichte van de competitie was het SEW team wat versterkt. De halve finale tegen VOC had bij Quintus veel energie gekost en daardoor haalden onze meiden helaas niet meer het noodzakelijke hoge niveau in de finale. Hoewel voor rust het verschil al duidelijk zichtbaar was, bood de 4-5 achterstand bij rust nog volop mogelijkheden op het gedroomde goud, maar in de tweede helft was het verzet van Quintus gebroken en werden onze meiden naar een ruime 9-19 nederlaag gespeeld. Hiermee werd SEW terecht kampioen! Het zilver voor onze DC1 betekende een duidelijke verbetering t.o.v. Een 2e plaats op het NK was een mooie sportieve afsluiting zo voor de DC1.
Eveneens zaterdag reisde er een DC-groep, gevormd rond de DC3 naar Boekel voor hun toptoernooi (Open NK breedtesport). Dit team stond onder leiding van Michel van Dijk en Roxanne van Gulik. Zij reisden met twee Okidoki-busjes naar Brabant. Omdat er geen jeugddivisie geweest was in Zuid Nederland namen aan dit toptoernooi ook sterke Brabantse en Limburgse DC-teams deel. Onze meiden moesten de sterkte direct ervaren in de openingswedstrijd tegen BFC, die met 2-10 ruim verloren ging, even schrikken. Ons team herstelde zich echter knap door in de tweede wedstrijd met 12-3 van het Brabantse De Sprint te winnen. Daarna volgde een ruime 13-5 zege op Limmid. Door een 11-6 overwinning in de kruisfinale kwamen ze in de finale opnieuw tegenover BFC uit Beek te staan. Nu begon Quintus een stuk beter dan in de eerste wedstrijd. Na afloop was er voor beide DC teams door de ouders wat te eten geregeld in de kleine kantine, waarna ze eventueel konden blijven kijken naar DS1 tegen Kwiek. De vrouwen van Quintus boekten een knappe 25-21 overwinning op Kwiek Raalte in de strijd om de vijfde/zesde plaats, die recht kan geven op een Europees ticket. Quintus was het grootste deel van de partij de bovenliggende partij.
Lees ook: Analyse van de Ierse hockey finale kwalificatie
Coach Loose daarover: ,,Kwiek ging over op zeven tegen zes aanvalsspel en een offensieve dekking. Daarmee namen zij het initiatief in de wedstrijd van ons over en kwam terug tot 23-21. Gelukkig scoorden wij er nog twee, waardoor de marge iets ruimer werd. Al met al een goede overwinning, maar toch met een dubbel gevoel. Het verschil had groter moeten zijn. Quintus-mannen verloren onnodig met 30-27 bij PSV na een 12-14 voorsprong bij de rust. Coach Neso Saponjic was uiteraard teleurgesteld en verwoordde dat zo: ,,De eerste helft waren wij het betere team en hadden veel kansen om verder uit te lopen. Maar zoals vaak veel te slordig in de afronding. Na het wisselen viel alles binnen twaalf minuten weg. PSV knokte zich van 12-14 terug naar een 20-15 voorsprong en toen was het gebeurd met de Westlanders. Goed nieuws vanuit het bestuur van Stichting Tophandbal Quintus (STQ): ook komend seizoen blijft de volledige trainersstaf van de damesselectie aan boord. De staf en het Technisch Platform spraken de afgelopen periode de wens uit om samen door te gaan. In constructieve gesprekken kwamen gedeelde ambities, een gezamenlijke visie en sterke motivatie duidelijk naar voren. Het bestuur van STQ is dan ook trots om met deze gemotiveerde groep verder te bouwen aan de ontwikkeling en prestaties van onze damesselectie. Bakker R.V.S. uit Aalsmeer heeft Stichting Tophandbal Quintus (STQ) een eenmalige bijdrage geschonken voor de aanschaf van diverse materialen ten behoeve van de selecties en het krachthonk. Eerder had de Business Club Quintus (BCQ) ons al ondersteund bij de aanschaf van een analysesysteem. Tijdens wedstrijden kunnen nu bijvoorbeeld in time-outs of bij wissels direct videobeelden getoond worden van spelsituaties, wat het mogelijk maakt sneller in te spelen op het wedstrijdverloop.
De mannen van Quintus speelden een bizarre wedstrijd in Rotterdam tegen Feyenoord met de merkwaardige uitslag van 16-13. Trainer/coach Neso Saponjic was duidelijk in zijn commentaar: ,,Verdedigend waren we ijzersterk met een goed keepende Ofke Teekens. Maar aanvallend was het bedroevend met veel kansen missen en veel balverlies. Bovendien veel te angstig in de aanvallende acties. De lef die we toonden tegen E&O en Arnhem ontbrak nu volledig. De vrouwen van Quintus boekten een verdienstelijke en belangrijke overwinning op DSVD: 28-25. Assistent-coach Britt Maarschalkerweerd daarover: ,,Op dat moment zakte de energie binnen de ploeg wat weg. Daardoor kon DSVD terugkomen in de wedstrijd. Na de pauze hielden de beide ploegen elkaar lang in evenwicht. DSVD kwam zelfs verrassend op een 21-22 voorsprong. Bij de mannen van trainer/coach Neso Saponjic vielen eindelijk de puzzelstukjes precies in elkaar. Coach Saponjic kon uiteraard zijn geluk niet op en constateerde terecht: ,,Een fantastische teamoverwinning. Wij speelden ijzersterk in de dekking en zo vrij en onbevangen in de aanval. Alles waarop we de laatste weken hebben getraind, kwam er eindelijk eens helemaal uit. De Emmenaren hielden de thuisclub aanvankelijk goed bij dankzij vooral de sterke schutters, die duidelijk hun kwaliteiten lieten zien. Ook in aanvallend opzicht kwamen de Westlanders los na eerst nog een 4-7 achterstand te moeten wegwerken. De vreugde-explosie bij Saponjic en zijn jongens was na afloop gigantisch. ,,Wij zijn zó onwijs gelukkig met deze overwinning. Bij Quintus ontbrak nog steeds jeugdig talent Sam Koppenol, die nog niet hersteld is van een vervelende knieblessure. ,,Nog steeds is niet duidelijk wat het precies is”, aldus de onfortuinlijke opbouwspeler. Het team van trainer/coach Dirk Loose maakt er elke week een spannende wedstrijd van. Quintus pakte direct een 8-3 voorsprong, maar kon die marge niet vasthouden omdat de Eindhovense opponent beter in het ritme kwam. Coach Loose: ,,Te veel slordigheden ook aan onze kant. Vooral aanvallend gingen er nogal wat zaken mis. PSV kwam energiek uit de kleedkamer en bracht bij 14-14 de spanning weer helemaal terug in de wedstrijd. Er werd om en om gescoord en het verschil was nooit groter dan één doelpunt.
Vrijwilligers: de ruggengraat van de sport
De Gemeente Westland organiseert jaarlijks een uitreiking van sportprijzen voor het afgesloten kalenderjaar. Naast de sportman, sportvrouw, sportteam, coach en talent wordt ook jaarlijks de sportvrijwilliger gekozen. Vrijwilligers maken het mogelijk voor alle andere categorieën om hun sport goed en op niveau te kunnen bedrijven en prijzen te winnen. Dave kreeg de liefde voor handbal mee via zijn vader Jan. Op jonge leeftijd werd Dave lid bij Quintus HANDBAL. Hij doorliep als speler alle leeftijdsgroepen bij Quintus en trainde o.a. onder Wim de Bakker onze vroegere top jeugdopleider van de herenjeugd. Zijn voorkeur lag in de teams bij een positie als cirkelspeler, maar in noodgevallen trad hij op als keeper. Dave speelde in heren 3, waar de recent overleden Ferry Bakker één van de aanjagers van was. Hier bouwde hij goede relaties op met spelers, die later samen gingen spelen in heren 4. Naast handbal tennist Dave graag, eveneens bij Quintus. Dave ging na zijn middelbare school een sportopleiding (HALO) doen en werd al jong bij Quintus gevraagd als jeugdtrainer. Inmiddels geeft hij dat al bijna 30 jaar trouw training op dinsdagmiddag aan de lagere DB/DA-jeugd. Dit is zeker niet de meest ideale trainingstijd en niet altijd de gemakkelijkste doelgroep. Toch is Dave inmiddels ervaren en weet hij deze meiden in een ontspannen sfeer altijd weer leuke oefenstof voor te schotelen.
Dave zijn vader was jarenlang actief als koppelscheidsrechter in de regio en ook Dave ging wedstrijden fluiten, eerst bij de club en later in de regio voor het NHV. Zoals we allemaal weten hebben we als club al jarenlang een tekort aan scheidsrechters voor onze leveringsplicht aan het NHV. Daarom was en is Dave voor Quintus handbal heel belangrijk! Mede door zijn vrijwilligerswerk als NHV scheidsrechters kunnen we teams inschrijven voor de competitie! Dave beschikt over een uitstekende spelregelkennis, daarom raakte hij ook betrokken bij het opleiden en begeleiden van onze B- en A-jeugd, die verplicht wedstrijdjes bij de jeugd moeten fluiten. Topwedstrijden in onze eigen hal kunnen alleen doorgang vinden als we als thuisclub voor tijdwaarnemers zorgen, die de scheidsrechters administratief ondersteunen en het scorebord correct bedienen. Een functie, die om een goede focus, een correcte betrouwbare houding vraagt. Menige ouder heeft bij de wedstrijden van onze jeugd al eens kunnen ervaren, dat tijd waarnemen zeker niet altijd een gemakkelijke functie is! Petje af dus voor Dave. Ook hier heeft hij de kunst kunnen afkijken van zijn vader Jan. Regelmatig zijn en waren ze ook samen achter de wedstrijdtafel te vinden bij een topwedstrijd. Nu is de verkiezing van de sportvrijwilliger een zogenaamde publieksprijs.
De derby tegen Hellas: een leermoment
De confrontatie tussen de Hellenen en de Westlanders was vooral qua sfeer de moeite waard, maar de thuisclub was op alle fronten de betere ploeg: 25-14. Hellas kon tegen Quintus de goede vorm van de afgelopen weken voortzetten. Door de gehele entourage met spandoeken en spotlights bij het oplopen, waren beide ploegen nogal nerveus aan de partij begonnen. ,,Maar onze dekking stond geweldig”, aldus coach Richard Rijkens, ,,waardoor Quintus in 25 minuten maar drie keer kon scoren. Na twintig minuten in de tweede helft was het 22-9 voor de Hellenen, die daarna rustig de wedstrijd konden uitspelen. Rijkens kon ook zijn jeugdspelers Bryan van der Zwan en Allessandro Gandini speelminuten laten maken. Quintus kwam dus aan de aan van Poot in alle opzichten tekort tegen de Hagenaars. Vooral aanvallend ontbrak het de adepten van coach Neso Saponjic aan voldoende durf en ook het baltempo was veel te laag. In het begin schoot ook Hellas nog niet met scherp, waardoor na vijftien minuten pas de magere 5-2 voorsprong op het scorebord prijkte. Halverwege gingen beide partijen rusten bij 14-5 en toen was al duidelijk, dat het nooit een echte derby zou worden. Na het wisselen herpakten de Westlanders zich enigszins en werd er beter verdedigd met Ofke Teekens als betrouwbare sluitpost. Sergio Vasseur en Dyon de Graaf lieten een goede indruk achter in de verdediging en Quin Roffel onderscheidde zich in aanvallend opzicht. Hij onderschepte twee rebound ballen en scoorde daar ook uit.
Ondanks de ruime nederlaag blijft coach Saponjic vertrouwen houden in zijn manschappen. ,,Ik realiseer me steeds meer, dat we werken met een heel jong team. Dit zijn gasten die nog moeten rijpen en daar moeten we de tijd voor nemen. In de duels met de topploegen in de eredivisie, en daar behoort Hellas ook toe, merk je dat we duidelijk tekort komen. Maar we blijven hard werken en sleutelen aan dit team. Ik weet zeker, dat het goed gaat komen als we op deze manier verder gaan. Nu kwamen we duidelijk tekort tegen Hellas, dat merkbaar het eerdere gelijkspel aan het begin van de competitie wilde goedmaken. Doelpunten Quintus: Quinn Roffel (4), Troy Oranje (3), Jorian Baauw (3), Dyon de Graaf (2), Vin Verbraeken (1) en Sergio Vasseur (1).
In Memoriam Ferry Bakker: een clubman in hart en nieren
Tijdens Eerste Kerstdag werd de club opgeschrikt door een droef bericht. Clubman Ferry Bakker was plots uit het leven weggerukt. Een schok voor zijn familie en ook voor Quintus als handbalfamilie. Tenslotte was Ferry vanaf zijn jeugd een trouw en zeer betrokken lid van de club. Hij had binnen de handbal, sinds zijn jeugd ook een grote groep vrienden, met wie hij nog regelmatig buiten de club optrok. De naam van deze vriendengroep is “de Zieke geest”. Ferry kreeg de liefde voor de handbalsport mee via zijn vader Theo, die tot op hogere leeftijd zelf fanatiek speelde. Theo is daarna al jaren een actief kaderlid eerst als scheidsrechter en op dit moment nog als tijdwaarnemer. Ferry begon als jeugdlid in een generatie, die het handbal aangeleerd kreeg door onze vroegere jeugdtrainer Wim de Bakker. Wim bracht Ferry niet alleen de liefde voor het spel over, maar betrok hem later ook bij het training geven van jongere jongensjeugd. In navolging van Wim heeft Ferry hele generaties handballers bij Quintus als trainer gevormd. Aantal van de spelers speelt op dit moment nog in onze herenselectie. Ferry kenmerkte zich als speler en als trainer door zijn geweldige mentaliteit. Naast de mentale pijler hechtte Ferry veel waarde aan de sociale pijler voor sportieve prestaties. Ferry vond dat het vooral ook gezellig moest zijn vóór en ná de wedstrijd om goed te kunnen presteren.
Ferry stroomde vanuit de HA-jeugd als robuuste cirkelspeler in bij de seniorenselectie o.l.v. Jan Alma. Toen er op een bepaald moment geen plaats meer was voor Ferry in de senioren selectie, werd hij de motor achter de vorming bij Quintus handbal van een breedtesport heren afdeling. Hij was een van animatoren achter de vorming van de Stichting Heren Drie (SHD). Jarenlang speelden zij samen competitie en gooiden later daarna met plezier nog een balletje op woensdagavond, waarbij Ferry ook optrad als trainer. Toen er te weinig spelers w…