Het Colombiaans voetbalelftal, bekend als Los Cafeteros (de koffieboeren), vertegenwoordigt Colombia in internationale voetbalcompetities. De geschiedenis van het team is rijk aan hoogte- en dieptepunten, en wordt gekenmerkt door talentvolle spelers, gepassioneerde fans en enkele controversiële momenten.
Vroege Jaren en de Oprichting van de Voetbalbond
De fundamenten van het Colombiaanse voetbal werden gelegd in de vroege 20e eeuw. Op 12 oktober 1924 werd de Federación Colombiana de Fútbol (Colfútbol) opgericht, de officiële voetbalbond van Colombia. In 1936 sloot Colfútbol zich aan bij de wereldvoetbalbond FIFA. De eerste officiële interland van Colombia vond plaats op 10 februari 1939.
De beginjaren van het Colombiaanse team waren moeizaam. Op de Zuid-Amerikaanse kampioenschappen van 1947 en 1949 bleven de prestaties ver achterwege door als achtste te eindigen.
WK-kwalificatie van 1962
Ten koste van Peru kwalificeerde Colombia zich voor het WK van 1962. Francisco Zuluaga maakte vanaf elf meter het allereerste WK-doelpunt voor Los Cafeteros, maar Uruguay trok aan het langste eind (1-2). In de tweede groepswedstrijd maakte men indruk door een 1-4 achterstand tegen de Sovjet-Unie weg te poetsen (4-4). Het uitzicht op de knock-outfase verdween in de laatste groepswedstrijd.
De Gouden Generatie van de jaren '90
Na een lange periode zonder enig succes voor het Colombiaanse elftal ontstond er in de jaren “90 een bijzondere spelersgroep onder leiding van Carlos Valderrama die later bekend zou worden als de gouden generatie. Door middel van attractief technisch combinatie voetbal zette deze generatie met spelers als Rene Higuita, Carlos Valderrama en Faustino Aspirilla het Colombiaanse voetbal op de kaart.
Lees ook: Zaalvoetbalvereniging lidmaatschap
Enkele sleutelfiguren van deze generatie waren:
- Carlos Valderrama: Valderrama, ook wel bekend als "El Pibe" (de jongen), was de aanvoerder en het creatieve brein van het team. In Nederland is hij beter bekend als de "Witte Gullit" zoals hij gekscherend wel genoemd word omdat Valderrama en Gullit destijds er een gelijk rasta kapsel op na hielden. Valderrama werd in 1987 beste speler van Zuid Amerika en speelde een leidende rol in het Colombiaanse elftal.
- René Higuita: Wie denkt dat “trucjes” alleen weggelegd zijn voor middenvelders en spitsen kent Rene Higuita niet. Deze omstreden keeper komt rustig op tot de middenlijn om de nodige spelers te passeren. Een van zijn belangrijkste wapenfeiten is “el escorpio” een techniek waarbij Rene Higuita in een val met zijn hielen de bal uit het doel weet te houden. Een legendarische move waarmee hij in 1995 tegen Engeland in het Wembley stadium een schot van Redknapp pareerde.
- Faustino Asprilla: Faustino Asprilla geboren te Tulua Valle de Cauca was spits in de tijd van Valderrama. Hij maakte zijn debut in het Colombiaanse elftal in 1993 en speelde op de WK’s van 1994 en 1998. Asprilla was vooral een flamboyante spits bekend om zijn versnelling en zijn elegantie. Ook was Asprilla een van de eerste succesvolle Colombiaanse voetballers in Europa. Hij was basisspeler in het Parma van de jaren 90 en speelde onder andere samen met Buffon, Thuram, Cannavaro en Zola. Asprilla won twee UEFA cups in 1995 en 1999 met Parma.
WK 1990: Een Miraculeuze Ontsnapping
Op het WK van 1990 word Colombia ingedeeld bij Joegoslavië, Duitsland en de Verenigd Arabische Emiraten in de poulefase. Na winst tegen de Emiraten en verlies tegen Joegoslavië wacht een zware beslissende wedstrijd tegen Duitsland. Duitsland lijkt de wedstrijd in de 89ste minuut te beslissen door 1-0 te maken. Echter naar een flitsende aanval van de cafeteros maakt Rincon een miraculeuse gelijkmaker in de 90ste minuut. Uiteindelijk gaat Colombia met hakken over de slot door als beste derde van het toernooi. In de achtste finale wacht het Kameroen van Roger Milla op de confrontatie met de Colombianen. De wedstrijd blijft lang spannend hoewel goals uitblijven. In de verlenging maakt Roger Milla die op dat moment al 38 jaar oud is twee doelpunten. Zijn tweede doelpunt maakt hij door de bal af te pakken van Higuita die zich op dat moment haast op het middenveld begeeft.
De tragedie van het WK 1994 en de moord op Andrés Escobar
In september 1993, een klein jaar voor het WK, was Colombia een sensatie in de voetbalwereld. Het Colombiaanse elftal was afgereisd naar Buenos Aires om het op te nemen tegen Argentinië, een van de sterkste teams van de wereld. Bij winst kwalificeerde Colombia zich voor het WK in de VS, en dat tegen de regerend Zuid-Amerikaans kampioen die in 1990 finalist was geweest op het WK. Bovendien was het zes jaar geleden dat de Argentijnen een thuiswedstrijd hadden verloren. Toen de match begon, deed voorstopper Andrés Escobar het uitstekend in de verdediging, terwijl de aanvallers Asprilla, Rincón en Valencia elke kans met beide handen aangrepen. Colombia won met 5-0, en de spelers liepen onder applaus van het Argentijnse publiek het veld af. De toeschouwers erkenden dat hun elftal was verslagen door een sterker team. Met deze uitslag kon Colombia plaatsing voor het wereldkampioenschap van 1994 in de Verenigde Staten niet meer ontgaan en was het land zelfs een van de favorieten voor de winst.
Het aantreden van Colombia op het WK van 1994 in Amerika was echter ronduit teleurstellend en werd uiteindelijk laatste in de poulefase. Colombia verloor de beslissende wedstrijd van Amerika met 2-1 door een eigendoelpunt van Andres Escobar in de 13e minuut.
De wedstrijd tegen de VS werd overschaduwd door een tragische gebeurtenis. Verdediger Andrés Escobar maakte een eigen doelpunt, wat leidde tot de uitschakeling van Colombia. Enkele dagen later, op 2 juli 1994, werd Escobar in Medellín doodgeschoten. Deze gebeurtenis schokte de voetbalwereld en symboliseerde de donkere kant van het Colombiaanse voetbal, dat werd geteisterd door drugsgeweld en corruptie.
Lees ook: Een diepgaande blik op de prestaties van het Moldavisch voetbalelftal door de jaren heen.
WK 1998: Wederom teleurstelling
Ook voor het WK van 1998 in Frankrijk weet Colombia zich te plaatsen. Wederom loten ze de rivaal Roemenië van wie ze in 1994 en in 1998 verliezen.
De Copa América-Triomf van 2001
Ondanks de tegenslagen op de WK's, kende Colombia succes op de Copa América. In 2001, als gastland, won Colombia het toernooi door in de finale Mexico met 1-0 te verslaan. Aanvoerder Iván Córdoba maakte in de finale het winnende doelpunt. Dit was de eerste en tot nu toe enige Copa América-titel voor Colombia.
De invloed van drugs op het voetbal
Colombia genoot van de roem die het land ten deel viel, maar het succes op het veld hielp niet tegen de ellende die de handel in verdovende middelen in de jaren 1990 over Colombia uitstortte. De Colombianen waren ’s werelds grootste exporteurs van cocaïne, en de handelaars werden slapend rijk. De drugsbaronnen moesten miljoenen aan zwart geld zien wit te wassen, en voetbalclubs bleken daar uiterst geschikt voor te zijn. De beruchte drugshandelaar Pablo Escobar, bijgenaamd de Koning van de Cocaïne, pompte met zijn collega’s hoge bedragen in Colombiaanse clubs. Van al dat zwarte geld werden trainingscomplexen gebouwd en buitenlandse trainers ingehuurd, en jonge talentjes kregen zo veel geld dat ze niet naar Europa vertrokken, maar bij hun club in Colombia bleven. Als ze waren uitgegroeid tot sterspelers, verkochten de drugsbaronnen hen en hadden ze miljoenen aan drugsgeld witgewassen.
WK 2014: James Rodríguez schittert
Na een lange afwezigheid wist Colombia zich in 2014 te kwalificeren voor het WK in Brazilië. Onder leiding van coach José Pékerman en sterspeler James Rodríguez bereikte het team de kwartfinales, waar het nipt verloor van Brazilië. James Rodríguez werd topscorer van het toernooi met zes doelpunten en verdiende een transfer naar Real Madrid. Voor het WK van 2014 in Brazilië lukte het Colombia de plaatsing af te dwingen door op 11 oktober 2013 in de voorlaatste kwalificatiewedstrijd tegen Chili een 0 - 3 achterstand in de tweede helft om te zetten naar een einduitslag van 3 - 3. Aanvaller Radamel Falcao wist in de slotfase van de wedstrijd twee strafschoppen te benutten nadat Chili met tien man verder moest spelen na de rode kaart voor Carlos Carmona.
Selectie van Colombia tegen Belgie en Nederland in 2013
De selectie van Colombia tegen Belgie en Nederland zag er als volgt uit:
Lees ook: KNVB e-mail bekijken: Hoe doe je dat?
- Doelmannen: Camilo Vargas (Independiente Santa Fe), Faryd Mondragon (Deportivo Cali)
- Verdedigers: Pablo Armero (Napoli), Cristian Zapata (AC Milan), Santiago Arias (PSV Eindhoven), Stefan Medina (Atletico Nacional), Luis Amaranto Perea (Cruz Azul), Eder Alvarez Balanta (River Plate), Carlos Valdes (Independiente Santa Fe)
- Middenvelders: Fredy Guarin (Inter Milaan), Juan Cuadrado (Fiorentina), Abel Aguilar (Toulouse), Carlos Sanchez (Elche), Macnelly Torres (Al-Shabab), James Rodriguez (Monaco), Aldo Leao Ramirez (Morelia), Edwin Valencia (Fluminense), Alexander Mejia (Atletico Nacional)
- Aanvallers: Radamel Falcao (Monaco), Carlos Bacca (Sevilla), Teofilo Gutierrez (River Plate), Jackson Martinez (Porto), Victor Ibarbo (Cagliari), Luis Fernando Muriel (Udinese)
Nederland - Colombia, 19 november 2013
We schrijven 19 november 2013. Nederland - Colombia. In een kolkende Johan Cruijff-stadion speelde Los Cafeteros voor de eerste keer tegen het Oranje van Louis van Gaal. Slechts enkele maanden voor het WK 2014 in Brazilië. De kaarten waren geschud en beide landen gingen naar het WK en wilde een sterk oefenprogramma. Colombia had enkele dagen voor deze wedstrijd de Belgen met 0-2 verslagen in Brussel. Dit met goals van sterspeler Falcao en talent Victor Ibarbo swingde Colombia zich door de wedstrijd heen. Een paar dagen later was Oranje de tegenstander van Colombia. Het werd een mooi potje voetbal waarbij de passie er bij vlagen afspatte. De wedstrijd eindigde in 0-0.
Quotes van toen over Nederland - Colombia:
Waar de Belgen onder de indruk waren van de Colombianen waren de Nederlanders gematigder.
- José Pekerman: “We zijn niet bang voor Nederland, We hebben veel respect voor ze. Zuid-Amerikanen hebben de Nederlandse manier van spelen altijd al bewonderd. Het is erg jammer dat Nederland niet met de beste spelers kan aantreden. Wij willen er een goede wedstrijd van maken en laten zien hoe goed we zijn. Falcao is een van de beste spitsen ter wereld. Hij is erg slim en technisch. Hij heeft ontzettend veel kwaliteit en een team dat hem ondersteunt. Ik ben er zeker van dat hij een hoofdrol gaat spelen op het WK in Brazilië”.
- Louis van Gaal: ‘Tegen België speelde Colombia een geweldige wedstrijd’ ‘Ik ben een bewonderaar van Radamel Falcao, maar daarmee zeg ik niet dat wij niet tegen hem opgewassen zijn.’
- Falcao: ‘Vlaar ken ik niet’
- Van Der Vaart: ‘Zij hebben donderdag met 0-2 gewonnen van België en dat is heel erg knap.’
- Sierd de Vos (commentator Sport1): “Nee, ik zie Colombia niet als de favoriet. Colombia heeft wel meer aanvalskracht heeft dan Oranje.”
- Filip Joos ( commentator Belgische televisie): “Colombia is echt een aardige ploeg, ze speelden erg goed tegen België. Toch ben ik het niet met Van Gaal eens dat Colombia geen wereldtop is”.
- Earnest Stewart ( speelde met de VS meerdere malen tegen Colombia): “Ik heb ze twee keer op grote toernooien getroffen, bij het WK en op de Copa America. De wedstrijd waarin ik scoorde op het WK in 1994 is achteraf pas bekend geworden omdat Andrès Escobar, die toen een eigen doelpunt maakte, werd doodgeschoten. In die tijd stond Colombia als voetballand hoog in aanzien. Ze hadden spelers als Rincon, Higuita en Asprilla. Carlos Valderrama zorgde er wel voor dat de speelstijl Zuid-Amerikaans was, alles moest via het middenveld. Nu hebben ze ook weer een team met een aantal sterren. De vergelijking gaat wel een beetje op, al spelen ze nu anders.”
- Wilfred Genee: “Ik vrees dat we voor het eerst van het jaar klop gaan krijgen”.
Recente jaren en opkomende talenten
Na het succes van het WK 2014 kende Colombia wisselende resultaten. Het team wist zich te kwalificeren voor het WK 2018 in Rusland, waar het in de achtste finales werd uitgeschakeld door Engeland. Colombia plaatste zich niet voor het WK van 2022. Op de Copa América maakte men tussen 2016 en 2022 een behoorlijke indruk door achtereenvolgens een derde plaats, een kwartfinale en wederom een derde plaats binnen te slepen. In 2024 wisten Los Cafeteros zelfs voor de derde keer door te dringen tot de Zuid-Amerikaanse finale. Een tweede eindzege bleef evenwel uit door toedoen van Argentinië.
De afgelopen jaren heeft het Colombiaanse voetbal een enorme vlucht genomen. Dankzij de doorbraak van een aantal grote talenten, denk bijvoorbeeld aan spelers als James Rodriguez, heeft de ploeg de afgelopen paar jaar veel aan kwaliteit gewonnen. Dat heeft er dan ook toe geleid dat de Zuid-Amerikaanse ploeg zich dit keer voor het WK op eigen continent heeft weten te plaatsen.
Bekende Colombiaanse voetballers in het buitenland
Colombiaanse voetballers zijn al jarenlang populair in Europa en andere delen van de wereld. Hun talent, technische vaardigheden en passie voor het spel maken hen tot aantrekkelijke spelers voor clubs over de hele wereld.
- Davinson Sánchez: Sánchez is een verdediger die in 2017 de overstap maakte van Ajax naar Tottenham Hotspur. Hij staat bekend om zijn snelheid, kracht en uitstekende positionering.
- Luis Díaz: Díaz is een aanvallende middenvelder die in 2022 de overstap maakte van FC Porto naar Liverpool. Hij staat bekend om zijn dribbelvaardigheid, snelheid en vermogen om doelpunten te creëren.
Ook in de Major League Soccer (MLS) in de Verenigde Staten zijn Colombiaanse voetballers populair. Carlos Valderrama was een van de eerste grote namen die in de MLS speelde en heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de populariteit van het voetbal in de VS. Jesús Murillo, Chicho Arango en Eddie Segura: Dit zijn de namen van drie Colombiaanse voetballers die in 2022 met Los Angeles FC kampioen van de MLS zijn geworden.
tags: #colombiaans #voetbalelftal #geschiedenis