De Women's Hockey Champions Trophy, een toernooi dat traditiegetrouw de zes beste landen ter wereld samenbracht, heeft een rijke geschiedenis gekend. Dit artikel duikt in die geschiedenis, belicht belangrijke momenten en prestaties, en werpt een blik op de context waarin dit prestigieuze toernooi zich afspeelde.
De Opkomst van Argentinië en het Herstel van Nederland
Na de gouden medaille van de Nederlandse hockeysters op de Olympische Spelen in Beijing in 2008, begon hun dominante positie langzaam te wankelen. De Argentijnse vrouwen, met hun vasthoudendheid en fel spel, ontpopten zich steeds vaker als de sterkere partij. Onder leiding van bondscoach Max Caldas, die Herman Kruis na het WK opvolgde, vond Oranje echter langzaamaan de weg omhoog.
Een cruciaal moment in dit herstel was de Olympische finale in Londen in 2012. Voor 16.000 toeschouwers in de Riverbank Arena was het Nederlandse team met 2-0 te sterk voor Argentinië. Na een tegenvallende eerste helft, waarin beide landen weinig risico's namen, maakte Oranje na rust het verschil. Carlien Dirkse van den Heuvel opende de score, waarna Maartje Paumen het duel besliste met een harde strafcorner. Caldas prees zijn speelsters en benadrukte dat hij nooit had getwijfeld aan hun kunnen. Hij had begin 2011 een speciaal trainingsprogramma opgesteld en veel tijd met zijn hockeysters doorgebracht op sportcentrum Papendal. Bij de naburige Arnhemse hockeyvereniging Upward werd zelfs een kopie van het Londense veld aangelegd, in opvallend blauw met roze stroken aan de zijkanten. Caldas benadrukte het belang van de open communicatie en de gezamenlijke doelstellingen van het team.
Hoewel Nederland de Argentijnse vrouwen na de verloren WK-finale van 2010 nog een paar keer trof en bij de Champions Trophy in 2011 de sterkste was, moesten ze tijdens de laatste editie van dat toernooi de zege toch weer aan de Zuid-Amerikaansen laten.
Emoties en Ervaringen van Speelsters
De Olympische titel van 2012 was extra bijzonder voor aanvalster Kim Lammers, die zowel in 2004 als 2008 buiten de selectie van Oranje werd gelaten. Op 31-jarige leeftijd pakte ze alsnog de olympische titel. Ze beschreef de spanning en het geduld dat nodig was om als team te spelen en de overwinning te behalen. "Hier heb ik acht jaar lang voor geknokt," zei ze.
Lees ook: Alles over het WK Handbal voor Vrouwen
De Laatste Editie in Changzhou: Een Nieuwe Ervaring
De laatste editie van de Champions Trophy vond plaats in Changzhou, China. Dit was opmerkelijk, omdat de bevolking daar nauwelijks bekend was met hockey. Het contrast met de traditionele hockeylanden was groot. In het grote Sheraton Hotel dat op nog geen vijf kilometer van het stadion ligt, fronsten ze hun wenkbrauwen toen er werd gevraagd waar het hockeystadion lag. Hockey? Geen idee. Zelfs de meeste taxichauffeurs wisten niet waar het stadion lag of dat er überhaupt een Champions Trophy werd gespeeld, ver buiten de grote stad, die 3,5 miljoen inwoners heeft. De Oranje Dames - en de andere landen - speelden hun wedstrijden voor grotendeels lege tribunes. Alleen bij thuiswedstrijden van China zat het wat voller, maar uitverkocht was het kleine stadionnetje nooit.
Ondanks de geringe belangstelling had het toernooi in Changzhou ook zijn charme. De schoolkinderen deden hun best er een gezellige sfeer van te maken en zongen Chinese liedjes. De hulpvaardigheid en de belangstelling van de vrijwilligers was groot. Bovendien maakte de lokale bevolking kennis met hockey. Het was met het oog op de internationale ontwikkeling van de sport goed dat niet alle belangrijke toernooien in Europa of India worden gespeeld.
De Finale van 2018: Nederland vs. Australië
De finale van de laatste editie werd gespeeld tussen het ongeslagen Nederland en Australië, een team waarvan in de poulewedstrijd met 3-0 werd gewonnen. In die omgeving met weinig toeschouwers namen de Oranje-hockeysters meteen in het eerste kwart een voorsprong. In de negende minuut gaf Dinello Zerbo de bal voor. Yibbi Jansen en Maria Verschoor kregen de bal er niet in, maar in de rebound was Xan de Waard wel trefzeker. Twee minuten later kreeg Amsterdam-speelster Eva de Goede de ruimt om de circel binnen te dribbelen en met de backhand de 2-0 aan te tekenen. Australië probeerde Nederland onder druk te zetten, maar echte doelkansen kwamen daar nauwelijks uit.
Na de rust kon Maddy Fitzpatrick dan toch de aansluittreffer scoren voor Australië uit een strafcorner. Drie minuten later kreeg Nederland de eerste strafcorner van de wedstrijd en die werd meteen verzilverd door Lauren Stam voor de 3-1. In het laatste kwart maakte Maxime Kerstholt aan alle ambities van Australië een eind door de 4-1 binnen te schieten.
De verjongde ploeg van Alyson Annan versloeg Australië uiteindelijk met 5-1. Het was de zevende keer in de veertigjarige geschiedenis van de Champions Trophy dat Nederland de winnaar was. Daarmee kwam Oranje, dat in 2011 voor de laatste keer de eindzege opeiste, op gelijke hoogte met Argentinië. Australië bleef op zes titels steken.
Lees ook: Klassen en competities dameszaalvoetbal
De Rol van Argentinië in de Hockeywereld
Argentinië speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van het vrouwenhockey. In 1909 werden de eerste vrouwelijke hockeyteams officieel opgericht en was het vrouwenhockey echt begonnen in Argentinië. In 1987 werden ze voor het eerst kampioen in de Panamerikaanse Spelen. Vanaf dat moment groeide het succes van de Argentijnse hockeyvrouwen. Met hun triomfen in de jaren 2000, hebben de dames hockey tot één van de populairste Argentijnse sporten gemaakt. De bijnaam Las Leonas (De Leeuwinnen) heeft het nationale team te danken aan zijn vasthoudendheid en felle spel. Een leeuwin werd gekozen als symbool.
De rivaliteit tussen Nederland en Argentinië is groot. Tijdens de Olympische Spelen zaten toeschouwers in bars om de wedstrijden te volgen, en weddenschappen werden afgesloten over de uitkomst van de finale tussen Argentinië en Nederland. In 2010 stond Nederland voor het laatst tegen Argentinië in de WK-finale, toen won Argentinië. Maar het WK daarop (2014), werd Nederland kampioen en stond Argentinië niet eens in de top 3.
Nederland: Een Dominante Kracht
De Nederlandse damesploeg is de meest succesvolle ploeg aller tijden, met tien gewonnen WK's. Het WK vrouwenhockey is uitgegroeid tot een evenement waaraan zestien landen deelnemen, die in de groepsfase werden verdeeld over vier poules van vier.
Historische Confrontaties met Engeland
De Nederlandse en Engelse vrouwen hebben elkaar al maar liefst 20 keer eerder getroffen. Van de 20 duels werd er slechts één gewonnen in de reguliere speeltijd. Dat was in de poulefase van de Champions Trophy 2003 in Sydney. Op het EK in 2013 eindigde het duel in de halve finales in 1-1. Engeland won de match vervolgens in de shootouts met 2-3. Engeland won ook de strafballenserie in de halve finales van het EK 1991 (en werd vervolgens Europees Kampioen).
Lees ook: Meer informatie over het kampioenschap vrouwenhockey.
tags: #vrouwen #hockey #champions #trophy #geschiedenis