De voetbalgeschiedenis tussen Frankrijk en Duitsland is er een van intense rivaliteit, memorabele wedstrijden en wisselende successen. Vanaf de eerste ontmoeting in 1931 tot de recente confrontaties in de Nations League en EK-toernooien, hebben deze twee voetbalgrootmachten elkaar regelmatig uitgedaagd op het hoogste niveau.
De Eerste Ontmoeting en de Jaren Daarna
De allereerste wedstrijd tussen Frankrijk en Duitsland vond plaats op 15 maart 1931 in Colombes. Deze vriendschappelijke wedstrijd werd door Frankrijk met 1-0 gewonnen. Sindsdien hebben de landen elkaar 34 keer ontmoet. Frankrijk heeft vijftien van deze wedstrijden gewonnen, Duitsland elf, en acht keer eindigde het in een gelijkspel. Het doelsaldo is vrijwel gelijk: Frankrijk scoorde 51 keer, terwijl Duitsland 50 keer scoorde.
WK- en EK-ontmoetingen
De onderlinge historie tussen Frankrijk en Duitsland omvat vier WK-wedstrijden, twee op het EK en drie in de Nations League. Een van de meest memorabele WK-ontmoetingen vond plaats in 2014, toen Duitsland de Fransen uitschakelde in de kwartfinale met een 1-0 overwinning. Twee jaar later sloeg Frankrijk terug op het EK met een 2-0 zege, dankzij twee doelpunten van Antoine Griezmann.
In recente oefeninterlands was het stuivertje wisselen. In maart 2024 won Duitsland met 2-0 in Lyon, terwijl de Fransen in het EK 2021-duel met 1-0 te sterk waren dankzij een eigen goal van Mats Hummels. De meest recente clash is die van zondag in Stuttgart.
Politieke Statements en het WK van 1938
Volgens de NOS zijn er niet eerder zoveel politieke statements gemaakt op een WK voetbal als nu in Qatar. Wie dat inderdaad denkt moet voor de grap eens kijken naar de edities van 1934 in Italië en 1938 in Frankrijk. Het WK van 1934 werd door de Italiaanse fascistische leider Mussolini aangegrepen voor grootschalige propaganda. Dat zagen de nazi’s in Duitsland ook, waarna zij hetzelfde principe toepasten op de Zomerspelen van 1936 in Berlijn én de Winterspelen dat jaar in Garmisch-Partenkirchen. Ook het WK van 1938 was uitermate politiek met het fascisme en nationaalsocialisme in Italië en Duitsland tegenover de linkse machthebbers in Frankrijk, de organisator van het toernooi.
Lees ook: Passie en Kritiek NAC Breda Ultras
De enorme politieke onrust was direct merkbaar op het WK, omdat Oostenrijk niet op kwam dagen. De inwoners van Oostenrijk hadden namelijk één detail over het hoofd gezien toen ze zich in maart 1938 aansloten bij Hitler-Duitsland: hun land was opgeheven en daarom kon het niet meer meedoen aan het WK voetbal. Dat probleem werd al snel duidelijk. Elf dagen ná de Anschluss stond een oefenwedstrijd tussen Frankrijk en Oostenrijk op het programma, maar dat werd door de Franse afgezegd. De Oostenrijkse voetbalbond werd nog diezelfde maand opgeheven. De Duitse voetbalbond verklaarde dat Oostenrijk niet mee zou doen aan het WK.
‘Het is tegenwoordig toch eigenlijk een rare boel in de wereld’, reageerde De Revue der Sporten op dit nieuws. ‘Zoo ben je er en zoo ben je er niet meer! Hoelang is het bijvoorbeeld heelemaal nog geleden, dat Oostenrijk inschreef voor de voetbalwereldkampioenschappen? Misschien een jaar! En nu reeds vervalt deze inschrijving automatisch, omdat . . . Rare gewaarwording moet dat zijn; zooiets alsof je ’s avonds met een prachtig trotsch hoofd haar in bed stapt en dan ’s morgens kaal als een biljartbal opstaat . . .
Zweden had zo in ieder geval geen tegenstander meer en ging automatisch door naar de volgende ronde. De Duitsers dachten er ook beter van te worden, want na grote politieke druk werden de beste Oostenrijkse spelers geselecteerd voor Die Mannschaft. Dat zou vast een Duits voetbalfeest worden, dachten de plannenmakers, want op het vorige WK was Duitsland derde en Oostenrijk vierde geworden. Tot zover de vergadertafelrealiteit. In de eerste ronde was Zwitserland de tegenstander tegen wie gelijk werd gespeeld. Volgens de toenmalige regels kwamen er dan geen strafschoppen maar volgde er een replay. De Duitsers kwamen daarin met 2-0 voor, maar verloren desondanks met 2-4. Het leedvermaak was enorm over deze nationaalsocialistische afgang. Het Duitse team was tijdens hun wedstrijden dan ook genadeloos uitgefloten door tienduizenden Franse supporters. Hoe dan ook, aldus de Revue: ‘Duitschland-Zwitserland is de sensatie geworden van de eerste ronde. In geen tien jaar hadden de Zwitsers kunnen winnen van Duitschland. En dat is juist, want 84 jaar later hebben we het er tenslotte nog steeds over.
EK Voetbal Vrouwen: Frankrijk tegen Duitsland
Zaterdag staat een echte titanenstrijd op het programma tijdens het EK voetbal voor vrouwen: Frankrijk neemt het in de kwartfinale op tegen Duitsland. Zij spelen in het St. Jakob-Park in Bazel. Dat is het grootste stadion in Zwitserland en biedt plek aan ruim 38.000 toeschouwers.
Kwartfinale EK Frankrijk - Duitsland
Duitsland is met acht EK-titels de meest succesvolle ploeg in de geschiedenis van het vrouwenvoetbal. Ondanks wat wisselvalligheid de afgelopen jaren blijft het team een serieuze kanshebber, met krachtpatsers als Lena Oberdorf en Alexandra Popp in de gelederen. Frankrijk beschikt juist over veel snelheid en flair, met speelsters als Kadidiatou Diani en Selma Bacha die elke defensie kunnen breken. De onderlinge duels tussen deze landen zijn steevast spannend, zoals ook in de halve finale van het EK 2022 toen Duitsland nipt won. Zaterdag is revanche het sleutelwoord voor de Fransen - maar de Duitse efficiëntie is nooit ver weg.
Lees ook: Kleding en benodigdheden Uganda
Wanneer is de kwartfinale tussen Frankrijk en Duitsland te zien op tv? Frankrijk en Duitsland spelen op zaterdag 19 juli 2025 om 21:00 uur tegen elkaar en dat is live te zien op NPO 1.
De Blik van Deschamps: Revanchegevoelens en Tactische Keuzes
Frankrijk wil er alles aan doen om donderdagavond voor het eerst sinds 1958 te winnen van Duitsland op een eindtoernooi. Bondscoach Didier Deschamps weet echter dat hem en zijn ploeg een enorme klus staat te wachten in Marseille. "We spelen tegen misschien wel de beste ploeg tot nu toe op het EK", zei Deschamps op de persconferentie. "De spelers van Duitsland weten ook hoe je een groot toernooi moet winnen. Zij hebben meer dan acht jaar ervaring.”
Twee jaar geleden dolf Frankrijk op het WK in Brazilië het onderspit in de kwartfinales, toen Duitsland met 1-0 won door een kopbal van Mats Hummels. Bij Deschamps zijn er, in tegenstelling tot de Franse media, geen revanchegevoelens aanwezig voor die verloren wedstrijd.
"De geschiedenis kunnen we niet meer veranderen", hield de Franse coach zich op de vlakte. "Maar we kunnen wel een nieuwe pagina aan ons boek toevoegen."
Het is nog de vraag in hoeverre Deschamps zijn elftal gaat wijzigen ten opzichte van de kwartfinale tegen IJsland. Kiest hij in de defensie weer voor de technisch vaardige Samuel Umtiti of keert de ervaren Adil Rami, die geschorst was tegen IJsland, terug in het elftal?
Lees ook: Steun het Nederlands Elftal met stijl
Ook is er nog de voortdurende discussie over het spelsysteem van de Fransen. Het 4-2-3-1-systeem werkte uitermate goed tegen IJsland, maar dat geeft geen garantie tegen Duitsland. Deschamps is er zelf al uit. "Het zit in mijn hoofd en niemand komt daar in", besloot hij met een glimlach.
EK 2020: Frankrijk Verslaat Duitsland
Het eerste voetbalgevecht tussen twee grootmachten op het EK voetbal is goed geëindigd voor Frankrijk. De ploeg van bondscoach Didier Deschamps versloeg Duitsland in een interessant duel. Het werd 1-0 voor de Fransen. In München speelden beide landen tegen elkaar. Bij Frankrijk stond Karim Benzema in de punt van de aanval. Hij werd in de voorhoede ondersteund door Kylian Mbappé en Antoine Griezmann. De Duitse voorhoede bestond uit Serge Gnabry, Kai Havertz en de teruggekeerde Thomas Müller. Dat zijn allen aanvallers van wereldklasse, maar toch werd het eerste doelpunt niet gemaakt door een van de voorhoedespelers. De Duitse verdediger Mats Hummels passeerde in de twintigste minuut zijn eigen doelman.
De andere wedstrijd in deze 'poule des doods' ging tussen Portugal en Hongarije. De Portugezen wonnen met 3-0 en sterspeler Cristiano Ronaldo schreef geschiedenis.
De Coupe Henri Delaunay en de Geschiedenis van het EK
Het Europees kampioenschap voetbal wordt eens in de vier jaar gehouden. De eerste editie vond in 1960 plaats in Frankrijk en werd toen gewonnen door de Sovjet-Unie, mede door toedoen van de sterk keepende Lev Jasjin die veel aanvallen van Joegoslavië wist af te slaan. Tijdens de eerste editie kwalificeerden zich slechts vier landen voor het eindtoernooi. Tijdens het EK Voetbal wordt gespeeld om de Coupe Henri Delaunay. Deze beker is vernoemd naar de Franse voetbalpersoonlijkheid Henri Delaunay (1883-1955) die aan de basis stond van het eerste Europees kampioenschap voetbal. Hij kwam al in 1927 met het idee voor het toernooi.
Spanje is tot nu toe het meest succesvol. Het landen won het toernooi al vier keer, op de ranglijst gevolgd door Duitsland met drie eindoverwinningen. Frankrijk werd verder twee keer Europees Kampioen. Nederland won het toernooi één keer, in 1988. Sinds het EK van 2020 wordt er niet meer gespeeld om de derde en vierde plaats. Nederland speelde de ‘kleine finale’ voor die tijd verschillende keren en won vier keer de bronzen medaille (1976, 1992, 2000 en 2004).
Vandaag de dag is het een stuk lastiger om Europees kampioen te worden, dan in de beginjaren. Tijdens de eerste edities kwalificeerden zich namelijk slechts vier landen voor het eindtoernooi. In 1980 namen voor het eerst acht nationale teams deel aan het hoofdtoernooi en werd het dus al wat ingewikkelder om kampioen te worden. In 1996 werd het aantal deelnemende landen uitgebreid naar zestien. En sinds 2016 kunnen maar liefst vierentwintig landen zich kwalificeren voor het vierjaarlijkse voetbaltoernooi.
De Portugese spits Cristiano Ronaldo is de topscorer aller tijden het EK Voetbal. Tijdens vijf toernooien scoorde hij in totaal veertien doelpunten. Het initiatief voor het eerste WK Voetbal werd genomen door de Fransman Jules Rimet (1873-1956).
Nederland speelde op het EK Voetbal in de loop der tijd een flink aantal memorabele wedstrijden. De grootste zege boekte het in 2000, het jaar dat Nederland het toernooi samen met België organiseerde. In de kwartfinale, gespeeld in de Kuip in Rotterdam, versloeg het Nederlands elftal toen Joegoslavië met maar liefst 6-1, mede dankzij een hattrick van Patrick Kluivert. Dit is nog altijd de grootste overwinning ooit op een EK Voetbal. Er waren echter wel vaker landen die met vijf doelpunten verschil wonnen.
Nations League: Duitsland en Frankrijk in de Strijd om de Derde Plaats
Duitsland en Frankrijk wisten zich allebei niet te plaatsen voor de finale van de Nations League. Toch komen beide landen aanstaande zondag nog in actie in de strijd om de derde plaats. Afgelopen woensdag slaagde Duitsland er niet in om Portugal te verslaan. De Duitsers kwamen nog wel op voorsprong dankzij een doelpunt van Florian Wirtz, maar moesten vervolgens twee treffers incasseren: 1-2. Daardoor grepen ze naast een plek in de finale en moeten ze nu alles op alles zetten om het toernooi af te sluiten met de derde plaats.
In de groepsfase trof Duitsland onder meer Nederland. In eigen land werd er met 1-0 gewonnen, terwijl het duel in Amsterdam in 2-2 eindigde. De rest van de groepsfase verliep zonder grote problemen, waardoor Duitsland als groepswinnaar eindigde. In de kwartfinale werden ze gekoppeld aan Italië, wat resulteerde in twee spectaculaire wedstrijden. In Italië won Duitsland met 1-2. In de returnwedstrijd kwamen de Duitsers al voor rust op een 3-0 voorsprong. De wedstrijd leek beslist, maar Italië gaf niet op.
Frankrijk had in de eerste zestig minuten van de halve finale geen antwoord op het spel van Spanje. Dit resulteerde in een 4-0 achterstand en een wedstrijd die vrijwel beslist leek. Toch gaven de Fransen zich niet gewonnen. Door doelpunten van Kylian Mbappé, Rayan Cherki, Kolo Muani en een eigen doelpunt van de Spanjaard Daniel Vivian knokte Frankrijk zich terug tot 5-4. Het was voor Frankrijk het derde verlies in deze Nations League-campagne. In de groepsfase verloren ze van Italië, al had dat weinig gevolgen: Frankrijk eindigde alsnog als groepswinnaar. In de kwartfinale werd de heenwedstrijd met 2-0 verloren van Kroatië. In de return wist Frankrijk met dezelfde cijfers te winnen, waarna strafschoppen de beslissing brachten.
Duitsland en Frankrijk stonden in totaal dertien keer tegenover elkaar. Duitsland won vier keer, Frankrijk zes keer, en drie duels eindigden in een gelijkspel. In de Nations League troffen beide landen elkaar ook in 2018.
Sevilla 1982: Een Traumatische Wedstrijd voor Frankrijk
De voetballiefhebbers waren nog nauwelijks bekomen van de uitschakeling van Brazilië, of ze waren getuige van een waanzinnige halve finale tussen West-Duitsland en Frankrijk. Veertig jaar geleden, op een zwoele zomeravond in Sevilla, troffen de twee politieke grootmachten elkaar. ‘Ik heb het voetbal niet meer lief sinds 8 juli 1982. Kort voor middernacht,’ luidt de eerste zin van het prachtige voetbalboek Séville 82 van Pierre-Louis Basse. Wanneer we het in Nederland over Hamburg hebben denkt een generatie landgenoten onbewust terug aan de overwinning van Oranje op West-Duitsland in 1988. Sevilla roept bij de Franse liefhebbers dezelfde emoties op als München (1974) bij de Oranje-fans. Het is de meest verbijsterende wedstrijd uit de WK-geschiedenis, misschien wel omdat er geen happy end was of omdat het kwaad won.
Halverwege de wedstrijd, nog voor het beroemde incident, vraagt co-commentator Jean-Michel Larqué aan zijn collega Thierry Roland: ‘Zou het zijn omdat Frankrijk Nederland voor dit WK heeft uitgeschakeld, dat monsieur Corver zo tegen ons fluit?’ Roland antwoordt: ‘Nou, dat denk ik niet. Normaal is hij een topscheidsrechter, maar vandaag heeft hij zijn dag niet.’ Larqué hekelt de Duitse doelman Toni Schumacher, die erg veel provoceert en vooral bij elk luchtduel eerst voor de man en dan voor de bal lijkt te gaan. De Fransen Platini en Six krijgen het met de keeper aan de stok. ‘Dit is toch niet normaal, die man is gek. Het vreemde is dat het een zeer sportieve wedstrijd is. Beide ploegen spelen goed en in een hoog tempo.
De Duitsers komen beter uit de startblokken en zetten de Fransen in het eerste kwartier onder druk. Frankrijk ontsnapt, maar twee minuten later is het wel raak. Breitner rukt op en speelt Fischer in de diepte aan, de kleine doelman Ettori stort zich voor de Duitse spits en werkt de bal weg, maar Littbarski schiet de afvallende bal meteen door de benen van de keeper in het doel. Frankrijk laat zich echter niet wegzetten. De middenvelders Platini, Giresse, Genghini en Tigana nemen het voortouw, Rocheteau en Six storen voorin en de backs Janvion en Amoros rukken op. Tien minuten na de Duitse treffer krijgt Frankrijk een terechte strafschop. Uit een vrije trap van Giresse kopt Platini de bal knap terug op Rocheteau, die door Bernd Förster wordt vastgehouden. Er zijn meer kansen voor Frankrijk. Six wordt door Schumacher bijna in elkaar getrapt bij een grondduel. De Fransman, die voor Stuttgart speelt, beklaagt zich bij Corver over het gedrag van de keeper. Vlak voor rust schiet Platini de bal vlak langs het doel na een sublieme opening van Rocheteau. Het is een wedstrijd die alle kanten op kan gaan, maar na rust domineert Frankrijk. Trainer Hidalgo wisselt Genghini voor Patrick Battiston en vijf minuten later zal deze verdediger de hoofdrol spelen in een klucht zonder weerga. Platini lanceert hem in de diepte met een afgemeten pass. Battiston heeft vrij veld en gaat alleen op Schumacher af. Hij neemt de bal op de rand van het strafschopgebied aan en hoeft alleen maar te schieten. Maar als een wilde man komt Schumacher invliegen en torpedeert de verdediger, die de bal nog wel naast schiet. Maar Larqué heeft het al gezien: ‘Het kan toch niet wat Schumacher nou heeft gedaan. Let in de herhaling op zijn knie. Hij wil de bal niet spelen. Die man is een gevaar op het veld. Meneer Corver dit is een rode kaart en een strafschop. Maar hoe is het met Patrick?’ Die ligt met een gebroken kaak en buiten westen op het veld. Ergens ligt nog een voortand in het gras. Schumacher kijkt boos in de verte naar zijn ploeggenoten, die een gat in de verdediging lieten vallen. Hij lijkt gedrogeerd of anders verraadt zijn blik een satanisch genoegen om iemand te verwonden. Scheidsrechter Corver staat erbij, kijkt ernaar en maakt gebaren dat er een brancard moet komen, maar hij geeft geen penalty en het komt niet in hem op om Schumacher toe te spreken, laat staan van het veld te sturen. En waarom de grensrechter hem niet attent maakt op de overtreding van de keeper zal altijd een raadsel blijven. Zelfs geen gele kaart. Platini vraagt om een wissel en begeleidt zijn vriend als deze per brancard wordt afgevoerd. De aanvoerder houdt de hand van de speler af. Langs de lijn gaat de vierde official in de slag met coach Hidalgo, die zijn spelers nieuwe instructies wil geven, maar dat van de diender niet mag doen. Op deze energievretende avond is de Franse trainer gedwongen om zijn laatste wissel wel erg vroeg te gebruiken. De wedstrijd wordt hervat met een achterbal.
Er is nog ruim een half uur te spelen en na de minutenlange onderbreking wordt het Duitse balbezit begeleid met een striemend fluitconcert. De Duitsers zijn weer ieders vijand. Er volgt een zinderend half uur. Six mist alleen voor Schumacher omdat hij in de grond trapt, Fischer en Littbarski missen op een meter van de doellijn een voorzet waar Ettori onder is gedoken, Six en Rocheteau lopen elkaar in de weg bij een kopkans en in de laatste minuut schiet Manuel Amoros van twintig meter op de lat. In de blessuretijd verslikt Ettori zich bijna in een schot van Breitner maar hij slaat de bal net op tijd weg voordat Fischer kan scoren. Het blijft bij 1-1.
De rest is nagenoeg bekend bij iedereen. In het begin van de verlenging loopt Frankrijk uit naar een 3-1-voorsprong door goals van Trésor (prachtige volley) en Giresse (na een mooie aanval over veel schijven, via de binnenkant van de paal). In de tweede verlenging hebben de Duitsers meer adem, spelen beter en krijgen kansen. Na een sublieme aanval maakt Fischer op een kopbal van Hrubesch (de andere invaller) gelijk met een omhaal: 3-3. In tegenstelling tot halve finale van 1970 (Italië - West Duitsland) wordt er ondanks een Duits offensief niet meer gescoord in de laatste en dus moeten strafschoppen voor de beslissing zorgen. Dit is een primeur op een WK. Giresse, Kaltz, Amoros, Breitner en Rocheteau scoren. Dan mist Uli Stieleke (redding Ettori), maar buiten het zicht van de tv-kijkers mist Six ook, en brengt Littbarski de stand weer in evenwicht en kan elke misser fataal zijn. Corver lacht nog met Schumacher wanneer de Fransen hun zesde schutter aanwijzen. De stijlvolle verdediger Bossis (‘le grand Max’) ziet zijn inzet gestopt worden door Schumacher, die meteen een triomfgebaar maakt. Horst Hrubesch krijgt de kans om het af te maken en de Hamburger schuift de bal in het doel. De Duitsers worden toegezongen en Schumacher verlaat triomfantelijk het veld.
tags: #voetbal #Frankrijk #Duitsland #geschiedenis