De zomer is de tijd voor schaaktoernooien in heel Europa. Sommige duren een weekend, andere een week. Voor sommigen is het een vaste afspraak geworden: de Brugse Meesters, hét zomertoernooi dat schaak op niveau combineert met een fantastische sfeer en een prachtige locatie.
De Aantrekkingskracht van Brugge
Brugge biedt een unieke combinatie van schaken en vakantie. Speel tegen uitdagende tegenstanders in een toernooi dat perfect aansluit bij jouw niveau, en geniet tegelijk van alles wat Brugge te bieden heeft. Nog nooit in Brugge geweest? Dan is dit hét moment! Dwaal door middeleeuwse straatjes, bewonder wereldberoemde kunst, proef de heerlijke Belgische keuken (ja, inclusief bier en chocolade!), en geniet van de gezellige zomerse vibe.
De Speelzaal en de Deelnemers
In Brugge is het schaaktoernooi Brugse Meesters begonnen. In het Sint-Jozefinstituut wordt door een groot aantal schakers gestreden, verdeeld over twee groepen. Het toernooi telt de laatste jaren ongeveer 250 deelnemers. Er wordt gespeeld in een ruime sportzaal in het centrum van het feeërieke Brugge. De inschrijvingen voor zulke toernooien is groot. De organisatoren willen zo min mogelijk mensen teleurstellen. Aan de andere kant is er wel een maximum aan hoeveel mensen er in een zaal passen.
Een Persoonlijk Verslag van het Toernooi
Uw verslaggever (Ad) heeft met een baan in het onderwijs en een co-ouderschap zowaar de ruimte om eens te gaan ontdekken of dat wat is, zo’n weekje op schaakvakantie. Om enigszins dichtbij huis te experimenteren is de keuze gevallen op het toernooi Brugse Meesters. Negen rondes schaken in zeven dagen, met een paar honderd spelers in een grote groep. Ook Feike is van de partij! Feike - uitgevlogen kids en volop vakantiedagen - heeft al wat meer ervaring met dit soort weekjes en heeft ook al eerder in Brugge gespeeld.
Op zaterdag 9 augustus stond ronde 1 op het programma. De eerste ronde wordt altijd op rating ingedeeld. Voor Ad betekent dat kanonnenvoer: op livebord 2 tegen de nr 2 geplaatst: IM Tim Grutter. Feike is juist favoriet en moet tegen een lager gerate tegenstander. Geen verrassingen vandaag: Ad gaat roemloos ten onder, in het oog van de zonder twijfel in groten getale meekijkende wereld. Feike bouwt zoals we vaker van hem zien de druk steeds wat verder op en wint laat, maar zonder ooit in problemen te zijn geweest.
Lees ook: Informatie over het Regio Voetbal Toernooi
In zo’n toernooi volgens Zwitsers format zijn de rating verschillen in de eerste rondes nogal groot en duurt het meestal even voordat je je eigen niveau treft. In ronde 2, zondag 10 augustus, waren de rollen omgedraaid: een flinke uitdaging voor Feike en een te kloppen tegenstander voor Ad. Laatstgenoemde won in een vlotte partij van een Japanner, die speciaal voor dit toernooi naar Europa is gekomen. Feike verraste de sterke Joppe Raats (2242) met een spectaculair torenoffer en stond daarna langdurig beter. Spelers van dit kaliber zijn echter zo glad als een aal en de stelling leek te verzanden in remise, tot Feike in extremis misgreep en ook het halfje nog weggaf.
Het torenoffer, 1… Txf2. Als wit het aanneemt 2. Kxf2 Dc5+ 3. Td4 (anders loopt het mat) exd4 4. Db4 Le3+ met voordeel voor zwart. Wit speelde echter de beste zet 2. Dxd5 Dxd5 3. Txd5 Txb2 en zwart had toch mooi een plus.
In de derde ronde, ook op zondag, werd weer gejojood. Feike zou behoren te winnen van zijn lager gerate opponent, maar bracht zichzelf onnodig in problemen. Was al langer niet blij met zijn stelling, al bleek deze volgens de engine prima te zijn. Feikes tegenstander greep die kans met beide handen aan en daarmee was deze zondag qua resultaat tamelijk desastreus. Maandag voor Feike wederom een te kloppen tegenstander. Alleen wordt er niet op papier geschaakt!
Gelukkig niet, want dan was Ad tamelijk kansloos geweest in ronde drie. Zijn tegenstander, een Brit met rating van 2187, zou normaliter een maat te groot zijn. In de partij bleek daar weinig van. In een wat trage Engelse (want tegen een Brit!) partij, ontmoeten de troepen elkaar langzaam maar zeker. En vanaf dat moment greep Ad het initiatief. Eerst met een gebonden vrijpion in het centrum en daarna al combinerend met doordrukkende pionnen. Zijn tegenstander kon een vork en stukverlies niet voorkomen, spartelde nog flink tegen, maar werd uiteindelijk verslagen. Een mooie scalp! En maandag wederom aan de bak voor een nieuwe 2100+ speler.
Maandag gingen Roland en ik beiden onderuit. Zelf speelde ik tegen Astrid Barbier, die zo moedig was om mijn e4 te beantwoorden met e5 en dus niet haar gebruikelijke Siciliaan op het bord te brengen. Misschien was het ook wel arrogant, dacht ze:’ laat ik tegen zo’n 1700 speler eens een nieuwe opening uitproberen.’ Over de eerste vijf zetten deed ze ruim drie kwartier. Niet bepaald goed. Ik dacht hier comfortabel te staan. Toen ik na vier uur toch moest capituleren ondertekende ik teleurgesteld en verhit het wedstrijdformulier. Met Roland, die iets eerder van een nors dikkig jongetje verloren had dronk ik een biertje om af te koelen. Uit mijn ooghoek zag ik dat Astrid tien meter verderop met haar trainer - ze is Fidemeester en behoort tot de Belgische top tien - onze partij aan het naspelen was. Van hun analyse leerde ik dat winst sowieso niet in het geding was voor mij. Dat hielp, ik had niet een heel punt maar een half punt te grabbel gegooid. Maar de grote winst van het luisteren naar hun analyse was een woord dat de zuiderburen ons aanreikten. De verklootfase, uiterst vervelend om daarin te geraken maar geweldig om daar een woord voor te hebben. Ergens een goed woord voor hebben, het helpt mij altijd enorm. Ik ga het hopelijk niet te vaak gebruiken, maar toch. ‘Effe niet tegen me te praten, ik zit midden in een verklootfase.’ Het woord bekt ook lekker. Veel zin om zoals beloofd op de camping te gaan koken had ik niet. Roland had daar begrip voor dus gingen we op zoek naar een leuk restaurantje. Maar ja, maandagavond, veel was er gesloten. En om weer bij de Egyptenaar naar binnen te gaan die enthousiast op Roland afliep? Nee, geen zin in salade vandaag. Contouren van een niet zo’n prettige fase van ons eetgebeuren doemden op. Maar veertienduizend stappen na het vertrek die ochtend was er gelukkig toch nog een eettent open: een take-away waar je ook zitten kon, op nauwelijks tien minuten lopen van onze camping. Het smaakte ons prima, alleen verklootte ik door spaghetti bolognaise te morsen mijn favoriete korte broek.
Lees ook: Informatie over het Volleybal Jeugd Toernooi in Vaassen
Dinsdag scoorden Roland en ik uit 3 partijen slechts 1 schamel punt, Brugse prutsers dat we zijn. We verloren van (bijna)1600 spelers, wat Johan deed opmerken dat het toch wel rust geven moest dat Henk niet voor de groep tot 1800 gekozen had. In mijn ochtendpartij ging het al snel mis, was ik blijkbaar nog niet goed wakker. Laat ik het daar maar op houden. In bovenstaande stelling speelde ik in plaats van iets zinnigs met de aangevallen loper te doen onnadenkend d6. Het leverde me een dubbelpion en een slechte stelling op. Mijn eerste gedachte was dat het verklootmoment vandaag wel erg vroeg in de partij kwam. Maar die gedachte verwierp ik snel. Je kunt iets pas verkloten als je het daarvoor goed gedaan hebt. Daar was absoluut geen sprake van geweest. Het is leuk om nieuwe woorden te leren Henk, maar je moet ze natuurlijk wel correct gebruiken. Ik leer deze week veel nieuwe woorden, Roland reikt ze me met regelmaat aan. Epateren, ik kende het woord niet. Als de lezer zelf ook wijzer worden wil kan de betekenis opgezocht worden. Als ik opmerk dat onze Italiaanse buurman enorm ordelijk zijn tentgebeuren organiseert zegt Roland: hij is meticuleus. Als we het woord opzoeken blijken er minsten twintig synoniemen nodig om in de buurt te komen van een betekenis. Een belabberd woord dus, je kan er alle kanten mee op. Je kan het evengoed een rijk woord noemen, omdat het zich moeilijk vangen laat. Kwestie van smaak, hier op de camping verschillen ze. Terug naar de partij. Mijn tweede gedachte na de blunder was een even arrogante als domme: nou is die 1600 speler wel mooi uit zijn theorie. Hij had daar aanmerkelijk minder last van dan ik, won een pion en na vier uur de partij. Wel een leuke partij en dito tegenstander. Ik kon er mee leven.
Roland speelde in de middag tegen een bleek, klein ogend jongetje dat nauwelijks naar zijn bord keek. Hij had de stelling blijkbaar scherp genoeg in zijn hoofd om varianten te berekenen. Roland werd verrast in zijn favoriete opening, het London system, wat een prestatie op zich is. Toch bereikte Roland een eindspel met ongelijke lopers, dus een halfje lag voor het oprapen. Op wat hij toen deed was verkloten wel van toepassing, hij verloor ‘kinderlijk’. Wat kan je doen om zoiets te verwerken? Een half uur glazig voor je uitstaren over je Blonden Os heen is een passend begin. Daarna moet je kiezen. Je denk aan eerdere (onverdiende) successen die je geboekt hebt of je denkt aan groter wereldleed. En dan hopen maar dat de slaap weer komen wil. Of als dat niet lukt kan je de volgende dag epaterend de bas bespelen.
Zelf had ik een uur voor dit debacle mijn tweede punt laten bijschrijven. Tegen een oudere Belg die vroeger veel beter geweest moet zijn als ik het afmeet aan sommige zetten die hij deed. Ik dronk, om de tijd te doden en Roland niet te veel op de vingers te kijken, een pilsje bij de bar in gezelschap van de fameuze Kevin de Bruyne en was maar juist op tijd terug in de speelzaal om het einde van de partij mee te maken. Het houdt allemaal niet over voor ons dit toernooi. Of de stemming eronder lijdt? Bij de uitgang van de speelzaal stond zowaar onze Egyptenaar. Hij stopte ons met een knipoog twee salades toe. Hulp komt soms uit een onverwachte hoek.
Dinsdag is weer een dubbelrondige voor mij, Roland neemt de ochtend vrij. Diagrammen beloofd, hier komen ze. Er waren drie partijen om uit te kiezen. Net als zaterdag een kloof van 300 punten om te overbruggen, maar ditmaal in mijn voordeel. Zwart heeft zojuist Tc5 gespeeld. Het leek me leuk mijn broer iets moois voor te schotelen, ik besloot de Dame in te laten staan en speelde brutaal Txd6. Leuk, ook al ziet Stockfish veel betere zetten. Na enig nadenken reageerde zwart met Dc7. Nog een keer probeerde ik mijn broer de stuipen op het lijf te jagen met het Dame offer Df6!. Maar zowel hij als mijn tegenstander zagen dat nemen niet kon wegens spoedig mat. Dan Roland, die speelde met zwart tegen een 1900 man. Had het lastig, stond achter in tijd en in waardering (+5). Maar de kansen keerden. Zijn tegenstander dacht nog 30 seconden na en accepteerde hoofdschuddend. De sacherijn droop ervan af, hij liet Roland alleen de stukken opruimen en er kwam geen woord meer over zijn lippen, het minzame knikje kwam uit zijn tenen. Heel ongebruikelijk.
Op de camping deed Stockfish zijn zegje en vanaf dat moment is Roland er eigenlijk op tegen dat dit fragment aan de wereld getoond wordt. Ik vraag hem wat hem deed besluiten om juist op dit punt een remiseaanbod te doen. Ik denk dat Rolands tegenstander nu bij zijn maten zit op te scheppen dat hij er nog een remise uitgesleept hebt. ‘Hoe heb je hem zo ver gekregen dat hij remise aanbood?’ vragen zijn vrienden. ‘Ach ja, een speler van mijn statuur….’ En weer verschijnt dat minzame lachte op zijn gezicht. Hij lijkt me niet de man van uitgebreide antwoorden. Voor de derde dag op rij zijn we uit eten gegaan, vandaag wordt het zelf koken. Is er nog wat smalltalk voor de niet schakende lezers van dit blog? ‘’Jongens en meisjes, kan het een beetje zachter’ roept Roland vaderlijk. We hebben tien minuten rust, dan zitten ze alweer op hetzelfde kabaalniveau. We gunnen hun de onderlinge onschuldige gezelligheid, maar dan graag wel binnenin de dure camper van papa en mama waarmee ze op stap zijn. Dat werkt. Wel weer een smoes minder als onze resultaten gaan tegenvallen.
Lees ook: Padelclubs en toernooien Rijswijk
Woensdag, een dag die voor ons verrassend zou verlopen, begon in een kledingwinkel, hier vlak bij de camping. Ik had weinig aspiraties op dit gebied, maar Roland was toe aan een nieuwe korte broek. Hij scoorde een hagelwit overhemd en ik zowaar die korte broek.
We liepen voor de zoveelste keer over de hinderlijk schuin aflopende trottoirs van de eindeloze N9 naar de speelzaal. De zon scheen al fel. ‘Zullen we aan de overkant in de schaduw gaan lopen’ stelde ik voor. ‘Ken jij dat liedje van de sunny site of the street?’ Ik kende het vaag en wachtte op de uiteenzetting die komen zou.‘ In Amerika wordt de sunny site niet gezien als de meest aanlokkelijke kant van de straat.’ Ik dacht na over hoe omgevingsgevoelig woorden zijn. ‘Wanneer zal de beschrijving dat ze een zonnig karakter heeft niet langer als een aanbeveling klinken’ dacht ik hardop. Waarop Roland vroeg of ik wist wat een regenwaterhoofd was. Zo associatief gaan vaak onze gesprekken. Is het een wonder dat er weinig ruimte overblijft voor originele gedachten achter het schaakbord
Maar woensdag zou alles anders worden, ook al waren de voortekenen ongunstig. Het zwarte overhemd van Roland werd door ons aanvankelijk onopgemerkt besmeurd door vogelpoep, dus het nieuwe hemd kon meteen aan de bak. Henk had al dagenlang een te grote broek aangetrokken, maar arriveerde ditmaal in iets dat hem gegoten zat.
We hadden beiden contactuele, leuke tegenstanders, ook nog nadat we ze verslagen hadden. Allessandro hamerde er in de analyse voortdurend op dat wat ik deed niet goed was, dat de theorie iets anders voorschreef en dat hij overwegend stond door de grotere activiteit van zijn stukken. Ik keek hem geamuseerd aan. ‘Je hebt het niet kunnen bewijzen’, zei ik. Hij kon het gelukkig hebben. Een toernooi kan niet zonder goede verliezers.
Roland keek toe bij onze analyse, hij was al een uur klaar. We moesten de bespiegelingen met de Italiaan afbreken omdat we met Hester en een vriendin van de familie om 19.30 uur bij een restaurantje hadden afgesproken.
Daar zaten we aan kleine ronde tafeltjes aan een boomloze straat, pal naast een gelegenheid die sol y sombra heette. Mijn explicateur vertelde dat als je in Spanje naar het stierenvechten gaat dat de vraag van de kaartjesverkoper steevast is: sol y sombra? Wilt u zon of schaduw? Het gepeupel wordt verbannen naar de goedkope plaatsen in de zon, de elite hult zich in schaduw. Weer datzelfde thema, de dag was rond voor mij. Het werd nog een genoeglijk etentje met z’n vieren. De nasmaak van de overwinningen zal daar vast ook aan bijgedragen hebben.
Met de winst van woensdag zijn we weer een beetje onder de mensen. We hebben zelf gekeken of er nog kans is op ratingprijzen. De trend zet door.
Vandaag wacht Roland een jongetje van 13 of 14 (1900) en Henk een Dame van 27 uit de Belgische top tien (ook 1900). Of wij echt een beetje kunnen schaken, na vandaag zal het antwoord daarop gegeven gaan worden.
De Randverschijnselen: Humor en Anekdotes
Wat doe je nou de rest van de dag tijdens zo’n trip? Er zijn twee dagen met twee partijen, dus op die dagen is het antwoord: niet veel, naast zorgen dat je genoeg eet en drinkt.
De Belgen gebruiken soms woorden die voor ons wat kinderlijk klinken, zoals b.v. waaivuil. Wat dat is? Het stond geschreven op een vuilniswagen die in het drukke centrum van Brugge enorme hoeveelheden papier en karton ophaalt. De tekst is een aansporing om het spul goed bijeengebonden aan te bieden. Waaivuil is iets dat onnodig is schrijft de gemeente.
Wij veren op, Roland en ik zijn de afgelopen week meesters geworden in ‘onnodig’ en zijn in voor alle tips. Uit het niets halve of hele punten weggeven, het ging ons veel te gemakkelijk af. Ook buiten de schaakscene deden we domme dingen, zoals onnodig met een volle blaas de lange, lange weg naar huis lopen. Ook onnodig was mijn angst dat mijn laptop het begeven had, omdat er alleen nog vaag te onderscheiden beelden op het scherm verschenen. Ik was bang dat vocht en vuil van de camping zich hadden ingevreten. Verkeerde analyse. Tegen de zon inkijkend op de camping had ik blijkbaar de helderheidknopjes beroerd. Een paar tikjes op f2, van het toetsenbord wel te verstaan, en alles werkte weer. Donderdag was dit de slotstelling waarin mijn tegenstander, in lichte tijdnood, remise aanbood. Onnodig lijkt me. Waarom bracht hij zijn machtige centrum niet in beweging? Ik vroeg hem voor de zekerheid zijn remise bod te noteren op het formulier en dacht voor de vorm nog acht minuten na.
Op de laatste dag speelde ik tegen een Nederlander die haast had, een trein wilde halen of zoiets. Hij offerde een stuk, na lang nadenken nam ik het aan en even later offerde ik even vrolijk een stuk terug wat hij even zo vrolijk langdurig weigerde. Hoe ik later de partij weggaf door hier de verklootzet Pf6 te spelen, daar is het o woord zeker op van toepassing. Als ik f6 speel is de waardering -6, na Pf6 duikel ik direct naar +4.
Nog iets onnodigs, de opschudding die we hebben doen ontstaan over de West-Vlaming. Bij de 11e keer worden wij door Hester, die een dagje ons gezelschap houdt, er op gewezen de er niet masturbeert maar musterbeert staat. Wat dat dan weer is? Niet zo moeilijk eigenlijk. Het is dat je te veel moet van jezelf, dat je te jezelf veel druk oplegt. Hier bekennen we schuld, zijn wij niet allen West Vlamingen? Eerlijk gezegd viel ons de opschudding wat tegen, een fraaie quote van Pelleboer mocht genoteerd worden, met een tekst waarin hij het onderwerp subtiel aan ons als schakers koppelt. schaken is jezelf met de hand een plezier doen. Het is ons trouwens duidelijk dat om onduidelijke redenen niemand de test gemaakt heeft, anders waren wij wel eerder gecorrigeerd. Het lachen op de volgende foto is ook volkomen onnodig, het verging ons snel.
Onnodig, maar wel leuk, die foto als aandenken aan een mooi schaak/kampeer avontuur. We hebben vrienden gemaakt, zoals de Egyptenaar die ons toezegde dat iedereen die het codewoord kent volgend jaar bij de Brugse meesters een gratis salade bij hem op kan halen bij restaurant Roopoorte, Vlamingstraat 36 in Brugge. Vrienden zoals de schilderes die langsliep toen in de avond een gaslamp schaduwen over onze gezichten en de schaakstukken liet vallen die haar welgevallig waren. Zoals de Nepalees Anish, waar Roland dagelijks onze blikjes cola zero kocht. En zelf ben ik onverwacht vrienden geworden met Wim Kayzer, u weet wel die man van de mooie diepte interviews drie decennia geleden bij de VPRO. Ja, ook de man van dat lapje voor zijn linker oog. Terwijl Roland de jazzplaten en -cd’s besnuffelde stuitte ik op een vuistdikke roman van Kayzer: de waarnemer. Na amper drie minuten bladeren had ik al vier zinnen gelezen waar ik aan bleef haken, zoals de volgende: ‘de man achter de tap was aardig, maar ook niet meer dan dat.’
Zo hebben we culturen, zuilen en afstanden overbrugd, 14 duizend stappen per dag gedaan maar helaas ook een paar stappen terug op de Fide en KNSB ratinglijst. De neerwaartse curve is onontkoombaar. ‘Als we tijd van leven hebben halen we de grens van1400 Elo’ probeer ik de kwestie tegendraads te benaderen. ‘Niet te snel dalen dan maar’ reageert Roland. Ik ben inmiddels thuis. Nog een koffietje en dan duik ik onder de wol om al onze avonturen te laten bezinken. Naschrift 1: De codewoorden voor de gratis salades worden verstrekt aan iedereen die ons komend seizoen in de interne competitie helpt om zo traag mogelijk richting de 1400 te bewegen. Naschrift 2: Gisteren werd duidelijk dat verklootfase bij Nederlandse atleten zich aandient kort voor de finish, waardoor Hassan en Bol ons in dramatische wendingen ruim naar de kroon steken.
Roland wacht een jongetje van 13 of 14 (1900) en Henk een Dame van 27 uit de Belgische top tien (ook 1900). Of wij echt een beetje kunnen schaken, na vandaag zal het antwoord daarop gegeven gaan worden. Weinig schaaktechnische verhandelingen vandaag, al doet de titel van dit blog misschien naders vermoeden.
Andere Toernooien en Schaakactiviteiten
De zomerschaakcarrousel draait nog wel even door. Zo zijn Joppe Raats, Elias De Reese en Wout Verboven alweer drie ronden onderweg in het open toernooi bij de zogeheten Brugse Meesters. Joppe (foto links) en Elias (rechts) gingen zeer voortvarend van start en voeren - met nog vijf anderen - na drie ronden het veld aan met een 100%-score. Wout doet het vooralsnog met de helft. Joppe speelt maandag vanaf 15.00 uur in ronde 4 met wit tegen de Indiase grootmeester Vahap Sanal (2570), terwijl Elias zwart heeft tegen generatiegenoot Arne Nemegeer (2222). Ook de strijd om de Sparkassen Chess Trophy is zaterdag begonnen. Helmut Froeyman begon met een erwartnungsgemässe 2 uit 2. Twee van onze (nog) jongeren zijn alweer bijna onderweg naar Praag, alwaar zij vanaf zaterdag 17 augustus zullen deelnemen aan het vijfdaagse European Youth Championship Rapid and Blitz. Tommy Grooten komt uit in de Under 14-categorie, terwijl Xiheng Zhang weer lekker ervaring gaat opdoen in de Under 10-categorie.
Parallel aan de Brugse Meesters wordt het Belgisch Kampioenschap georganiseerd. Dit kampioenschap wordt in een gesloten groep met 10 schakers gespeeld. Regerend en drievoudig kampioen GM Daniël Dardha zal zijn titel niet verdedigen. Het Kampioenschap wordt met één partij per dag afgewerkt met de laatste speeldag op zondag 20 augustus.
De meerdaagse zomertoernooien volgen elkaar in hoog tempo op. De KNSB heeft de definitieve indeling voor het seizoen 2025-2026 vrijgegeven. Er zijn nogal wat wedstrijden omgezet ten opzichte van de eerder gepubliceerde voorlopige indeling. In veel gevallen pakt dat gunstig uit voor onze teams. De zomertoernooicarrousel draait op volle toeren. Op de clubavond van woensdag 23 juli moesten 18 spelers nog Groepencompetitiematches spelen, terwijl evenzovele spelers zich vermaakte met het derde (van zes) zomeravondrapidschaaktoernooitje. Het NK Senioren en Veteranen zit er inmiddels op. Het begint alweer een traditie te worden, de deelname van een team van De stukkenjagers aan het NK Schaakvoetbal.
Tips voor Deelnemers
Wie een gezellig en competitief interessant toernooi zoekt, kan deze zomer opnieuw terecht in Brugge. Er is de mogelijkheid om in de eerste 6 ronden 2 byes te nemen in ruil voor telkens een half punt, voor wie van het toernooi van Vlissingen komt, niet van ochtendrondes houdt of wat extra tijd wil om de stad te bezoeken. Via de organisatie kun je ook een goedkope slaapplaats boeken tot 15 juni.
De speelzaal zit op een perfecte locatie van waaruit je via de Smedenpoort snel naar een rustig deel van de binnenstad loopt. Op de Vrijdagmarkt kon ik genieten van de Brugse Zot, garnalenkroketten, Vlaamse stoof en een ruime portie frietjes. Voor de overnachting was een student home beschikbaar, waardoor goedkoop overnachten mogelijk was. Heel aantrekkelijk voor jeugdspelers.
Kanttekeningen
De topborden zaten prima, een schuifdeur naar de binnenplaats stond open. Maar in de grote zaal was het te warm, te druk en te rommelig. Voor mij in ieder geval. Misschien dat jongere spelers er minder last van hebben.
Uitslagen en Bijzonderheden
De open groep werd gewonnen door de Vahap Sanal met de maximale score van 9 uit 9, een geweldige prestatie van de Turkse GM wiens naam ik nog niet kende. Kobe Smeets had de pech om in ronde 8 met zwart tegen hem te moeten spelen. Derk Dekker treft op bord 1 in de Zwitser Sebastian Bogner (2537) de ratinghoogste van het hele toernooi. Derk is beheerder van de zwarte formatie en presenteert het Hollands. Naarmate de partij vordert rukken enkele zwarte stukken op over de damevleugel. Terwijl Derk de kwaliteit wint op de witte formatie wordt de koningspionnenformatie open gereten.
Een hele gewone partij eigenlijk. Wit had was kansjes, zwart verdedigde goed, geen hele grote fouten, niet bijzonder. Waarom deze partij zult U zich afvragen? Dat is omdat mijn tegenstander Bas ten Dam pas 9 jaar is en een rating van bijna 2000 heeft. Hij komt uit een klein plaatsje bij Groningen, leerde schaken op school (zijn ouders schaken niet) en doet in november mee aan het WK onder 10 jaar oud in Montesilvano in Italië. Hij heeft een broer van 6 die ook schaakt.
tags: #toernooi #brugge #schaak #informatie