De regio Bergeijk, met inbegrip van De Weebosch en andere omliggende dorpen, kent een rijke voetbalgeschiedenis die teruggaat tot het begin van de 20e eeuw. De passie voor het spel, de lokale gemeenschapszin en de wil om te presteren hebben geleid tot de oprichting van verschillende voetbalverenigingen, elk met hun eigen unieke verhaal en successen. Dit artikel duikt in de geschiedenis van enkele van deze clubs, waaronder WIK, Voorwaarts en RKSV De Weebosch, en belicht de belangrijke gebeurtenissen, uitdagingen en triomfen die deze verenigingen hebben gevormd.
De Opkomst van Voetbal in Nederland en de Oprichting van VV W.I.K.
Direct na de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) ontstond er in Europa, en dus ook in Nederland, een grote behoefte aan sport en spel. Vooral het voetbalspel, dat in Nederland was geïntroduceerd door Pim Mulier, trok veel belangstelling. Niet alleen passief, maar ook actief deelnemen aan het spel werd een wens van veel arbeiders en jongeren.
In Den Haag werd er op de gasfabriek een voorstel gedaan om een voetbalvereniging voor het personeel op te richten. De uitdaging was om iemand te vinden die de leiding zou nemen. Na werktijd werd hierover gesproken, met name in "Café Schoen", gelegen op de hoek van de Parallelweg en de Van Ravensteinstraat. De uitbater van het café, dhr. B. Schoen, hoorde de gesprekken aan en zag wel wat in het idee om een voetbalvereniging op te richten vanuit zijn klantenkring en de gasfabriek.
Met de wetenschap dat er minimaal vijftig leden nodig waren en een terrein om te spelen, werd er op 1 juni 1919 een oprichtingsvergadering belegd onder leiding van de heer B. Schoen. Andere aanwezigen waren onder andere K. Beeser, J. Beeser, G. van Dijk, E. Hellendoorn, M.J. Pikaar en T. Visser. Het eerste officiële bestuur van WIK bestond uit B. Schoen (voorzitter), K. Beeser (secretaris), J. Beeser (penningmeester) en de commissarissen E. Hellendoorn en M.
Het bestuur stelde een plan van aanpak op, waarbij de gebroeders Beeser op zoek zouden gaan naar een voetbalveld. Ze hadden al een tijdje een stuk braakliggend terrein achter de Rademakers Haagsche Hopjes fabriek op de hoek van de Rijswijkseweg en de tegenwoordige Neherkade op het oog. Dit stuk grond bleek het bezit te zijn van de gebroeders Rademaker. Na overleg gaven de gebroeders Rademaker toestemming om het terrein te laten bespelen door de voetbalvereniging Willen Is Kunnen, op voorwaarde dat de medewerkers van de Hopjes fabriek lid konden worden van de vereniging.
Lees ook: Informatie over het Regio Voetbal Toernooi
De heren L. Molenaar, B. Poot, K. Jedeloo, G. Mulder, J. Heinsman, J. Vrijmoed, B. Feenstra en T. Loos werden al snel aan het ledenbestand toegevoegd. Met behulp van de vele leden werd er geld ingezameld, onder andere via loterijen, om de vereniging een startkapitaal te geven. Van het verzamelde geld werd een houten keet gebouwd met een luik voor consumpties en een pompinrichting om water uit de sloot te pompen, zodat de spelers zich na de wedstrijd konden opfrissen. Mevrouw Lien Deijers zette tijdens de rust van de wedstrijd thee op een petroleumstel.
In het eerste voetbalseizoen (1919-1920) werd WIK nog niet ingeschreven in de officiële Haagsche Voetbalbond competitie, maar speelde men onderlinge wedstrijden om het spel te leren. Regelmatig verscheen men op het Malieveld om een partijtje te voetballen. In juni 1920 werd WIK officieel ingeschreven en begon de club met twee elftallen aan de competitie. Het eerste elftal van WIK werd in de 3e Klasse A ingedeeld, het tweede elftal in de 3e Klasse G.
De Eerste Jaren van Competitie en Promotie
Voorzitter A.J. Marinus, secretaris J. Wolters en penningmeester J. organiseerden voorafgaand aan de competitie 1920-1921 een oefenwedstrijd tegen S.M.V. uit Rotterdam, die in een gelijkspel eindigde. De opstelling van deze eerste wedstrijd van WIK was als volgt: keeper Gerard van Dijk, verdedigers Marinus Pikaar en Martinus v.d. Par, middenvelders Evert Hellendoorn, Bart Poot en Thijs Visser, voorhoedespelers Anton Loos, Jan Heinsman, Joop Griek, Giel v.d. Par en Koos Jedeloo. Na deze wedstrijd werd er in café Schoen een groot feest gevierd. Vanaf dat moment werd er elk jaar een oefenwedstrijd tegen S.M.V. gespeeld.
De eerste officiële wedstrijd die het eerste elftal van WIK ooit speelde, was de uitwedstrijd tegen Postwissel op 10 oktober 1920. Deze wedstrijd werd met 1-2 gewonnen. Bij aanvang van het seizoen 1920-1921 was de heer F. Duikers voorzitter van WIK. WIK 2 eindigde op de zesde plaats met 5 punten uit 12 wedstrijden.
Voor het seizoen 1921-1922 schreef WIK een extra elftal in, zodat de club nu met drie elftallen in de 3e Klasse van de HVB voetbalde. WIK 1 draaide dit seizoen minder goed en eindigde met 13 punten uit 14 wedstrijden op een vijfde positie. Op 1 juni 1922 telde WIK 44 leden.
Lees ook: Informatie over het Volleybal Jeugd Toernooi in Vaassen
Het seizoen 1922-1923 werd een succesvol jaar. WIK 1 eindigde wederom op een vijfde positie in de 3e Klasse HVB, maar zowel WIK 2 (3e Klasse D) als WIK 3 (3e Klasse J) werden kampioen. In het seizoen 1923-1924 speelden de eerste drie elftallen van WIK in de 2e Klasse HVB. Tevens werd er een vierde elftal ingeschreven dat in de 3e Klasse zou uitkomen. Aan het einde van het seizoen wist WIK 1 na promotiewedstrijden tegen VUD te promoveren naar de 1e Klasse HVB, door deze wedstrijd met 3-1 te winnen. Aangezien er in die tijd nog geen HVB-hoofdklasse afdeling was, speelde men nu één niveau onder de grote NVB.
Jubileum, Sportieve Uitdagingen en Verhuizingen
Op 1 juni 1924 bestond de vereniging vijf jaar. Het seizoen 1924-1925 eindigde WIK 1 op een tweede plaats in de 1e klasse HVB. In de seizoenen 1925-1926 en 1926-1927 werd er ternauwernood aan degradatie ontsnapt. In seizoen 1926-1927 werd er een aspirantenelftal (jeugd junioren elftal) ingeschreven.
In de seizoenen 1927-1928 en 1928-1929 eindigde WIK 1 in de middenmoot. In dit laatste seizoen behaalde het aspirantenelftal van WIK achter ADO en DUNO een derde plaats met 27 punten. Tijdens het seizoen 1927/1928 werd WIK 1 pas in de vierde ronde van de HVB-beker uitgeschakeld. Na overwinningen op Full Speed (1-2), Celeritas (1-2) en Naaldwijk (0-5) verloor men in de kwartfinale van SZP. Een dieptepunt was de 24-0 nederlaag van W.I.K.
In 1929 werd de heer Jaap van Gaalen gekozen tot de nieuwe voorzitter van WIK. Na een spannend competitieverloop werd WIK 1, onder begeleiding van veel supporters, kampioen van de eerste klasse HVB en promoveerde naar de vierde klasse (K)NVB. Concurrenten Monster en Oranje Blauw werden na een spannende strijd verslagen. WIK behaalde 25 punten (11 gewonnen, 3 gelijke spelen en 2 nederlagen) uit 16 competitiewedstrijden.
Aangezien de vereniging 10 jaar bestond, was er geen beter cadeau dan dit kampioenschap denkbaar. Het betrof de eerste promotie naar de 4e Klasse NVB (nu KNVB). De kampioenen werden als helden geëerd. Als men in die tijd kampioen van de eerste klasse werd, mocht men door een extra competitie met alle kampioenen van de diverse HVB eerste klassers strijden voor het algeheel HVB-kampioenschap. Tegen Delft 2 werd verloren, van SEP 1 gewonnen. Twee eerste elftalspelers, de heren Roegier en Wieringa, werden uitgenodigd voor selectiewedstrijden van het HVB-elftal, maar werden uiteindelijk niet geselecteerd.
Lees ook: Padelclubs en toernooien Rijswijk
Het jaarfeest werd gecombineerd met de viering van het kampioenschap in feestzaal van Stralen. WIK 1 speelde in dit seizoen voor het eerst in de vierde klasse (K)NVB. Na veel gedoe kon WIK 1 terecht in het 2e gedeelte van het Zuiderpark. WIK slaagde er met moeite in om zich te handhaven in de 4e Klasse. Van de 16 wedstrijden wist men er slechts 4 te winnen, 3 gelijk te spelen en werd er 9 keer verloren. Met 11 punten en een doelsaldo van 34 voor en 43 tegen eindigde men op de zevende positie van de ranglijst.
Voorafgaande aan het seizoen 1931-1932 werd er een terrein met opstallen en afrastering op de Moerweg gehuurd voor 75 gulden per jaar. Er zaten zelfs netten in het doel, wat destijds nog niet verplicht was. De heer Schoen van café Schoen kwam te overlijden en de club stapte voor haar feestavonden over naar de feestzaal van dhr.. In oktober 1931 bestond WIK 12,5 jaar. Dit jubileum werd gevierd in feestzaal van Stralen met een ingehuurde muziekband.
Ook in dit seizoen kwam WIK 1 uit in de zondag 4e Klasse B van de NVB en moest men het opnemen tegen: Celeritas, HDV, sv De Jagers, Moordrecht, OB, SVC, Terlaak, TONEGIDO en Waddinxveen. Van de 18 competitiewedstrijden wist men er slechts 5 te winnen, 3 gelijk te spelen en 10 te verliezen. In het seizoen 1932/1933 schreef W.I.K. in met vier seniorenelftallen en een adspirantenelftal. W.I.K. 1 eindigde op de 5e plaats, W.I.K. 2 op de 6e plaats in de 2e klasse HVB, W.I.K. 3 op de 4e plaats in de 3e klasse HVB.
In dit seizoen meldde Jan Lorsheijd zich aan als nieuw lid van WIK. Tijdens de crisisjaren werd er met leden die geen werk meer hadden een nieuwe kleedgelegenheid gebouwd, waarbij een tussengedeelte dienst deed als koffiehok. In dit zelfde seizoen besloot de vereniging tevens een cabaret-afdeling op te richten met een regisseur (dhr. van Loen) en een muzikaal leider (W. Heukeshoven). WIK 1 zou uiteindelijk in de middenmoot van de 4e Klasse B eindigen. Van de 18 wedstrijden werden er 8 gewonnen, 4 gelijk gespeeld en 6 verloren.
Het seizoen 1934-1935 was voor WIK een uitzonderlijk goed seizoen. Er kwamen veel nieuwe spelers bij de club. WIK 1 won in dit seizoen het grote D.P. toernooi in Rotterdam door in de finale met 2-1 van HOV te winnen. In het seizoen 1935-1936 eindigde WIK 1 als tweede achter kampioen Tonegido. Bij WIK voetbalde toen Teun Piet, een van de beste midvoors die de club ooit gehad heeft. W.I.K. 1 speelde nog steeds in de vierde klasse van de KNVB en schreef dit jaar in met vier seniorenelftallen en een adspirantenelftal. G. Schenk en A. Schenk ontvingen een uitnodiging voor het HVB-elftal. W.I.K. 3 eindigde met 32 punten uit 16 wedstrijden op de eerste plaats en promoveerde hiermee naar de 3e klasse HVB met 84 doelpunten voor en 12 tegen. Ook W.I.K. 2 vierde het kampioenschap met 34 punten uit 18 wedstrijden.
De zondag 4e Klasse C was voor het seizoen 1937-1938 samengesteld uit de volgende clubs: BTC, De Jagers, De Ooievaars, DSO, LFC, Maasstraat, SOA, Te Werve, VVD en WIK. Per 1 september 1937 kwamen de sportvelden op Ockenburgh vrij. Ook tijdens dit seizoen schreef men in met vier seniorenelftallen. W.I.K. 1 eindigde als laatste, maar degradeerde niet. W.I.K. 2 eindigde als 7e. W.I.K. 3 eindigde als laatste en degradeerde ook niet. W.I.K. 4 eindigde tevens als laatste en degradeerde naar de 4e klasse HVB. Tijdens het seizoen 1938-1939 verschenen wederom vier W.I.K.-seniorenelftallen voor hun thuiswedstrijden op de velden aan de Moerweg. W.I.K. 1 wist zich te handhaven, W.I.K. 2 eindigde als laatste - degradeerde niet, W.I.K. 3 eindigde voorlaatste. W.I.K. 4 eindigde dus ook op de laatste plaats - ook dit keer geen degradatie.
In het jaar 1939 werd bij W.I.K. de eerste officiële oefenmeester (dhr. A. Bijlstra) aangesteld. In dit jaar moest de club verhuizen naar Ockenburgh, aan het einde van de Laan van Meerdervoort. Deze verhuizing was noodzakelijk vanwege de bouwplannen (huizenbouw) aan de Moerweg alsmede Melis Stokelaan. De kantine van WIK werd verkocht aan een handbalvereniging en enkele jaren later overgenomen door voetbalvereniging Oranjeplein. Deze verhuizing was overigens van korte duur. De militaire autoriteiten hadden i.v.m. oorlogsdreiging beslag gelegd op het complete Ockenburgh-complex. De getroffen voetbalverenigingen moesten zich geheel onverwacht op een vrijdag in november 1939 melden en kregen hun eigendommen mee met de melding dat men maar iets anders moest zien te vinden. Men kon gelukkig bij HDV in het Zuiderpark terecht.
Voetbal in De Weebosch: Voorwaarts en RKSV De Weebosch
De Weebosch, een klein gehucht met een sterke gemeenschapszin, heeft ook een rijke voetbaltraditie. Al voor 1924 ontstond hier het idee om een voetbalclub op te richten. Het eerste wapenfeit van Voorwaarts was de wedstrijd tegen de soldaten die hier gelegerd waren. Voorwaarts nam het op tegen zijn leermeesters en was versterkt met enige spelers uit Bergeijk. Nog beter deed Voorwaarts het in het jaarlijkse toernooi om de Kempische beker, die tweemaal werd gewonnen. De eerste maal in de finale in Hapert tegen Bladella (1-0 voor Voorwaarts). De tweede bekerwinst ging wat problematischer. In Duizel waren de voorwedstrijden. Na de oprichting van vv Bergeijk in 1928 raakte Voorwaarts een paar van haar beste spelers kwijt. VV Bergeijk werd in de volgende competitie kampioen. Ze verloren slechts een wedstrijd: Voorwaarts - Bergeijk 1 - 0. De recette was HFL. 50.-- een kassucces voor die dagen. Voorwaarts bleef in de top van de competities meedraaien. Uit die tijd stammen ook de eerste schriftelijke bronnen die we nog hebben. Vanaf 1935 werd er een kasboek bijgehouden.
Voorwaarts had een rode broek en een zwart shirt met een witte kraag. De plaatselijke sigarenfabrikant van Glabbeek schonk een leren bal. Door de ligging van de Weebosch aan de grens met België werd er ook internationaal gevoetbald tegen Retie, Dessel, Mol en Balen, en ook met Lommel kruiste men de degens. Voorwaarts sloot zich in 1926 meteen aan bij de Kempische Bond, want dat betekende een regelmatige competitie.
Op maandag 5 mei 1924 werd de losse verband in een vaste vorm gegoten. Ze kozen als naam: R.K.V.V. VOORWAARTS. Bij de oprichting van de Kempische Bond 9 oktober 1926 sloot Voorwaarts zich daar onmiddellijk bij aan. Vanaf 1935 werd er een kasboek bijgehouden waarin ook de contributie werd bijgehouden (men betaalde een dubbeltje per maand), zo zien we dat in 1942 Voorwaarts 37 leden telt en verder uitgroeit in 1947 zien we een ledenlijst van 56 leden.
Reeds in 1952 waren we dicht bij een kampioenschap in de eerste klasse van de Brabantse bond. Maar in 1954 was het dan zover. Na een spannende competitie in de klasse 113, waarin RKVV Bergeijk onze grootste concurrent was, werd de laatste wedstrijd tegen Bladella gewonnen. De kampioensvlag kon in top!! De noodzakelijke promotiewedstrijden gingen tegen Someren en werden gespeeld onder trainer Seuntjes. Twee overwinningen brachten Voorwaarts in de "grote" KNVB. Samen met het 30-jarig bestaan werd het kampioenschap op 12 mei uitgebreid gevierd in het clublokaal Café Box met gratis patat frites.
Voorwaarts had nog een reden meer om extra te feesten op dit kampioenschap. De Weebosch ging met dit kampioenschap ten koste van RKVV Bergeijk naar de KNVB. Een ander gevolg van de promotie was het verdwijnen van de clubnaam VOORWAARTS. Er waren in de KNVB al clubs met die naam. Men had er Voorwaarts'24 van kunnen maken, maar men koos voor duidelijkheid en kwam tot RKSV De WEEBOSCH. Ook ons speelveld achter de molen kon geen goedkeuring krijgen van de KNVB. Het bestuur van de RAVEN uit Luijksgestel kwam ons ter wille en konden we daar onze thuiswedstrijden spelen.
De kleedgelegenheid was in de keuken van het cafe van Pietje en Marie Vlier, de wasgelegenheid de put achter het huis met een zinken wasbak en wat teiltjes. Na de oprichting in 1924 kregen we van de gemeente Bergeijk een perceel heide toegewezen, dat lag vlak bij het huidige sportpark. We moesten het zelf speelklaar maken. We hebben toen met z'n allen de heideplagen afgestoken, zodat het terrein ongeveer vlak was. Maar nu moesten er nog doelen op komen, geld om die te kopen was er nit. Geen nood, dan maar de bossen in gegaan en een stel van de mooiste en rechte omgehakt. Daarvan maakten we onze doelen met (moderne) ronde paal en lat. Doelnetten we in de beginne ook niet, zodat doelpunten soms twijfelachtig waren. Na enkele jaren was dit speelveld veranderd in een zandwoestijn. We vonden een nieuw speelveld in de Kromeir (kranenmeer). Na enkele jaren was dat ook onbespeelbaar geowrden en verhuisden we naar een terrein achter de schietberg. Vervolgen (1946) huurden we een speelveld achter de voormalige molen. Op dit veld hebben we in de vijftiger jaren kampioen gespeeld en de KNVB gehaald. Mede door deze successen kwam ons huidige sportpark aan de Witrijtseweg tot stand. Dit sportpark, thanks 't Voortje geheten, werd op 4 september 1955 in het bijzijn van vele genodigden officieel door de burgemeester Linders geopend en door pastoor Verbund ingezegend.
Na het gouden jubileum in 1974 werd met financiële steun van de gemeente door de leden van de club een nieuwe kleedaccommodatie met kantine gerealiseerd. Het verblijf in de vierde klasse duurde drie competities. In het tweede jaar deed men zelfs mee voor het kampioenschap (tweede). Uit deze competitie komt de anekdote van het sneeuwvrij maken van het speelveld door alle leden en schoolkinderen om de belangrijke wedstrijd tegen Rood Wit V te laten doorgaan. Alle moeite was vergeefs, want de wedstrijd ging verloren.
SV Leveroy: Recente Ontwikkelingen en Gemeenschapszin
Hoewel de focus van dit artikel ligt op de oudere voetbalgeschiedenis van Bergeijk en omstreken, is het belangrijk om ook de recente ontwikkelingen in de regio te belichten. SV Leveroy is een actieve voetbalvereniging die een belangrijke rol speelt in de lokale gemeenschap.
In augustus 2025 werd er een seizoensopening georganiseerd op zondag 21 september. In juni 2025 werd bekend dat Dames 2 komend seizoen gaat samenwerken met DFO dames 2. Bij de jeugd zal de samenwerking met Eindse Boys voortgezet en zelfs nog uitgebreid gaan worden. In mei 2025 werden nieuwe vrijwilligers voor de commissies aangemeld na avonden over de toekomst van SV Leveroy.
In april 2025 werd een avond georganiseerd voor alle ouders van jeugdleden. Op 27 april vond de jaarlijkse wandeltocht plaats. In maart 2025 overleed oud (bestuurs)lid Jo van Roij. Op 26 maart organiseerde Fortuna Sittard een meisjes talentenwedstrijd op het sportpark.
De recente resultaten van de teams van SV Leveroy laten zien dat de club actief en succesvol is. Heren 1 sloot de competitie af met een 2 - 1 overwinning tegen DFO 4 in april 2025. In een eerder duel speelden heren 1 en dames 1 gelijk. Leveroyse teams hebben in het verleden doelpuntrijke wedstrijden gespeeld.
In februari 2025 werd er als vereniging aangemeld om mee te helpen bij het OLS in Heythuysen. Een tiental leden nam deel aan een geslaagde EHBO avond.
tags: #toernooi #bergeijk #de #paal #geschiedenis