Het gerechtshof in Den Haag heeft dinsdag de 43-jarige Ferry T. in hoger beroep veroordeeld tot achttien jaar cel en tbs met dwangverpleging voor het misbruiken en doden van de 23-jarige rugbyster Renée Barendregt. De straf is gelijk aan de eis van het Openbaar Ministerie en de eerdere veroordeling door de rechtbank in Den Haag vorig jaar. T. ging tegen die veroordeling in hoger beroep.
De gruwelijke feiten
In de nacht van 22 op 23 mei 2021 werd het lichaam van Renée Barendregt, speelster van de Haagsche Rugby Club, brandend gevonden in Scheveningen. Zij was 's nachts vanaf een feestje fietsend op weg naar huis. T. kwam haar tegen op zijn scooter en is haar gevolgd. In de Doorniksestraat trok hij haar van haar fiets, om haar vervolgens in de bosjes te misbruiken en met een mes te steken. Nadat T. de vrouw had doodgestoken, stak hij haar lichaam in brand.
Volgens het hof heeft T. het slachtoffer gestoken om haar te verzwakken en te dwingen tot het ondergaan van ontuchtige handelingen. Ze is overleden aan de gevolgen van de steekwonden die opzettelijk zijn toegebracht, stelt het hof. T. heeft volgens het hof planmatig en doelgericht gehandeld.
Bewijsmateriaal
Er zijn camerabeelden waarop slachtoffer Barendregt en T. te zien zijn. De camera's hebben ook geluid geregistreerd, waardoor nadien te horen was wat ze in de bosschages heeft moeten doorstaan. Die geluidsopnamen liegen er niet om, aldus het hof. Op het gevonden mes op de plek van het misdrijf is T.'s DNA aangetroffen.
Het proces
T. verklaarde vorig jaar in de rechtbank dat hij zich niets kan herinneren van het doden van de vrouw. Nu, bij het gerechtshof, wist hij wel weer dat hij de jonge vrouw had gestoken. Maar het was nooit zijn bedoeling om haar te doden, zei hij. Na de uitspraak van de rechter is hij opnieuw gehoord door de politie en nu vertelde hij dat 'iemand' die fatale nacht op straat een blikje naar hem zou hebben gegooid en dat kon hij 'niet over zijn kant laten gaan'. De advocaat-generaal noemde dit verhaal dinsdag 'volstrekt ongeloofwaardig'. 'T. is, na het bekijken van porno, onder invloed van cocaïne en alcohol, op zijn scooter gestapt en op zoek gegaan naar een slachtoffer.'
Lees ook: Opkomst van rugby in Papoea-Nieuw-Guinea
De advocaten van T. hadden voor een lagere gevangenisstraf gepleit, zodat de tbs-behandeling eerder kan beginnen. Maar daarvoor zijn de feiten te ernstig, oordeelt het gerechtshof.
Impact op de nabestaanden
De familie van Renée hekelde dat T. zegt openheid te willen geven, maar dat vervolgens niet doet. Dat hij in hoger beroep is gegaan, noemt haar moeder 'een dolk in mijn rug'. 'Het extra leed dat hij ons hiermee heeft aangedaan, is onbeschrijflijk', zei haar vader. Haar oudere broer zei dat T. 'geen greintje medeleven of respect toont voor het leven dat hij heeft ontnomen'.
Het hof rekent het de verdachte aan dat hij niet volledig openheid van zaken heeft gegeven. Dat werkt strafverzwarend. "Dat blijft voor nabestaanden een kwelling. Zij weten nog steeds niet wat er zich in de laatste momenten van het leven van het slachtoffer precies heeft afgespeeld."
Maatschappelijke impact
Het hof stond ook stil bij de maatschappelijke onrust en de machteloosheid die mensen voelen "tegen dit type van onverhoeds geweld". Het hof noemt de daad mensonterend: "De doodsangst die ze heeft moeten doorstaan is gruwelijk."
Renée Barendregt en de Haagsche Rugby Club
Renée Barendregt was een talentvolle speelster van het damesteam Xtreme van de Haagsche Rugby Club. Haar overlijden kwam als een grote schok voor de club. Er werd een stille tocht georganiseerd waar zo'n 300 mensen op af kwamen. Teamgenoten beschrijven haar als lief, energiek, gepassioneerd en altijd met een glimlach.
Lees ook: Complete Gids Rugby Jeugd
Het damesteam van de Haagsche Rugby Club - HRC Xtreme - bestaat dit jaar tien jaar en is juist ontstaan na het tragische verlies van Ximena Pieterse, een andere rugbyspeelster die in 2012 op 15-jarige leeftijd werd doodgestoken. Met een grote X op hun tenue 'speelt' Ximena elke wedstrijd nog met hen mee. En dan slaat het noodlot nog een keer toe als clubgenoot Renée in de nacht van 22 op 23 mei 2021 op brute wijze van het leven wordt beroofd.
De teamleden kampen 2,5 jaar na de dood van Renée op een eigen wijze met dit verlies. 'Het heeft lang geduurd voordat ik weer naar buiten durfde in het donker. En nog steeds stuur ik, als ik van de rugby naar huis fiets, altijd mijn live locatie', vertelt teamgenoot Lies. Als de dames een witte vlinder op het veld zien, weten ze dat Ximena en Renée erbij zijn. 'Die witte vlinder is voor ons allemaal een teken dat er extra mensen met ons meespelen', zegt Lies.
Lees ook: Van rugby naar media: JayJay Boske