De Geschiedenis van Waterpolo op de Olympische Spelen: Een Nederlands Perspectief

Waterpolo is een sport met een rijke historie op de Olympische Spelen, en Nederland heeft hierin een significante rol gespeeld. Dit artikel duikt in de geschiedenis van het waterpolo op de Olympische Spelen, met speciale aandacht voor de Nederlandse successen en memorabele momenten.

Nederlandse Waterpolosters Schrijven Geschiedenis

Een van de meest memorabele momenten in de Nederlandse waterpologeschiedenis is ongetwijfeld de gouden medaille die de waterpolovrouwen behaalden op de Olympische Spelen van Beijing in 2008. Daniëlle de Bruijn speelde een cruciale rol in dit succes. Ze werd twee keer Olympisch topscorer. Direct na het behalen van de gouden medaille en het spelen van 286 interlands nam ze afscheid.

De Rol van Daniëlle de Bruijn

Daniëlle de Bruijn schreef geschiedenis door met de waterpolovrouwen goud te winnen op de Olympische Spelen van Beijing. Bondscoach Robin van Galen zorgde er in 2005 voor dat De Bruijn na een voortijdig pensioen weer terugkeerde tot de top. Ze speelde een belangrijk aandeel in het behalen van de gouden medaille. In de finale tegen de Verenigde Staten maakte ze de winnende en scoorde zeven van de negen goals.

Van Galen vroeg De Bruijn om terug te keren, terwijl ze een vaste baan en een huis met een hypotheek had. Waterpolo op topsportniveau vraagt om zes uur training per dag. Haar baas was bereid om haar drie jaar vrij te geven voor de Spelen, als ze beloofde na de Spelen terug te keren.

Volgens De Bruijn is intrinsieke motivatie het belangrijkste voor een topsporter. "De intrinsieke motivatie is het belangrijkste wat je als topsporter moet hebben, want van het geld moet je het niet hebben. In mijn tijd verdiende een achttienjarige die nog thuis woont net zoveel als iemand van eind twintig met hypotheek." De Bruijn stopte uiteindelijk op haar hoogtepunt, noodgedwongen door een kruisbandoperatie. Na de geboorte van haar twee kinderen speelt ze nog altijd op hoog niveau, in de landelijke klasse bij ZVVS in Vlaardingen.

Lees ook: Waterpolosucces: Nederland wint in Londen

Plaatsing voor Tokyo en de Blik op Amerika

Voor het eerst sinds 2008 plaatsten de waterpolosters zich begin dit jaar voor de Olympische Spelen in Tokyo. "Eindelijk staan de meiden er weer", aldus De Bruijn. Op de vraag wie er dit jaar goud behaalt, antwoordde ze: "Amerika is de onbetwiste kampioen."

Recente Successen: Brons in Parijs 2024

De Nederlandse waterpolovrouwen hebben op de Olympische Spelen in Parijs de bronzen medaille veroverd na een bloedstollende wedstrijd tegen de Verenigde Staten. Met nog slechts 70 seconden op de klok leek de droom van een medaille voor Oranje te vervliegen. De stand was 10-9 in het voordeel van de Amerikaanse ploeg. Met deze overwinning behaalt Nederland voor de tweede keer een medaille op de Spelen, na het goud in 2008 in Peking.

Bondscoach Evangelos reageerde bij de NOS: “Ik voel veel blijdschap en opluchting. We wisten dat we naar Parijs kwamen als een van de favorieten van het toernooi. We wisten dat we goed waren, en we hebben in de reguliere tijd niet één wedstrijd verloren dit toernooi. We balen enorm dat we de halve finale na penalty's verloren, maar dat is dan zo."

De Scheidsrechter: Een Nederlands Perspectief Achter de Schermen

Naast de prestaties van de sporters is er ook een ander belangrijk aspect van de Olympische Spelen: de rol van de scheidsrechters. Een Nederlandse scheidsrechter deelde zijn ervaringen tijdens de Olympische Spelen in Rio, waar hij de eer had om de Nederlandse driekleur te vertegenwoordigen.

Van Onzekerheid naar Droomuitkomst

Na tien maanden in onzekerheid was het dan zo ver… Tien maanden lang was het de vraag of hij wel naar Rio zou gaan. Allereerst moest je wel gewoon blijven presteren, het is als scheidsrechters niet anders dan voor een sporter. Als je niet goed genoeg bent, ga je uit het team. Daarnaast was het in eerste instantie de vraag natuurlijk of het Nederlands team zich zou plaatsen. Toen helaas in april 2016 bleek dat dat niet het geval zou zijn, zou hij dus als neutrale scheidsrechter afreizen.

Lees ook: Waterpolo op de Spelen: een Nederlands perspectief

Half mei 2016 kwam de verlossende brief van de president van de FINA. Hij had de eer de Nederlandse waterpolo driekleur te mogen vertegenwoordigen en zo zie ik het ook; het is een enorme eer om hier te zijn. Het is zuur dat “wij” hier niet zijn met ons Nederlands dames- en herenteam. Maar dat betekent niet dat “we” het waterpolo-toernooi van de Olympische Spelen in Rio niet zullen volgen.

De Openingswedstrijd en de Smile

En zo floot hij zomaar de openingswedstrijd van het damestoernooi op de Olympische Spelen: Brazilië - Italië. Hij was eigenlijk helemaal niet nerveus, zijn collega daarentegen had wel een beetje zenuwen. Gelukkig vond hij dat zelf ook, dus prima. Eerst even samen een bakkie gedaan, ze moeten tenslotte wel gewoon in de rituelen blijven en dat is koffie voor de wedstrijd. Alles even rustig doorspreken en besloten om voor de wedstrijd een goed gesprek aan te gaan met de coaches en de aanvoerders. Even een paar zaken voor de wedstrijd klaar maken, zodat ze geen verrassingen hebben tijdens de wedstrijd.

Het stadion explodeert als het team van Brazilië het bad binnenkomt, zij lopen achter hen en ergens moet hij wel lachen als de fans zo doen. Hij heeft sowieso een smile van hier tot Tokio op zijn gezicht, met alle geweld probeert hij het een beetje te onderdrukken. De teams worden voorgesteld en als laatste komen zij dan op. Hij hoort op de tribune wel heel hard “yeaaaah” als zijn naam wordt genoemd. En dan is het tijd om te starten.

Bij de laatste time-out van Italië op nog 32 seconden op de klok, kan hij de smile niet onderdrukken. Die is zo groot, dat hij zich bedenkt dat het maar goed is dat de camera niet op zijn gezicht wordt gericht. Het einde van de wedstrijd is dan daar, tekenen en foto’s maken. En daarna… genieten van dit moment. Dat moet je tenslotte ook niet vergeten.

Ervaringen Buiten het Waterpolo

In de middag was hij vrij, er waren geen wedstrijden meer. Dus ging hij op het Olympisch park basketbal kijken en turnen. Hij loopt om het gebouw heen en: "Oh!? U bent van de Olympic Family?" Hij zegt: "Dat denk ik niet", maar voordat hij het weet is hij binnen. Hij loopt zo langs het mediacenter, langs de president van weet ik het waar en allerlei andere skyboxen. Ongelooflijk hoe de beveiliging hier is.

Lees ook: Kaartjes Waterpolo Olympische Spelen

Een Kijkje Achter de Schermen: Faciliteiten en Sfeer

Woensdag was een rustige dag. Hij besloot gewoon met de bus te gaan en niet met de vrienden van de BRT. Het busstation voor de deur van het Olympisch park is gesloten. Dat betekent dat je dus best een roteind moet lopen. Wat wel grappig is, is dat je ziet dat het hier allemaal gemaakt is de afgelopen maanden. En snel… De treden van de trappen bijvoorbeeld zijn niet allemaal gelijk.

Bij de wedstrijd van Brazilië is het een spektakel. Ze spelen tegen Servië en je moet weten dat ze in het team van Brazilië niet alleen de beste coach van de wereld hebben ‘aangekocht’, maar ook een aantal (oost) Europese spelers hebben een Braziliaans paspoort gekregen. Ze winnen met 6-5 en het stadion is in extase. Prachtig om te zien.

De Groene Baden

’s Ochtends kwamen ze het pooldeck oplopen en toen was het schrikken. Het eerste bad dat je ziet is het ‘schoonspringbad’ en dat was groen… Hij vroeg al of hij zijn hengel moest gaan halen. Als je zou zeggen dat het een visvijver is, dan geloof je het ook. Het wedstrijdbad was ook al onderweg om groen te worden; gevalletje PH-waarde in de war. Er groeit iets in, wat we liever niet hebben. En hoe het komt? Nou door het weer. Het is vannacht koud geworden, gaan waaien en gaan regenen. Om eerlijk te zijn, voelt hij zich wel thuis.

De Tweede Wedstrijd en Complimenten

Donderdag had hij gewoon wedstrijd twee te pakken! Hij floot met Tahara, een Japanse vriend. Hij had de delegate van Japan gevraagd of hij wilde tolken voor hem. We nemen de gebruikelijke dingen door voor de wedstrijd, waar je meestal met je collega heel kort over kan zijn. Nu komt er ook een blaadje aan te pas om te tekenen wie waar fluit, wat te doen bij een penalty, wat te doen als er iets mis gaat bij de tafel enz. Hij vindt het allemaal best, als de afspraken maar duidelijk zijn.

In de wachtruimte vraag ik de captains er nog even bij. Nog even een paar paaltjes met hen in de grond geslagen, want ook met captains kan je van tevoren afspraken maken. Muziek loopt, langs de badrand en een voor een de catwalk op. Dan hoor ik mijn naam, dus hup… voorstellen, Tahara voorstellen en netjes staan voor de volksliederen. Bezorgt toch altijd weer kippenvel. Zeker die van van de week: Italië en Brazilië.

Na de wedstrijd kreeg hij alleen maar complimenten: goed gedaan, bravo, rustig, beheerst, constant consequent. Heel even wordt het rommelig, maar al snel wordt het weer rustig na een paar uitsluitingen. De Russen winnen uiteindelijk met 14-7. Het grappige is dat je nog steeds op dezelfde Olympische Spelen fluit, maar dat het nu al voelt alsof het gewoon is. Wedstrijd nummer twee was dit… Hoe gewoon kan het zijn!

Een Dag Om Nooit Meer te Vergeten

Zaterdag was misschien wel een dag om nooit meer te vergeten… Het was de dag waarop hij bereikt heeft wat hij wilde bereiken. Hij wilde fluiten op de Olympische Spelen, hij wilde de openingsceremonie zien, hij wilde drie wedstrijden fluiten zonder kleerscheuren. Zaterdag heeft hij weer goed gefloten.

Voor de wedstrijd bespraken mijn collega Marie Claude de wedstrijd voor, ze spraken met de aanvoerders en de coaches. Deze keer apart. Even weer wat paaltjes in de grond, dat is wel handig. Zeker bij Adam, de coach van Amerika. Die is er een meester in om show te maken met stampij. En laat ik er nou niet op zitten te wachten om de eerste te zijn die een coach met rood weg moet sturen. Dat hoefde gelukkig niet.

Met nog twee minuten te gaan realiseerde hij zich dat hij van dit moment moest genieten. Doelstelling gehaald, waar hij hard voor heeft gewerkt en veel voor heeft gedaan (en gelaten). En nu… Nu ben ik er. Iets wat altijd heel ver weg heeft geleken, is nu geschiedenis. Het is moeilijk te bevatten maar als hij na de wedstrijd en na de meeting eens rustig bij het schermen zit en daarna bij het schoonspringen, dringt het pas echt tot hem door.

De Toekomst van het Nederlandse Waterpolo

De Nederlandse waterpolosters blijven een kracht om rekening mee te houden in de internationale waterpolowereld. Met een mix van ervaren spelers en jong talent, is de ploeg klaar om te strijden voor meer successen op de Olympische Spelen en andere internationale toernooien.

tags: #nos #olympische #spelen #waterpolo #geschiedenis