Het is belangrijk om te vermelden dat de verstrekte informatie geen directe betrekking heeft op "Mick Vos Honkbal Aalsmeer". De data bevat informatie over haltersets, fitnessbanken, en de geschiedenis van de Haagse voetbalvereniging ADO. Derhalve zal het artikel zich primair richten op de beschikbare informatie over ADO, en in mindere mate op de fitness gerelateerde items.
Fitness Apparatuur: Haltersets en Fitnessbanken
De aangeboden haltersets en fitnessbanken vormen een afwijkend onderwerp binnen de verstrekte data. Er worden diverse haltersets aangeboden voor €750,00, bestaande uit een halterstang, 2x 5 kilo schijven, 2x 2,5 kilo schijven, en 2x 1,25 kilo schijven. De prijs per set is €90 euro. Daarnaast worden er Lifefitness benches aangeboden voor €450,00 per stuk, met de mogelijkheid tot herbekleding tegen meerprijs. Er is ook een Fysiotec MB500 halterbank beschikbaar voor €249,00 tijdens een magazijn leegverkoop. Gewichtschijven zijn verkrijgbaar voor €1, euro per kilo.
Het Ontstaan van Hsv ADO: Van Straatvoetbal tot Landelijke Bond
De geschiedenis van Hsv ADO begint kort na 1900 met straatvoetbal aan de voet van de Haagsche Toren. Buurtjongens beoefenden de voetbalsport op het gruis van het Kerkplein. In die tijd was voetbal voornamelijk een elitesport. Na de oprichting van de eerste voetbalclub in Nederland (Haarlemsche Football Club) in 1879, ontstonden er in Den Haag al voor de 20e eeuw clubs als HVV, HBS en Quick.
Jan H. van Gulik, een van de voetbalgepassioneerde jongens, organiseerde een bijeenkomst voor alle buurtjongens in café ‘Het Hof van Berlijn’ aan de Papestraat 32 te Den Haag, dat eigendom was van zijn vader. Op 1 februari 1905 werd daar een voetbalclub opgericht. De jongens van het “Kerkplein” kozen Theodorus van Zee als voorzitter, C. Wezenberg als secretaris en J. Rooymans tot penningmeester. Bij de oprichting stonden er 18 namen op de ledenlijst. De contributie werd vastgesteld op 10 cent voor werkende leden en 5 cent voor ondersteunende leden.
Over de naam van de nieuwe voetbalclub was men nog niet uit. H(aagsche) V(oetbal) V(ereniging) bestond al en menig club had haar naam aan een Griekse of Romeinse mythologie ontleend. De nieuwe voetbalvereniging werd omgeven door symboliek!
Lees ook: Het leven van Harry Kruyssen
De Vroege Jaren: Competitie en Verhuizingen
In het eerste seizoen (1905-1906) werd ADO ingedeeld in de 3e Klasse van de Haagsche Voetbal Bond en ontmoette daarin; DVV 2, Concordia 3, HBS 5 en HVV 4. ADO ging voetballen op het Malieveld en eindigde na acht wedstrijden met 6 punten (3x winst en 5x verlies) en een doelsaldo van 26 voor en 40 tegen op de 3e positie van de ranglijst.
ADO begon met voetballen op het Malieveld, maar werd daar verjaagd door de veldwachters. Vervolgens verhuisde men naar een schuttersvlakte bij Klein Zwitserland en daarna naar het Westbroekpark in Scheveningen. Er waren echter problemen binnen de vereniging, omdat veel leden hun contributie niet betaalden, wat de financiële basis van de jonge vereniging ondermijnde. ADO raakte hierdoor in financiële nood en besloot om in het seizoen 1906-1907 slechts in naam te bestaan en niet te voetballen.
Na deze “kinderziekte” keerde ADO in het seizoen 1907-1908 terug op de velden. De club was nog steeds op zoek naar een eigen legaal (gehuurd) stukje grond. Dat werd gevonden op Oud-Hanenburg in de nabijheid van Quick. De financiën van ADO waren eindelijk toereikend om de grond van boer Buytelaar voor 40 gulden te huren.
Kampioenschappen en Promotieperikelen
ADO werd in seizoen 1907-1908 weer, samen met HVV 5, UD 2, Voorwaarts 3, DOS 2 en Ajax 2 (Leiden) ingedeeld in de 3e Klasse HVB en werd gelijk kampioen. Dit kampioenschap werd nog glansrijker toen Delfia (de kampioen van de andere 3e Klasse) met 3-2 werd verslagen. ADO mocht zich hierdoor de sterkste 3e Klasser van het seizoen 1907-1908 noemen.
Het besluit om niet te willen promoveren bleek in het seizoen 1908-1909 een verkeerde gedachte, want ADO was veruit de sterkste. In de 3e Klasse HVB, met als tegenstanders Delfia 2, DVC 2, DVV 5, RVV 2, UD 2 en Voorwaarts 2, werden 11 van de 12 wedstrijden gewonnen en slechts één keer gelijkgespeeld. Het doelsaldo was 97 voor en 12 tegen. De extra promotie die de HVB voor ADO had ingesteld pakte wederom goed uit.
Lees ook: Wendy Bussum Honkbal: Jouw nieuwe team?
ADO toonde ook in het seizoen 1909-1910 suprematie en eindigde bovenaan de 1e Klasse. Van de 8 competitiewedstrijden werden er 5 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 1 verloren. Vervolgens moest ADO aantreden tegen vv Berenstein, de kampioen van de 1e Klasse B. De vv Berenstein was een club van kostschooljongens uit Voorschoten. ADO won de eerste wedstrijd met 6-3, maar verloor de terugwedstrijd met 8-2. In de derde wedstrijd won Berenstein wederom (5-1), waardoor ADO naast de algehele titel van de HVB greep.
Interne Ontwikkeling en Sportieve Successen
Het recht om over te stappen naar de Nederlandsche Voetbal Bond gaf ADO weer veel denkwerk. Andermaal besloot men om niet te promoveren. ADO bleef voorlopig nog wat seizoenen in de hoogste afdeling van de HVB voetballen en werkte hard aan de onderbouw. Het vlaggenschip van Hsv ADO werd in deze Klasse, met merendeels sterke tegenstanders, “slechts” derde op de eindranglijst. Van de 14 wedstrijden wist men er 8 te winnen, 4 gelijk te spelen en 2 te verliezen. Hiermee behaalde men 20 punten en een doelsaldo van 49 voor en 18 tegen. Beter dit seizoen deed het tweede elftal van Hsv ADO het. Op schitterende wijze wist men namelijk beslag te leggen op het kampioenschap van de 2e Klasse A. Hsv ADO schreef overigens voor dit seizoen voor het eerst drie seniorenelftallen in voor de zondagcompetitie.
In het seizoen 1911-1912 deed zich het merkwaardige feit voor dat zowel het eerste- als het tweede elftal van Hsv ADO in de 1e Klasse van de HVB speelde. Hsv ADO 1 kwam uit in de 1e Klasse A en wist achter kampioen HBS 3 op de tweede plaats te eindigen. Het derde elftal van ADO deed dit seizoen niet mee aan de competitie. Van de 12 competitiewedstrijden wist Hsv ADO 1 er 9 te winnen, 1 gelijk te spelen en 2 te verliezen.
Het seizoen 1912-1913 werd voor Hsv ADO een jaar van ongeëvenaarde successen want naast het kampioenschap van het eerste elftal wist ook Hsv ADO 2 kampioen te worden. Van de 12 wedstrijden werden er 8 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 2 verloren. Het merkwaardige feit deed zich nu voor dat Hsv ADO 1 tegen Hsv ADO 2 moest spelen om het kampioenschap van de gehele HVB. Normaal zou deze tweestrijd in een uit- en thuiswedstrijd gespeeld worden maar omdat het ditmaal tussen twee teams van één vereniging ging werd bepaald dat er maar één wedstrijd gespeeld zou worden. Om dit seizoen compleet te maken maakte het derde elftal van Hsv ADO het succes compleet door de titel te veroveren in de 3e Klasse.
Overstap naar de N.V.B. en de Eerste Wereldoorlog
In het seizoen 1913-1914 maakte ADO dan toch de overstap naar de N.V.B. Behalve de stap naar de Landelijke Bond voltrokken zich voor ADO in seizoen 1913-1914 meer belangrijke gebeurtenissen. Er moest weer worden verhuisd, ditmaal naar een terrein aan de Westduinen. Bovendien werd het tenue weer veranderd. ADO ging spelen in een rood-groen shirt en een witte broek.
Lees ook: Wat is het verschil?
ADO ‘s debuut in de Nederlandse Voetbal Bond was bijzonder fraai want het ene succes volgde op het andere en nagenoeg alle tegenstanders werden zodoende stuk voor stuk aan de zegekar gebonden. In verband met deze prestaties genoot Hsv ADO ondertussen steeds meer van publieke belangstelling. Het eerste seizoen in de N.V.B. bracht ADO zodoende het zoveelste kampioenschap op. Van de 12 competitiewedstrijden werden er maar liefst 10 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 1 verloren.
Na het behalen van het afdelingskampioenschap moest ADO in een halve competitie tussen de andere kampioenen in de 3e Klasse, te weten Hilversum, Victoria, Fortuna, WFC, Hermes en Schoten, uit gaan maken welke verenigingen in aanmerking zouden komen voor het spelen voor promotie naar de 2e Klasse N.V.B. Nadat ADO de beslissende wedstrijd tegen Fortuna met 2-0 had gewonnen, bezette men achter Hilversum en Victoria de derde positie. Hilversum promoveerde hiermee rechtstreeks naar de 2e Klasse en Victoria en ADO moesten ditmaal in een halve competitie met de hekkensluiters van de 2e Klasse (EDO en Neptunus) promotie/degradatie wedstrijden spelen.
Al lange tijd broeide er wat tussen een aantal grote Europese landen en in augustus 1914 ontbrandde hierdoor een grote Wereldoorlog. In luttele dagen stond een groot deel van Europa in vuur en vlam en de kans was groot dat ook Nederland in deze Eerste Wereldoorlog zou worden meegesleept. De Nederlandse regering nam daardoor het besluit om tot algehele mobilisatie over te gaan ter verdediging van onze neutraliteit. Hierdoor moesten ook veel ADO-voetballers hun militaire pak aan trekken en zich naar hun garnizoensplaats afreizen.
Noodcompetities en Moeilijke Tijden
Ondertussen was het al oktober geworden en in verband met het feit dat het grootste gedeelte van alle voetballers in Nederland onder de wapenen stond nam de N.V.B. het besluit tot het instellen van een zogenaamde noodcompetitie. Er werd dus niet gespeeld in een gewone competitie maar er werden geheel op zichzelf staande groepen clubs geformeerd. Het eerste elftal van Hsv ADO werd zodoende ingedeeld in de Afdeling “O” van het Westelijk District, een poule met slechts zes verenigingen wetende de; ADO, BMT, Gouda, Olympia, TOP en UNI. Van de 10 competitiewedstrijden wist ADO er 5 te winnen, 1 gelijk te spelen en 4 te verliezen. Uiteraard waren in de HVB dezelfde maatregelen genomen.
Ondanks dat de Eerste Wereldoorlog nog steeds in volle strijd was had de N.V.B. besloten om in alle Districten (behalve in het zuiden van Nederland) weer gewone competities in te stellen, dus weer met promoties en degradaties. Nog steeds hadden tal van spelers van ADO hun militaire verplichtingen te vervullen en konden daardoor regelmatig voor hun club uitkomen. Hierdoor kwamen de elftallen van ADO regelmatig onvolledig in het veld. Van de 8 wedstrijden wist ADO er uiteindelijk slechts 2 te winnen, 2 gelijk te spelen en werd er 4 keer verloren. Met 6 punten en een doelsaldo van 11 voor en 12 tegen eindigde men dan ook op de voorlaatste plaats en hield hiermee BMT met slechts 1 punt verschil onder zich.
Nieuwe Voorzitter en Sportieve Heropleving
Een moedige kapitein moest ADO weer door de zeer woeste baren leiden en hiermee vele klippen omzeilen. Zo’n iemand was Theodorus van Zee die al had bewezen in ADO’s eerste levensjaren zeer bedreven te zijn. Daarom keerde de heer Van Zee weer terug als voorzitter maar om gezondheid redenen moest hij 2 jaar later (in 1917) zijn functie echter weer neerleggen. Tot nieuwe voorzitter werd gekozen R. Samen met CVV, Excelsior, Gouda, Transvalia, USC en VFC kwam ADO dus wederom uit in de 3e Klasse van de KNVB. Gelukkig viel het qua resultaten allemaal gelukkig mee voor Hsv ADO 1 want met 14 punten (5x winst, 4 gelijke spelen en 3 nederlagen) en een doelsaldo van 24 voor en 21 tegen, eindigde men samen met VFC op een knappe gedeelde tweede positie. In dit seizoen nam Hsv ADO 1 ook weer deel aan de strijd om de NVB-Beker.
In de 3e Klasse NVB, met daarin de tegenstanders Delfia, DVC, Excelsior, Geel-Zwart, ODS, TOGO en Transvalia, kende ADO eindelijk weer wat meer succes. Van de uiteindelijk 14 competitiewedstrijden werden er 8 gewonnen, 2 gelijk gespeeld en 4 verloren. Met 18 punten en een doelsaldo van 28 voor en 24 tegen eindigde men op een keurige derde positie van de ranglijst.
Promotie naar de 2e Klasse
Bij aanvang van seizoen 1918-1919 leek de hoogste nood bij ADO inmiddels voorbij. Door stadsuitbreiding moest ADO weer gedwongen haar nomaden-bestaan voortzetten. De 3e Klasse B bestond naast Hsv ADO verder uit Celeritas, Delfia, Geel-Zwart, Graaf Willem en Steeds Hooger. De zoveelste verhuizing van Hsv ADO kon de pret echter niet drukken want in dit seizoen had het eerste elftal weer eens het genoegen op het kampioenschap te veroveren. Van de 10 competitiewedstrijden werden er 8 gewonnen, 1 gelijk gespeeld en 1 verloren. Het kampioenschap kreeg een extra glans door promotie naar de 2e Klasse. Deze promotie was de beloning voor de tweede plaats achter VSV uit Velsen in de promotie-competitie.
Na de promotie in seizoen 1918-1919 werd Hsv ADO ingedeeld in de Westelijke 2e Klasse C van de N.V.B. Ook in het seizoen 1919-1920 kende Hsv ADO een glorierijk en buitengewoon succesvol seizoen. Na afloop van het seizoen 1919-1920 stoomde ADO 1 als kampioen van de Westelijke Tweede Klasse C door naar de overgangsklasse. Daarin zou ADO overigens een zwaar bestaan gaan leiden wat uitmondde in degradatie in seizoen 1922-1923 naar de 2e Klasse. Wel werd er in dit seizoen (wederom) de HVB beker gewonnen, ditmaal door in de finale Scheveningen met 4-2 te verslaan.
Jeugdafdeling en Internationale Ervaring
Sinds het seizoen 1919-1920 had ADO voor het eerst een officiële adspiranten(jeugd)-afdeling. A. van Leersum was een van de eersten, die zich hier serieus mee bezig hield. Zijn opvolger Han Nijhuis ontpopte zich als pionier van ADO’s adspirantenafdeling en hij trainde de “spruiten” dan ook zelf. Later werd hij hierbij bijgestaan door ADO’s hoofdtrainer John Donaghy.
De Pinksterdagen van 1921 leverden voor de historie van ADO wel een opmerkelijk feit op. Toen speelde ADO immers voor het eerst buiten de landgrenzen. Er werd een trip gemaakt naar Duitsland en gespeeld tegen vv Sterkrade en Lüdenscheid.
Degradatie en Veerkracht
Langzamerhand kwam er voor ADO ook een einde aan haar zwervende bestaan. Helaas bivakkeerde het eerste elftal bijna het gehele seizoen in de onderste regionen van de ranglijst. Van de uiteindelijke 22 wedstrijden wist ADO er 7 te winnen, 2 gelijk te spelen en werd er maar liefst 13 keer verloren. Met 16 punten, en de doelcijfers 35-45, eindigde ADO op de tiende positie van de ranglijst. De afdaling naar de 2e Klasse betekende in feite een kleine stap terug maar de degradatie tastte het verenigingsleven niet aan. ADO toonde veerkracht door de in 1921 begonnen interne ontwikkeling gewoon voort te blijven zetten. Het ledental was inmiddels gegroeid tot boven de honderd, dit gold ook voor het aantal donateurs. ADO had nu nog maar één wens en dat was z.s.m. weer de 1e Klasse te bereiken. Op 6 februari 1923 werd Chr. Leurs tot nieuwe voorzitter van ADO gekozen.
Promotie Droom en Clubblad
In het seizoen 1924-1925 zag ADO haar grote wens bijna uitkomen. ADO haalde de promotie/degradatie-competitie om één plaats in Neerlands voetbalwalhalla. ADO moest uiteindelijk op het terrein van HFC in Haarlem een beslissingswedstrijd spelen tegen VOC. Zelfs na verlenging volgde er geen winnaar zodat er een week later een replay volgde op het terrein van Haarlem. Weer dreigde er na verlenging een score van 1-1 maar enkele seconden voor het einde benutte VOC’s international Groosjohan een strafschop en behield hiermee VOC voor de 1e Klasse.
Binnen de voetbalvereniging ADO ontstond er overigens steeds meer behoefte aan een clubblad, dat de band tussen bestuur en leden zou moeten gaan verstevigen. Op 1 september 1925 was het dan ook zover en verscheen het eerste nummer van de ADO Post, HET clubblad van ADO.
Verhuizing naar het Zuiderpark
In 1925 moest ADO wederom verhuizen, ditmaal echter voor de allerlaatste keer. ADO verhuisde naar het Zuiderpark waar ADO later een begrip zou gaan vormen en vooral landelijke bekendheid zou gaan krijgen. Op 18 oktober 1925 opende wethouder P.Drooglever Fortuyn officieel het nieuwe complex van ADO in het Zuiderpark waar de club maar liefst drie velden tot zijn beschikking kreeg.
De beste speler van ADO, Wim Tap, mocht in 1925 zelfs debuteren in het Nederlands-elftal. In het seizoen 1926-1927 meldde ADO zich wederom aan de poort van het voetbalwalhalla. De Rood-Groene formatie had in de normale competitie al opzien geba…