Hoewel er geen directe statistieken over een individu genaamd Martin de Koning worden verstrekt in de beschikbare tekst, biedt de informatie wel een breder beeld van de Nederlandse honkbalwereld, inclusief de prestaties van Nederlandse teams en spelers, en de ontwikkeling van de sport in Nederland. Het artikel zal zich dus focussen op de context van de Nederlandse honkbalstatistieken en de bredere honkbalgeschiedenis in Nederland, met mogelijke relevantie voor de naam Martin de Koning, indien van toepassing.
Het Nederlands Dameshonkbalteam op het Europees Kampioenschap
Het Nederlands vrouwenteam behaalde de tweede plaats op het eerste Europees kampioenschap honkbal voor vrouwen, een toernooi dat plaatsvond in Rouen, Frankrijk. Frankrijk bleek te sterk voor Oranje. Na het teleurstellend verlopen wereldkampioenschap van vorig jaar in Florida, onderging het Nederlands honkbalteam een aanzienlijke metamorfose. Maar liefst negen debutanten werden aan de selectie toegevoegd voor het Europees kampioenschap.
Het toernooi, toegewezen aan Frankrijk door de Europese honkbalbond CEB, bestond uit drie deelnemende teams: gastland Frankrijk, Nederland en Tsjechië. Voor Frankrijk en Tsjechië was dit EK hun officiële debuut, terwijl Nederland al sinds 2010 deelnam aan verschillende wereldkampioenschappen.
Al op de openingsdag in Rouen werd duidelijk dat Frankrijk haar eerste EK-deelname serieus nam, gesteund door CEB-voorzitter Didier Seminet. In de openingswedstrijd werd afgerekend met Nederland (3-4), dat op papier de grote favoriet was. Nederland wist wel raad met de Tsjechische ploeg en won zowel op donderdag (21-11) als vrijdag (4-17) in slechts vijf innings. Anouk Vergunst was belangrijk in deze wedstrijden, door met vier honkslagen in de twee duels zes punten binnen te slaan en viermaal te scoren. Esther Maliepaard en Famke Gildemacher sloegen elk drie ploeggenoten over de thuisplaat in de eerste wedstrijd.
Frankrijk bleek echter een maatje te groot. In de tweede wedstrijd tegen Frankrijk leek Nederland aanvankelijk nog wel revanche te nemen met een 9-1 voorsprong bij het ingaan van de tweede helft van de vierde inning. In de eindstrijd lukte het Nederland niet om te winnen van de Franse ploeg, ondanks het sterke optreden van pitcher Loes Asmus (7-2-5-3). Winke Verdick opende in de eerste inning de score op een hit van Anouk Vergunst. Frankrijk draaide de 0-1 achterstand om in een 3-1 voorsprong. Famke Gildemacher verkleinde het verschil in de zesde inning tot 5-2. Na geraakt werper voor Cherise Stravers kreeg Nederland met Anouk Vergunst in de zevende inning een nieuwe kans om de achterstand te verkleinen, maar op het pitchen van Melissa Mayeaux sloeg Vergunst de bal in een dubbelspel. Daarmee sleepte Frankrijk de allereerste Europese titel in de wacht. Door het verlies loopt Nederland voor het eerst sinds haar debuut in 2010 het WK mis.
Lees ook: Meer over de voetbalhistorie
Bij de prijsuitreiking ging Frankrijk met alle individuele prijzen aan de haal. Raina Hunter (.700) werd uitgeroepen tot beste slagvrouw, Camille Foucher (0.00) werd de beste pitcher en Marjorie Brunel werd uitgeroepen tot Meest Waardevolle Speelster. Anouk Vergunst (.533) had de meeste honkslagen (8) en de meeste punten binnen (8). Sofie van de Wiel (.444) leidde het toernooi in aantal keren geraakt werper (5) en scoorde tien punten. Esther Maliepaard stal de meeste honken (9 keer succesvol in 10 pogingen). Famke Gildemacher was één van de vijf pitchers dit EK met vijf strikeouts. Winke Verdick (.333) kwam in alle wedstrijden in haar eerste slagbeurt direct op de honken, meestal met een honkslag. Ook debutanten Floor Wessels (.300) en Cherise Stravers (.231) speelden een sterk toernooi.
Organisatorische Aspecten en Betrokkenen
Tijdens het evenement in Wiesbaden werd Cees Herkemij geassisteerd door Arno Snellenburg, terwijl Ed Klokkers de Team Manager was en Jan Hijzelendoorn, Sr. De andere leden van deze stuurgroep waren Freek Bos, Bas den Breejen, Martin Bremer, Aad van der Elst, Joop Köhler, Ton Schouten (1976), Hans van der Sluis en Charles Urbanus, Sr. Cees Herkemij bezocht zelf ook verschillende van deze clinics bij in Wiesbaden, vaak in gezelschap van Charles Urbanus (sr.) en Wim Geestman, Sr. In dezelfde periode (1978-1984) had Cees zitting in de Terreincommissie met als voorzitter Cees Boer, Sr.
Historisch Perspectief: O.V.V.O. en de Ontwikkeling van Honkbal in Nederland
O.V.V.O. is een van de oudste verenigingen in Nederland. Oorspronkelijk was de vereniging een onderdeel van de gelijknamige voetbalvereniging, waar men in 1915 voor de voetballers een zomersport erbij wilde nemen. Op 1 januari 1935 werd de vereniging een zelfstandige club. Reeds voor de oorlog speelde men hoofdklasse en de succesjaren waren vooral in de jaren vijftig van de vorige eeuw toen het eerste honkbalteam zesmaal de landstitel behaalde.
De vereniging telde vele beroemde spelers als Flip Le Cuivre, Henny Regeling, Charles Urbanus sr., Wim Crouwel, Henny Jenken, Nico Tromp, Henk Boeren, Han Urbanus, Bob Pels, Sidney de Jong en Martin Stroker die allemaal ook voor het Nederlands honkbalteam uitkwamen. Een van de spelers van voor de oorlog, Hartog Hamburger had de trieste distinctie de enige Europese honkballer te zijn die om het leven kwam door een wedstrijd.
Het 50-jarig bestaan in 1965 werd uitbundig gevierd met onder andere een softbalwedstrijd door de dames tegen een Amsterdamse selectie, gevolgd door een wedstrijd van O.V.V.O.-honkbalveteranen tegen oud-internationals.
Lees ook: Wat is de Koning van de Wedstrijd?
Het clubgebouw (nu het clubgebouw van Real Sranang) werd in 1955 officieel in gebruik genomen en in 1964 veranderd. De grote zaal, tot dan toe als in-door trainingsruimte gebruikt, werd een gezellig ontspanningslokaal met leuke zitjes, een biljart en de mogelijkheid om tafeltennis te spelen. Om de bouw en de verandering te kunnen bekostigen werd o.a. Speelvelden intensief gebruikt. In die jaren werden de speelvelden door de beperktheid van het terrein zeer intensief gebruikt waarbij O.V.V.O. ook reeds jarenlang onderdak verschafte aan H.S.M. en H.R.A.B.
Huidige Structuur van O.V.V.O. (2014)
De vereniging had in 2014 twee herenhonkbalteams (senioren), drie herensoftbalteams en drie damessoftbalteams. Het eerste damesteam speelde in de tweede klasse van de KNBSB. Er waren ook drie softbaljeugdteams en vier honkbaljeugdteams. De vereniging beschikte over twee honkbal- en een softbalveld en een clubhuis. In 2013 werd een nieuwe kantine gebouwd in samenwerking met Bavaria.
Jeugdontwikkeling en Toernooien
Recente evenementen laten zien dat O.V.V.O. actief is in de jeugdontwikkeling. Een U15-softbalteam speelde een toernooi, en er waren wedstrijden voor Beeballers en een Honkbal U21-team.
Bart Volkerijk: Een Carrièrevoorbeeld
Bart Volkerijk speelde 21 seizoenen hoofdklasse honkbal voor het eerste team van ADO en is daarmee één van de zeven spelers met 500 of meer wedstrijden in de hoofdklasse, die allemaal werden gespeeld voor één vereniging. Met ADO beleefde hij zowel hoogte- als dieptepunten, zoals een landskampioenschap in 1992 en een Europa Cup in 1993. Volkerijk bleef zijn club altijd trouw, zelfs tijdens degradaties. Hij nam als international negenmaal deel aan een Europees Kampioenschap, waarvan er drie werden gewonnen, en aan de Olympische Spelen van 1988. In 1991 nam Volkerijk afscheid als international en ontving het Bondsonderscheidingsteken van de KNBSB.
Lees ook: Is de Koning Voetbal App de moeite waard? Onze review.
tags: #martin #de #koning #honkbal #statistieken