Een hockeywedstrijd zonder scheidsrechters is ondenkbaar. Ze zijn de onmisbare schakel die zorgt voor een eerlijk en ordentelijk verloop van het spel. Maar wie zijn deze mensen achter de fluit? Wat drijft hen om zich in te zetten voor de sport, vaak in de luwte van de spotlights? Dit artikel duikt in de levens van mannelijke hockeyscheidsrechters, belicht hun passie, hun uitdagingen en hun unieke verhalen. We spreken met scheidsrechters die op verschillende niveaus actief zijn, van de lokale club tot de Olympische Spelen, en ontdekken de diversiteit en toewijding die de hockey arbitrage kenmerkt.
Een Scheidsrechter op Zee: Passie voor Hockey kent geen Grenzen
Het verhaal van De Jong, een scheidsrechtercommissaris bij een hockeyclub en tevens derde stuurman op een gigantisch schip, illustreert perfect de toewijding die veel vrijwilligers in de hockeywereld tonen. Zijn leven is een combinatie van twee totaal verschillende werelden: de hectiek van de internationale scheepvaart en de passie voor de lokale hockeyclub.
De Jong vaart vier tot vijf maanden per jaar, met drie maanden verlof. Zijn werkgebied strekt zich uit over de Golf van Mexico, het Panamakanaal en de Atlantische Oceaan. Ondanks zijn afwezigheid weet hij de scheidsrechterscommissie van zijn club, Hermes uit Den Helder, te runnen.
"Werk gaat natuurlijk voor, maar ik vind ook aan boord altijd wel een gaatje om de club te helpen," vertelt De Jong. "Het indelen van scheidsrechters kan je inmiddels prima op afstand doen." Met liefde en passie spreekt hij over Hermes, een kleine club waar vrijwilligers onmisbaar zijn. Hij is er al lid vanaf zijn achtste en speelt, wanneer zijn schema het toelaat, mee met Heren 1 in de Reserve Zevende Klasse.
Zijn betrokkenheid bij de arbitrage komt voort uit een diepe overtuiging: "Zonder goede scheidsrechters is geen enkele wedstrijd leuk." Toen de club twee jaar geleden iemand nodig had in de commissie, voelde hij zich geroepen om in actie te komen.
Lees ook: Scheidsrechter niet aanwezig? Dit zijn de stappen
Natuurlijk brengt deze ongewone constructie ook nadelen met zich mee. Videobellen vanaf zee is vaak onmogelijk en het volgen van een Algemene Ledenvergadering (ALV) is er niet bij. Maar De Jong probeert de scheidsrechters zo ver mogelijk van tevoren in te plannen.
Een van de grootste uitdagingen was een reis van Brazilië naar Australië, een tocht van 31 dagen zonder internet. "Daardoor had ik gemist dat iemand zich had afgemeld," legt hij uit. "Ik hoorde dat ze het ter plekke hebben opgelost. Maar stiekem baal je wel een beetje, ook al zit je zo ver weg."
Toch zijn er ook mooie momenten, zoals toen hij tijdens diezelfde reis hoorde dat zo'n twintig leden van Hermes hun scheidsrechterskaart hadden gehaald. "Dat was wel een mooi moment. Op afstand ben je dan trots en blij hoe het loopt."
Terug in Den Helder kan De Jong zich weer volledig inzetten voor de club. "De timing is nu niet ongunstig. Ik kan mooi aan de slag met de tweede seizoenshelft en ondertussen nog wat meetrainen met mijn team." Zijn verhaal is een inspirerend voorbeeld van hoe passie en toewijding de afstand kunnen overbruggen.
Communicatiemiddelen in de Hockey: Een Meerwaarde?
De discussie over het gebruik van communicatiemiddelen in de hockey arbitrage is actueel. Waar sommigen sceptisch zijn, zien anderen juist de voordelen. Naomi is een voorstander van het gebruik van communicatiemiddelen, mits op de juiste manier ingezet.
Lees ook: Een Terugblik op de Loopbaan van Wim Meijer
"Ik denk dat we met de tijd mee moeten gaan en die is veranderd ten opzichte van een aantal jaar geleden," stelt Naomi. "Daarnaast vind ik dat ieder team recht heeft op de beste begeleiding, dus als communicatiemiddelen beschikbaar zijn, zou ik ze gebruiken."
Ze benadrukt wel dat het belangrijk is om ook zonder communicatiemiddelen te kunnen fluiten, omdat er altijd iets mis kan gaan. Goede afspraken met de collega-scheidsrechter zijn essentieel, en het team moet op de hoogte zijn van het gebruik van communicatiemiddelen.
"Het blijft belangrijk om nog steeds de basissignalen te gebruiken, zodat iedereen (alle spelers, teambegeleiding en publiek) weet wat er gebeurt," aldus Naomi. Ze vergelijkt het met een navigatiesysteem in de auto: handig, maar je moet er niet blind op vertrouwen.
Naomi zou het gebruik van communicatiemiddelen, in welke vorm dan ook, aan iedereen aanbevelen. Ze is minder enthousiast over de telefoon, maar een portofoon is bijvoorbeeld prima om de eerste fluitbeurt van een jonge scheidsrechter te begeleiden.
Als verbeterpunt ziet ze de mogelijkheid om AXIWI's aan te sluiten op bluetooth, zodat scheidsrechters niet met een megaheadset op hun hoofd hoeven te lopen. Dit zou het comfort verhogen en de hygiëne verbeteren.
Lees ook: Code Scheidsrechter Volleybal
Coen van Bunge: Een Nederlandse Scheidsrechter Schrijft Geschiedenis op de Olympische Spelen
Coen van Bunge is een naam die in de Nederlandse hockeywereld synoniem staat voor top arbitrage. Hij was de eerste Nederlandse scheidsrechter sinds 41 jaar die een Olympische mannenfinale floot. Zijn verhaal is er een van passie, toewijding en respect.
Van Bunge is een man met veel woorden, enthousiasme en een glimlach die nooit ver weg is. Hij vertelt over zijn dierbaarste herinnering aan de Spelen in Tokio: "Dat was na afloop van de finale. Ik heb nooit, echt nooit ervaren dat er zoveel respect was voor elkaar in een hockeywedstrijd."
Hij is ontroerd door zijn eigen gedachten. "Er was niemand om de finale mee te vieren. Lege tribunes. We hadden alleen elkaar daar, op het veld. Iedereen stond daar elkaar te huggen. Te bedanken hoe we het samen hadden gedaan."
Van Bunge beseft dat hij iets bijzonders heeft meegemaakt. "Er zijn niet zo veel die dit mogen meemaken." Hij vindt het belangrijk dat de prestaties van hockeyscheidsrechters meer erkenning krijgen, ook buiten de hockeywereld.
"Dat er bij sportverkiezingen vaker een scheidsrechtersprijs is. Misschien is dat iets kleins. Maar het geeft wel die erkenning. Dat die gasten of dames met hun fluit ook onderdeel van het geheel zijn." Hij benadrukt dat succesvol zijn in de hockey niet alleen betekent dat je een goede speler moet zijn.
Van Bunge pleit ervoor dat scheidsrechters zichzelf meer laten zien, via social media bijvoorbeeld. Hij merkt op dat er soms jaloezie is onder scheidsrechters, wat anderen tegenhoudt om zichzelf te laten zien. "We moeten als scheidsrechters trotser zijn op elkaar."
De voorbereiding op de Spelen in Japan was intensief. Van Bunge wilde zo goed mogelijk voorbereid zijn en vloog eerder naar Japan om te acclimatiseren en oefenwedstrijden te fluiten. "In totaal ben ik vierenhalve week van huis geweest. Misschien is dit wel een mooie plek om mijn vrouw daarvoor te bedanken, dat het zo kon."
Hij hecht veel waarde aan een goede verhouding met spelers en coaches. "In de absolute top heb je een goede onderlinge verhouding nodig om respect te krijgen." Integriteit staat bij Van Bunge hoog in het vaandel. Hij benadrukt dat hij zich altijd aan de regels houdt, ook als hij spelers goed kent.
Tijdens een wedstrijd tussen België en Spanje kreeg Van Bunge veel kritiek van Belgische fans na een beslissing. Hij liet de beelden zien aan een Belgische journalist, die de foto's vervolgens op zijn kanalen gebruikte.
Na de Spelen wilde Van Bunge nieuwe uitdagingen zoeken. Hij floot bijvoorbeeld in Frankrijk, waar hij zijn Frans moest gebruiken. "Je bent dus beperkter in je communicatie. Dan kom je terecht bij het begin van het fluiten. Als scheids moet je duidelijk maken welke kant we opgaan in het veld. Voor mij is dat in Frankrijk moeilijker dan in Nederland. Daar leer ik dus van."
Ook floot hij een wedstrijd tussen Catwijck en Saxenburg, gewoon in zijn spijkerbroek. "Voor het plezier. Geen oortjes of kaarten. Haha, hou op zeg. Als ik daar kaarten nodig heb, heb ik iets verkeerd gedaan."
Van Bunge is werkzaam bij de Nederlandse hockeybond en is sinds 2006 hockeyscheidsrechter in de Nederlandse hoofdklasse. Hij heeft wereldwijd een goede reputatie opgebouwd en werd in 2022 door de FIH uitgeroepen tot scheidsrechter van het jaar.
tags: #mannelijke #scheidsrechter #hockey #interview