ADO Den Haag, een club met een rijke historie, heeft door de jaren heen vele talentvolle spelers voortgebracht. Van legendarische doelmannen tot iconische aanvallers, de club heeft een belangrijke stempel gedrukt op het Nederlandse voetbal. Dit artikel belicht enkele van de meest memorabele keepers en spelers die na 1975 het shirt van ADO Den Haag hebben gedragen en een onuitwisbare indruk hebben achtergelaten.
Het Beste ADO Den Haag Elftal Aller Tijden
Voordat we dieper ingaan op specifieke spelers, is het interessant om een blik te werpen op een mogelijk "beste elftal ooit" van ADO Den Haag. Dit is natuurlijk subjectief, maar het geeft wel een goed beeld van de kwaliteit die de club in haar gelederen heeft gehad.
De aanval zou geleid worden door Lex Schoenmaker, Dmitri Bulykin en Wim Tap. Hoewel Wim Tap al in de jaren '20 voor ADO speelde, zou hij in dit elftal niet misstaan, gezien zijn exceptionele kwaliteiten voor die tijd.
Op het middenveld zouden Lex Immers, Nasser El Khayati en Ekrem Kahya de dienst uitmaken, een combinatie van dynamiek, creativiteit en controle.
De verdediging zou bestaan uit Tom Beugelsdijk, Aad Mansveld, Wilfried Kanon en Guus Haak, een mix van ervaring, kracht en talent.
Lees ook: Voetbal keepers training: oefeningen en tips
Ton Thie: De Beste Doelman Aller Tijden
De naam Ton Thie is onlosmakelijk verbonden met ADO Den Haag. Velen beschouwen hem als de beste doelman die de club ooit heeft gehad. In dertien jaar tijd speelde hij bijna 400 wedstrijden voor de club.
Thie's kwaliteiten waren onmiskenbaar. De lange goalie (1,91 m) stond bekend om zijn katachtige reflexen, concentratie, bescheidenheid en sierlijkheid. Ondanks zijn indrukwekkende prestaties, wist hij nooit het Nederlands elftal te bereiken, iets wat velen als een gemis beschouwden.
Het had overigens weinig gescheeld of Thie had zijn carrière elders voortgezet. In 1968 was hij dicht bij een overstap naar FC Twente, maar uiteindelijk bleef hij ADO trouw.
Lex Schoenmaker: "Sexy Lexie" en Clubicoon
Samen met Ton Thie maakte Lex Schoenmaker deel uit van het succesvolle ADO-team van de jaren '60 en '70. De spits, die ook als linksbuiten uit de voeten kon, debuteerde in 1965 in het groen-gele shirt.
Schoenmaker, bijgenaamd "Sexy Lexie" vanwege zijn looks, groeide uit tot een absoluut clubicoon. Hij scoorde in totaal 158 doelpunten voor ADO Den Haag. Sommigen noemden hem later zelfs de Haagse David Beckham.
Lees ook: Gedetailleerde keeper analyse
Na zijn actieve loopbaan bleef Schoenmaker betrokken bij ADO, onder meer als trainer. Ook nu nog is hij ambassadeur en nauw betrokken bij het bestuur.
Wim Tap: Een Legende uit de Jaren '20 en '30
Om één van de beste ADO-spitsen aller tijden te vinden, moeten we ver terug in de tijd, naar de jaren '20 en '30. Wim Tap was in die tijd een uitzonderlijk goede speler.
Tap was de eerste speler van ADO Den Haag die het Nederlands elftal haalde. In 33 interlands scoorde hij maar liefst 17 doelpunten. Hij speelde 247 officiële competitiewedstrijden voor ADO, waarin hij 239 keer scoorde, mede dankzij 21 hattricks!
Opvallend was dat Tap geen snelle spits was. Hij moest het vooral hebben van zijn techniek. Soms wachtte hij gepasseerde verdedigers op om ze nog een keer uit te spelen. Ondanks zijn klasse won ADO in zijn tijd nooit prijzen.
Dmitri Bulykin: Een Seizoen van Onvergetelijke Impact
"Look, only muscles", zei Dmitri Bulykin. Meer was er niet nodig om John van den Brom te overtuigen hem aan te nemen. De grote Russische spits kwam in 2010 op dertigjarige leeftijd naar Den Haag.
Lees ook: Hockeykeepers en de veranderende spelregels
Bulykin had al een redelijke carrière achter de rug, maar had moeite om zijn draai te vinden bij clubs als Bayer Leverkusen, Anderlecht en Fortuna Düsseldorf. Bij ADO Den Haag had hij slechts één seizoen nodig om een blijvende indruk te maken.
Mede dankzij de 22 doelpunten van Bulykin plaatste ADO Den Haag zich voor het eerst in 24 jaar weer voor Europees voetbal. Hij werd topscorer van de Eredivisie en vestigde het record van meeste doelpunten als buitenlander in een seizoen bij ADO.
Wilfried Kanon: Een Rots in de Branding
Wilfried Kanon kwam 130 keer uit voor ADO Den Haag en behoort tot de beste verdedigers die de club ooit heeft gehad. Van 2014 tot en met 2019 droeg hij het Haagse logo op zijn borst.
De linksbenige verdediger speelde ook voor het nationale elftal van Ivoorkust. In 2015 won hij de Afrika Cup met Ivoorkust, na een spannende strafschoppenreeks waarin hij zelf de achtste strafschop benutte.
Nasser El Khayati: De Baltovenaar
Abdenasser El Khayati is één van de beste ADO-spelers na 2000. In 2017 werd de aanvallende middenvelder gehuurd van Queens Park Rangers. Na afloop van het seizoen tekende hij een definitief contract voor twee seizoenen bij ADO.
El Khayati was een baltovenaar die van onschatbare waarde was. In 2019 maakte hij de overstap naar Qatar, maar in 2021 keerde hij terug naar ADO.
Guus Haak: Een Multitalent
Guus Haak is zonder twijfel één van de beste spelers die ADO ooit heeft gekend. In 1956 sloot hij zich aan bij het eerste team. Vanaf dat moment werd duidelijk dat Haak een waar multitalent was. Hij kon als back, middenvelder en aanvaller spelen.
Haak ontwikkelde zich als tweebenige speler met een fluwelen techniek. Met ADO bereikte hij twee keer de finale van de KNVB Beker, maar beide keren werd de beker niet gewonnen. In 1962 debuteerde hij voor het Nederlands elftal. Na dat jaar maakte Haak de overstap naar Feyenoord.
Eigen Jeugd: Lex Immers en Ekrem Kahya
ADO Den Haag staat niet bekend om zijn jeugdopleiding, maar er zijn wel degelijk spelers die door ADO zijn opgeleid. Lex Immers is een kind van de club. In 2007 maakte de middenvelder zijn debuut in het groen-gele shirt.
Binnen de kortste keren werd Immers een vaste waarde en hielp hij ADO aan de promotie naar de Eredivisie. In 2010 beleefde ADO zijn beste seizoen sinds 35 jaar, mede dankzij de dertien goals van Immers.
Ook Ekrem Kahya is een product van de ADO-jeugdopleiding. Hij stond bekend om zijn passie voor het spel en de club. Kahya speelde doorgaans als verdedigende middenvelder, waar hij veel controle opeiste. Na meer dan honderd wedstrijden verliet Kahya ADO in 2002, maar later keerde hij terug voor nog één seizoen.
Culthelden: Tom Beugelsdijk en Aad Mansveld
Sommige oud-voetballers van ADO kregen de titel "cultheld". Tom Beugelsdijk en Aad Mansveld zijn allebei grote begrippen geworden binnen de voetbalclub.
Tom Beugelsdijk groeide als jeugdspeler uit tot cultheld van ADO. "De Witte Reus" gaf altijd honderd procent voor zijn team en was geliefd bij het publiek. Zijn naam is een begrip geworden in Den Haag en daarbuiten.
Eén van de grootste ADO-culthelden is Aad Mansveld. De verdediger behoort tot de beste voetballers van de jaren '60 en '70. Met bijna 500 wedstrijden is Mansveld de speler die de meeste duels speelde voor ADO. Hij was een kind van de club en bleef ADO trouw, ondanks interesse van andere topclubs.
De turbulente jaren '70: Fusie, Bekerwinst en Europees Voetbal
De jaren '70 waren een roerige periode voor ADO Den Haag, met zowel sportieve successen als organisatorische veranderingen.
In 1971 fuseerde ADO met Holland Sport tot FC Den Haag. Deze fusie was niet onomstreden, en veel supporters van beide clubs hadden moeite met de nieuwe situatie.
Ondanks de scepsis draaide FC Den Haag redelijk mee in de Eredivisie en bereikte het zelfs de finale van de KNVB Beker in 1972, die echter verloren werd van Ajax.
Het absolute hoogtepunt van de jaren '70 was de winst van de KNVB Beker in 1975. In de finale werd FC Twente verslagen met 1-0 door een doelpunt van Henk van Leeuwen. Deze overwinning betekende dat FC Den Haag zich plaatste voor de Europa Cup II.
In het seizoen 1975-1976 zorgde FC Den Haag voor een sensationeel Europees avontuur. Na overwinningen op onder meer RC Lens bereikte de club de kwartfinale, waarin het nipt werd uitgeschakeld door West Ham United na twee spectaculaire wedstrijden.
Na 1975: Wisselende Successen en de Brand in het Zuiderpark
Na de succesvolle jaren '70 kende ADO Den Haag wisselende periodes. De club maakte diverse keren promotie en degradatie mee.
Een dieptepunt was de brand in de oude houten Eretribune in het Zuiderpark in 1982. Deze brand werd aangestoken door een aantal supporters na een kansloze nederlaag tegen FC Haarlem.
In het seizoen 1985-1986 beleefde FC Den Haag weer een succesvol jaar. Onder leiding van trainer Rob Baan promoveerde de club naar de Eredivisie.
De KNVB Bekerwinst van 1975: Een Terugblik
De KNVB Bekerwinst van 1975 wordt beschouwd als één van de grootste sensaties in de clubhistorie. Niemand had verwacht dat FC Den Haag, dat met hangen en wurgen de finale had bereikt, zou winnen van het favoriete FC Twente.
De aanloop naar de finale verliep allesbehalve vlekkeloos. Er waren problemen met blessures en een gebrek aan scorend vermogen. Bovendien was er een rel rond speler Tscheu-la Ling, die door de spelersgroep tot persona non grata was verklaard.
Ondanks alle tegenslagen wist FC Den Haag de finale te winnen. Het winnende doelpunt werd gemaakt door Henk van Leeuwen na een voorzet van Dojo Perazic. Aanvoerder Aad Mansveld mocht uit handen van Prins Claus de KNVB Beker in ontvangst nemen.
De terugreis naar Den Haag was een ware glorietocht, met een huldiging op het balkon van het oude stadhuis.
Ton Thie: Een Laatste Eerbetoon
Met groot verdriet heeft ADO Den Haag kennisgenomen van het overlijden van Ton Thie. De voormalig doelman was volgens velen de beste aller tijden van ADO Den Haag.
Thie diende ADO en FC Den Haag van 1964 tot en met 1976 en keepte een indrukwekkend aantal wedstrijden. Hij was een doelman met katachtige reflexen, die goed anticipeerde en heer en meester was in luchtduels.
ADO Den Haag is Ton Thie dankbaar voor alles wat hij voor de club heeft gedaan en betekend.
De Oprichting en Vroege Jaren van ADO
De vereniging ADO zag het levenslicht in het café "Het Hof van Berlijn" in Den Haag. Het waren jongens die dagelijks voetbalden aan de voet van de Haagsche Toren.
In 1913 stapte ADO over naar de 3e klasse bij de Nationale Voetbal Bond. In het seizoen 1913/1914 legde ADO beslag op haar eerste kampioenschap in de NVB.
In 1918/1919 promoveerde de club naar de 2e klasse en speelde voor het eerst in een Rood-Groen shirt met Witte broek. In het seizoen 1926/1927 speelde ADO voor het laatst in de 2e klasse.
Wim Tap: Een Buitengewone Speler in een roerige tijd
Wim Tap speelde aanvankelijk samen met zijn broer Gerard bij VIOS. Samen gingen ze in de zomer van 1922 naar ADO. Daar kwamen de kwaliteiten van de geboren aanvaller direct aan het licht.
Na de verhuizing naar het Zuiderpark in 1925 was er voor Tap direct een hoogtepunt. Dat seizoen realiseerde hij liefst zes hattricks en werd hij debutant bij Oranje.
Tap ontwikkelde zich tot een aanvaller van buitengewone klasse. Hij verhief zijn pingelneigingen tot ware kunst waarbij tegenstanders werden dolgedraaid. Hij oogstte bewondering bij de toeschouwers, maar zijn echte fans waren ook vaak de wanhoop nabij.
Zijn laatste interland speelde Tap in 1931. Op zijn 31ste stopte hij als actief voetballer bij ADO.