De Beginjaren: Voetbal in Westerhaar voor de Fusie
Al ver voor de Tweede Wereldoorlog werd er in Westerhaar gevoetbald. In 1924 verzocht Victoria (God der overwinning) Westerhaar al toelating tot de Twentse Voetbal Bond. Er werd gespeeld op een veld naast de begraafplaats. Rond 1929 werd Voetbal Vereniging Excelsior (V.V.E.) opgericht. V.V.E. speelde op een stoppelveld ten zuiden van de Twistveenweg naast Café Snippe. Enige jaren later verhuisde men naar een locatie ten noorden van de Twistveenweg, tegenover het terrein waar nu de waterzuiveringsinstallatie staat. Het stuk grond was eigendom van boer Germs. In 1941, tijdens de oorlog, werd de naam Wiekse Boys gekozen en werd weer van terrein gewisseld. Men speelde op een stuk grond dat toebehoorde aan boer Blaakmeer. Ze werden ingedeeld in de tweede klasse T.V.B.
De Fusie: Geboren uit Noodzaak
Twee clubs in een betrekkelijk klein dorp bleek te veel van het goede. Veldennood, gebrek aan spelers en financiële middelen brachten beide clubs bij elkaar. Felle tegenstanders werden gedwongen om samen te werken binnen één club. Dit was de enige kans om in het dorp te blijven voetballen. Er werd een vergadering uitgeschreven die plaats zou vinden in Café Stoffer Snippe aan de Wieke. Mensen die deze fusie-vergadering bijwoonden waren o.a.: Swier Alberts, Hilbert van Tebberen en Meester Koek, de toenmalige voorzitter van Wiekse Boys.
De Geboorte van Voorwaarts
Er moest een nieuwe naam komen, wat na enig overleg Voorwaarts werd. De naam Voorwaarts symboliseerde tevens de gedachte dat men met elkaar voorwaarts moest. Voorwaarts werd ingedeeld in de eerste klasse van de T.V.B. zaterdag. Doordat Wiekse Boys meer leden had dan Victoria werd het nieuwe eerste elftal verdeeld met 60% Wiekse Boys spelers en 40% Victoria spelers. Mr. Koek werd de nieuwe voorzitter van deze nieuwe vereniging. Voorzitter Mr. Men begon de nieuwe competitie met 4 senioren- en 2 junioren elftallen.
De eerste wedstrijd van Voorwaarts was om de Pley van der Bosch beker waar naast Voorwaarts ook D.E.T.O. en D.O.S. ’37 aan mee deden. Na alle commotie rond de fusie was het zaak Voorwaarts omhoog te krijgen. Men speelde als nieuwe vereniging in de eerste klasse T.V.B. Daarin speelde men tegen onder andere Enter Vooruit, Juliana ’32 en O.N. Ook waren er de tweede elftallen van Excelsior, Achilles en Sparta in vertegenwoordigd. Een nieuw veld, trainingsveld en wasgelegenheid werden Voorwaarts toegezegd. Toch moest men zich eerst op een andere locatie redden. De eerste trainer werd aangesteld. Training stelde in die tijd niet veel voor. De eerste trainer Assie van Veen gaf veel looptraining, mede omdat er ook weinig materiaal aanwezig was. Voorzitter J. Het eerste jaar eindigde men als vierde met vijftien punten uit veertien wedstrijden. Toch mocht trainer van Veen blijven, maar het seizoen 1951-1952 werd geen progressie gemaakt. Ook nu eindigde men als vierde nu met 18 punten uit veertien wedstrijden. Nog steeds had Voorwaarts geen nieuw onderkomen. Tijdens de ledenvergadering van 1952 werd voorzitter Koek opgevolgd door de heer Schuurman.
De Eerste Stappen naar een Eigen Onderkomen
Op 13 maart 1952 was er de eerste officiële aanvraag van de gemeente aan de Nederlandse Heidemaatschappij voor een begroting betreffende de aanleg van één voetbalveld, één oefenveld en één korfbalveld voor het voetballen van zes elftallen, het korfballen van twee twaalftallen en het gebruik van drie lagere scholen met een totaal van 460 leerlingen. Men kreeg bezoek van de K.N.V.B. dat de sportvelden moest keuren. Het werd door de drie heren voorlopig goedgekeurd mits er voor 1 oktober 1952 twee behoorlijke kleedkamers, een appartement voor de scheidsrechter, een behoorlijke wasinrichting en een zindelijk privaat aanwezig waren. De gemeente kocht een houten gebouwtje van 4 bij 7,5m dat later is over te plaatsen naar het nieuwe terrein. Het seizoen 1952-1953, ook nog met trainer van Veen, leverde een tweede plaats op achter S.V.Z.W.
Lees ook: Jeugdtoernooi met een warm hart: Jasper Wolters
Voetbal in de Praktijk: Leren Ballen en Haarnetjes
Leuk om te vermelden is dat er gespeeld werd met een leren bal die met veters in elkaar werd gezet. Daarom droeg men in die tijd allemaal een haarnetje om de bal te kunnen koppen. En dan nog stond de veter als een tatoeage op het voorhoofd gedrukt. Op zaterdagmiddag was de wedstrijd. Doordat de spelers eerst moesten werken begon de wedstrijd om 16.00 uur. Er kwam langzaam maar zeker saamhorigheid in de vereniging.
Communicatie in de Gouden Eeuw
Hoe was de communicatie in die tijd zou je je afvragen. De aanvoerder van het elftal was in die tijd al snel een postbode. Hij kreeg kaarten mee met daarop vermeld de tegenstander, de tijd dat men aanwezig moest zijn enz. en moest op zijn fiets het dorp rond om deze bij de spelers te bezorgen.
Wisselingen op de Bank en Uitzicht op een Nieuw Terrein
Ondanks de tweede plek van het vorige seizoen moest trainer van Veen plaats maken voor trainer Jaarsma. Deze trainer eindigde in het seizoen 1953-1954 eveneens tweede achter kampioen O.N. met 18 punten uit veertien wedstrijden. Men keek enorm uit naar het nieuwe terrein.
De Opening van het Nieuwe Sportterrein: Een Feestelijke Gelegenheid
Na maanden van werkzaamheden en voorbereidingen kwam het nieuwe onderkomen klaar. Op 16 oktober 1954 was het dan eindelijk zo ver. Om half drie opende burgemeester Huyssen van Kattendijke het nieuwe sportterrein, gadegeslagen door vele belangstellenden, waaronder het college van burgemeester en wethouders, verschillende leden van de raad, hoofd van de Nederlandse Heidemaatschappij, de hoofdopzichter en personeel van de gemeente dat met de uitvoering belast was. Nadat de muziekvereniging "Soli Deo Gloria" opwekkende tonen liet horen nam de burgemeester het woord. "Sportbeoefening kan ontlastend en bevrijdend werken op lichaam en geest. Sportbeoefening kweekt teamgeest, eerlijkheid, snel reactievermogen en geestelijke concentratievermogen. Sportiviteit mag nooit eindigen bij het verlaten van het sportterrein. Er zijn hogere waarden in het leven dan een gewonnen wedstrijd". Vele sprekers, waaronder de voorzitter van D.E.T.O., een afgevaardigde van de T.V.B. en dominee Droppers namen het woord en wensten Voorzitter F. Vos van S.D.O. en H.J. Koek van Voorwaarts veel geluk met hun nieuwe onderkomen. De gebroeders Klinkhamer schonken de vereniging een wisselbeker en de heren van de Keuken en Reekers een pracht van een voetbal. Het terrein werd geopend met de competitiewedstrijd Voorwaarts-Vroomshoopse Boys, waarvan burgemeester Huyssen van Kattendijke de aftrap verrichtte.
Entreegelden en de Structuur van de Vereniging
Een nieuw onderkomen waarop men apetrots was. Daar hoorden natuurlijk entreegelden bij. De entree bedroeg in die tijd toch al één gulden en wilde je op een bankje zitten, die rondom het veld waren geplaatst kostte dat nog eens een kwartje extra. Dit werd uitermate streng gecontroleerd. Het seizoen 1954-1955 werd ook geen kampioensjaar. De vereniging kreeg meer gestalte. Zo werden op 8 januari 1955 de Statuten en huishoudelijke reglementen vastgesteld. Daaruit kunnen we opmaken dat er al een redelijke structuur binnen de vereniging aanwezig was. Zo waren er de volgende commissies: a. elftallencommissie die belast was met het samenstellen van de elftallen, b. kascommissie die ten minste eens per jaar de penningmeester controleerde op diens kasbeheer, boeken en bescheiden en c.
Lees ook: Het leven van Jeroen Krabbé
Contributie en Lidmaatschap
In deze statuten en huishoudelijke reglementen kunnen we de eerste bedragen van lidmaatschap vinden. De contributie van gewone werkende leden bedroeg een kwartje per week, terwijl juniores een dubbeltje per week betaalden. Zogenaamde ereleden en leden van verdienste konden van het betalen van contributie worden vrijgesteld. Intredegeld voor senioren bedroeg ƒ 3,-- waarin eerste keuring en reglement waren inbegrepen.
Meer Lijn in de Vereniging en een Clublied
In het seizoen 1955-1956 werd Voorwaarts onder de nieuwe trainer Volkerink derde met 18 punten uit veertien wedstrijden. Er kwam steeds meer lijn in de nieuwe vereniging en het eerste elftal begon steeds beter te presteren. Er ontstond een grote saamhorigheid. Wanneer iemand op zaterdag het werk niet op tijd af kreeg hielp de rest van de ploeg mee om allen maar op tijd op de voetbal te kunnen zijn. Elke vereniging in die tijd had een clublied. De nieuwe vereniging had er dus nog geen. Op 19 augustus 1956 werd ons clublied geboren. "Komend uit de Vriezenveensewijk en uit de Westerhaar", was een van de regels die geschreven werd. Het clublied is in onze historie zelfs op plaat verschenen. De Roffels, een band die veel in ons dorp optrad, heeft het lied opgenomen en uitgebracht. Het clublied is nog steeds in originele vorm.
Bijna Kampioen en een Nieuwe Voorzitter
Trainer Volkerink mocht blijven en hij werd met het eerste elftal in het seizoen 1956-1957 tweede met 18 punten uit veertien wedstrijden. Men had maar twee punten minder dan kampioen BCSV. Voorzitter S. 1958 werd S. van Dijk gekozen tot voorzitter en volgde hij voorzitter J. Schuurman op.
Het Kampioenschap van 1958: Een Historisch Moment
In dat jaar maakte trainer Volkerink Voorwaarts voor het eerst in haar bestaan kampioen. Met 24 punten uit veertien wedstrijden werden we kampioen in de eerste klasse T.V.B. en zou Voorwaarts het volgende seizoen uitkomen in de vierde klasse K.N.V.B. Een historisch moment om voor het eerst in het bestaan uitkomen tegen louter eerste elftallen en grotere clubs. Een groot feest in het dorp barstte uit. Veel meer is er van dat kampioenschap niet bekend. Toch betekende het kampioenschap het afscheid van trainer Volkerink. Trainer J. van Veen volgde hem op en had de moeilijke klus om Voorwaarts in het seizoen 1958-1959 te laten slagen in de vierde klasse K.N.V.B.
Betere Jaren en Koninklijke Goedkeuring
Vanaf 1960 kwamen toch wel betere jaren voor Voorwaarts. Trainer J. van Veen eindigde in het seizoen 1959-1960 als tweede achter Vroomshoopse Boys met 23 punten uit 18 wedstrijden. Een knap resultaat en met goede vooruitzichten. Op 14 maart 1960 kregen de statuten van v.v. Voorwaarts de Koninklijke goedkeuring door de Officier van justitie de Edelachtbare mr. De Walle. Ondanks een tweede plaats in de competitie moest trainer van Veen plaats maken voor trainer Schikker. Het ging aardig goed onder zijn leiding. Een goed team met vele mogelijkheden. Ook zouden er in de komende jaren goede jeugdspelers doorbreken.
Lees ook: Het verhaal van Marthijn Wolters in het volleybal
Kampioenschap in de Vierde Klasse K.N.V.B. in 1961
In het seizoen 1960-1961 werd Voorwaarts kampioen in de vierde klasse K.N.V.B. De kranten schreven over een goed sluitende ploeg met snelle aanvallers en qua positiespel en raffinement het beste team. De kampioenswedstrijd was in Vroomshoop tegen de plaatselijke Boys. Men had aan één punt genoeg om zich kampioen te noemen. Voor vele honderden supporters speelden de oranje hemden, zoals Voorwaarts in die tijd werd genoemd, een goede wedstrijd. Vroomshoopse Boys was erg zenuwachtig. Een overwinning zou een beslissingswedstrijd tegen Voorwaarts betekenen. Maar Voorwaarts liet goed zien wie de beste was. Midvoor Platje raakte de lat en linksbuiten Drees schoot een enorme poeier tegen de paal. Ook hing er een doelpunt in de lucht, toen midvoor Platje een slechte uittrap van keeper Wolters met zijn hoofd retourneerde. De Boyskeeper kon sprintend en vallend nog net het leer voor de doellijn achterhalen. De Vroomshoopse Boys kreeg ook kansen maar stuitte op keeper Lubbelinkhof of de uitblinkende spil Kampherbeek en rechtsback Niks. Vlak voor rust scoorde Voorwaarts dan toch. Drees kwam handig langs de tegenstander en schoot op doel. Keeper Wolters liet de bal los, waardoor linksbinnen Snippe kon profiteren: 0-1. Een kwartier na rust vergrootten de oranjehemden de voorsprong. Na een goede pass van linksbinnen Snippe ging Drees langs de vleugel en schoot de 0-2 in de touwen. Toch kreeg Vroomshoopse Boys nog een tegengoal. Een minuut voor tijd werd een scrimmage door de Boys afgerond, maar dat kon het feest niet meer bederven. Na het laatste fluitsignaal werd het veld van de Boys met een groot aantal supporters van de kampioen overstroomd en werden de favorieten op de schouders genomen. In het M.C.C. te Vroomshoop werden allereerst de gelukswensen aangeboden door de K.N.V.B. De heer Averink roemde de sportiviteit, de uitstekende ploeggeest en de homogeniteit van het elftal. Vervolgens werd de kampioensploeg met trainer ingehaald in ons dorp. Vanaf de Vroomshoopseweg ging het in optocht, vooraf gegaan door de muziekvereniging S.D.G., gevolgd door vele belangstellenden naar café "de Wieke". Langs de weg stonden vele drommen toeschouwers. In het café werden de helden enkele consumpties en een broodmaaltijd aangeboden. Afgevaardigden van verenigingen in de omgeving kwamen de kampioen gelukwensen.
Promotiewedstrijden en Naar de Derde Klasse
Dit kampioenschap betekende niet automatisch promotie. Er moesten nog promotiewedstrijden gepeeld worden. In Ede moest men aantreden tegen DTS’35. Vele honderden supporters die de verre reis trotseerden zagen de wedstrijd eindigen in 0-0. Van de wedstrijd tegen CSV uit Zwolle kunnen we niets terug vinden, maar het was Voorwaarts dat de promotie in de wacht sleepte. Op naar de 3e klasse. Het reizen kon beginnen. Hoe hoger men voetbalt hoe verder de tegenstanders. Gelukkig had men in ons dorp een busonderneming die aardig aan de weg timmerde. Bets Schepers was toen ook al een groot voetbalfan en zat in het bestuur van v.v. Voorwaarts. Hij regelde alles op het gebied van het vervoer. Apeldoorn, Elburg en Nunspeet waren zoal de tegenstanders waar men naar toe moest. Met elkaar in een bus naar een tegenstander schept eenheid en gezelligheid in de ploeg. Trainer Schikker wist daar goed gebruik van te maken.
Een Goed Resultaat in de Derde Klasse
Voor het eerst in de derde klasse K.N.V.B. werd Voorwaarts derde met 23 punten uit 18 wedstrijden achter kampioen Excelsior en Apeldoorn, die respectievelijk 30 en 28 punten uit evenzoveel wedstrijden vergaarden. Een goed resultaat voor zo’n kleine vereniging.
tags: #jasper #wolters #toernooi #geschiedenis