Het Italiaanse voetbal staat bekend om zijn rijke historie en successen, maar de laatste jaren kent het wisselvalligheid. Na een sterke periode kan een vroege uitschakeling of een mislukte kwalificatiereeks volgen. Het Italiaans voetbalelftal onder 20 vormt hierop geen uitzondering. Dit artikel werpt een blik op de huidige situatie van het Italiaanse voetbal, met speciale aandacht voor de uitdagingen en talenten binnen het team.
Een golfbeweging van successen en teleurstellingen
Het Italiaanse voetbal heeft een roemrucht verleden, met als hoogtepunt de wereldtitel in 2006. Echter, na die triomf volgde een periode van ups en downs. Op het WK van 2010 in Zuid-Afrika werd Italië al in de groepsfase uitgeschakeld. Twee jaar later bereikte het land de EK-finale, die verloren werd van Spanje. Op het WK van 2014 in Brazilië was wederom de groepsfase het eindstation.
De situatie verslechterde verder toen de viervoudig wereldkampioen zich niet wist te plaatsen voor het WK van 2018 in Rusland. Het uitgestelde Europees kampioenschap van 2020, dat vanwege de coronacrisis pas in 2021 plaatsvond, werd verrassend gewonnen. Echter, de vreugde was van korte duur, want Italië was wederom afwezig op het WK in Qatar.
Ook de kwalificatiereeks voor het EK van volgend jaar verloopt moeizaam. Er werd twee keer verloren van Engeland en gelijkgespeeld in Noord-Macedonië. Deze wisselvalligheid tekent de huidige situatie van het Italiaanse voetbal.
Structurele problemen en gebrek aan aanwas
Volgens sportjournalist Jurriaan van Wessem, die het Italiaanse voetbal al jaren volgt, heeft de Italiaanse bond te lang vastgehouden aan de oude garde. Bovendien is er een gebrek aan nieuwe aanwas. Dit komt mede doordat nog geen veertig procent van de spelers in de Serie A Italiaans is. Hierdoor worden er weinig spelers van internationaal niveau ontwikkeld.
Lees ook: EK-kansen Italië
Voetbaljournalist David Endt is het met Van Wessem eens en wijst op een specifiek probleem: het ontbreken van een spits die wedstrijden kan winnen. "Bij Italië ontbreekt het al heel lang aan een spits die wedstrijden kan winnen. De topscorer aller tijden van Italië (Luigi Riva, red.) maakte zijn laatste doelpunt vijftig jaar geleden. Op die cruciale positie missen ze de zekerheid van doelpunten."
De EK-winst van 2021 als uitzondering
Van Wessem vindt het des te knapper dat voormalig bondscoach Roberto Mancini het EK van 2021 won, met oude sterkhouders als Leonardo Bonucci en Giorgio Chiellini achterin. "Italië was niet de beste op het EK, maar was wel lastig te verslaan. Dat is natuurlijk de truc om ver te komen." Hij vergelijkt het met de onverwachte EK-titel van Griekenland in 2004, al is er volgens Van Wessem wel een verschil qua voetbalhistorie tussen beide landen.
De revolutie van Mancini en de focus op talent
Na het gemiste WK in Rusland kreeg Roberto Mancini de taak om het Italiaanse elftal nieuw leven in te blazen. Hij gaf de ploeg weer smoel en bereikte overtuigend het EK, met tien overwinningen in evenveel kwalificatiewedstrijden. Mancini gaf verschillende talenten een kans, waaronder Gianluigi Donnarumma, Nicolò Barella en Nicolò Zaniolo.
Mancini keek verder dan leeftijd en hechtte weinig waarde aan de club waar iemand speelde. Barella en Tonali debuteerden als speler van Cagliari en Brescia, terwijl ook het kleine Sassuolo geregeld een international leverde. Deze aanpak werd gezien als een revolutie in het Italiaanse voetbal.
Volgens Fabio Licari, volger van de nationale ploeg voor La Gazzetta dello Sport, heeft Mancini iets blijvend veranderd. Hij is van mening dat goede jonge spelers in de toekomst sneller in het nationale elftal zullen spelen en niet in de onder 21 blijven hangen.
Lees ook: Alles over het Italiaanse elftal
Spectaculair voetbal en het ontbreken van vedetten
Wat behalve de tien kwalificatiezeges opvalt, is het voetbal dat Italië op de mat legt. De tijden van 'catenaccio' zijn voltooid verleden tijd, de 'Azzurri' koesteren het balbezit op een on-Italiaanse manier en zoeken waar mogelijk de aanval. Mancini besloot dat Italië moest spelen als Barcelona en Manchester City, als de beste ploegen van Europa.
Italië presteert echter zonder grote vedetten, zonder een Roberto Baggio- of Francesco Totti-figuur. Gevraagd naar de ster van dit Italië noemt Licari Marco Verratti, Leonardo Bonucci en Giorgio Chiellini, maar hij ziet de toekomst in Nicolò Zaniolo. Hij beschouwt Zaniolo als een ongelooflijk talent, maar benadrukt dat zijn professionaliteit verbeterd moet worden om een echte superster te worden.
De selectie van Italië op het EK 2021
Een blik op de selectie van Italië op het EK 2021 geeft een goed beeld van de spelers die op dat moment de basis vormden van het team. De definitieve 26-koppige selectie bestond uit de volgende spelers:
- Doelmannen: Gianluigi Donnarumma (Milan), Alex Meret (Napoli), Salvatore Sirigu (Torino)
- Verdedigers: Francesco Acerbi (Lazio), Alessandro Bastoni (Inter), Leonardo Bonucci (Juventus), Giorgio Chiellini (Juventus), Giovanni Di Lorenzo (Napoli), Emerson (Chelsea), Alessandro Florenzi (Paris), Leonardo Spinazzola (Roma), Rafael Tolói (Atalanta)
- Middenvelders: Nicolò Barella (Inter), Federico Bernardeschi (Juventus), Federico Chiesa (Juventus), Bryan Cristante (Roma), Jorginho (Chelsea), Manuel Locatelli (Sassuolo), Lorenzo Pellegrini (Roma), Stefano Sensi (Inter), Marco Verratti (Paris)
- Aanvallers: Andrea Belotti (Torino), Domenico Berardi (Sassuolo), Ciro Immobile (Lazio), Lorenzo Insigne (Napoli), Giacomo Raspadori (Sassuolo)
Lees ook: Superga-vliegramp: het verlies van een legendarisch team
tags: #italiaans #voetbalelftal #onder #20 #informatie