De Geschiedenis van IJshockey Vereniging Eindhoven Kemphanen en het IJshockey in Nijmegen

Inleiding

IJshockey heeft in Nederland een rijke historie, met name in steden als Nijmegen en Eindhoven. Dit artikel belicht de geschiedenis van het ijshockey in Nijmegen, met speciale aandacht voor de rol van de Eindhoven Kemphanen en de interactie tussen beide clubs door de jaren heen. Van de pioniersjaren tot de recente successen, het Nijmeegse ijshockey heeft een prominente plek ingenomen in de Nederlandse ijshockeywereld.

De Vroege Jaren en Opkomst van Nijmegen (1969-1984)

De opkomst van het ijshockey in Nijmegen begon in 1969, met de opening van de ijsbaan aan de Heijendaalseweg. IJshockey bleek al snel populair bij zowel jonge spelers als toeschouwers. In 1971 promoveerde de club naar het hoogste niveau, waar het zich al snel vestigde als een van de meest toonaangevende ijshockeysteden van Nederland. In dezelfde periode debuteerden ook clubs uit Heerenveen en Utrecht op het hoogste niveau.

In deze periode werd de basis gelegd voor een succesvolle toekomst. Terwijl Heerenveen in de tweede helft van de jaren '70 besloot om voornamelijk spelers van buiten te halen, koos Nijmegen onder leiding van coach Alex Andjelic voor een andere filosofie: het opleiden van eigen spelers. Jonge talenten kregen de kans om zich op het hoogste niveau te ontwikkelen.

Alex Andjelic: De Vader van het Nijmeegse IJshockey

Alex Andjelic, geboren in Joegoslavië, wordt beschouwd als de vader van het Nijmeegse ijshockey. Eind jaren zestig kwam hij naar Nijmegen en leidde hij als jeugdcoach een gouden generatie op, met spelers als Ben Tijnagel, Fred Homburg, Harrie van Heumen, Michel Moons, Eric Mater en Henri en Johan Stoer. Naast zijn rol als coach in Nijmegen bouwde Andjelic een internationale loopbaan op en keerde altijd terug naar Nijmegen, waar hij meer generaties spelers opleidde.

Het Eerste Landskampioenschap (1984)

Het eerste grote succes voor het Nijmeegse ijshockey kwam in het seizoen 1983-1984. Onder leiding van coach Alex Andjelic veroverde een team vol talenten uit de eigen jeugdopleiding het landskampioenschap. Dit was een historische prestatie, omdat het team bestond uit maar liefst 18 spelers uit de eigen kweek, waaronder Jan Bruysten, Harry van Heumen, Fred Homburg, Frank Janssen, Henri Stoer, Rob van Steen en Ben Tijnagel. In de eindronde versloeg Nijmegen onder andere Feenstra Verwarming Heerenveen, dat in de bekercompetitie nog oppermachtig was. In 1985 was het Deko Builders Amsterdam dat de kampioenstitel won, voor het eerst in 35 jaar. Nijmegen zag in deze periode belangrijke spelers vertrekken naar Rotterdam.

Lees ook: Bekerfinale Den Haag - Heerenveen

In 1988 was het echter opnieuw raak voor Nijmegen. Met zeven spelers die er in 1984 ook al bij waren, en een productief import-duo Jim Aldred en Robert Forbes, won Spitman Nijmegen de eindronde en versloeg in de finale Heerenveen.

De Gouden Generatie Herleeft (1993)

Na vijf jaar keerde in het seizoen 1992-1993 de gouden generatie terug, versterkt met talenten als Theo Kruger en Tommie Speel. Flame Guards Nijmegen versloeg Rotterdam in de halve finale en won de door incidenten gekleurde finaleserie tegen Geleen.

Incidenten en Nieuwe Successen in de Jaren '90

De jaren '90 stonden voor Nijmegen in het teken van zowel successen als incidenten. In het seizoen 1993-1994 werd de derde halve finale wedstrijd tegen Tilburg gestaakt en werd Nijmegen uit de competitie genomen. Ondanks deze tegenslagen bleef Nijmegen succesvol. In januari 1996 won Fulda Tigers de bekerfinale tegen Tilburg, en in de play-offs stonden de Tigers opnieuw tegenover Tilburg. Nijmegen schaarde zich in het goede gezelschap van dynastiestichters met vier titels op rij in deze periode.

Recente Geschiedenis en Heden

Na de successen in de jaren '90 kende Nijmegen een periode van wisselende resultaten. De club stond onder verschillende namen bekend, waaronder Nijmegen Tigers, Emperors en Devils. In 2007 werd de naam Devils gekozen, met Ahoud Schilders als hoofdsponsor.

Kampioen in 2019 en de Rol van Eindhoven Kemphanen

In 2019 beleefde Ahoud Devils Nijmegen een historisch seizoen door ongeslagen kampioen te worden in de Eredivisie en de play-offs. In de finaleserie werd afgerekend met Eindhoven Kemphanen. Dit kampioenschap was extra bijzonder voor Kevin en Mitch Bruijsten, die na het verlies van hun vader samen een titel wonnen voor hun stad.

Lees ook: Alles over ijshockeyschaatsen maat 39 voor dames

De overwinning op Eindhoven Kemphanen in de finale van 2019 benadrukt de rivaliteit en de sportieve band tussen de twee verenigingen. Hoewel de informatie over de Eindhoven Kemphanen zelf beperkt is in de beschikbare tekst, is hun rol als tegenstander in een cruciaal moment van de Nijmeegse ijshockeygeschiedenis significant.

Ereleden van Ahoud Devils Nijmegen

Ahoud Devils Nijmegen eert de mensen die door de jaren heen een cruciale rol hebben gespeeld in de groei en ontwikkeling van de club.

  • Alex Andjelic: Zoals eerder vermeld, is Alex Andjelic de vader van het Nijmeegse ijshockey. Hij leidde talloze spelers op en was de coach van het kampioensteam in 1984.
  • Eef Gerritsen: Eef Gerritsen leverde een enorme bijdrage aan het succes van het ijshockey in Nijmegen. Hij was de uitbater van de kantine op de oude ijsbaan en was nauw betrokken bij de sport. Onder zijn voorzitterschap won Devils de nationale beker en het landskampioenschap.
  • Ben Tijnagel: Bennie Tijnagel is een van de grootste ijshockeytalenten die Nederland ooit heeft gehad. Hij speelde een belangrijke rol in het kampioensteam van 1984 en speelde 56 interlands voor het Nederlands team. Uit eerbied voor Tijnagel draagt niemand in Nijmegen het nummer elf nog op zijn shirt.
  • Simon en Kitty Homburg: De familie Homburg stond financieel altijd klaar om de club te helpen en geldt als een van de trouwste sponsoren in de geschiedenis van het Nijmeegse ijshockey.

Bandy in Nijmegen

Naast ijshockey is er in Nijmegen ook een actieve bandyvereniging. Bandy is een balsport die op het ijs wordt gespeeld en de voorloper is van het ijshockey en veldhockey.

Reflectie op een Speler: Floris van Elten

De tekst bevat ook een reflectie van ijshockeyspeler Floris van Elten, hoewel niet direct gerelateerd aan de geschiedenis van Nijmegen of Eindhoven, geeft het wel een inkijk in het leven van een moderne ijshockeyspeler. Een slepende liesblessure achtervolgde Floris van Elten praktisch de hele ijshockeyjaargang 2019-2020. Hij liep de kwetsuur eind augustus op in het oefenduel tegen Iserlohn Roosters tijdens de tweede editie van de Thialf Icehockey Cup. Liefst 17 wedstrijden zagen de Trappers fans hem niet op het bevroren water. Hij deelt zijn ervaringen en toekomstplannen, wat een persoonlijk tintje aan het artikel geeft.

Van Elten vertelt over zijn jeugd in Singapore, waar hij nog nooit ijs had gezien, en hoe hij via een kerstijsbaan in Eindhoven bij de ijshockeyklas van Kemphanen terechtkwam. ‘Om te kunnen ijshockeyen ben ik mijn ouders veel dank verschuldigd. Ze hebben alles betaald en volgden me bij elke wedstrijd of toernooi. Speltechnisch heb ik enorm veel opgestoken van Bo, Josh en Leo van den Thillart. Hij was vier jaar lang mijn trainer in Den Bosch.’

Lees ook: Informatie over de Antwerpse IJshockey Clinic

Hij beschrijft de verantwoordelijkheid als verdediger: ‘Het is een cliché, maar je wint en verlies met z’n allen. Als verdediger bezet je een sleutelpositie in het team. Omdat je vlak voor je goalie speelt, kan een foutje zomaar een tegendoelpunt betekenen. Aan de andere kan een strakke eerste pass de basis zijn voor een snelle breakout. Praktisch elke aanval begint in het verdedigingsvak.’

Van Elten deelt ook bijgelovige rituelen, zoals het aantrekken van zijn uitrusting: ‘Zo trek ik eerst alles links aan en daarna pas rechts. Ook verander ik tijdens het seizoen regelmatig de kleur van mijn sticktape. Speel ik met wit en loopt dat niet lekker dan wissel ik naar zwart. En omgekeerd.’

Hij noemt Alex Ovechkin als zijn jeugdidool en sluit af met de lessen die hij van zijn ouders heeft geleerd: ‘Het belang om geduld te hebben en niet overal meteen op te reageren kreeg ik van mijn vader mee. Mijn moeder leerde me om te plannen en niet alles tot het laatste moment uit te stellen.’

tags: #ijshockey #vereniging #eindhoven #kemphanen #geschiedenis