Het Nederlands nationaal ijshockeyteam vertegenwoordigt Nederland in internationale ijshockeycompetities. De verantwoordelijkheid voor dit team ligt bij de Nederlandse IJshockey Bond (NIJB), die sinds 2017 bekend staat als IJshockey Nederland. De bond is opgericht in 1934 en organiseert de ijshockeysport in Nederland. De NIJB is een vereniging waarvan de ijshockeyclubs de leden zijn. Tijdens de algemene ledenvergadering kiezen vertegenwoordigers van de clubs het bondsbestuur en een aantal commissies. Kerntaken van de NIJB zijn het organiseren van de ijshockeycompetities en het selecteren, trainen en afvaardigen van nationale teams. Ook het ontwikkelen van de ijshockeysport in Nederland in de meest algemene betekenis van het woord, is een kerntaak van de bond. Voor de uitvoering van de kerntaken heeft de NIJB - fulltime en parttime - medewerkers in dienst. Een aantal van hen werkt op het bondsbureau in Eindhoven, anderen in het veld.
De Vrouwenijshockeyploeg
De Nederlandse ijshockeyploeg voor vrouwen bestaat sinds 1983. Echter, de geschiedenis van vrouwenijshockey in Nederland gaat verder terug, tot eind jaren 70 van de 20e eeuw. In die tijd speelden vrouwen al ijshockey, maar op een informele manier, zonder lidmaatschap van clubs. Het waren simpelweg groepen vrouwen die schaatsen aantrokken en een stick ter hand namen. Geleen en Groningen waren de plaatsen waar dit initiatief het eerst ontstond.
Vroege Ontwikkelingen
In 1980 sloten de Groningse pioniers zich aan bij GIJS Groningen. Kort daarna begonnen ook in Den Haag (Hokij Devils) en Roosendaal (Rose Valley Blues) vrouwenteams te ontstaan. De Falcon Girls uit Valkenburg a/d Geul waren in 1981 het eerste vrouwenteam dat zich officieel bij de N.IJ.B aansloot.
De Eerste Selectie
De eerste Nederlandse vrouwenijshockeyselectie werd gekozen in november 1983. De selectie bestond uit speelsters van de Falcon Girls, de Hokij Devils, Rose Valley Blues en GIJS Groningen. Er werden selectiewedstrijden georganiseerd tussen een 'Selectie Noord' en een 'Selectie Zuid'. In een derde wedstrijd versloeg Selectie Zuid de Selectie Noord en daaruit werd het uiteindelijke nationale team gekozen.
Team Holland
In 1987 werd er opnieuw een nationaal team gevormd. Omdat de kosten voor deelname aan internationale toernooien hoog waren (ongeveer fl 2000,-), konden alleen speelsters die dit konden betalen meedoen. Het team van 22 speelsters ging door het leven onder de naam: Team Holland. Met de 'zegen' van de Ned.
Lees ook: Bekerfinale Den Haag - Heerenveen
Internationale Competities
De IIHF (Internationale IJshockey Federatie) erkende de groeiende populariteit van vrouwenijshockey en besloot in 1990 het eerste officiële WK in Canada te organiseren. Tien landen hadden zich aangemeld, maar er was slechts plaats voor acht teams.
EK Deelname
In aanloop naar het WK werd in Nederland een selectie gevormd met centrale trainingen en wedstrijden. Men was voorbereid en in begin maart 1989 vertrok een selectie van 22 speelsters naar Engeland, waar 2 kwalificatiewedstrijden tegen Groot-Brittannië op het programma stonden. Dat eerste EK werd in Düsseldorf en Ratingen gehouden en er namen deel: Finland, Zweden, W-Duitsland, Noorwegen, Zwitserland, Denemarken, Tsjecho-Slowakije en Nederland. Nederland speelde 3 groepswedstrijden en verloor resp. van Zweden(0-12), Zwitserland(1-17) en Noorwegen(0-14). In de kruisfinales tegen Denemarken bewees men toch dat de 2 overwinningen in Groot-Brittannië geen toeval waren geweest. In 1990 speelde Nederland nog tegen Groot-Brittannië en W-Duitsland(2x) en verloor alle 3 wedstrijden.
EK in Tsjecho-Slowakije
In 1991 nam Nederland deel aan het 2e EK in Tsjecho-Slowakije. De wedstrijden in Frydeck Mysteck tegen Noorwegen (0-14), Finland (0-20), Frankrijk (1-4) en Zwitserland (1-7) leverden helaas geen overwinningen op. Ook de wedstrijd tegen Groot-Brittannië om de 9e plaats werd verloren.
Afwezigheid in 1993
In 1993 vond het eerste B-EK plaats in Frankrijk. Vanwege financiële problemen kon de NIJB de reis niet betalen, waardoor de Oranjevrouwen niet konden deelnemen.
Terugkeer in 1995
Na vier jaar afwezigheid keerde het nationale vrouwenteam terug op het internationale toneel. In Odense, Denemarken, speelde Nederland tegen Denemarken (0-6), Slowakije (4-4) en Groot-Brittannië. Het verrassende gelijkspel tegen Slowakije zorgde ervoor dat Nederland op doelsaldo de kruisfinales bereikte. Daar werd gestreden om de 5e plaats tegen Frankrijk in Esbjerg.
Lees ook: Alles over ijshockeyschaatsen maat 39 voor dames
Vriendschappelijke Interlands en EK B-Pool in 1996
In december 1995 speelde het Nederlandse team twee wedstrijden tegen Zwitserland, die beide verloren werden (0-8 en 0-4). In het seizoen 95-96 speelde het nationale team veel wedstrijden in vergelijking met andere jaren; in januari ging het naar Frankrijk voor 2 vriendschappelijke interlands tegen de Fransen. Met enkele afwezigen verloor men 1-11 en 0-10 in resp. In februari vlogen de dames 6 dagen naar Canada om vooral wedstrijden te spelen tegen goede vrouwenteams, en zich zo goed voor te bereiden op het komende EK in Slowakije. Twee weken later vertrok de bus van Oranje vanuit Eindhoven naar Travrna en Piéstany in Slowakije voor het EK B-Pool. De eerste wedstrijd tegen de #3 Tsjechië begon met een verrassing; Nederland hield de favorieten op 4-4, na 18 seconden troffen de Oranjes al doel: 1-0. Na een zeer spannende wedstrijd bleef het bij een verdiende 4-4, waarna de Nederlanders in de kleedkamer en op de tribune een klein feestje bouwden. Tegen de Denen stond het lang 1-2 totdat 2 minuten voor tijd een dwarrelende puck nog doel trof 1-3. In de laatste poulewedstrijd ging het weer om het doelsaldo; Tsjechië had met 7-2 tegen de Britten gewonnen en 3-5 tegen Denemarken verloren. Na 40 minuten was het pas 3-1, dus werd alles geriskeerd. Bij powerplays werd de keeper van het ijs gehaald voor een extra aanvaller en de score liep op. Toen Nederland 32 Seconden voor tijd zelfs 7-1 scoorde, begonnen ze zelfs te beven! De volgende dag moest men spelen voor de 5e plaats en weer tegen Frankrijk. Het Nederlandse team was mentaal kapot van de vorige dag en de Fransen kregen de wedstrijd op een presenteerblaadje.
B-WK in Colmar (1997)
In november 1997 kreeg het team een ervaren trainer-coach in de persoon van een oud Hongaars international. Vol goede moed ging Oranje naar het B-WK dat weer in Colmar gehouden werd. Dezelfde tegenstanders als in de kwalificatie van een jaar daarvoor, en die landen hadden ook niet stilgezeten: NL-Tsjechië 0-9, NL-Frankrijk 1-9, NL-Slowakije 2-4. In de kruisfinales verloor Nederland tegen Denemarken met 1-9 en zo ging het weer tegen Slowakije voor de 7e plaats. De regels waren veranderd: in plaats van één, zouden de laatste twee landen degraderen en daarom speelde men de laatste wedstrijd zuiver voor de eer. Maar Nederland was zeer serieus en wilde deze laatste wedstrijd absoluut winnen. Tot 4 minuten voor tijd zag het daar naar uit, men stond met 7-6 voor. Twee keer was de concentratie weg, en Slowakije maakte daar gebruik van door twee keer te scoren.
Interlands tegen België
Intussen had men in België ook een nationaal vrouwenteam gestart en daar werden gelijk interlands tegen gespeeld. In januari 2000 in Liedekerke(B) en in maart in Zoetermeer werd het resp.
WK C-Pool in Hongarije (2000)
In maart 2000 werd in Székesfehérvár (H) het WK C-Pool georganiseerd met 8 landen. Nederland zat in een 'zware' groep met medefavorieten Noord-Korea, Groot-Brittannië en outsider Australië. De andere groep was gevormd door Slowakije, België, Hongarije en Zuid-Afrika. In de andere groep waren alle teams meer aan elkaar gewaagd: GB-DPR Korea 2-4, NL-AUS 2-0, DPR Korea-NL 2-2, GB-AUS 7-1, NL-GB 2-5, AUS - DPR Korea 1-8. De wedstrijd tegen GB -dit was overigens de 50e interland die het Nederlandse ijshockeyvrouwenteam speelde- werd verloren, wat de 3e plaats in de groep betekende. Alle landen van de 'Nederlandse' groep wonnen hun finalewedstrijden, een teken dat de indeling een farce was.
WK C-Pool in Roemenië (2001)
Het volgende toernooi stond op het programma in maart 2001; WK C-Pool (officieel IIHF World Women Championship Division I Qualification) in Boekarest, Roemenië. Met twee keepers, en 15 veldspeelsters ging het nationaal vrouwenteam naar het WK in Boekarest in Roemenië. Nederland speelde de eerste wedstrijd tegen het gastland Roemenië en ging al in de 2e minuut aan de leiding. Er volgden nog 13 doelpunten, terwijl Roemenië daar maar een tegenover kon stellen. De eigenlijke finale was tegen Italië in de 3e wedstrijd. In de 2e periode scoorde Italië 2-1 en bleef aanvallen. Maar de Nederlandse verdediging stond als een rots en hield ook in de 3e periode stand.
Lees ook: Informatie over de Antwerpse IJshockey Clinic
World Womens Challenge Toernooi in Tilburg
Deze wedstrijden waren een goede voorbereiding op het World Womens Challenge toernooi in Tilburg in februari. Hongarije, Frankrijk en Denemarken waren de tegenstanders. Het was de eerste keer in de historie van het Nederlandse vrouwenijshockey dat er een landentoernooi in Nederland gehouden werd. De wedstrijden vond plaats in het nieuwe IJssportcentrum Stappegoor in Tilburg en was perfect georganiseerd. Nederland begon goed tegen Hongarije en won verdiend met 7-0.
WK Divisie II in Lecco (2002)
Tijdens het IIHF Congres in Zweden in mei besloot men de groepen opnieuw in te delen. De beste 8 teams spelen in de World Women's Championship(zoals vroeger), in de Division I spelen de no. Groot-Brittannië droeg zich voor om de Divisie II te organiseren, maar gaf dat later weer terug, waarna Italië haar plaats innam. In Lecco aan het Comomeer werd het WK Divisie II gehouden in april.
Voorbereiding en Interland tegen Duitsland (2002-2003)
Seizoen 2002-2003 werd het Nederlandse team weer goed bedeeld met ijstijden vanuit de N.IJ.B: op maandag en donderdag was er voor hun ijs gereserveerd in Eindhoven. In november 2002 was de eerste test in Briancon in Frankrijk. Het 3e Masterstournament waarvoor Oranje weer werd uitgenodigd omvatte 3 tegenstanders: Frankrijk B, Italië en Slowakije. Alle 3 wedstrijden gingen weliswaar verloren, maar Nederland was het enige team die met 4 lijnen speelde. Een unicum in de historie van het Nederlandse Vrouwenijshockey! Normaal kreeg men bij WK’s met moeite 16 speelsters bij elkaar! In maart vond voor het eerst sinds 1990 de interland Duitsland - Nederland plaats. In Ratingen (plaats 1e EK ’89) werd het 6-0 voor de gastgeefsters die zich voorbereidden op de A-WK in China. Dit resultaat tegen een A-Land was goed: het gaat natuurlijk wel heel wat sneller, en dan worden er snel foutjes gemaakt die gelijk afgestraft werden. Bij de Duitse ploeg waren verschillende speelsters die 100 of meer interlands achter hun naam hadden staan. Ter vergelijking: het totaal aantal Nederlandse interlands staat op 69. Periodestanden: 2-0/3-0/1-0/. Nederland had een paar kansen, maar kon ze niet verzilveren. Het was een goede test voor het WK Div.
WK Divisie II in Lecco (2003)
In Lecco aan het Comomeer vond het Wk plaats en Nederland verloor de eerste 3 wedstrijden: tegen Denemarken 1-4 (na 0-7 vorig jaar), tegen Italië 0-3 en tegen Noorwegen werd het 1-7. De 4e wedstrijd moest van Groot-Brittannië gewonnen worden, anders dreigde de degradatie naar de Div. III. De Britten hadden namelijk verrassend tegen de Denen gelijk gespeeld, nadat ze de voorgaande 2 wedstrijden hoog hadden verloren. Maar Nederland speelde heel geconcentreerd en leidde na 30 minuten met 3-0. De laatste wedstrijd ging weer eens tegen Slowakije, die het gehele toernooi met 2-2½ lijn gespeeld hadden, en dus moe waren. De Nederlandse 1-0-voorsprong na 20 minuten was dan ook verdiend. De Slowaken kwamen terug in de 2e periode met 2 doelpunten en het stond 1-2. Oranje gaf ook in de laatste periode niet op en bleef druk uitoefenen; de laatste seconden nam de Nederlandse coach zijn goalie eruit voor een extra veldspeelster. Dit alles gebeurde 8 seconden voor tijd en toch vertrouwde de Slowaakse coach het niet, en wisselde zijn keeper. Oranje vond dat niet belangrijk en vierde de 2-2 als een overwinning!
Jong Oranje Meisjesteam
In de zomer van 2003 vond er een unieke gebeurtenis plaats; op initiatief een paar speelsters werd gestart met trainingen van het Jong Oranje Meisjesteam. Meisjes onder de 16/17 komen regelmatig bij elkaar voor trainingen en wedstrijden en worden zo ‘klaar gestoomd’ voor het nationale vrouwenteam. Het begeleidingsteam dat geheel uit vrouwelijke trainers bestaat (speelsters en oud-speelsters van het nationale team), zal deze toekomstige Oranjeklanten zo goed als mogelijk begeleiden in trainingen en wedstrijden.
Seizoen 2003/2004
De A-Groep wordt met 9 teams gespeeld: de 8 die dit jaar het A-WK gespeeld zouden hebben (er is dus geen degradant naar de Division I), plus Japan die vanuit Division I promoveerde. Hierdoor zijn ook geen teams uit de andere Divisions gedegradeerd. Het seizoen 2003/2004 begon al vroeg in de zomer: in mei werd al de 1e conditietest gehouden, waarna iedere speelster in de 30-koppige selectie huiswerk kreeg voor de zomer. Cardio-en krachttraining stond op het programma, waarna nog 3 testen volgden in juli, oktober en januari. Tegen Groot-Brittannië moest het dus (alweer) gebeuren en Oranje scoorde na 7 minuten 1-0 en Nederland had alles onder controle. Het bleef bij die ene treffer en zo werd het nog heel spannend op het einde. Maar de 1-0-voorsprong werd gehouden en zo klonk voor het eerst het Wilhelmus. Tegen Australië moest ook gewonnen worden, om zeker te zijn van het verdere verblijf in de Div II en Nederland begon sterk: in de 1e periode werden 2 powerplays goed afgesloten en na 20 minuten stond het 2-0. In de 1e periode speelde men erg slordig en kon Australië terugkomen tot 2-1. Maar gelukkig kon Nederland in de 3e periode doordrukken en scoren, zodat de 5-1 stand op het bord kwam.
WK IJshockey in Tilburg
Oranje opent het wereldkampioenschap IJshockey in Tilburg met de avondwedstrijd op maandag 23 april tegen China. Een dag later is IJsland de tegenstander, terwijl op donderdag Servië de opponent is. Ook die twee wedstrijden worden om 20.00 uur gespeeld. In het slotweekend speelt Oranje beide middagwedstrijden om 16.30 uur. Op zaterdag staat de ijsderby der lage landen tegen België op het programma en op de slotdag is Australië de tegenstrever van het Nederlands team onder leiding van de nieuwe bondscoach Doug Mason.
Olympische Kwalificatie
De Nederlandse ijshockeyvrouwen spelen van 6 tot en met 9 februari het olympisch kwalificatietoernooi.
- 6 februari - 14:00 uur - Denemarken vs.
- 7 februari - 18:00 uur - Nederland vs.
- 9 februari - 12:00 uur - Noorwegen vs.
Het olympisch ijshockeytoernooi voor vrouwen in 2026 bestaat uit tien landen. De beste zes van het WK in 2024 hebben zich automatisch gekwalificeerd, net als Italië, als gastland. TeamNL heeft zich in december geplaatst voor de laatste kwalificatieronde. Deze bestaat uit drie poules van elk vier teams.
Huidige Situatie
IJshockey is niet voor weke wezens. De huidige bondscoach van het Nederlandse ijshockeyteam is Joep Franke. Hij wordt geassisteerd door ex-speelster Nancy van der Linden.