Hockey is een dynamische en strategische sport die wereldwijd wordt gespeeld. Om het spel eerlijk en veilig te houden, zijn er specifieke regels, vooral met betrekking tot hoge ballen en situaties rond het doel. Dit artikel biedt een uitgebreid overzicht van de "hockey hoog op doel" regels, inclusief strafcorners, strafballen en andere relevante spelsituaties.
Algemene Spelregels
Voordat we ingaan op de specifieke regels rond hoge ballen op doel, is het belangrijk om de basisregels van hockey te begrijpen.
- Team Samenstelling: Volwassen hockeyteams spelen met 11 spelers per team. Bij jeugdteams kunnen kleinere teams voorkomen, met soms afwijkende regels.
- Stick Gebruik: Alle spelers hebben een stick en mogen de bal alleen met de platte kant van de stick spelen. De andere kant heet de bolle kant.
- Uitrusting: Een bitje en scheenbeschermers zijn verplicht tijdens wedstrijden. Bij een strafcorner mag een verdediger een masker dragen.
- Speelduur: Een reguliere hockeywedstrijd bestaat uit 70 minuten, verdeeld over vier kwarten van 17,5 minuten. Na het eerste en derde kwart is er een pauze van 2 minuten, en na het tweede kwart (rust) is er een pauze van 5 minuten. Internationale wedstrijden duren 60 minuten (4 x 15 minuten). Er is geen blessuretijd; de tijd wordt stilgezet bij blessures of straffen.
- Wisselen: Bij hockey mag je onbeperkt doorwisselen tijdens de wedstrijd (interchange). De speler die in het veld komt, mag pas het veld inlopen als de andere speler uit het veld is, bij de middenlijn.
- Scheidsrechters: Een wedstrijd wordt gefloten door 2 scheidsrechters, elk aan een kant van het veld. Tijdens wedstrijden van het Nederlands elftal en bij sommige wedstrijden van de Hoofdklasse is er een videoscheidsrechter, die alleen op verzoek wordt ingeschakeld.
- Doelpunt: Een doelpunt is geldig als de bal binnen de cirkel (het doelgebied) wordt geraakt door een aanvaller en daarna volledig over de doellijn gaat.
Hoe de bal te spelen
Bij hockey zijn er verschillende manieren om de bal te spelen:
- Slag: Een zwaaiende beweging van de stick tegen de bal.
- Push: Een duwbeweging met de stick tegen de bal.
- Flats: Een techniek tussen een slag en een push in.
- Scoop: Een scheppende beweging met de stick, waardoor de bal omhoog gaat.
Regels omtrent Hoge Ballen
Een belangrijk aspect van de hockeyregels betreft het spelen van hoge ballen. De regels zijn ontworpen om de veiligheid van de spelers te waarborgen.
- Algemeen Principe: Elke speler mag de bal omhoog spelen met een push of scoop, zolang dit geen gevaarlijk spel is of tot gevaarlijk spel leidt.
- Gevaarlijk Spel: Het omhoog spelen van de bal richting een tegenstander binnen 5 meter wordt als gevaarlijk beschouwd. Ook als een tegenstander op de bal of de aanvaller inloopt zonder de intentie te hebben om de bal met zijn stick te spelen, kan dit als gevaarlijk spel worden bestraft.
- Slaan van de Bal: Het is niet toegestaan om de bal opzettelijk omhoog te slaan met een flats of slag in het veld. De scheidsrechter beoordeelt of dit het geval is. Een flats is technisch gezien een slag, daarom mag een hoge flats alleen op doel gespeeld worden.
- Schot op Doel: Een schot op doel mag wel met een slag omhoog gespeeld worden, mits dit niet gevaarlijk is voor de tegenstander.
Overtredingen
Er zijn verschillende overtredingen die kunnen voorkomen tijdens een hockeywedstrijd.
Lees ook: Hockey spelregels: Belangrijke aspecten
- Shoot: Dit is wanneer de bal tegen de voet, het been of een ander lichaamsdeel van een speler komt. Bij shoot in de cirkel volgt een strafcorner. Voorkomt shoot een doelpunt? Dan krijgt de tegenstander een strafbal. In andere gevallen volgt een vrije slag of voordeel (doorspelen).
- Afhouden: Het belemmeren van de tegenstander bij het spelen van de bal. Dit wordt bestraft met een vrije bal of strafcorner, afhankelijk van de plaats van de overtreding.
- Gevaarlijk Spel: Het niet op een gevaarlijke, bedreigende of intimiderende wijze gebruiken van de stick. Een ‘forehand’-slag mag je niet met de zijkant van je stick slaan.
- Stick boven Schouder: In het algemeen mag je de bal niet spelen als de bal hoger komt dan je schouder, tenzij het niet gevaarlijk is. Bij de junioren geldt dat je alleen wanneer je een schot op doel tegen wilt houden, de bal met de stick boven je schouder mag tegenhouden, mits dit niet gevaarlijk is.
Strafcorner
Een strafcorner is een straf voor het verdedigende team en een grote kans om te scoren voor de aanvallende ploeg.
- Wanneer wordt een strafcorner toegekend? Een strafcorner wordt toegekend bij:
- Een onopzettelijke overtreding van een verdediger in zijn cirkel, waarbij geen doelpunt wordt voorkomen.
- Een opzettelijke overtreding van een verdediger binnen zijn 23-metergebied, buiten de cirkel.
- Het opzettelijk over de eigen achterlijn spelen van de bal.
- Het overtreden van de 5-meter regel binnen de 23-meterlijn.
- Hoe wordt een strafcorner genomen?
- Het aanvallende team speelt de bal van het strafcornerstreepje op de achterlijn.
- Eerst moet de bal buiten de cirkel gebracht worden.
- Daarna mag er op doel worden geschoten.
- Het eerste schot, wanneer geslagen of geflatst, mag niet hoger dan de plank in het doel eindigen. Een push mag wel hoog gemikt worden.
- De aanvallende partij die de bal neemt mag bepalen van welke kant ze hem willen nemen. De bal mag pas genomen worden wanneer de scheidrechter hem vrij heeft gegeven.
- De scheidsrechter geeft de strafcorner vrij wanneer de vier veldspelers en de keeper die in en naast het doel staan achter de lijn staan. De scheidsrechter wacht daarnaast ook totdat zijn collega heeft aangegeven dat iedereen achter de middenlijn staat.
- De aanvallende partij hoeft niet gelijk de bal uit te nemen als de scheids hem vrijgeeft. De aanvaller moet de bal wel in één vloeiende beweging nemen, zodat hij of zij geen schijnbeweging kan maken.
- Een verdedigende speler die te vroeg loopt, dus loopt voordat de bal is gespeeld, moet achter de middenlijn gaan staan.
- Regels tijdens de strafcorner
- De bal is genomen en wordt vanaf de tweede streep op de achterlijn naar kopcirkel gespeeld. De bal moet vervolgens buiten de cirkel komen, voordat er op doel mag worden geschoten.
- De eerste bal die op doel wordt geschoten mag niet hoog geslagen of geflatst worden, maar wel gepusht. Veel teams maken daarom gebruik van een sleeppush.
- De eerste bal die op doel wordt geslagen of geflatst moet laag blijven, maar mag wel getipt worden. Uitgangspunt is dat een pass of een schot boven kniehoogte als ‘gevaarlijk spel’ beoordeeld kan worden. Maar het wordt pas ‘gevaarlijk spel’ als er iemand in de lijn van het schot/de pass staat.
Strafbal
Een strafbal lijkt op een penalty in een voetbalwedstrijd.
- Wanneer krijg je een strafbal?
- Als een verdediger een opzettelijke overtreding in zijn cirkel maakt tegen een tegenstander in balbezit.
- Als een verdediger een opzettelijke overtreding maakt, waardoor een tegenstander niet in balbezit kan komen.
- Als een verdediger een opzettelijke óf onopzettelijke overtreding in zijn cirkel maakt, waardoor hij een zeker doelpunt voorkomt.
- Hoe wordt een strafbal genomen? Vanaf de stip mag de nemer 1 keer op doel pushen. De speler heeft geen rebound of 2e kans. Hij moet dus goed zijn best doen!
Strafkaarten
Tijdens hockeywedstrijden kan de scheidsrechter overtredingen bestraffen met een strafkaart.
- Groene Kaart: Een speler die een groene kaart krijgt, moet 2 speelminuten afkoelen buiten het veld. Het team van deze speler speelt die 2 minuten met een speler minder verder. Twee groene kaarten aan dezelfde speler is geel, tenzij de speler de kaart krijgt in de functie van aanvoerder.
- Gele Kaart: Bij een gele kaart moet een speler ook het veld verlaten. Minimaal voor 5 minuten, of 10 minuten bij zwaardere overtredingen. Twee gele kaarten aan dezelfde speler is rood, tenzij de speler de kaart krijgt in de functie van aanvoerder.
- Rode Kaart: Een rode kaart is voor een speler die een ernstige overtreding maakt. De speler moet dan definitief het veld verlaten.
Shoot-outs
Shoot-outs zijn 1-op-1 duels tussen een speler en een keeper. Ze worden alleen genomen als er na een gelijkspel een winnaar moet worden bepaald.
- Hoe werkt een shoot-out? Vanaf de 23-meterlijn rent de aanvaller richting het doel. Hij probeert binnen 8 seconden te scoren. In die 8 seconden mag hij meerdere doelpogingen doen, zolang de bal in het spel of het veld blijft.
Video-referral
Tijdens wedstrijden van het Nederlands elftal en bij sommige wedstrijden van de Hoofdklasse is er een videoscheidsrechter. Beide teams mogen een zogenaamde video-referral aanvragen voor alle situaties in het 23-metergebied die leiden tot een strafcorner, strafbal of een doelpunt. Krijgt het team gelijk? Dan mag het team later nog een video-referral aanvragen. Als dit niet zo is, zijn ze hun video-referral in de wedstrijd kwijt. De scheidsrechter op het veld kan zelf ook een video-referral aanvragen.
Lees ook: Een diepgaande blik op de historische prestaties van het Duitse Dames Hockeyteam.
Overige belangrijke regels en situaties
- Voordeelregel: Als je tegenstander een overtreding maakt waarna jij de bal krijgt en kunt doorspelen, laat de scheidsrechter doorspelen (voordeel).
- Vrije Slag: Krijg je een vrije slag in het 23-metergebied van je tegenstander? Je moet de bal dan eerst spelen naar een teamgenoot of 5 meter verplaatsen (bijvoorbeeld door een selfpass), voordat je de bal de cirkel in mag spelen.
- Bully: De bal moet op de plaats liggen waar de scheidsrechter de wedstrijd stillegde. De bal ligt tussen twee spelers, één van elk team. De spelers staan met hun gezichten naar elkaar toe. Zij hebben daarbij hun eigen doel rechts van zich. De spelers beginnen de bully met hun stick op de grond rechts van de bal. Ze tikken één keer boven de bal met de platte kant van hun stick tegen de stick van hun tegenstander. Wie dit het snelste doet, kan de bal spelen en het spel gaat verder.
- Bal buiten het veld: Raakte je tegenstander de bal voor het laatst aan bij de zijlijn? Dan mag jij de bal nemen op de plek waar die over de zijlijn ging. Raakt je tegenstander of de keeper de bal voor het laatst aan bij de achterlijn? Dan mag je een lange corner nemen. Dit doe je op de 23-meterlijn, recht tegenover het punt waar de bal over de achterlijn is gegaan.
Lees ook: De evolutie van hockey: een gedetailleerde analyse