Voetballers in de Politiek: Voorbeelden en Impact

Voetbal is meer dan alleen een sport; het is een sociaal fenomeen dat diep geworteld is in de samenleving. Voetbal brengt mensen samen, creëert gemeenschappen en heeft invloed op de cultuur van hele naties. De invloed van voetballers in de politiek is een boeiend fenomeen. Voetballers, vaak idolen, genieten van populariteit en hun betrokkenheid kan een impact hebben. Maar wat gebeurt er als deze figuren besluiten om de politieke arena te betreden?

Voetbal als Politiek Instrument

Politieke leiders hebben voetbal gebruikt als een instrument voor hun politieke doeleinden. Voetbalwedstrijden en toernooien bieden een mogelijkheid om massa’s mensen te bereiken en een boodschap over te brengen. Tijdens de 20e eeuw gebruikten totalitaire regimes voetbal om nationalistische en propagandistische boodschappen te verspreiden. Er zijn voorbeelden van politieke boycots van internationale toernooien als politieke drukmiddelen.

Voetbal kan ook worden gebruikt om positieve politieke boodschappen te verspreiden, zoals het promoten van sociale gelijkheid, mensenrechten en vrede.

Overheidsbemoeienis en Politieke Inmenging

Het is geen ongewoon verschijnsel dat overheden zich mengen in de zaken van voetbalorganisaties. Financiële steun van de overheid kan van cruciaal belang zijn voor het voortbestaan van voetbalclubs. Politieke leiders kunnen ook hun invloed uitoefenen op belangrijke voetbalbeslissingen, zoals de toewijzing van gastlanden voor grote internationale toernooien, de bouw van stadions en infrastructuur, en de selectie van nationale teams. Politieke inmenging kan zowel positieve als negatieve gevolgen hebben. Aan de ene kant kunnen politieke beslissingen helpen om de ontwikkeling van voetbalinfrastructuur te bevorderen en het spel te stimuleren.

Voetbal als Sociaal en Cultureel Fenomeen

Voetbal is diep geworteld in de samenleving. Een van de meest urgente sociale kwesties waarmee het voetbal te maken heeft, is racisme en discriminatie. Voetbalwedstrijden tussen nationale teams kunnen soms gepaard gaan met een intense mate van nationalisme en politieke spanningen. In sommige delen van de wereld kan voetbal een bron van hoop en ontsnapping zijn voor gemeenschappen die te maken hebben met armoede en sociale ongelijkheid. Voetbal heeft ook gediend als een platform voor politieke protesten en activisme.

Lees ook: Voetbalregels verenigingswissel

Racisme en discriminatie in het voetbal

Racisme op het voetbalveld kan een verwoestend effect hebben op de slachtoffers en heeft een negatieve invloed op de sport als geheel.

Nationalisme en politieke spanningen

Supporters gebruiken voetbal vaak als een middel om hun nationale trots te uiten, maar dit kan ook leiden tot conflicten tussen rivaliserende supportersgroepen.

Voetbal als bron van hoop en ontsnapping

Voetbal kan jongeren kansen bieden en hen inspireren om hun dromen na te jagen.

Voetbal als platform voor protest en activisme

Spelers, fans en zelfs hele teams hebben in het verleden hun stem laten horen over sociale en politieke kwesties, zoals mensenrechten, discriminatie en ongelijkheid.

Voetbal als Verenigende Kracht

Voetbal heeft het vermogen om mensen uit verschillende achtergronden en politieke overtuigingen samen te brengen vanwege hun gemeenschappelijke passie voor de sport. Internationale voetbaltoernooien hebben een unieke manier om landen en culturen samen te brengen. Tijdens periodes van politieke spanningen of onrust kan voetbal fungeren als een welkome afleiding voor mensen. Professionele voetballers kunnen ook een positieve rol spelen als rolmodellen voor eenheid en inclusie.

Lees ook: Olympische basketbaltriomfen van Amerika

Voetbal en Internationale Betrekkingen

Voetbal kan een invloed hebben op internationale betrekkingen tussen landen. Tijdens internationale voetbaltoernooien kunnen diplomatieke spanningen tussen deelnemende landen soms de sfeer rond wedstrijden beïnvloeden. Aan de andere kant kan voetbal ook dienen als een diplomatiek instrument om internationale betrekkingen te bevorderen. Het gastland zijn van een groot internationaal voetbaltoernooi kan ook een kans zijn voor landen om zich internationaal te profileren en positieve aandacht te genereren. Op het veld kunnen voetballers van verschillende nationaliteiten samenwerken als teamgenoten, ongeacht eventuele politieke of culturele verschillen.

Politieke Doeleinden en Voetbalontwikkeling

Politieke leiders kunnen investeringen in sportinfrastructuur, waaronder voetbalstadions en trainingsfaciliteiten, gebruiken voor politieke doeleinden. Het bouwen of upgraden van stadions kan dienen als een manier om nationale trots te bevorderen, prestige te vergroten en de aandacht af te leiden van andere maatschappelijke kwesties. Politieke beslissingen kunnen een aanzienlijke invloed hebben op de ontwikkeling van het voetbal op nationaal niveau. Beleidsmaatregelen met betrekking tot sportfinanciering, jeugdontwikkeling en sportonderwijs kunnen bepalend zijn voor de toekomst van het voetbal in een land. Voetbalorganisaties, zoals nationale voetbalbonden en internationale voetbalorganisaties, kunnen ook politieke invloed ondergaan.

Voetballers die de politiek ingaan

Een bekende naam opent deuren en trekt direct de aandacht van de media en het electoraat. Mensen voelen zich vaak verbonden met sporters die hun land met trots vertegenwoordigen. Echter, populariteit alleen is niet genoeg. Het vereist ook een duidelijke visie en concrete plannen om succesvol te zijn in de politiek. Voetballers hebben vaak een groot platform, zowel online als offline. Ze kunnen via sociale media, interviews en publieke optredens hun mening uiten en belangrijke kwesties aankaarten.

Uitdagingen en kritiek

De politieke arena is complex en competitief, en vereist andere vaardigheden dan het voetbalveld. Voetballers die nieuw zijn in de politiek, moeten snel leren om te navigeren door deze complexiteit. In de politiek is kritiek onvermijdelijk. Er bestaat altijd het risico dat de overstap naar de politiek wordt gezien als een opportunistische zet.

Voorbeelden van succesvolle voetballers in de politiek

Sommigen hebben belangrijke posities bekleed in de regering, terwijl anderen zich hebben ingezet als activist of ambassadeur voor bepaalde doelen. Oud-voetballers die in het parlement zijn gekomen zetten zich in voor thema’s die hen na aan het hart liggen, zoals sportbeleid, jeugdzorg of onderwijs.

Lees ook: Is hockey iets voor jouw kind?

Mbappé roept Franse jongeren op tot stemmen

Tijdens een persconferentie in aanloop naar het EK-duel tegen Oostenrijk sprak Mbappé gisteren over een 'cruciaal moment' in de Franse geschiedenis. De invloed van Mbappé met zijn 118 miljoen volgers op Instagram valt niet te onderschatten, zegt oud-Frankrijkcorrespondent Stefan de Vries. "Mbappé zegt het niet letterlijk, maar tussen de regels door lijkt hij te waarschuwen dat hij niet van plan is om nog voor Frankrijk uit te komen als extreemrechts aan de macht komt. Dat zou een enorm probleem kunnen veroorzaken als Frankrijk de halve finale van het EK haalt, want die worden gehouden na de verkiezingen die zijn uitgeschreven voor 30 juni (eerste ronde) en 7 juli (tweede ronde). De finale is zelfs op de Franse nationale feestdag 14 juillet, een week na de verkiezingen."

Voorbeelden van voetballers die politiek actief zijn

  • Andriy Shevchenko (Oekraïne): De beste voetballer aller tijden van Oekraïne verruilde na het EK in eigen land zijn voetbalschoenen voor de vergaderzalen. Met de partij Oekraïne Voorwaarts deed hij een gooi naar politieke macht, maar zonder succes.
  • Pelé (Brazilië): Voetbal invoeren als verplicht vak op scholen. Al in de jaren tachtig kon de Braziliaanse superster voor het eerst aan de slag als minister van sport. Hij mikte hoger en ging voor de positie van regeringsleider, maar tevergeefs. In de jaren negentig nam Perla Negra alsnog het aanbod aan en werd hij minister van sport. Tot 2001 bekleedde hij deze functie. Toen zijn naam werd genoemd in een corruptieschandaal, stapte Pelé op.
  • Romario (Brazilië): Sportvelden voor arme kinderen en betere drinkwatervoorziening in de arme Braziliaanse wijken. Het waren in 2010 de verkiezingsbeloftes van Romario. Met succes veroverde de voormalig goaltjesdief een plek in het Braziliaanse parlement van deelstaat Rio de Janeiro, net als oud-ploeggenoot Bebeto. Zes jaar later deed Romario opnieuw van zich spreken. Inzet was dit keer de burgemeesterspost van Rio, maar dat bleek te hoog gegrepen voor de oud-PSV'er.
  • Sol Campbell (Engeland): Burgemeester van Londen. Dat leek Sol Campbell wel wat in 2015. De shortlist van vier kandidaten haalde hij niet. Zijn politieke carriere zit er inmiddels op, maar Campbell blijft verrassen. Tegenwoordig is de voormalig centrumverdediger actief als assistent-trainer van Trinidad & Tobago.
  • George Weah (Liberia): Weah gaf niet op en veroverde in 2014 wel een zetel in de Liberiaanse senaat.
  • Marc Wilmots (België): Met ruim 100.000 voorkeursstemmen verkreeg hij een zetel in de senaat, maar wegens tijdgebrek wilde hij deze in 2005 weer opgeven. Dat bleek niet mogelijk. Wilmots móést aanblijven, omdat opvolgers niet beschikbaar waren. Toen zijn termijn in 2007 afliep, kwam alsnog een einde aan de mislukte politieke carrière van de latere bondscoach.

Socrates

Dat Sócrates Sócrates zou moeten heten, zou niet toepasselijker, relevanter kunnen zijn. De naam van een oude Griekse filosoof voor een van de grootste en meest iconische rebellen uit de voetbalgeschiedenis. De Griek Socrates vond de filosofische methode van dialoog en discussie uit en populariseerde deze. Sócrates, de Braziliaan, gaf als geen ander vorm aan de politisering van het voetbal. Hij ging zelfs zo ver dat hij van zijn eigen club, Corinthians, een echte participatiedemocratie maakte. En daar kwam nog bij dat deze ietwat slungelige voetballer van 1,92 meter, met verrassend kleine voeten voor zijn grootte (hij droeg maat 41), geweldig goed kon voetballen.

Online Haat en de Rol van Voetbal

"Aap en Gorilla", "Ik hoop dat jij en je familie kapotgaan" en "smerige slang". Het zijn voorbeelden van de haatberichten die spelers maandelijks ontvangen via sociale media. Ajax speelde afgelopen weekend in shirts met drie witte stippen in plaats van de gebruikelijke achternamen op de shirts. De stippen vertegenwoordigen een wereldwijd erkend symbool dat stilte vertegenwoordigt.

De impact van online haat

Journalist en documentairemaker Sander Schimmelpenninck vindt het belangrijk dat Ajax met deze campagne opstaat tegen online haat. Jurist en universitair docent Michael Klos is het hiermee eens. "Deze voetballers zijn voorbeelden voor veel jongeren, dat maakt het invoelbaar. Het is altijd goed om aandacht te vragen voor de impact van online bedreigingen en haat", zegt Klos.

De rol van sociale media platformen

Volgens de onderzoeker is het voor moderators niet altijd makkelijk om te beoordelen wat wel en niet door de beugel kan. Maar het grootste probleem is dat socialmediaplatformen te weinig moderators hebben voor de berichtenstroom op de platformen. Bij X is dat sinds de overname door miljardair Elon Musk zeker het geval. De woordvoerder raadt gebruikers aan om haatberichten te blijven rapporteren. "We doen ons best om er zo snel mogelijk naar te kijken, maar modereren is een uitdaging. Soms is heel duidelijk dat een bericht tegen de richtlijnen ingaat, maar soms zijn het ook grijze gebieden."

De noodzaak van snelle actie

Volgens onderzoeker Klos is snel handelen bij haatberichten heel belangrijk. "Het gaat om berichten die mensen diep raken. Soms gebeurt er niets of gaan er weken overheen voor je van een gerapporteerde post een terugkoppeling krijgt, dan is het kwaad natuurlijk al geschied."

Consumentenactivisme en de impact van rapportage

Schimmelpenninck denkt dat rapporteren zinvol kan zijn mits je het met een grote groep doet. "Als een platform ziet dat het aantal rapportages in een gebied enorm stijgt, merken ze wel dat mensen het zat zijn. Consumentenactivisme kan impact hebben als heel veel mensen het doen, maar de meeste mensen hebben zelf geen last van die online haat en bedreigingen."

Europese wetgeving en de Digital Service Act (DSA)

Alice Stollmeyer maakt zich in Brussel hard voor betere Europese wet- en regelgeving rondom sociale media. Eerder dit jaar werd de Digital Service Act (DSA) aangenomen door het Europees Parlement, een wet die consumenten beter moet beschermen tegen desinformatie, nepnieuws en schendingen van grond- en mensenrechten.

Capaciteitsproblemen bij politie en justitie

Naast een tekort aan moderators bij de platforms, is er volgens Klos ook een capaciteitsprobleem bij de politie. "Als mensen aangifte doen van een haatcampagne, horen ze vaak niets meer omdat andere zaken prioriteit hebben. Maar de publieke impact van online haat is enorm. Ik denk dat de politiek en justitie daar niet genoeg oog voor heeft."

De doorsijpeling van online haat in de echte wereld

Schimmelpenninck concludeert dat online haat steeds vaker doorsijpelt in de echte wereld. "Mensen willen dat niet zien. Ik heb ook lang gedacht dat de haat weg was als je je laptop dichtdoet, maar dat is niet meer zo. Mensen raken geïnspireerd door wat ze zien en gaan daar naar handelen. Denk aan de fakkeldrager die langsging bij Sigrid Kaag, de schietpartij in Rotterdam en de man die zei dat hij Tim Hofman wilde vermoorden."

tags: #voetballers #die #politiek #actief #zijn #voorbeelden