De Haagse voetbalhistorie is rijk en divers, met vele clubs die een belangrijke rol hebben gespeeld in de ontwikkeling van het voetbal in de regio. Hoewel het aantal voetbalclubs in Den Haag afneemt, groeit hun geschiedenis des te meer. De boeken van de Haagse Voetbal Historie, zoals 'Van de Buurtweg tot het Zuiderpark', vinden een steeds groter publiek. Dit artikel duikt in de geschiedenis van HDV (Haagse Dart Vrienden), een club met een lange en bewogen geschiedenis die teruggaat tot 1917.
De Oprichting en Vroege Jaren (1917-1925)
HDV werd opgericht op 1 juni 1917, dankzij het initiatief van Sam Meyer en een groep schooljongens die regelmatig voetbalden op een open stuk land bij het Spaarneplein, waar nu het gebouw van de Postcheque- en Girodienst staat. Andere namen uit die beginperiode waren Joh. Gluhoff, Chris van Ettinger, Kees de Haas, Addie Keizer, Henk van Keulen, de gebroeders De Lange, de Van Leeuwens, de Van der Heydens, Piet Vos en Arie Vos. De clubnaam HDV staat voor Haagse Dart Vrienden.
In de beginjaren kende HDV een snelle groei, mede door de toetreding van leden van de ontbonden voetbalclubs EMM (uit het Bezuidenhout) en H.F.V.. Spelers van EMM waren onder meer Kees de Bruyn, Louw Mallee, Sjef en Toon Hinfelaar, Willem Bandel, Dorus Vierling, Joop en Henk van Hoegee, Sjef van Eembergen, Wim Hilders en Nol Koppert. Uit de H.F.V.
HDV bracht in haar eerste seizoen drie elftallen op de been, voornamelijk bestaande uit oud-spelers van EMM en H.F.V.. De thuiswedstrijden werden gespeeld op een primitief terrein aan de Waldorpstraat, zonder kleedlokaal, kantine of doelnetten. De bovenlat van het doel was een gespannen draad, wat soms tot discussies leidde.
In het seizoen 1918-1919 deelde HDV met SVC (Scheveningsche Voetbal Club) een veld van de N.B.L.O. (Bondsvelden) aan de Nieboerweg bij Scheveningen. Dit veld was bereikbaar met de stoomtram vanaf het Hollandsche Spoor-station of met lijn A uit de Rijnstraat. Bekende namen uit deze periode waren Jan Hijman, Tinus Hijman, Dick Hijman, Jan Terlaak, Willem Logher en E. Sanders, de schoenmaker van huize Meyer, verzorgde al het materiaal van HDV. Van de drie elftallen speelden er twee in de HVB, terwijl het derde team zich nog alleen tot vriendschappelijke wedstrijden moest beperken. Het eerste jaarfeest werd gevierd in het "Hof van Berlijn" met een tombola.
Lees ook: ADO Den Haag nieuws
In het seizoen 1919-1920 schreef HDV zich in voor de competitie. Het seizoen 1919-1920 bracht HDV het eerste kampioenschap. Na een keurige competitie behaalde het eerste elftal de bovenste plaats in de 3e Klasse B van de Haagse Voetbal Bond. Het elftal dat in seizoen 1919-1920 de eerste kampioenslauweren voor H.D.V.
Voorzitter Sam Meijer speelde een cruciale rol in deze beginjaren, maar moest zich aan het einde van het seizoen 1919-1920 terugtrekken vanwege zakelijke verplichtingen. HDV was in die tijd al heel sterk en was in die tijd één van de weinige verenigingen die met twee elftallen aan de adspiranten (jeugd)-competitie deelnam. Omstreeks deze tijd begroette men ook enkele leden van de schoolclub S.D.O..
Tegenslagen en Herstel (1921-1925)
Het seizoen 1921-1922 was een onrustige tijd voor HDV. Een aantal spelers, voornamelijk uit het sterke 3e elftal, verlieten de club om V.O.G.E.L. op te richten. Er was ook interne oppositie tegen voorzitter Pim van Baarle, die uiteindelijk moest aftreden. Toch was er in deze donkere tijden van H.D.V. ook nog wel een enkel opgewekt geluid. Het 2e elftal wist namelijk, na een uiterst spannende competitie waarin men een uiterst spannende strijd met T.O.G.O. 2 moest leveren, beslag te leggen op het kampioenschap der 2e Klasse. In dit zelfde seizoen zag het bestuur zich wel genoodzaakt om het 1e elftal uit de competitie terug te trekken. Deze onplezierige maatregel was ontstaan doordat er op veel eerste elftal-spelers niet meer kon worden gerekend. Omdat het 2e elftal dus kampioen-kansen had werd zodoende het 1e elftal teruggetrokken en daarmee de kansen van het 2e elftal verstevigd.
Wim Betist en Kees (Teddy) de Bruyn verlieten de vereniging om lid te worden van T.O.G.O., maar keerden na korte tijd terug. Een nieuw bestuur, bestaande uit Maup Kapper (voorzitter), L. Loos (secretaris), J. Sanders (penningmeester) en de heren J. Gluhoff, J.T. Josee, K.A.J. Putto en J.M., probeerde de club weer op de rails te krijgen.
De financiële situatie van HDV was zorgwekkend, maar de club wist ternauwernood 3 elftallen in te schrijven voor de competitie. HDV had de beschikking gekregen over een terrein op het complex N.B.L.O., de zogenaamde Bondsvelden. Hierbij behoorde als kleedgelegenheid alleen een overdekte bank met een aantal kapstokken. Al met al, zeer primitief dus. Als er op een gegeven moment de mogelijkheid zich voordoet om een flinke directiekeet van één van de H.D.V.-leden over te nemen, bleek het bestuur op dat moment de juiste beslissing te nemen. Hoewel er schulden gemaakt moesten worden werd de grote keet wel eigendom van H.D.V. Het interieur werd verdeeld in een buffetruimte en een kleedgelegenheid voor eigen spelers.
Lees ook: Indoor Voetbal in Den Haag
Rond 1924 ontstond de eerste vaste supporterskern binnen HDV. Het ledenaantal groeide weer en de club herstelde zich van de moeilijke periode. HDV verwelkomde ook nieuwe leden van de ontbonden voetbalvereniging "Trekvliet".
Kampioenschap en Verhuizing naar het Zuiderpark (1925)
Het seizoen 1924-1925 werd een prachtig seizoen voor HDV, want het 1e elftal behaalde het kampioenschap. Voor een duizendkoppig publiek werd het uiteindelijk 1-1 en kon bij H.D.V. Van de 10 wedstrijden wist HDV er 6 te winnen, 3 gelijk te spelen en 1 te verliezen. Hiermee behaalde de Haagse club 15 punten en een doelsaldo van 23 voor en 11 tegen.
Vervolgens moest H.D.V. De eerste wedstrijd in de kampioens-competitie werd door H.D.V. onverdiend met 1-0 verloren van Naaldwijk. Hoewel H.D.V. de volgende wedstrijd tegen HVV 4 met maar liefst 4 invallers moest aantreden werd er toch nog een prachtige 2-0 zege behaald. De beslissing moest nu vallen in de wedstrijd Hoek van Holland - H.D.V. Het vooraf kansloos geachte H.D.V. moest dus volgens vele de ogenschijnlijk hopeloze strijd aanbinden tegen de oppermachtige Westlanders. Waar dus niemand op had gerekend dat gebeurde alsnog want de groen-witte behaalde in Hoek van Holland een grandioze 4-2 overwinning. Hierdoor eindigden maar liefst drie gegadigden in de kampioenscompetitie gelijk op de eerste plaats en moest het doelgemiddelde de beslissing brengen. Omdat het doelsaldo van H.D.V. het beste bleek mochten de mannen van H.D.V. zich kampioen van de H.V.B. noemen!
Aan het einde van het seizoen 1924-1925 kreeg HDV echter te horen dat ze het terrein van de Bondsvelden aan de Nieboerweg moesten verlaten. De Gemeente verhuurde echter niet alleen H.D.V., maar ook ADO, RVC, Celeritas, VCST, De Ooievaars en SVC een grasvlakte zonder afbakening en zonder enige opstal in het Zuiderpark. De nieuwe voetbalvelden stelde echter niet veel voor.
De opening van het Zuidersportpark vond plaats op 25 oktober 1925. Weliswaar speelde toen alleen het 2e elftal van H.D.V. een thuiswedstrijd dus het H.D.V.-terrein werd een week later pas echt officieel geopend door de heer Vos sr.
Lees ook: Voetbalwinkel Den Haag: Tijden en Info
Jaren in de KNVB en Verdere Ontwikkeling
Ondanks het kampioenschap viel het elftal enigszins uit elkaar. Het verloop van de competitie verliep daarom ook uiterst teleurstellend. Naast het feit dat de reserves, die vorig jaar nog 3e Klasse HVB speelden, veel te zwak bleken om de opengevallen plaatsen in te nemen, speelde ook de verre uitwedstrijden een moeilijke rol. Er moest maar liefst zes keer buiten Den Haag gevoetbald worden, waarvan maar liefst vier keer in Haarlem. Alles werd er binnen H.D.V. op gericht om vanaf het seizoen 1925-1926 ook de lagere elftallen naar een hogere Klassen te brengen. De afstand tussen het 1e elftal en de lagere senioren-elftallen was immers te groot om een goede gezonde club te vormen. Dit doel werd gelijk al in het eerste jaar op het Zuiderpark-terrein ingewilligd met het kampioenschap van H.D.V.3.
Na een onderbreking van 5 jaar ging H.D.V. in seizoen 1926-1927 weer deelnemen aan de Adspirantencompetitie. Deze officiële junioren-competitie van de HVB was in 1920 begonnen. In de eerste jaren op het Zuiderpark was er een groepje jongens dat de verrichtingen van H.D.V. met bijzondere belangstelling volgde. Als het contact tussen dit groepje, met o.a. Miel van der Spek, Kees Jansen, Geer Vogel, Jan Soutendijk en Hans van Gennip, en de groen-witte is gelegd had H.D.V.
Recente Ontwikkelingen en Heden
HDV speelt al sinds 1925 in het Zuiderpark. De club heeft een nieuwe samenwerking met Rofraline voor sportveldbelijning en organiseert darttoernooien. HDV streeft naar een prettige sportomgeving met respect, sportiviteit en plezier. De vereniging beschikt over moderne faciliteiten, waaronder een gloednieuw clubgebouw, ruime kleedkamers en twee nieuwe velden met een kunstgras en een natuurgras. Het vernieuwde parkeerterrein zorgt voor extra gemak voor spelers en bezoekers. Naast voetbal organiseert HDV ook andere activiteiten, zoals dartavonden, toernooien, feestavonden en kinderactiviteiten.
WIK en HDV
Aanstaande zaterdag treffen de standaardelftallen van W.I.K. en HDV elkaar in de vijfde klasse KNVB van het zaterdagvoetbal. Dat hier sprake is van een ouderwetse Zuiderpark-derby moge duidelijk zijn. Dat het bijna 106-jarige HDV al vanaf 1925 in het tweede gedeelte van Zuiderpark speelt zal bij velen onbekend zijn, echter ik kan u melden dat het toch echt zo is. Dat W.I.K. na de oprichting in 1919 uiteindelijk pas in 1951 definitief haar plek in het Zuiderpark wist te bemachtigen wil niet zeggen dat zij niet eerder in het mooie sportpark speelde - na de promotie naar de vierde klasse KNVB in 1930 speelde het vlaggenschip van de zwart/wit gestreepten immers reeds enkele jaren op de voor W.I.K. HDV van 1925 tot 1976 als haar hoofdveld mocht beschouwen. Aangezien er aanstaande zaterdag - in verband met het carnavalsweekend - nauwelijks voetbalwedstrijden op het programma staan is het wellicht de moeite waard om deze ouderwetse Zuiderparkderby bij te wonen.
tags: #hdv #voetbal #den #haag #geschiedenis