De Giro d'Italia, of Ronde van Italië, is een van de meest prestigieuze wielerwedstrijden op de internationale wielerkalender. Na zijn eerste editie in 1909, is de Giro d'Italia uitgegroeid tot een van de belangrijkste wielerevenementen. De race wordt sinds de eerste editie in 1909 jaarlijks gehouden, behalve toen de race werd stopgezet vanwege de twee wereldoorlogen. De populariteit van de Giro is gegroeid en het peloton is uitgebreid van voornamelijk Italiaanse renners naar renners van over de hele wereld.
Ontstaan en Evolutie
De Giro d'Italia is een jaarlijkse wielerronde die voornamelijk in Italië wordt verreden, maar af en toe ook door nabijgelegen landen. De wedstrijd werd voor het eerst georganiseerd in 1909 om de verkoop van de krant La Gazzetta dello Sport te verhogen; tegenwoordig wordt de wedstrijd echter georganiseerd door RCS Sport. De Giro d'Italia, ook wel Ronde van Italië, is een van de meest prestigieuze wielerwedstrijden ter wereld en maakt, samen met de Tour de France en de Vuelta a España, deel uit van de "Grand Tours." Het is een jaarlijkse meerdaagse wielerwedstrijd die wordt gereden in mei, waarbij de deelnemers een uitdagende route door Italië en soms buurlanden afleggen. De Giro onderscheidt zich met zijn verrassende routes en onvoorspelbare weersomstandigheden. Renners kunnen op een dag zon en warme temperaturen meemaken, terwijl ze de volgende dag door sneeuw en ijs op de hoogste passen moeten ploeteren. Daarnaast is de Italiaanse passie en cultuur altijd voelbaar.
Zoals gezegd werd de wedstrijd voor het eerst georganiseerd in 1909 om de verkoop van de krant La Gazzetta dello Sport te verhogen, herkenbaar aan het roze papier waarin de krant werd gedrukt. Dit is ook de reden waarom de leider van het klassement tijdens de Giro de roze trui (maglia rosa) draagt. De allereerste editie werd gewonnen door de Italiaan Luigi Ganna en bestond uit acht etappes met een totale lengte van 2.448 kilometer.
De eerste editie van de wedstrijd werd gewonnen door de Italiaan Luigi Ganna die aan het einde van de wedstrijd de minste punten had; hetzelfde format werd de volgende twee jaar gebruikt en resulteerde ook in een Italiaanse wielrenner die won. In 1912 werd het algemeen klassement betwist door ploegen, die Atala-Dunlop won met tien punten. Het jaar daarop werd teruggekeerd naar het oorspronkelijke systeem, voordat in 1914 werd overgeschakeld op het geaggregeerde tijdmodel.
Dominantie en Internationale Doorbraak
Alfredo Binda won vijf edities van de wedstrijd in een periode van negen jaar, voordat Gino Bartali en Fausto Coppi consequent hun superioriteit in de Giro d'Italia lieten gelden. Italianen domineerden de race veertig jaar lang voordat de eerste niet-Italiaan, Hugo Koblet, in 1950 de race won. Nadat Koblet de eerste buitenlander was die de Giro won, wonnen de Italianen de meeste wedstrijden tot 1968. In 1968 won de Belg Eddy Merckx zijn eerste Giro d'Italia, al snel gevolgd door nog vier overwinningen. Bernard Hinault won de eerste van zijn drie Giro's d'Italia in 1980.
Lees ook: Overzicht van de langste tennispartijen
Huidige Status en Kenmerken
De Giro is een UCI World Tour-evenement, wat betekent dat de ploegen die deelnemen aan de wedstrijd voornamelijk UCI WorldTeams zijn, met een aantal extra ploegen die worden uitgenodigd als 'wild cards'. Samen met de Tour de France en de Vuelta a España is de Giro een van de prestigieuze Grand Tours van het wielrennen. Hoewel de route elk jaar verandert, blijft de opzet van de wedstrijd hetzelfde, met ten minste twee tijdritten, doortocht door de bergketen van de Alpen, inclusief Dolomieten, of Apennijnen en finish in Milaan.
Recente Winnaars en Nederlandse Successen
In de jaren heeft de Giro vele historische momenten gekend, van epische solo-overwinningen tot legendarische duels op de besneeuwde bergen van Italië. De winnaar van de Giro d’Italia ontvangt de iconische "Trofeo Senza Fine" (de eindeloze trofee). Het is een prachtige gouden spiraal waarin de namen van alle vorige winnaars gegraveerd staan. Tadej Pogačar won vorig jaar de Giro. In 2017 won Tom Dumoulin als eerste Nederlander ooit de race.
De Giro d'Italia in 2025
De Giro d'Italia zal dit jaar van start gaan in Albanië. De actie begint op vrijdag 9 mei met een etappe in de bergen, die start in Durrës en eindigt in hoofdstad Tirana. Vanaf ronde 3 zullen de renners de overstap maken naar Italië en daar nog 18 rondes langs prachtige landschappen en steden rijden. De Giro start op vrijdag 9 mei 2025 en zal eindigen op zondag 1 juni 2025. In totaal doen er 17 Nederlandse deelnemers mee aan de Giro d'Italia.
Andere evenementen
Grand Prix van Italië
De dolenthousiaste Tifosi doen niets liever dan hun geliefde Ferrari op het eigen Autodromo Nazionale Monza naar de overwinning schreeuwen. Dat doen de Italianen overigens al bijna sinds mensenheugenis: er wordt al meer dan een eeuw geracet in Italië, Monza heeft eveneens een ontzettend lange historie in de autosport. Evenals Silverstone en Spa-Francorchamps was Monza er in 1950 namelijk ook al bij, toen het allereerste Formule 1-seizoen werd afgewerkt. Sindsdien heeft er behoorlijk wat triomf, maar ook tragedie plaatsgevonden op de hogesnelheidstempel nabij Milaan. Jochen Rindt kwam er in 1970 bijvoorbeeld om het leven - de Oostenrijker ging op dat moment aan de leiding in het WK, een koppositie die hij niet meer zou verliezen, om postuum tot wereldkampioen te worden gekroond.
Snelheid is gevaarlijk, maar ook zeer aantrekkelijk voor autosportliefhebbers. De tribunes op Monza zitten elk jaar stampvol met enthousiaste Tifosi, doch zit gevaar in een klein hoekje. De paar chicanes die het circuit telt worden allen voorafgegaan door lange rechte stukken en zodoende leveren de remzones af en toe een slagveld op.
Lees ook: Een overzicht van de langste Grand Slam wedstrijd
Dit jaar vindt de Grand Prix van Italië plaats in het weekend van 5 tot en met 7 september 2025 en is het de zestiende race op de Formule 1 kalender. Op vrijdag wordt er tot twee maal toe getraind, met op zaterdag de derde training en de kwalificatie die om 16:00 uur wordt verreden. De Grand Prix van Italië begint op zondag 7 september 2025 om 15:00 uur Nederlandse tijd.
Dutch Open
De eerste editie van het Dutch Open, het 'Nederlands Internationaal Open Kampioenschap', werd gespeeld in 1912 op de Haagsche Golf & Country Club. Het kampioenschap is daarmee een van de oudste toernooien van de European Tour die tegenwoordig de DP World Tour heet. Alleen het Brits Open (1860), Frans Open (1906), Belgisch Open (1910) en Duits Open (1911) zijn ouder. Het Belgisch Open en het Duits Open bestaan niet meer. Door de jaren heen hebben verschillende grote bedrijven hun naam verbonden aan het toernooi, waaronder Heineken, Sun Microsystems en TNT. Van 1981 tot en met 1990 was KLM gedurende tien edities gastheer van het Dutch Open. Met de jaren werd de Tour in Europa steeds groter en professioneler en Nederland groeide daarin mee. Steeds meer prominente golfers meldden zich aan bij het meest prestigieuze toernooi in Nederland. Vanaf 1982 tot en met 2003 werd het Dutch Open georganiseerd door het bedrijf Reved van Robbie van Erven Dorens. Vanaf 2004 is TIG Sports (voorheen This is Golf) de organisator. Na ruim tien jaar van afwezigheid werd KLM in 2004 wederom hoofdsponsor. De eerste wisselbeker (de Burrows-beker) werd in 1923 voor de vijfde maal gewonnen door Henry Burrows. Het betrof toen een wisselbeker voor de beste professional van het Dutch Open, daarom staat zijn naam maar drie keer op de lijst van winnaars van het Dutch Open (twee keer won een amateur). Burrows mocht de beker dankzij deze prestatie houden. De volgende beker (de Boomer-beker) werd direct drie maal achter elkaar gewonnen door Aubrey Boomer. Ook hij mocht het kleinood mee naar huis nemen.
Het Dutch Open is gewonnen door zes verschillende Nederlanders en is in totaal acht keer gewonnen door een Nederlander. Amateur Gerry del Court van Krimpen was in 1915 op de Haagsche de eerste Nederlandse winnaar. In 1917 won Jacob Oosterveers. Daarna won Dirk Oosterveer het toernooi twee keer, in 1919 en 1930, beide keren op de Haagsche. Joop Rühl volgde hem in 1947 op als de vierde Nederlander die het toernooi op eigen bodem won. Pas 56 jaar later diende zich de vijfde Nederlander aan die de titel op zijn naam schreef. Maarten Lafeber won zijn eerste toernooi op de Europese Tour in eigen land, op de Hilversumsche Golfclub in 2003.
De geschiedenis van het Nederlands Internationaal Open Kampioenschap begint in 1912. De eerste winnaar van het kampioenschap, dat toentertijd nog in 36 holes werd beslist, was de in België werkzame Engelse professional George Pannell. Hij was een bekende Engelse golfprofessional die speelde voor Royal Golf Club de Belgique, Antwerpen. Het eerste Dutch Open werd gespeeld op 1 september op de toenmalige 9-holes baan van de Haagsche. Naast Pannell en Warren deed er nog een in België werkende Engelse pro mee: W. Philpot van de Antwerpse GC. Hoe hoog het bedrag was dat de winnaar uitgekeerd kreeg, is onbekend. In 1912 werd het Dutch Open voor het eerst officieus gespeeld. Ondanks de oorlog werd besloten om het kampioenschap door te laten gaan (Maandblad Golf, 15 juli 1947). Dit was eigenlijk het eerste officiële editie van het Internationale Nederlandse Open Kampioenschap omdat deze voor het eerst door het Nederlands Golf Comité werd georganiseerd (het NGC werd in 1914 opgericht en is de voorloper van de NGF). De winnaar in 1915 was de amateur Gerry del Court van Krimpen. Volgens Maandblad Golf (15 juli 1947) was er toen natuurlijk geen sprake van sterke buitenlandse concurrentie, doch het was niettemin een bijzondere prestatie van wijlen G.M. del Court van Krimpen om als amateur de titel te winnen met het voor die dagen buitengewoon lage totaal van 152 slagen voor 36 holes. Gerry del Court van Krimpen was bestuurslid van de Haagsche en een van de oprichters van het Nederlands Golf Comité, de voorloper van de Nederlandse Golf Federatie. Del Court van Krimpen was meermalen amateurkampioen van Nederland. Amateurs met een handicap van maximaal 8 waren ook welkom op de 9-holes baan van de Haagsche. Gerard Martinus del Court van Krimpen won het kampioenschap met een score van 152 slagen (40-38-37-37), een voor die tijd ongekend lage score. Burrows van de Doornsche en Mettley van de Kennemer speelden daags na het kampioenschap een play-off. Burrows won en werd honderd gulden rijker. De correspondent van de NRC toonde zich weinig onder de indruk van de professionals. Dus ook de pro’s van de Haagsche speelden op eigen baan een bijrol. Ife had een ‘gespleten duim’ en Jacob Oosterveer had vanwege militaire dienst te weinig kunnen oefenen.
De tweede Nederlandse winnaar was Jacob Oosterveer op de Koninklijke Haagsche in 1917. Henry Burrows wint op de Kennemer. Het was het eerste Open op de Kennemer maar de club speelde toen nog op een andere baan, in Santpoort, op een terrein van de familie Cremer van het landgoed Duin en Kruidberg. Burrows wint in 1920 voor de eerste keer. Hij zal ook winnen in 1921 en 1923. In 1915 en 1918 was hij geeindigd als beste professional. Burrows won in totaal vijf maal de trofee voor 'beste professional van het Dutch Open' en won daarmee de 'Wisselbeker voor Golf Professionals. Deze wisselbeker, de 'Burrows-beker', is de eerste beker van het Nederlands Internationaal Open Kampioenschap. Burrows was tussen 1910 en 1920 professional op de Doornsche (de voorloper van De Pan) en daarna Antwerpen en Waterloo in Belgie. Hij was 'uitgeleend' door de Hilversumsche. Henry Burrows wint voor de tweede keer, ditmaal op de Domburgsche. George Pannell wint voor de tweede keer. Henry Burrows wint voor de derde keer, ditmaal op de Hilversumsche. Aubrey Boomer, Ernest Whitcombe, Auguste Boyer, Marcel Dallemagne behoorden allen in hun dagen tot de "upper ten" der professionals van internationale vermaardheid. Boomer zou ook de komende twee Opens winnen. Hij was een bekende Engelse golfprofessional van het eiland Jersey, waar ook de wereldberoemde golfspeler Harry Vardon is opgegroeid. Aubrey Boomer wint voor het derde jaar op rij. Hij wordt daarmee eigenaar van de tweede wisselbeker door het NGC ter beschikking gesteld voor de winnaar van het Dutch Open. Percy Boomer werd later bekend (dankzij zijn boek 'On Learning Golf') van de uitspraak 'Turn in a barrel'. In zijn instructieboek stond een afbeelding van iemand die een swing maakte in een vat. J.J. Frank Dyer wint op de Kennemer. Marcel Dallemagne wint op de Kennemer. Dallemagne was was een zeer succesvolle Franse golfprofessional. Tot en met 1933 werd over 36 holes gespeeld. De eerste 72-holes versie (op De Pan) werd gewonnen door de Zuid-Afrikaan Sid Brews die in Engeland opgroeide. Hij is de eerste niet-Europese kampioen. In dezelfde periode won Brews twee jaar achtereen het Frans Open en was hij ook eenmaal runner-up in het Brits Open. Hij was de eerste professional uit Zuid-Afrika die buiten zijn eigen land grote successen boekte. Flory van Donck wint voor de tweede maal. A. Padgham wint. Joop Rühl eindigt als eerste Nederlander op de negende plaats. De kampioenschappen van de laatste jaren voor de Tweede Wereldoorlog waren zeer sterk bezet. In 1938, toen Padgham op éclatante wijze won, eindigde Joop Rühl als eerste Nederlander op de zesde plaats. Bobby Locke wint op de Kennemer. Joop Rühl eindigt als eerste Nederlander op de zesde plaats. Voor Locke was de overwinning op de Kennemer zijn eerste grote zege in Europa. Hij zou doorgaan met het winnen van vier Brits Open-titels en won in totaal meer dan zeventig golftitels. Hij was wellicht de beste putter ooit. De Kennemer was voor de oorlogsperiode in totaal vijf keer gastheer. Flory van Donck wint voor de derde maal. Joop Ruhl, professional op de Hilversumsche Golfclub, is de vierde Nederlandse winnaar en de eerste sinds zeventien jaar. Hij wint het 29ste Open met 279 slagen (70-71-70-68), 'negen slagen beneden een gemiddelde van vieren over 72 holes'. W.S. Forrester wordt tweede met 282 slagen. Mr O. van Zinnicq Bergmann van de Dommel is eerste amateur met 309 slagen. Ruhl was na een eerste ronde in 70 slagen de leider. Dankzij een birdie op de 72ste hole eindigt hij drie slagen voor Forrester. Het Internationaal Open Kampioenschap werd in 1947 gespeeld op de Eindhovensche. Het is dit jaar moeilijk om de financiering rond te krijgen, maar het gaat door. 'Een novum is dat het Nederlands Golf Comite voor dit kampioenschap een programma-boekje heeft laten vervaardigen, dat een aantal geillustreerde artikelen bevat.' Het werd verkocht 'ten bate van het wedstrijdfonds voor dit kampioenschap'. Bijna ging dit tweedaagse Open dus niet door. Er was een bedrag van 2.500 gulden nodig en pas op het laatste moment waren er voldoende giften binnen. In dit jaar werd de Argentijn Roberto de Vincenzo naar Nederland ‘gehaald’ om te spelen in het Dutch Open, dat toen werd gespeeld op Toxandria. Hij kwam omdat hij een jaar eerder het profkampioenschap in eigen land had gewonnen en KLM had als eerste prijs een retourticket naar Nederland beschikbaar gesteld. Vincenzo werd later (1967) Brits Open-winnaar en is bekend om het Masters-incident in 1968 waarbij hij zijn handtekening zette onder een scorekaart die niet juist was ingevuld waardoor hij uiteindelijk tweede werd. Zijn quote ‘ What a stupid I am’ werd legendarisch. De Vicenzo, in 1950 22 jaar oud, won op Toxandria. De Belg Flory van Donck wint het Open voor de vierde maal en voor het eerst op de Kennemer. Dit is het eerste Open op de Kennemer na de Tweede Wereldoorlog. De Belg Flory van Donck wint het Open in Nederland (op de Eindhovensche ditmaal) voor de vijfde en laatste keer; hij is met vijf zeges recordhouder. Piet Witte werd tweede. In 1953 won Van Donck in totaal drie keer en hij was dat jaar de beste speler op de toen nog officieuze Order of Merit. In totaal won hij twintig Europese wedstrijden. Van Donck won in Nederland in 1936, 1937, 1946, 1951 en 1953. De Belg die in 1912 in Tervuren werd geboren werd een paar jaar na zijn zege in 1953 gediskwalificeerd omdat hij een boompje had vernield; hij mocht daarna nooit meer meedoen. In het Dutch Open van 1954 op de Haagsche eindigden de Nederlander Gerard de Wit en de Italiaan Ugo Grappasonni gelijk op 295 slagen. Daags erna was de stand na een verlenging van 36 holes (een play-off ging toen over 36 holes) nog steeds gelijk (154). Gerard de Wit (1918-1988), misschien wel de beste Nederlandse golfer ooit, heeft nooit het Open in eigen land gewonnen. De Wit werd in totaal wel vijf keer tweede (in 1954, 1955, 1956, 1959 en 1962) en speelde drie keer een play-off die hij drie keer verloor (twee van die play-offs gingen over 36 holes). Hij werd in 1936 assistent-professional op de Haagsche en won gedurende zijn loopbaan 33 Nederlandse titels, waaronder vijftien maal de Harlequin Cup (het besloten kampioenschap voor golfprofessionals, later de Twente Cup). In de jaren zestig van de vorige eeuw werd hij driemaal uitgenodigd voor The Masters op Augusta National. Hij speelde meermalen het Brits Open en ook vertegenwoordigde hij Nederland op de World Cup. Op de Kennemer wint de Italiaan Alfonso Angelini. Gerard de Wit werd tweede (een van de vijf keer dat hij tweede werd). Beiden hadden de vier ronden in 280 slagen gespeeld. Dit is het enige Dutch Open waaraan de beroemde Gary Player meedeed. De Zuid-Afrikaan (in het Open van 1955 nog maar negentien jaar oud) werd gedeeld derde met de scores 76-68-71-69. Dave Thomas was een van de bekendste Britse golfprofessionals van de vijftiger en zestiger jaren. Op de Kennemer versloeg hij Peter Thomson, die derde werd. Thomson had Thomas weken daarvoor in de play-off van het Brits Open de loef afgestoken. Thomson deed twee keer mee aan het Dutch Open, in 1958 en 1963. Hij werd voor het Dutch Open van 1958 uitgenodigd door zijn vriend en golfmakker John Gregory, eveneens een Australiër en lid van de Kennemer. John Gregory was in 1958 de beste amateur. Gregory, een lefty en scratchspeler, had golf geleerd van zijn oom, een vermaard cricket-international van Australië. Gregory was vele malen clubkampioen van de Kennemer.
Lees ook: Tennis Coaching
De Zuid-Afrikaan Sewsunker (Papwa) Sewgolum wint voor de eerste keer. Zijn eerste zege is op de Koninklijke Haagsche, later (in 1960 en 1964) won hij nog twee keer, beide malen op de Eindhovensche Golf. Papwa won dit jaar met 67--69-74-73=283. Tweede op de Haagsche in 1959 werd Gerard de Wit. Papwa (1930-1978) was een zwarte caddie uit Zuid-Afrika van Indische afkomst zonder enige opleiding die na zijn eerste zege in Nederland in eigen land een held werd. Opmerkelijk was zijn omgekeerde grip; hij was rechtshandig maar zijn rechterhand zat boven op de club en zijn linkerhand onderop. Papwa verdiende 2.000 gulden met zijn overwinning. De caddie werd 'ontdekt' door de Duitser Graham Wulff, die Papwa in 1959 meenam naar het Brits Open en het Dutch Open. Papwa was caddie geweest voor Wulff, een industrieel die rijk was door het product Oil of Olay. Hij was een bezienswaardigheid op de Haagsche in 1959: Marshals moesten het publiek op afstand houden. Sewgolum zorgde tijdens zijn zeges in Nederland in eigen land voor veel beroering. In 1963 won hij van 103 blanke golfers in een lokaal toernooi, het Natal Open, en was hij de eerste gekleurde winnaar in zijn eigen land. In 1965 won hij dat toernooi nogmaals en toen versloeg hij ook zijn beroemde landgenoot Gary Player, die toen al heel goed was (en in 1955 meedeed aan het Dutch Open en derde werd). Papwa mocht niet in het clubhuis komen en moest zich ook buiten het clubhuis verkleden. Een foto van Papwa in 1965 waarbij hij de trofee in de regen ontvangt verscheen in kranten over de hele wereld en droeg bij aan de boycot van apartheid-sport. Overigens had die prijsuitreiking in de regen volgens velen niets met de apartheid te maken, omdat elke prijsuitreiking altijd buiten op de green werd gedaan. Gary Player getuigt dat voor Papwa een rode loper werd uitgelegd, net als voor andere winnaars. Zeker is dat Sewgolum vanaf 1966 tot ongeveer 1972 niet meer mocht meedoen aan lokale toernooien en omdat de overheid zijn paspoort introk kon hij ook niet meer in het buitenland spelen. In 2003 kreeg Papwa postuum een onderscheiding van president Thabo Mbeki. In Durban is een golfbaan naar hem vernoemd: de Papwa Sewgolum Municipal Golf Course. Sewsunker (Papwa) Sewgolum wint voor de tweede keer, nu op de Eindhovensche Golf. Papwa verdient 2.000 gulden met zijn overwinning. Op de Haagsche in 1963 is Peter Thomson een van de bekendste spelers. Sewsunker (Papwa) Sewgolum wint voor de derde keer en voor de tweede keer op de Eindhovensche Golf. Papwa verdient 3.500 gulden met zijn overwinning, 1.500 meer dan in 196…
tags: #Grand #Italia #wedstrijd #geschiedenis