Eens per jaar organiseert de commissie “cultuur en persoonlijke ontwikkeling” een studiereis naar een, voor de deelnemers, vooraf onbekende locatie. Dit jaar viel de keuze op het weekend van 9 mei, met Café ’t Menneke als verzamelpunt. Daar onthulde de reisleider, Max, de bestemming: Keulen, de hoofdstad van het Duitse carnaval. Max, van nature een begaafd spreker, weet altijd situaties en personen verbaal te duiden, zeker naarmate de dag vordert. Een logische keuze dus als reisleider.
Voorbereiding en Vertrek
Om de groep te identificeren, ontvingen de deelnemers nieuwe attributen: een neije bazeloen, een setje neij galgen en ‘ne button. Deze dienden tevens als herkenningsmiddel voor de drie aspirant-leden Danny, Joris en Nick, die dit weekend gebruikten om te beoordelen of het culturele aanbod van het genootschap aansloot bij hun intellectuele verwachtingen. Tijdens de busreis werd er al volop gefilosofeerd over de potentiële hoogtepunten. De enige zekerheid was dat men zich op gezette tijden moest melden bij de beheerder van de trezorie, in de volksmond “lappot” genaamd. Ter voorbereiding op de buitenlandse keuken werd er volop gebruik gemaakt van de Nederlandse voedsel- en drankvoorraad, waaronder borrelnootjes en blikjes van Swinkels.
Aankomst en Eerste Culturele Indrukken
Aangekomen in Keulen constateerde men tevreden dat de weersomstandigheden perfect waren voor een diepgaande studie van terrasgelegenheden. Na de slaap accommodatie te hebben ingedeeld, kon de groep op pad. Echter, er ontstond al snel een tweedeling. Het overgrote deel volgde de reisleider, terwijl een kleiner, ervaren deel zich direct onderdompelde in de Duitse cultuur bij een authentiek etablissement.
Daar overkwam hen direct de eerste culturele verwondering: Kölsch, geserveerd in een reageerbuisje, in plaats van de verwachte "grauwte potten bier". De eerste uren werden afgesloten met een bezoek aan een andere cultureel hoogtepunt: de dönerkraam. Het avondprogramma werd ingevuld in een dansgelegenheid, waar vooral Bompa zich uitleefde. De aanwezigen verwonderden zich over de reageerbuisjes Gaffel en een ander cultureel fenomeen: de wc neger. Na deze dansgelegenheid, waar Bompa een bloedende neus aan overhield, werd een andere gelegenheid opgezocht. Deze viel niet bij iedereen in de smaak vanwege de minder Duitse sfeer en de gestegen prijs van de reageerbuisjes.
De Tweede Dag: Dom, Fietsen en Biergarten
De volgende dag stond er een druk programma op het schema, met ruimte voor vrije invulling en culturele bezoeken. Allereerst de Dom van Keulen: groot, zwart, met veel mensen uit India, midden in Keulen. Om de indrukken te verwerken werden diverse terrasgelegenheden opgezocht, gevolgd door een sportief gedeelte: fietsen op een niet-elektrische fiets. De reisleider had een route van 35km uitgezocht, inclusief een bezoek aan het 1. FC Köln stadion. Tijdens het fietsen werd echter een tussentijdse vergadering ingelast om af te wijken van de route en gerichter naar het stadion te rijden.
Lees ook: Waarom doen we mee aan wedstrijden?
Terwijl men op een terras genoot van de natuur, werd een nieuwe route bepaald, richting het stadion. Toen echter het bordje "Biergarten" werd gesignaleerd, wijzigden de plannen opnieuw. Ook dat stuk van de Duitse cultuur moest aan den lijve worden ondervonden. Het stadion werd niet meer bereikt. Tijdens de terugtocht maakte men kennis met de Duitse gezagsdragers, die duidelijk maakten dat de Nederlandse "no-rules" regels in het Duitse fietsverkeer niet zijn toegestaan. Na het inleveren van de fietsen werd, ter voorbereiding op het aankomende lidmaatschap van “De Zonnebloem” van enkele van onze leden een korte wandeling langs de Rijn gemaakt, gevolgd door het bezoek aan een eet- en drink gelegenheid.
Avondavonturen en Verhalen
Hierna ontwikkelden zich diverse verhaallijnen die lastig zijn weer te geven. Max maakte onvoorstelbaar veel vrienden in een taal die op Duits leek, maar met overtuiging werd gebracht. Schnitzels van bordrand tot bordrand. Een gedeelte ging eten bij een Indiaas restaurant en die mens had Michael Jackson ooit gezien. Een ander gedeelte at pizza. Terug naar de gelegenheid om wederom te reageerbuizen. Naar een andere gelegenheid om Guus Meeuwis te kwèke en Baila baile nog harder te kwèke. Bij sluiting: follow the neger om in een tentje van bedenkelijk allooi terecht te komen. Gevolgd door nog een bedenkelijker tentje. Vincent die echt heel klaar was met zo’n overload aan cultuur en dus naar huis is begeleid. Tiny die 100 meter van het hotel een taxi besteld. Tijs die vroegtijdig het kussen opzocht. Kennismaking bij de McDonalds met de bestelschermen in plaats van het ouderwetse “Doe mèn een hamburger en vlug een bietje”.
De Sleutelbloem: Een Zorgboerderij met Impact
De Sleutelbloem is een zorgboerderij die een belangrijke rol speelt in het leven van veel mensen. De boerderij biedt dagbesteding en een veilige plek waar iedereen zichzelf kan zijn. De verhalen van deelnemers en medewerkers laten zien hoe de Sleutelbloem een positieve invloed heeft op hun leven.
Deelnemers aan het woord:
- Chantal: Chantal is 19 jaar en komt elke week met haar assistentiehond Lutalo naar de Sleutelbloem. Ze werkt het liefst in de stallen bij de dieren. Wat ze zo fijn vindt aan de Sleutelbloem is dat iedereen mag zijn zoals hij is.
- Saskia: Saskia werkt in de bakgroep, doet spelletjes, kookt en doet workshops in het atelier. Ze wil de nieuwsbrieflezers graag toewensen dat God er altijd voor ze is, in leuke maar ook in moeilijke tijden.
- Skippy: Skippy is erg bang voor honden en kan sowieso snel schrikken.
Medewerkers vertellen:
- Foka Reijerkerk: Foka is sinds 1 december officieel in dienst op de Sleutelbloem en werkt op de administratie.
- Ilse en Henrieke: Ilse en Henrieke zijn stagiaires op de Sleutelbloem.
- Petra en Leendert: Petra en Leendert zijn nieuwe medewerkers die het team versterken. Petra gaat zich voornamelijk richten op het jongerenteam en het organiseren en begeleiden in het klaslokaal.
Activiteiten en Evenementen:
De Sleutelbloem organiseert regelmatig activiteiten en evenementen, zoals een open dag, workshops en een Alpha-cursus. De open dag van 23 september was een groot succes. Alle onderdelen van de Sleutelbloem waren te bekijken en er was van alles te doen, te horen en te kopen. Voor kinderen werden er diverse activiteiten georganiseerd.
Vrienden van de Sleutelbloem:
De 'Werkgroep Vrienden van de Sleutelbloem' is een gezellige actiegroep van stichting de Sleutelbloem. De groep organiseert acties om het werk van de Sleutelbloem te ondersteunen. Mirjam en Simon Meertens zijn onlangs toegetreden tot de Vrienden van de Sleutelbloem.
Lees ook: Hockey in Nederland: een geografische analyse
Walking Football en G-Voetbal bij FC Driebergen
FC Driebergen is een club die openstaat voor iedereen en biedt naast regulier voetbal ook Walking Football en G-Voetbal aan.
Walking Football:
Hans, zelf in de zeventig, richtte ruim vier jaar geleden de afdeling Walking Football op bij FC Driebergen. Met succes, want er zijn inmiddels 26 Walking Footballers bij de club. Elke woensdag zijn ze met zo’n 16 tot 18 man. De groep groeit gestaag. De Walking Footballers zijn niet alleen actief op het veld, maar ook als vrijwilligers. Ze zetten bijvoorbeeld de doeltjes klaar voor de jongste jeugd op zaterdagochtend.
G-Voetbal:
Tien jaar geleden werd Bert de Goede benaderd om te helpen bij het opzetten van een G-team. Bert kende de doelgroep en mensen die wilden helpen met de begeleiding. Feeling met de doelgroep is heel belangrijk. De vereniging werkt regelmatig samen met de gemeente Utrechtse Heuvelrug om bekendheid te geven aan het G-team. In september is de club gestart met G-voetbal voor de jeugd. Om toch competitie te kunnen spelen, hebben ze een gezamenlijk team met Patria in Zeist.
Diverse club voor iedereen:
Bestuurslid Hans van Vugt: “FC Driebergen is een brede en diverse club voor iedereen. Iedereen is welkom bij ons.”
Persoonlijke Verhalen van Doorstromers bij Restaurant Waanzinnig
Restaurant Waanzinnig biedt mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt de kans om werkervaring op te doen en door te stromen naar regulier werk. De verhalen van Marli, Herman, Priscilla en Brigitte laten zien hoe dit in de praktijk werkt.
Lees ook: Voorbeelden Actief Wonen
- Marli: Marli werkt als kok bij restaurant Waanzinnig en heeft in de tijd dat ze hier werkt ontzettend veel geleerd. Op het gebied van koken heeft ze met name haar snijtechnieken verfijnd en heeft ze veel nieuwe gerechten leren bereiden. Op persoonlijk gebied kan ze steeds beter communiceren met anderen, heeft ze geleerd te pauzeren, is ze wat geduldiger en iets minder koppig. Marli komt uit Brazilië en heeft een moeilijke jeugd gehad. Ze is begonnen bij een werkproject van KREW en is na een half jaar doorgestroomd naar restaurant Waanzinnig.
- Herman: Herman werkt in de keuken van Restaurant Waanzinnig en draait zelfstandig de warme kant. Hij heeft in de afgelopen 3,5 jaar tijd ontzettend veel geleerd. Van het verfijnen van zijn snijtechniek tot het afronden van een koksopleiding. Herman is begonnen aan de koude kant en de afwas. Zijn grootste doel is om vanuit restaurant Waanzinnig door te kunnen stromen naar regulier werk.
- Priscilla: Priscilla werkt in de bediening van restaurant Waanzinnig. Ze heeft een contract aangeboden gekregen binnen restaurant Waanzinnig voor 18 uur per week. Priscilla heeft een stabieler leven dan een aantal jaar geleden.
- Brigitte: Brigitte is werkzaam in de bediening bij restaurant Waanzinnig. Ze is begonnen in de keuken, maar is door haar artrose overgestapt naar de bediening. Brigitte start met de opleiding Howie the Harp. Ze hoopt uiteindelijk haar ervaring en kennis in te kunnen zetten als ervaringsdeskundige in de zorg.
De Marathon Rotterdam 2017: Een Persoonlijk Verslag
Een persoonlijk verslag van de Marathon Rotterdam 2017, vol ups en downs, emoties en doorzettingsvermogen. De auteur beschrijft de voorbereidingen, de zenuwen, de race zelf en de afterparty.
Voorbereiding en Start:
De wekker ging om zes uur. Om 7.00u stond Marcel bij ons voor de deur: hij reed met ons mee naar Rotterdam. We reden op ons gemakje naar de Kralingse Zoom. Daar parkeerden we (gratis!) en moesten toen nog 8 minuten met de metro naar de Marathon Expo! Om 8.15u had ik mijn startnummer!! We dronken nog een lekker kopje koffie bij de expo en liepen daarna rustig naar de startvakken. Ik startte in ‘Wave 2’. Prima. Het was 9.20u toen ik het startvak in ging: de start was om 10.00u. De security-man die het hek moest bewaken, nam zijn baan uiterst serieus en was hard bezig onze veiligheid te bewaken. Lee Towers zong en toen kwam daar dan eindelijk het kanonschot!! GAAN!!
De Race:
De eerste 15km gingen eigenlijk best fijn. Jur en de rest van het juich-team gingen met de metro naar allemaal plekken langs het parcours, dus die heb ik vaak gezien onderweg! Bij het 15km punt zag ik Jur en kreeg ik opeens huil-drang… Het was wel heftig warm. Het zweet gutste uit alle poriën van mijn lijf… Om de 5 km stonden drinkposten, gelukkig. Op het halve marathon punt keek ik op m’n horloge: 1.52-nog-wat. Toen ik bij ongeveer 30km het Kralingse Bos in liep, zat ik er zo doorheen dat er wat tranen over m’n wangen liepen. Ik besloot om even te wandelen, om m’n hiel wat rust te geven. Wandelen was fijn, maar voelde vreselijk! Ik kom hier niet om te wandelen!! Dus ik ging weer rennen. Op 35 km stonden grote schermen van Nationale Nederlanden. Daar werden filmpjes op afgespeeld die door supporters waren opgenomen. En op het laatste scherm: m’n zusje levensgroot, juichend en ‘Hup NOOOOORRR’ roepend. Fantastisch♥ Dus ik moest weer huilen. Bij kilometer 37 kwam Jur opeens uit het publiek tevoorschijn! Hij bood aan om even een stukje mee te rennen. Als morele steun♥ Dit was PRECIES wat ik nodig had. Jur rende zelfs mee tot kilometer 41 (met z’n rugzak om 🙂 ). Daar zei hij: ‘Nu ga je de laatste 1200m zelf rennen en GENIETEN.’ Dus dat deed ik.
De Finish:
Die finish kwam. En toen kwamen de tranen echt. Ik denk dat het tranen van opluchting waren? Een vrijwilliger zei tegen me: ‘Ga je nou loope te huile hieroo?’ Toen ik m’n medaille eenmaal had, ging ik op zoek naar Jur. Jur, die echt PRECIES snapt wat een mensch nodig heeft na een marathon, kwam aan met een roos (aaahhh♥) en koude biertjes (joehoeee!!). En hij knuffelde m’n tranen weg.
Afterparty:
Een paar minuutjes later haakten ook Dennis en Marcel aan voor een gezellig naborreltje bij de fontein. Super leuk! We reden terug naar Weesp. We hadden afgesproken met andere marathon-finishers Lily, Ricardo en Janke op het terras bij Toeters. Daar was het mega druk, maar we wurmden ons er gewoon tussen op het terras, bestelden bitterballen en bier (okee, ik nam even een cola light) en toen kwamen de sterke-marathon-verhalen 😉Ik zag iemand kotsen!Ik zag wel 10 mensen kotsen!Ik zag iemand in een soort shock terwijl hij kotste!Het was gezellig. Met een deel van het gezelschap verhuisden we naar Aaltje, want: HONGER. Ook daar pasten we nog prima op het terras! En na het eten…. IJS van Nelis!! Want als je een marathon hebt gelopen, dan mag je daarna best even genieten.
Reflectie:
In m’n hoofd zitten nog steeds de ‘mixed feelings’ over de Marathon Rotterdam 2017:Ik heb het nog nooit zo zwaar gehad tijdens een marathon (dit was mijn vierde)Heb ik m’n blessure verergerd? Was dit wel slim?Het is niet eens gelukt om onder de 4 uur te finishen…Ik moest zelfs wandelen onderweg…En huilen…. #jesuschristMaar…Ik ben gefinished! Ondanks trainingsachterstand en blessure.Ik kan nog lopen! (poging tot hardlopen nog niet gedaan, so far)Ik heb het gedaan!! Hell yeah!!En eigenlijk was het best heroïsch 🙂
Caravans: Gewicht en Indeling
Bij de aankoop van een caravan zijn de juiste indeling en een aantrekkelijk design bijzonder belangrijk. Maar ook het gewicht speelt een essentiële rol. Familie, vrienden, optionele uitrusting, accessoires en bagage - er moet ruimte zijn voor alles. Tegelijkertijd zijn er wettelijke en technische grenzen gesteld aan de configuratie en de belading. Elke caravan is ontworpen voor een bepaald gewicht, dat tijdens het rijden niet mag worden overschreden. Voor kopers van een caravan roept dit de vraag op: hoe moet ik mijn voertuig zo configureren dat er bagage en accessoires in passen die aan mijn behoeften voldoen, zonder dat het voertuig dit maximumgewicht overschrijdt?
Gewichtsfactoren bij Caravans:
- Massa in rijklare toestand: Dit is een standaardwaarde die is vastgesteld in de typegoedkeuringsprocedure. Als gevolg van fabricagetoleranties kan de feitelijk gewogen massa in rijklare toestand afwijken van de hierboven vermelde waarde. Afwijkingen tot ± 5% van de massa in rijklare toestand zijn wettelijk toegestaan en mogelijk.
- Massa die door de fabrikant wordt opgegeven voor optionele uitrusting: Dit is een berekende waarde voor elk type en elke indeling, die ERIBA gebruikt om het maximaal beschikbare gewicht voor in de fabriek gemonteerde optionele uitrusting te bepalen.
- Technisch toelaatbare maximummassa: Dit is een door de fabrikant vastgestelde waarde die het voertuig ook in beladen toestand niet mag overschrijden. Deze heeft dus invloed op het aantal zitplaatsen dat kan worden toegestaan, de mogelijkheden voor het kiezen van optionele uitrusting en het resterende laadvermogen.
Opties en Accessoires:
Er zijn diverse opties en accessoires beschikbaar voor caravans, zoals:
- 81 liter absorptie koelkast
- 2 x USB dubbel stopcontact in het slaapgedeelte
- Reservewiel op stalen velg
- Reservewiel met lichtmetalen velg
- Fietsdrager Thule Caravan Superb voor twee fietsen
- Opbouwaccu (95 Ah AGM)
- Opbouwbatterij (80 Ah LFP)
- Opbouwbatterij (160Ah LFP)
- Universele voortentcontactdoos (230 V, 12 V, TV)
Prijzen:
Alle prijzen zijn adviesverkoopprijzen in EUR, gebaseerd op de Nederlandse verkoopprijzen inclusief de onvermijdbare kosten en kosten voor transport. Prijzen in andere landen kunnen afwijken als gevolg van valuta, landspecifieke BTW, landspecifieke specificaties, on-the-roadheffingen of invoerrechten. Neem contact op met uw plaatselijke dealer voor de toepasselijke prijzen, belastingen en invoerrechten voor uw land.