Het Belgische dameshockey heeft de afgelopen decennia een opmerkelijke ontwikkeling doorgemaakt. Van een relatief kleine sport in België, is het uitgegroeid tot een discipline met internationale allure. Dit artikel belicht de prestaties van het Belgische dameshockeyteam, de Red Panthers, en de factoren die hebben bijgedragen aan hun succes.
Historische context
In de jaren zeventig kende het Belgische vrouwenhockey een bloeiperiode, met als hoogtepunt een bronzen medaille op het WK in Madrid. Daarna volgde een periode waarin de prestaties terugliepen. In de jaren tachtig en negentig werden er geen noemenswaardige resultaten behaald. Van 2000 tot 2010 wisten de Red Panthers zich geen enkele keer te kwalificeren voor een EK, WK of Olympische Spelen.
"Ik denk dat er in de jaren tachtig maar zo'n achthonderd vrouwen hockeyden in heel België, toen ik bondscoach was. Wij speelden op zandvelden," aldus een insider.
Een belangrijke factor die de ontwikkeling van het dameshockey belemmerde, was de gemengde jeugdcompetitie. Meisjes speelden vaak niet op de cruciale posities in het veld, maar vooral op de vleugels. Dit kwam doordat er te weinig meisjes waren die bereid waren om met jongens te spelen, zeker naarmate ze ouder werden. De jongens waren vaak te ruw, wat de ontwikkeling van de meisjes blokkeerde.
Afschaffing van de gemengde jeugdcompetitie
Oud-international Marc Geens streed zo'n vijf jaar voor het afschaffen van de gemengde jeugdcompetitie. In 1997 werd de knoop doorgehakt: gemengde teams werden gefaseerd afgeschaft. Vanaf het nieuwe seizoen zouden er kleine teams met meisjes beginnen, eerst vier tegen vier, later zes tegen zes. Het kostte tijd om meisjes te rekruteren voor de hockeyclubs.
Lees ook: Alles over het WK Handbal voor Vrouwen
De kwalificatie voor de Olympische Spelen van Londen als nummer 17 van de wereld - de eerste olympische kwalificatie ooit voor de Belgische hockeysters - is volgens Geens het eerste aanwijsbare resultaat van de nieuwe filosofie.
Jill Boon: een sleutelfiguur
Jill Boon is een van de meest prominente gezichten van het Belgische vrouwenhockey. Met haar 293 interlands is ze een van de meest ervaren speelsters van de Red Panthers. Ze was het die bij de Olympische Spelen van Londen de eerste Belgische hockeygoal ooit maakte.
Boon groeide op in het oude systeem, waar jongens en meisjes met elkaar samenspeelden. "Ik vond het fantastisch! Ik was tot m’n twaalfde het enige meisje in het team. Er waren zo weinig meisjes die hockeyden. Je moest echt voor je plekje vechten en een plek van een jongen innemen," herinnert Boon zich. De meisjes die niet goed genoeg waren, hadden verder geen plek om te hockeyen. "Ik heb tot m’n vijftiende met jongens gespeeld. Toen was het normaal. Gasten als Vincent en Tom vonden het leuk. Ik ben met ze opgegroeid vanaf mijn vijfde. Wij speelden ook vaak tegen teams met jongens als Thomas Briels (nu aanvoerder van België, red.)."
Boon deed op haar dertiende ook al mee met het vrouwenteam van Royal White Star. Ze was hele weekenden op de hockeyclub. Zaterdagochtend spelen met de jeugd. Zaterdagmiddag met de dames. En zondag bij haar oom (Marc Coudron, oud-international en nu voorzitter van de Belgische hockeybond, red.) kijken. Haar moeder Carine Boon-Coudron en ook haar oma Jacqueline Ronsmans speelden net als Jill ooit in het Belgische nationale team. "Ik heb nog een jaar samen met mijn moeder Karin in het vrouwenteam gespeeld. Dat was geweldig. Zij was de beste speelster van het team. Ik was dertien, zij was in de dertig. Zij verdedigster, ik aanvalster."
Recente prestaties en ontwikkelingen
De Belgische hockeyvrouwen hebben de afgelopen jaren aanzienlijke vooruitgang geboekt. Ze hebben zich ontwikkeld tot een team dat op internationaal niveau kan concurreren. De goede prestaties in de FIH Pro League hebben ertoe geleid dat de Belgische dames nu de vierde plaats op de wereldranglijst bezetten, de hoogste positie ooit voor de ploeg.
Lees ook: Klassen en competities dameszaalvoetbal
Hoewel de dames nog niet op hetzelfde niveau presteren als de mannen, die in 2018 wereldkampioen werden, zijn er veelbelovende ontwikkelingen. "Wij lopen zeker nog zo’n vijf jaar achter. Wij hebben lang in de schaduw van de mannen geleefd. Ik denk dat er nu hele talentvolle generaties aankomen. De meiden onder 18 en 21 zijn heel goed. Ik denk dat België op termijn aanklopt bij de top-4 van de wereld. Of we op ons EK van Nederland kunnen winnen? Wij zijn bescheiden, maar zijn superambitieus. Ik hoop ooit van Nederland te winnen, dat is de beste ploeg van de wereld," aldus Jill Boon.
Individuele successen
Naast de prestaties van het team als geheel, zijn er ook individuele successen te melden. Verschillende Belgische hockeysters hebben zich in de kijker gespeeld op internationale toernooien.
Impact van Marc Coudron
Een belangrijke factor in de succesvolle revolutie in het Belgische hockey is Marc Coudron. Na zijn actieve carrière, waarin hij vond dat België op een te laag niveau acteerde, werd hij op jonge leeftijd voorzitter van de Belgische hockeybond. Hij heeft een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van het hockey in België, zowel bij de mannen als bij de vrouwen.
Toekomstperspectief
De toekomst van het Belgische dameshockey ziet er rooskleurig uit. Met een talentvolle generatie speelsters en een professionele aanpak, is de verwachting dat de Red Panthers in de toekomst nog verdere successen zullen boeken. Het team heeft de potentie om zich te ontwikkelen tot een stabiele top-10 ploeg en om mee te dingen naar de prijzen op internationale toernooien.
Lees ook: Meer informatie over het kampioenschap vrouwenhockey.
tags: #boon #vrouwen #hockey #belgie #prestaties