Voetbal is meer dan alleen een sport; het is een beleving, een cultuur. En een essentieel onderdeel van die cultuur zijn de clubliederen. Vooral in Engeland, de bakermat van het moderne voetbal, hebben clubliederen een speciale betekenis. Ze zijn een uiting van trots, passie en verbondenheid, en ze dragen bij aan de unieke sfeer rondom de wedstrijden. Als iemand vraagt waarom het Engelse voetbal zo aantrekkelijk is, dan is het antwoord te vinden in de sfeer, de nostalgische stadions, de traditionele speelstijl en de gezellige pubbezoeken rondom de wedstrijden. Maar ook zeker in de clubliederen.
De Iconische Liederen
Engeland staat bekend als de uitvinder van het voetbal, en ze worden ook graag gezien als het volk dat de voetballiederen heeft geïntroduceerd. Of dit helemaal waar is, doet er eigenlijk niet toe, want er zijn prachtige voorbeelden te noemen. Zo is "Blue Moon" het lijflied van de fans van Manchester City, terwijl de aanhangers van West Ham United al jarenlang voor elke wedstrijd "I’m forever blowing bubbles" zingen. Chelsea-supporters hebben "Blue is the color" omarmd, en op Old Trafford klinkt nog altijd "Glory Glory Man United".
You'll Never Walk Alone: Het Beste Clublied Ooit?
Maar volgens velen is het beste clublied ooit "You’ll never walk alone". De geschiedenis van dit nummer, oorspronkelijk geschreven voor een Amerikaanse musical uit 1945, is bijzonder. Het lied werd gecoverd door vele artiesten, maar werd pas echt populair in de jaren zestig, mede dankzij de rol van de stad Liverpool.
In die tijd ging de naam van de stad de hele wereld over dankzij succesvolle bands, zangers en songwriters. Artiesten als Cilla Black, The Beatles, Billy J. Kramer and the Dakotas, The Swinging Blue Jeans, Rory Storm and the Hurricanes en Gerry and the Pacemakers domineerden de hitlijsten. Op Anfield was het gebruikelijk om voor de wedstrijd nummers uit de top tien te draaien, waarbij de voorkeur uitging naar muziek uit de eigen stad. Supporters kwamen ruim op tijd naar het stadion en genoten van nummers als "Anyone who had a heart", "Good golly Miss Molly" en "She Loves You (yeah, yeah, yeah)".
In november 1963 traden Gerry and the Pacemakers op in het stadion om hun nieuwe nummer 1-hit "You’ll never walk alone" ten gehore te brengen. Het lied raakte de arbeiders van Liverpool, van wie velen doordeweeks onder zware omstandigheden in de haven werkten, diep in hun hart.
Lees ook: Engelse Gedichten Wedstrijd: Regels Uitgelegd
When you walkThrough a stormHold your head, up highAnd don't be afraid, of the dark
Het lied werd uit volle borst meegezongen en sindsdien wordt het voor en na elke wedstrijd in het stadion gedraaid. Sinds 1963 is het lied rond wedstrijden zo'n 2.500 keer gespeeld. Het kreeg extra lading door de Hillsborough-ramp in 1989, waarbij 96 Liverpool-fans om het leven kwamen. En in 2005, toen Liverpool na een 3-0 achterstand in de finale tegen AC Milan terugkwam tot 3-3 en na strafschoppen de Champions League won, bleven betraande supporters het lied zingen tot ze schor waren.
At the end of the stormthere’s a golden sky
Allez Allez Allez: Een Nieuwe Hit in de Stadions
In de enerverende minuten van het Champions League-duel AS Roma - Liverpool, waar elke minuut een eeuwigheid leek te duren, begonnen enkele Engelse fans in het uitvak "You'll Never Walk Alone" in te zetten, gevolgd door "The Fields of Anfield Road" en "We Shall Not Be Moved". Na het laatste fluitsignaal beseften ze dat Liverpool na dertien jaar de finale van de Champions League had bereikt. De spelers vierden het feest met de meegereisde supporters, die een lied startten met een merkwaardig verhaal: "Allez Allez Allez".
Dit lied, afkomstig uit de jaren tachtig, is via Italië, Duitsland en Portugal een succesvol 21ste-eeuws nummer geworden in de Europese stadions. Het internetfenomeen YouTube, de internationalisering van social media en de intrede van fan-experience bij Europese topclubs hebben hieraan bijgedragen. Fan-experience geeft supporters een nieuwe dimensie in de digitalisering van de voetbalcultuur.
Lees ook: Jouw Ultieme Bron voor het EK Vrouwenvoetbal
In Portugal maakte het lied naamsbekendheid doordat FC Porto, gesteund door de fanatieke kern Super Dragons, het oppikte. In februari 2016 kruisten FC Porto en Borussia Dortmund elkaar in de Europa League, en het lied ging viraal op social media toen FC Porto-supporters het in de Dortmundse metro zongen. Later nam Liverpool het lied over van FC Porto toen de twee clubs elkaar tegenkwamen in de Champions League.
Howard, een Liverpool-fan, bekeek na de ontmoetingen tussen Porto en Dortmund een video van de feestvierende Super Dragons in de metro op YouTube. Hij liet het lied aan zijn vriend Liam Malone horen en zei dat dit weleens de next "Ring of Fire" kon worden. Jamie Webster, een gitarist uit Liverpool, was ook aanwezig in Porto en hoorde supporters neuriën, maar de refreinen konden ze niet meezingen. Hij vond het lied terug op YouTube en creëerde een eigen Engelse versie, met refrein én betekenis.
Webster creëerde twee podia rondom Anfield, waar Liverpool-supporters op weg naar het stadion langsliepen. Een van die plekken was The Halfway House Pub. De hele pub stond op stelten, en de opnames van die nacht gingen viraal op social media. Webster is inmiddels een bekend persoon in Liverpool, en er zijn zelfs fans uit Frankrijk afgereisd om hem te ontmoeten.
Voetballiederen in de Britse Hitlijst
Tijdens grote toernooien, zoals het EK, is er vaak een opleving van voetbalgerelateerde hits in de Britse hitlijst. Een aantal bekende voorbeelden zijn:
- Baddiel & Skinner & Lightning Seeds - 3 Lions: Dit nummer uit 1996 is dé Engelse voetbalklassieker en bereikte in zowel 1996 als 1998 de eerste plaats in de Britse hitlijst.
- Fat Les - Vindaloo: Deze parodie op stadionliedjes werd een nummer 2-hit tijdens het WK van 1998 in Frankrijk.
- Neil Diamond - Sweet Caroline: Deze hit uit 1969 is geen EK-hit van oorsprong, maar werd door de Engelse supporters omarmd tijdens het EK en schalde door het Wembleystadion.
- Krept x Konan x S1lva x M1llionz feat. Morrisson - Olé - We Are England: De enige Britse EK-hit van 2021 die helemaal nieuw is.
- New Order - World In Motion: De officiële Engelse EK-hit voor het WK van 1990 in Italië, gezongen door New Order in samenwerking met het Engels Elftal.
- Atomic Kitten - Southgate You're The One - Football's Coming Home Again: Een nieuwe versie van hun nummer 1-hit uit 2001, als lofzang op de Engelse bondscoach Gareth Southgate.
Seven Nation Army: Een Wereldwijd Voetbalanthem
"Seven Nation Army" van The White Stripes is een ander voorbeeld van een nummer dat een breder gehoor heeft gevonden in de voetbalwereld. De riff van dit nummer werd in 2003 gezongen door voetbalfans van Club Brugge bij een wedstrijd tegen AC Milan. Later werd het overgenomen door de fans van AS Roma en werd het het volkslied voor het Italiaanse nationale voetbalteam tijdens de Wereld Kampioenschappen. Het nummer is ook te horen tijdens thuiswedstrijden van Melbourne Victory en FC Bayern München.
Lees ook: Bandy uitgelegd
I'm Forever Blowing Bubbles: West Ham United's Eeuwenoude Traditie
In de straten van Oost-Londen schuilt een club met een rijke geschiedenis: West Ham United. Wat deze club uniek maakt, is hun eeuwenoude traditie van het nummer "Forever Blowing Bubbles". De associatie van West Ham met dit liedje gaat al meer dan een eeuw terug. Het werd door de club omarmd kort nadat het debuteerde in de Broadway-musical "The Passing Show" uit 1918.
Het nummer "Forever Blowing Bubbles" was oorspronkelijk een wals. In de loop der jaren heeft het verschillende aanpassingen ondergaan en is het een belangrijk kenmerk geworden van de club en haar supporters. Het lied symboliseert de trots en passie van de West Ham-fans en blijft een geliefd onderdeel van hun wedstrijddagervaring. Het gezang van ‘Bubbles’ wordt vandaag de dag opgevolgd door grote bellenblaasmachines die duizenden bellen de lucht in blazen.
Een van de meest opmerkelijke momenten waarop deze traditie tot nieuwe hoogten werd gebracht, vond plaats op 16 mei 1999, toen bijna 24.000 West Ham-fans een minuut lang bellen bliezen om een nieuw wereldrecord te vestigen. Het bellenblazen is sindsdien een integraal onderdeel geworden van de wedstrijddag bij West Ham United. Supporters nemen ook hun eigen bellenblazen mee naar de wedstrijden en blazen bellen terwijl ze het clublied zingen.
I'm forever blowing bubbles,Pretty bubbles in the air,They fly so high,They reach the sky,And like my dreams they fade and die!Fortunes always hiding,I've looked everywhere,I'm forever blowing bubbles,Pretty bubbles in the air!United!United!