Het voetbal, een sport die wereldwijd miljoenen mensen in vervoering brengt, kent een rijke en complexe geschiedenis. In Europa spelen Duitsland en België een prominente rol in deze geschiedenis, met memorabele wedstrijden en unieke prestaties die de sport hebben gevormd.
Het Europees Kampioenschap Voetbal: Een Overzicht
Het Europees Kampioenschap Voetbal, vaak afgekort tot EK voetbal, is een prestigieus toernooi dat om de vier jaar wordt gehouden. Het is een kampioenschap voor Europese landen en wordt afgewisseld met het Wereldkampioenschap voetbal, waardoor er om de twee jaar een van beide toernooien plaatsvindt. De eerste editie vond in 1960 plaats in Frankrijk en werd toen gewonnen door de Sovjet-Unie, mede door toedoen van de sterk keepende Lev Jasjin die veel aanvallen van Joegoslavië wist af te slaan. Tijdens de eerste editie kwalificeerden zich slechts vier landen voor het eindtoernooi.
De trofee waar om gespeeld wordt tijdens het EK Voetbal is de Coupe Henri Delaunay. Deze beker is vernoemd naar de Franse voetbalpersoonlijkheid Henri Delaunay (1883-1955) die aan de basis stond van het eerste Europees kampioenschap voetbal. Hij kwam al in 1927 met het idee voor het toernooi.
Spanje is tot nu toe het meest succesvol met vier gewonnen toernooien, gevolgd door Duitsland met drie eindoverwinningen. Frankrijk werd verder twee keer Europees Kampioen. Nederland won het toernooi één keer, in 1988. Sinds het EK van 2020 wordt er niet meer gespeeld om de derde en vierde plaats. Nederland speelde de ‘kleine finale’ voor die tijd verschillende keren en won vier keer de bronzen medaille (1976, 1992, 2000 en 2004).
Vandaag de dag is het een stuk lastiger om Europees kampioen te worden, dan in de beginjaren. Tijdens de eerste edities kwalificeerden zich namelijk slechts vier landen voor het eindtoernooi. In 1980 namen voor het eerst acht nationale teams deel aan het hoofdtoernooi en werd het dus al wat ingewikkelder om kampioen te worden. In 1996 werd het aantal deelnemende landen uitgebreid naar zestien. En sinds 2016 kunnen maar liefst vierentwintig landen zich kwalificeren voor het vierjaarlijkse voetbaltoernooi.
Lees ook: Handbalrivaliteit: Duitsland versus Noorwegen
De Portugese spits Cristiano Ronaldo is de topscorer aller tijden het EK Voetbal. Tijdens vijf toernooien scoorde hij in totaal veertien doelpunten. Het initiatief voor het eerste WK Voetbal werd genomen door de Fransman Jules Rimet (1873-1956). Nederland speelde op het EK Voetbal in de loop der tijd een flink aantal memorabele wedstrijden. De grootste zege boekte het in 2000, het jaar dat Nederland het toernooi samen met België organiseerde. In de kwartfinale, gespeeld in de Kuip in Rotterdam, versloeg het Nederlands elftal toen Joegoslavië met maar liefst 6-1, mede dankzij een hattrick van Patrick Kluivert. Dit is nog altijd de grootste overwinning ooit op een EK Voetbal. Er waren echter wel vaker landen die met vijf doelpunten verschil wonnen.
België's Vroege Roem: Olympisch Goud in 1920
In 1920 werd België door de internationale media geroemd als ‘eerste wereldkampioen voetbal’. Tussen 28 augustus en 2 september 1920 vond in België het eerste grote voetbaltoernooi van Europa en bij uitbreiding ter wereld plaats. In de zomer van 1920 in Antwerpen dansten de Belgen op het ritme van de Rode Duivels, die toen het Olympisch voetbalgoud wonnen. De internationale pers doopte hen tot ‘wereldkampioenen’.
De Rode Duivels versloegen achtereenvolgens Spanje (3-1, met wereldkeeper Zamora), Nederland (3-0, Derby der Lage Landen in de halve finale) en Tsjecho-Slowakije (2-0, de grote favoriet voor de eindzege). In een normaal land zou dit een gegeven zijn dat elke voetballiefhebber kent, waar de voetbalbond fier op is en de samenleving mee uitpakt omwille van de bijzondere maatschappelijke waarde rond de thema’s ‘vaderland, vrijheid, vrede, vluchtelingensolidariteit’. Daarom wordt 2 september uitgeroepen tot ‘dag van het Belgische voetbalerfgoed’.
De Weg naar de Finale
Het toernooi was niet zonder uitdagingen. Vlak voor de wedstrijd tegen Spanje keerde een groot aantal Belgische toeschouwers zich tegen hun eigen team, uit onvrede over de selectie van de spelers. Ondanks deze tegenstand won België de wedstrijd.
De finale tegen Tsjecho-Slowakije was een tumultueuze gebeurtenis. Zeven minuten voor de rust ging het mis toen Coppée gevaarlijk opzette en een Tsjechische verdediger hem een schop gaf, waardoor hij neerviel. Dit leidde tot protesten van de Tsjechen en uiteindelijk verlieten ze het veld. Desondanks werd België uitgeroepen tot winnaar.
Lees ook: Analyse van het Duitse vrouwenvoetbal
Duitsland tegen België: Een Historisch Perspectief
De voetbalgeschiedenis tussen Duitsland en België is er een van rivaliteit, respect en memorabele momenten. Een specifiek moment dat de rivaliteit tussen België en West-Duitsland illustreert, is de halve finale van het EK 1972.
EK 1972: België - West-Duitsland
De vierde editie van het Europees Kampioenschap landde in 1972 in België. Via een apart systeem: pas na de kwartfinales in april bepaalde de UEFA waar de ‘eindronde met vier’ zou worden gespeeld: halve finales, duel om de derde plaats, finale. België stak tijdens de voorronde in daverende conditie en wiste de blamage van het WK 1970 in Mexico volledig uit door Schotland en Portugal spectaculair te kleineren met telkens 3-0. Het stugge Denemarken bood langer weerstand (2-0 en 1-2 in Kopenhagen) en in Lissabon buitte bondscoach Raymond Goethals al zijn tactische genie uit voor de noodzakelijke puntendeling (1-1). In de kwartfinales zorgden de Rode Duivels voor een klapper van formaat. Ze versperden Italië de weg naar een derde opeenvolgende finale (EK 1968, WK 1970). In San Siro gaven ze de Squadra een koekje van eigen deeg. België verliet geen seconde de defensieve stellingen. In Brussel tapte men uit een offensiever vaatje: 2-1.
Engeland en West-Duitsland voerden een klassieker van formaat op. De Rode Duivels - sinds 1969 in het wit - hebben pech bij de loting. Gianni Rivera zwaaide met het wierookvat en noemde België, nadat hij met Italië in de kwartfinales in Brussel werd uitgeschakeld, het moeilijkste te manoeuvreren elftal van Europa. Hongarije en de Sovjet-Unie, de andere mogelijke kandidaten in de halve finale, leken haalbare kaarten voor België. De ontrafeling van West-Duitsland was een ander paar mouwen. Bovendien ontbrak de beste Belgische voetballer van dat ogenblik op het appèl. In de kwartfinale brak de Italiaanse bloedzuiger Bertini het been van Wilfried Van Moer uit pure wraakmotieven nadat de Belg al koppend de 1-0 had laten aantekenen.
Bijna 60.000 fans - onder wie 25.000 rumoerige West-Duitsers, vulden de stokoude Bosuilkuip in Antwerpen. Voor de pauze verloren de Witte Duivels de pedalen. Het veel te defensieve middenveldtrio Verheyen-Dockx-Dolmans beperkte zich tot het afbreken van de door Franz Beckenbauer en Günter Netzer bedachte insnijdingen. In de 24 ste minuut rukte der Kaiser op vanuit het hart van zijn verdediging. Hij bediende keurig Netzer, die met een sluwe voorzet de altijd anticiperende doelman Piot tot grote twijfels noopte. Hij aarzelden enkele seconden en intussen murwde Müller zich tussen Dolmans en Thissen. Zijn achterwaartse kopbal dook in een boogje over Piot en onder de lat. Van dan af verhoogde de Mannschaft het tempo en brak via Hoeness en Heynckes uit over de flanken. Bij een zeldzame balcontrole haalden Schwarzenbeck en Breitner meteen de schaar boven.
West-Duitsland keek de kat uit de boom, maar de te voorzichtige Belgische coach Goethals meed elk risico. Pas in de 68 ste minuut gooide hij de technisch zeer vaardige Lon Polleunis voor de leeuwen. Drie Duitse tegenstoten later was het kalf verdronken. Een diagonale pass van Netzer ontmantelde de ‘witte muur’ en Müller strafte een aarzeling van Thissen onmiddellijk af. Pas dan roerden de Witte Duivels even de aanvalstrom. Polleunis ontfutselde Wimmer de bal en knalde onhoudbaar voorbij Sepp Maier. De laatste tien minuten joeg België tevergeefs en gehaast op de gelijkmaker. De Sovjet-Unie versloeg Hongarije.
Lees ook: Duitse kansen EK handbal
Bijna vijftig jaar later jammert doelpuntenmaker Lon Polleunis desgevraagd nog altijd over de volgens hem dwaze beslissing van Raymond Goethals: ‘De eerste helft waren de West-Duitsers beter. Onze keeper Christian Piot ging twee keer in de fout bij de doelpunten van Gerd Müller. Ik denk dat hij in zijn hele leven slechts één slechte match heeft gebracht. Uitgerekend in de halve finale van het EK. Stel dat het 0-0 blijft, ondanks de wereldploeg van die mannen? Tijdens het seizoen 1971-’72 presteerde ik beter dan ooit. Ik werd verkozen tot ‘Verdienstelijkste Speler van het Seizoen’ in de krant Het Nieuwsblad. Dan was je echt de nummer één van die jaargang. Ik vernam nadien van de West-Duitsers dan hun bondscoach ervan uitging dat ik zou spelen. Ze hadden hun tactisch plan bijgestuurd in mijn richting. We kregen voetballend geen voet aan de grond. Ik trok me niets aan van 60.000 mensen, ik hield daarvan. En nog veel minder van het feit dat ik tegen een topverdediger als Franz Beckenbauer moest optornen. Ik toonde respect, maar daar bleef het bij. Ik kwam veel te laat in het veld, ging meteen op zoek naar een goal en scoorde die ook. Nadien volgde nog een goede mogelijkheid. Goethals vroeg me: ‘Waarom trap je die niet binnen?’ Ik antwoordde hem: ‘Omdat je me veel te laat hebt opgesteld.’ Dan zweeg hij. Hij hield altijd vast aan zijn verdedigende inzichten, daar was hij niet vanaf te brengen. Onze generatie had voldoende kwaliteit om beter te doen. In Mexico 1970 faalden we echt. Een grote ontgoocheling als gevolg van het complete amateurisme van de voetbalbond. De voorbereiding van de selectie deugde niet en die van de entourage nog veel minder. Er stond niets op punt qua medische begeleiding of op het gebied van voeding. België liep achter op de andere landen. Terwijl we een hele getalenteerde ploeg hadden. Achter de schermen werd de wet echter gedicteerd door Albert Roosens en Roger Petit, de clubleiders van Anderlecht en Standard. Ze beïnvloedden de opstelling. Goethals had daar weinig tegen in te brengen. Zo viel ik vaak naast het elftal. Sint-Truiden stelde immers niets voor. In Mexico misten we daardoor minstens de kwartfinale.
Afgelaste Interlands: Een Overzicht
In de loop der jaren zijn er diverse interlands tussen Nederland, Duitsland en België afgelast om uiteenlopende redenen. Van politieke spanningen tot natuurrampen, deze afgelaste wedstrijden geven een uniek inzicht in de factoren die het voetbal kunnen beïnvloeden. Vanwege corona zijn zeven interlands van het Nederlands elftal afgelast, waarvan drie op het EK voetbal. Hongarije reisde niet af vanwege de Bosnische crisis.
Hieronder volgt een chronologisch overzicht van enkele afgelaste interlands:
- 23 oktober 1908: Nederland - Frankrijk B. Frankrijk trok zich terug.
- 8 november 1914: Nederland - België. Eerste Wereldoorlog.
- 22 november 1914: Duitsland - Nederland. Idem.
- 14 maart 1915: België - Nederland. Idem.
- 8 april 1915: Nederland - Engeland. Idem.
- 12 mei 1915: Nederland - Denemarken. Idem.
- 24 maart 1929: België - Nederland. Diplomatiek conflict.
- 11 december 1938: Nederland - Duitsland. Verbod uit angst voor onlusten.
- 8 november 1939: Nederland - Engeland. FA trok zich terug.
- 12 mei 1940: Luxemburg - Nederland. Tweede Wereldoorlog.
- 23 mei 1940: Noorwegen - Nederland. Idem.
- 1 mei 1948: Finland - Nederland. Finland had geen ruimte op de agenda.
- 5 oktober 1952: Nederland - Frankrijk. KNVB wilde niet tegen Franse profs spelen.
- 3 mei 1958: Nederland - Portugal. Portugal had te weinig spelers.
- 17 september 1958: Nederland - Israël. Voetbalbond Israël had spelers geschorst.
- 1 oktober 1960: Nederland - DDR. DDR kreeg geen Nederlands visum.
- 29 april 1970: Tsjechoslowakije - Nederland. Tsjechoslowakije trok zich terug.
- 24 april 1972: Nederland - Polen. Pools Olympisch Elftal moest die dag spelen.
- 30 januari 1974: Spanje - Nederland. Spanje had al een wedstrijd.
- 30 januari 1974: Nederland - België. Belgische bond was het niet eens met de planning.
- 25 januari 1978: Griekenland - Nederland. Financiële problemen in Griekenland.
- 30 december 1980: Nederland - West-Duitsland. FIFA eiste loting voor het mini-WK in Uruguay.
- 3 januari 1981: Brazilië - Nederland. Idem.
- Begin mei 1983: Trinidad en Tobago - Nederland. Geen geld voor twee oefenwedstrijden.
- Begin mei 1983: Trinidad en Tobago - Nederland. Geen geld voor twee oefenwedstrijden.
- 25 september 1985: Nederland - Roemenië. Paste niet in schema Nederland.
- 9 januari 1986: Italië - Nederland. Sneeuw op het veld.
- 15 april 1987: Nederland - Tsjechoslowakije. KNVB wilde niet vanwege Europees programma van Ajax.
- 7 juni 1989: Nederland - Uruguay. Geen geschikte datum gevonden.
- 13 december 1989: Nederland - Engeland. Angst voor rellen.
- 20 februari 1991: Nederland - Joegoslavië. IJs op het veld.
- 1 juni 1994: Nederland - Zwitserland. Afzegging Zwitserland.
- 14 februari 1996: Nederland - België. Slecht weer.
- 17 april 2002: Nederland - Brazilië. Te grote financiële risico’s.
- 10 augustus 2011: Engeland - Nederland. Rellen in de stad.
- 17 november 2015: Duitsland - Nederland. Terroristische dreiging.
- 27 maart 2018: Spanje - Nederland. Spanje speelde liever tegen Argentinië
- 26 maart 2020: Nederland - Verenigde Staten. Corona.
- 29 maart 2020: Nederland - Spanje. Idem.
- 28 mei 2020: Nederland - Griekenland. Idem.
- 6 juni 2020: Nederland - Wales. Idem.
- 14 juni 2020: Nederland - Oekraïne. Idem.
- 18 juni 2020: Nederland - Oostenrijk. Idem.
- 22 juni 2020: Nederland - Roemenië/Georgië/Wit-Rusland/Noord-Macedonië/Kosovo.
Jupiler Pro League: Een Overzicht van de Kampioenen
Sinds 1895 wordt in België profvoetbal gespeeld. De competitie, die standaard van de nazomer tot ongeveer mei loopt, is al 118 keer gestart (tot 2020). Anderlecht is de club die het vaakst kampioen werd.
De competitie begon als de Coupe de Championnat in 1895, met zeven verschillende clubs. In 1900 werd de naam veranderd naar Ere Afdeling (Division d'honneur in het Frans). In 1952 werd de naam opnieuw veranderd naar Eerste Klasse (Division 1 in het Frans). Vanaf 1998 draagt de Belgische competitie de naam van het biermerk Jupiler. Sinds 2008 heet de competitie de Jupiler Pro League, ook wel Eerste klasse A genoemd.
Kampioenen van de Jupiler Pro League tot en met 2020
Hieronder volgt een overzicht van alle kampioenen tot en met 2020, met de vermelding dat tijdens de Eerste Wereldoorlog en bij het begin en eind van de Tweede Oorlog (1940 en 1945) geen competitie werd gespeeld of afgemaakt:
- 1895-1896: FC Liégeois
- 1896-1897: Racing Club de Bruxelles
- 1897-1899: FC Liégeois
- 1899-1903: Racing Club de Bruxelles
- 1903-1907: Union Sint-Gillis
- 1907-1908: Racing Club de Bruxelles
- 1908-1910: Union Sint-Gillis
- 1910-1911: Cercle Sportif Brugeois
- 1911-1912: Daring Club de Bruxelles
- 1912-1913: Union Sint-Gillis
- 1913-1914: Daring Club de Bruxelles
- 1919-1920: FC Brugeois
- 1920-1921: Daring Club de Bruxelles
- 1921-1922: Beerschot AC
- 1922-1923: Union Sint-Gillis
- 1923-1926: Beerschot AC
- 1926-1927: RCS Brugeois
- 1927-1928: Beerschot AC
- 1928-1929: Royal Antwerp
- 1929-1930: RCS Brugeois
- 1930-1931: Royal Antwerp
- 1931-1932: Lierse SK
- 1932-1935: Union Sint-Gillis
- 1935-1937: Daring Club de Bruxelles
- 1937-1939: Beerschot AC
- 1940-1942: Lierse SK
- 1942-1943: RFC Malinois
- 1943-1944: Royal Antwerp
- 1945-1946: RFC Malinois
- 1946-1947: Anderlecht
- 1947-1948: RFC Malinois
- 1948-1951: Anderlecht
- 1951-1953: RFC Liégeois
- 1953-1956: Anderlecht
- 1956-1957: Royal Antwerp
- 1957-1958: Standard Luik
- 1958-1959: Anderlecht
- 1959-1960: Lierse SK
- 1960-1961: Standard Luik
- 1961-1962: Anderlecht
- 1962-1963: Standard Luik
- 1963-1968: Anderlecht
- 1968-1971: Standard Luik
- 1971-1972: Anderlecht
- 1972-1973: Club Brugge
- 1973-1974: Anderlecht
- 1974-1975: RWD Molenbeek
- 1975-1978: Club Brugge
- 1978-1979: KSK Beveren
- 1979-1980: Club Brugge
- 1980-1981: Anderlecht
- 1981-1983: Standard Luik
- 1983-1984: KSK Beveren
- 1984-1987: Anderlecht
- 1987-1988: Club Brugge
- 1988-1989: KV Mechelen
- 1989-1990: Club Brugge
- 1990-1991: Anderlecht
- 1991-1992: Club Brugge
- 1992-1995: Anderlecht
- 1995-1996: Club Brugge
- 1996-1997: Lierse SK
- 1997-1998: Club Brugge
- 1998-1999: KRC Genk
- 1999-2001: Anderlecht
- 2001-2002: KRC Genk
- 2002-2003: Club Brugge
- 2003-2004: Anderlecht
- 2004-2005: Club Brugge
- 2005-2007: Anderlecht
- 2007-2009: Standard Luik
- 2009-2010: Anderlecht
- 2010-2011: KRC Genk
- 2011-2014: Anderlecht
- 2014-2015: KAA Gent
- 2015-2016: Club Brugge
- 2016-2017: Anderlecht
- 2017-2018: Club Brugge
- 2018-2019: KRC Genk
- 2019-2020: Club Brugge
In totaal werden er zestien verschillende clubs kampioen van de hoogste divisie in het Belgische voetbal. Zeven van deze zestien clubs zijn niet meer actief in het profvoetbal.
Uitgelichte Kampioenen tot en met 1945
Van de tien verschillende clubs die tot en met 1945 kampioen werden, zijn er vijf niet meer actief als betaald voetbalclub. Een aantal van de clubs die voor 1946 kampioen werden, zijn de moeite waard om uitgelicht te worden:
- Union Sint-Gillis: Voor het einde van de Tweede Wereldoorlog behaalde Union elf kampioenschappen. Zelfs 75 jaar later staat de club nog op de derde positie als het gaat om de meest behaalde kampioenschappen. Na 1935 won Union geen enkele keer een voetbalseizoen.
- Beerschot AC: Beerschot AC was in 1945 de club op de tweede positie met het meeste aantal kampioenschappen. Van 1922 tot en met 1939 behaalde de club zeven kampioenschappen.
- Cercle Brugge: Cercle Brugge is na Union de enige club die al haar kampioenschappen voor het eind van de Tweede Wereldoorlog behaalde. In 1911, 1927 en 1930 was de club uit Brugge de beste van allemaal.
Uitgelichte Kampioenen vanaf 1946
- Anderlecht: Voordat Anderlecht kampioen werd, schommelde de club tussen de twee divisies. In het seizoen 1946-1947 werd Anderlecht voor het eerst kampioen. Sinds het eerste kampioenschap lukte het Anderlecht al vrij snel om recordkampioen te worden.
- Club Brugge: Club Brugge werd in 1920 voor het eerst kampioen, toen onder de naam FC Brugeois. Pas 53 jaar later konden de fans weer een landskampioen vieren. Van 1967 tot 1972 werd Club Brugge vijf keer tweede, waarna het in 1973 eindelijk voor de tweede keer in de geschiedenis wel raak was.
- Standard Luik: Standard Luik is de vierde club die tien of meer keer kampioen werd van België. In 1958 was het voor het eerst raak. Van 1969 tot en met 1971 lukte het de club uit Luik om drie maal achter elkaar kampioen te worden.
- Genk en Gent: KRC Genk is de club die het vaakst kampioen werd na Anderlecht en Club Brugge nadat de eeuwwisseling in 2000 plaatsvond. In 2002, 2011 en 2019 werd de club uit Genk kampioen. KAA Gent behaalde in 2015 een primeur door als zestiende club een kampioenschap binnen te halen.
- Lierse SK: Lierse SK werd voor de oorlog twee keer kampioen en na de oorlog ook twee keer. De club behaalde in 1997 nog de landstitel en werd twintig jaar later opgeheven.
- Royal Antwerp FC: Kampioen in 2023. Op 4 juni 2023 kroonde Royal Antwerp FC zich tot kampioen van België. Voor Mark van Bommel is het een titel om nooit meer te vergeten. In 1957 gebeurde het voor het laatst dat de titel naar Antwerp ging. De wedstrijd tegen KRC Genk eindigde in 2-2, met een droomgoal van Toby Alderweireld in de laatste minuut.
De Beker van België: Een Strijd om de Croky Cup
De Beker van België is het Belgische bekertoernooi voor voetbalclubs dat sinds 1908 wordt gespeeld. Sinds 2015 heet het toernooi de Croky Cup, genoemd naar de hoofdsponsor Croky. Club Brugge is de meest succesvolle club met 11 bekers.
Geschiedenis van de Beker
De eerste Beker van België werd gespeeld in 1908 met provinciale teams. In 1912 konden voetbalclubs deelnemen die uitkwamen in de nationale Eere Afdeeling (huidige Eerste klasse A) en Bevordering. Racing Club de Bruxelles won deze eerste Beker van België voor clubs. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd er geen competitievoetbal gespeeld, en ook de Beker van België werd niet meer ingericht.
De oprichting van de Europese Beker voor Bekerwinnaars is een van de voornaamste redenen dat er vanaf het seizoen 1963/64 een jaarlijks toernooi kwam. Sinds 1964 kwalificeerde de Belgische bekerwinnaar zich voor de Europese Beker voor Bekerwinnaars, tot deze Europese beker in 1999 werd afgeschaft. Vanaf dan werd aan de bekerwinnaar een plaats toegekend in de UEFA Cup en sinds 2009 in de UEFA Europa League.
Finales en Wisselbeker
Traditioneel worden de finales in en rond de hoofdstad afgewerkt. Sinds de jaarlijkse terugkeer van de Beker van België in 1964, worden de finales steevast in het Heizelstadion afgewerkt. De huidige trofee van de Beker van België is een echte wisselbeker, waardoor de beker over de jaren wat ruwer is geworden met enkele kleine blutsen en krassen.
Sponsors
In het seizoen 1995/96 krijgt de Beker voor het eerst een sponsornaam. Coca-Cola kocht voor 5 seizoenen de naamrechten en doopte de competitie om tot Coca-Cola Cup.
Recente Ontwikkelingen en Teleurstellingen
Het voetbal is constant in beweging, en recente gebeurtenissen hebben de dynamiek in zowel het Duitse als het Belgische voetbal beïnvloed. Het missen van kwalificatie voor belangrijke toernooien en de prestaties op het wereldtoneel hebben geleid tot reflectie en herbeoordeling van strategieën.
WK 2022: Vroege Uitschakeling voor Duitsland en België
Het was een historische dag in het mondiale voetbal toen zowel Duitsland als België vroegtijdig uit het Wereldkampioenschap voetbal werden uitgeschakeld. Een bijzondere uitslag aangezien Duitsland één van de grootste voetballanden uit de geschiedenis is en België momenteel nog tweede staat op de FIFA-ranking.
Ondanks de 4-2 overwinning op Costa Rica mocht het niet baten voor de Duitsers; onze oostenburen eindigde derde in de poule en die Mannschaft mag na slechts drie wedstrijden weer huiswaarts. De Duitsers die hebben gekeken, zijn niet te spreken over de prestatie van het team.
Op de vraag van een verslaggever van Hart van Nederland hoe de wedstrijd was, slaakt een Duitse man een wanhopige kreet en roept: "Het was een catastrofe! De eerste helft was niet zo slecht, maar de tweede helft," en hij schudt zijn hoofd. "Maar ik ben er niet verdrietig over, dat was ik vroeger wel, maar die tijd is voorbij." Een andere man laat weten ook teleurgesteld te zijn in het Duitse team. "Ze hadden het echt beter kunnen doen. Maar ja, dit is hoe we hebben gespeeld. De eerste 35 minuten hebben ze goed gespeeld, maar daarna hield het op."
Maar de Nederlanders zijn opgelucht met de uitschakeling van Duitsland. "Leuk, dat Duitsland eruit ligt," laat een vrouw weten. "De Duitsers zijn altijd kanshebbers, dus wel leuk dat ze eruit liggen. Nu hebben wij en andere landen natuurlijk een keer meer kans." Een supermarktmedewerker laat weten nu ook voor Nederland te zijn: "Ja zeker, als jullie het niet worden, wie dan wel?"
Sociale media
Op sociale media worden veel grapjes gemaakt over de uitschakeling van Duitsland. Met de start van het WK maakte het Duitse team een statement door op de elftalfoto met de hand voor de mond te staan, waar nu de draak mee wordt gestoken.
België: 'Ik had echt meer verwacht van zo'n ploeg'
Ook België eindigde derde in de poule waardoor het niet doorgaat naar de achtste finales. In hun laatste wedstrijd speelde ze tegen Kroatië, verliezend finalist bij het laatste WK. Ze hadden het nog geheel in eigen hand, winst tegen Kroatië zou betekenen dat ze wel door zouden gaan in het toernooi, maar tegen de Kroaten kwamen de Rode Duivels niet verder dan een remise. Genoeg voor het Balkanland en Marokko, die eerste in de poule werd, om door te gaan.
De stemming is bedrukt bij de Belgen. "Ik had echt meer verwacht met zo een ploeg, we hebben goede spelers, zoals De Bruyne." Een Vlaamse vrouw baalt zichtbaar. "Ik vind het heel jammer, ik kijk alle wedstrijden, niet alleen die van België. Natuurlijk hadden we graag gewonnen, maar we kunnen niet in alles de beste zijn."
Voor anderen valt het mee: "Ik ben niet teleurgesteld, we konden niet beter." Op de vraag waar het misging antwoordt de Belg: "Waar het misging? De Nederlanders kunnen ook niet veel, maar jullie zitten nog in het toernooi. Dat kunnen wij niet zeggen." vertelt een Vlaamse man. Een andere man zucht. "Het heeft niet zo mogen zijn. Al met al was het goed. Maar ja, het was leuker als we door hadden kunnen gaan. Maar ik ben niet teleurgesteld hoor, er zijn grotere problemen dan eruit liggen bij voetbal. Dan maar voor Nederland juichen
Op de vraag of de voetbalsupporters zonder land nu weten waarvoor ze moeten juichen is het antwoord eensgezind: "Ik ga nu juichen voor Nederland. Ik heb wel vertrouwen in de ploeg. Ik ga in ieder geval voor jullie duimen." zegt een Vlaamse vrouw. "Ik hoop dat Nederland ver raakt," vertelt een Vlaamse man. "Ze mogen van mij gerust winnen. Maar of ik voor ze ga juichen? Dan wat minder uitbundig." Een Duitse man laat weten te overwegen zelfs oranje te dragen: "Ik ben wel voor Nederland nu, ik denk wel dat jullie een kans maken.
tags: #Duitsland #belgie #voetbal #geschiedenis